Chapter 8(ZawGyi)
ေနာက္ေန႕ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ChanHeeႏွင့္SunWooမွာသူတို႔ေမးခ်င္တာေတြေမးဖို႔ေစာင့္ေနေလရဲ႕။မနက္ပိုင္းကေတာ့YoungHoonနဲ႕ChangMinအတူတူမရွိတာမလို႔ေန႕လည္ထမင္းစားဆင္းမွသာေမးျဖစ္လိုက္သည္။
YoungHoonမွာChangMinႏွင့္JaeHyunေခၚေသာေၾကာင့္ChanHeeတို႔ႏွင့္အတူတူထမင္းစားျဖစ္ၾကသည္။စစခ်င္းတူတူစားမယ္လုပ္ေတာ့SunWooႏွင့္JuYeonမွာအလြန္ပင္အံ့ၾသခဲ့ၾကပါေသးသည္။ခုေတာ့အတူတူစားၾကတာအဆင္ကိုေျပလို႔။
"ကဲေနၾကဦးငါေမးစရာရွိေသးလို႔"
ChanHeeမွအားလုံးမစားခင္ထေျပာလိုက္ေသာေၾကာင့္SunWooမွလြဲ၍က်န္တဲ့သူေတြကဘာလဲဆိုေသာအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။ထို႔ေနာက္ChanHeeကChangMin
နဲ႕YoungHoonမ်က္ႏွာကိုတစ္လွည့္စီၾကည့္ၿပီးေမးလိုက္သည္။
"ChangMin nahနင္YoungHoon sunbaeနဲ႕တြဲေနၿပီလား"
"ဟင္...."
ဒါကေတာ့JuYeonနဲ႕JaeHyunတို႔ဆီမွအသံျဖစ္သည္။YoungHoonနဲ႕ChangMinမွာလည္း႐ုတ္တစ္ရက္ႀကီးဆိုေတာ့မ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။
"မဟုတ္ပါဘူးChanHeeကလည္းဘာလို႔အဲ့လိုေမးတာတုန္း"
"မေန႕ကငါနဲ႕SunWoo Marketသြားရင္းနဲ႕နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုတူတူေတြ႕လိုက္လို႔ေလ"
ထိုအခါJaeHyunမွ....
"Yar...မျဖစ္နိုင္တာမေျပာနဲ႕YoungHoonလိုေကာင္ကMarketမွာသြားၿပီးေစ်းဝယ္ေနမဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး"
"မဟုတ္ပါဘူးငါတို႔တစ္ကယ္ေတြ႕ခဲ့တာ"
ထိုအခါမွYoungHoonက....
"ေအာ္...အဲ့တာက.....ဟို.......ငါနဲ႕ChangMinနဲ႕မထင္မွတ္ပဲေတြ႕လို႔စကားေျပာေနၾကတာပါငါကငါ့အေဒၚဝယ္ခိုင္းလိုက္ေလးရွိလို႔ေလ"
"ဟုတ္တယ္ငါလည္းအိမ္အတြက္ဝယ္စရာေတြရွိလို႔ဝယ္ရင္းနဲ႕Hyungနဲ႕ေတြ႕တာ"
အဲ့ေတာ့မွSunWooက.....
"ေအာ္...အဲ့လိုကိုး...မသိဘူးေလမင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ပုံစံၾကည့္ရတာကၾကင္စဦးလင္မယားေတြေစ်းဝယ္လာၾကသလိုပဲ"
SunWooေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္တစ္ဝိုင္းလုံးမစားရေသးတဲ့ထမင္းေတာင္နင္သြားသလိုပင္။
"Kim Sun Wooနင္စကားေျပာရင္ေရွ႕ေနာက္ၾကည့္ေျပာစမ္း"
ChanHeeမွထေငါက္လိုက္သျဖင့္SunWooမွာ....
"အင္းပါChanHeeေလးကလည္းကိုယ္ကဒီအတိုင္းစလိုက္တာကို"
YoungHoonကေတာ့SunWooေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္နည္းနည္းေတာ့ပီတိေတြျဖာသြားၿပီးၿပဳံးေယာင္သမ္းသြားတာေပါ့။ဒါကိုျမင္လိုက္တဲ့JaeHyunက.....
"Ya...Kim YoungHoonမင္းအခုၿပဳံးလိုက္တာလား"
"ဟင္.....အင္း"
JaeHyunသည္သူ႕အိပ္ကပ္ထဲကဖုန္းကိုအျမန္ထုတ္ယူလိုက္ၿပီးContactထဲဝင္ကာလူတစ္ေယာက္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။က်န္တဲ့သူေတြကလည္းထူးဆန္းသည့္အၾကည့္မ်ားျဖင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ဟယ္လို....အကိုေရကြၽန္ေတာ့္ကိုေလထီငါးေထာင္တန္သုံးခုေလာက္ထိုးထားေပးပါကြၽန္ေတာ့္နာမည္နဲ႕ေနာ္"
ဖုန္းခ်ၿပီးသြားေတာ့JaeHyunကသြားႀကီးၿဖီးကာရယ္ျပၿပီး.....
"အဲ့လိုပဲဒီေကာင္ရယ္တာမရွိသေလာက္ကိုရွားေတာ့အခြင့္ေကာင္းတုန္းထီထိုးထားတာေလ"
"ေဟ်ာင့္...မင္းေနာ္ငါေကာက္ထုလိုက္ရ"
"ဘာလို႔လဲငါေျပာတာမွားလား😝"ဟုဆိုကာလွ်ာထုတ္ေျပာင္ျပေနေတာ့ထိုဝိုင္းထဲရွိတစ္ေယာက္ေသာေကာင္ေလးမွာၾကည့္ၿပီးအူယားေနေလသည္။
......................
ထမင္းစားၿပီးေတာ့JaeHyunတစ္ေယာက္ဟိုစပ္စုဒီစပ္စုသြားရင္းနဲ႕ေဘာလုံးကြင္းကိုေရာက္လာတယ္။ဒီလိုပဲသူ႕အက်င့္အတိုင္းဟိုလူလိုက္ၾကည့္ဒီလူလိုက္ၾကည့္နဲ႕ၾကည့္ေနတုန္းသူ႕အသိတစ္ေယာက္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္မွလွမ္းေခၚလိုက္သည္။
"JaeHyun nah"
"ေအာ္...SangYeon"
"ဟိုဟာေလငါ့ကိုတစ္ခုေလာက္ကူညီေပးပါလား"
"ေအးေျပာေလ"
"ငါ့အဝတ္အစားေလးေတြကိုကစားသမားေတြနားတဲ့အခန္းထဲသြားထားေပးပါလားငါကေဘာလုံးကန္ရေတာ့မွာဆိုေတာ့"
"ရပါတယ္ေပးငါသြားထားေပးမယ္အခန္းကဒုတိယအထပ္မွာမလား"
"ေအးဟုတ္တယ္ေက်းဇူးပဲသားႀကီးေရ"
"မလိုပါဘူး"
ဒီလိုနဲ႕JaeHyunလည္းသူ႕သူငယ္ခ်င္းအဝတ္အစားေတြကိုသြားထားဖို႔နားေနခန္းကိုလာလိုက္တယ္။နားေနခန္းထဲေရာက္ေတာ့မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ျမင္ကြင္းကိုျမင္လိုက္ရသျဖင့္JaeHyunတစ္ေယာက္အသက္ရႉေတာင္မမွန္ခ်င္ျဖစ္သြားသည္။သူျမင္လိုက္ရသည္က
နားေနခန္းထဲတြင္အဝတ္အစားလဲေနေသာJuYeon။အဝတ္အစားလဲေနတုန္းျဖစ္သျဖင့္အေပၚပိုင္းကအဝတ္မပါဗလာျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္JuYeon၏ကိုယ္ကိုအတိုင္းသားျမင္ေနရသည္။JaeHyunတစ္ေယာက္လန့္၍ရပ္ေနသည္။
JaeHyun's pov - ဒီေကာင္ငါ့ထက္ငယ္တာကိုဘယ္လိုေတာင္ခႏၶာကိုယ္ကမိုက္ေနတာလဲ
"ဟိတ္....မတ္တပ္ၾကည့္အိပ္ေနတာလား"
"ဟင္..မ..မဟုတ္ပါဘူး"
"ဘာလာလုပ္တာတုန္း....အာ....မဟုတ္မွလြဲေရာကြၽန္ေတာ့္ကိုလာေခ်ာင္းတာလား"
"ျဖစ္...ျဖစ္စရာလား.... ငါ့ဘာသာလာတာ"
"ေအာ္....ဒါနဲ႕လက္ထဲကအထုပ္ေတြက..."
"ငါ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရဲ႕အဝတ္ထုပ္သူထားခိုင္းလိုက္လို႔....အဲ့တာSangYeonရဲ႕lockerကဘယ္မွာလဲ"
"ဒီမွာ"
JaeHyunတစ္ေယာက္မကူညီခဲ့ရင္ေကာင္းသားလို႔ေတာင္စဥ္းစားမိသည္။SangYeonရဲ႕Lockerကလည္းတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္JuYeonေဘးမွာျဖစ္ေနတယ္။
JaeHyun's pov - ငါေနာ္ရွင္ခ်င္တယ္😑
JaeHyunလည္းမရဲတစ္ရဲနဲ႕lockerနားေလးသြားၿပီးအဝတ္ထုတ္ကိုထည့္လိုက္တယ္။JuYeonကေတာ့အက်ီဝတ္ေနရင္းသူ႕ကိုရွက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုစခ်င္တာေၾကာင့္.....
"Sunbaeကြၽန္ေတာ့္ကိုရွက္ေနတာလား"
"မ...မဟုတ္ပါဘူး"
"မဟုတ္ဘူးသာေျပာတယ္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကTomatoျဖစ္ေနၿပီ....sunbaeကြၽန္ေတာ့္bodyကိုေႂကြသြားတာမလား"
"ခ်ီးလို....မင္းBodyကိုငါကေႂကြရမွာလား...စိတ္ကူးယဥ္မေနနဲ႕ငါသြားၿပီ"
JaeHyunတစ္ေယာက္ရွက္ရွက္နဲ႕ထြက္ေျပးမယ္ႀကံေတာ့JuYeonကသူ႕လက္ကိုလွမ္းဆြဲၿပီးLockerနားကိုေက်ာကပ္လိုက္သည္။႐ုတ္တစ္ရက္မလို႔JaeHyunလည္းလန့္သြားသည္။ၿပီးေတာ့သူေရွ႕မွာရပ္ေနတဲ့JuYeonကိုၾကည့္မိေတာ့ေက်ာင္းဝတ္စုံshirtအျဖဴကိုၾကယ္သီးအေပၚကသုံးလုံးေလာက္ဟထားေတာ့ရင္ဖတ္ျဖဴျဖဴေလးကအတိုင္းသား။
ႏွာတံမွာလည္းေျဖာင့္စင္းေနခ်က္ကသူေတာင္ေလွ်ာစီးလို႔ရေလာက္တယ္။ေမးရိုးသြယ္သြယ္...စိုစြတ္ေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္း....ၿငိဳ႕အားျပင္းလြန္းတဲ့မ်က္လုံး....နဖူးေပၚဝံက်ေနတဲ့ဆံႏြယ္....
JaeHyunတစ္ေယာက္ေငးၾကည့္ေနမိရင္းတံေထြးေတာင္ၿမိဳခ်မိတယ္။
JaeHyun's pov - ဒီေကာင္ဘာလို႔ဒီေလာက္ေခ်ာေနတာလဲ
"ခုေတာ့ေႂကြသြားၿပီမလား"
"ဟင္....ငါ....ငါ....ဟို....သြားၿပီ"
JaeHyunလည္းရွက္ရမ္းေတြရမ္းၿပီးေျပာစရာစကားလုံးေတာင္ေပ်ာက္သြားတာမလို႔JuYeonကိုအားနဲ႕ေဆာင့္တြန္းၿပီးထြက္ေျပးလာလိုက္တယ္။JuYeonတစ္ေယာက္ကေတာ့ထြက္ေျပးသြားတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးအူယားလို႔မဆုံး။

(ဒါကJuYeonနဲ႕JaeHyunပုံလက္ေဆာင္...ဟိုတစ္ေန႕ကliveမွာရိုေနၾကတာ😂)
......................................
ဒီေန႕ကစေနေန႕....ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ထုံးစံအတိုင္းChangMinတစ္ေယာက္YoungHoonေလ့က်င့္ေနတာကိုေစာင့္ေပးေနတာေပါ့။ဒီေန႕ေတာ့သူအိမ္ထဲမွာပဲထိုင္ေစာင့္ေနသည္။အေၾကာင္းမွာYoungHoonကဒီေန႕ေသနတ္ပစ္ေလ့က်င့္ရမွာဆိုေတာ့ဆူညံေနမွာကတစ္ေၾကာင္းၿပီးေတာ့သူ႕ကေလးေလးေၾကာက္ေနမွာကတစ္ေၾကာင္းနဲ႕ဆိုေတာ့YoungHoonကိုယ္တိုင္ပင္အိမ္ထဲမွာေစာင့္ခိုင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။
YoungHoonလည္းေလ့က်င့္ၿပီးသြားေတာ့ဧည့္ခန္းထဲမွာထိုင္ေနတဲ့သူ႕ကေလးေလးကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္မိသည္။သူစေတြ႕တုန္းကလိုေဘာင္းဘီတိုအျဖဴေလးနဲ႕ဒီတစ္ခါေတာ့Hoodieမိုးျပာေရာင္ေလးဝတ္ထားၿပီးဒူးေလးႏွစ္ဖက္ေထာင္ကာဆိုဖာမွာမီၿပီးစာအုပ္ဖတ္ေနပုံေလးကYoungHoonရဲ႕စိတ္ကိုစမ္းေနသလိုလို။သူ႕လည္းျမင္ေရာခ်က္ခ်င္းထလာကာ........
"Hyungေတာင္ၿပီးၿပီပဲ....အေအးပဲျဖစ္ျဖစ္ေသာက္ဦးမလားကြၽန္ေတာ္ေဖ်ာ္ေပးမယ္ေလ"
သူေမာေနတာကိုသိ၍ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚေအာင္ၿပဳံးကာအေအးေဖ်ာ္ေပးမယ္ေျပာေနေသာကေလးေလးရယ္ပါ။
"အင္းေသာက္မယ္ေလကိုယ္ခုေတာ့ေရသြားခ်ိဳးလိုက္ဦးမယ္"
ChangMinလည္းေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီးအေအးေဖ်ာ္ရန္မီးဖိုေခ်ာင္ထဲသို႔ဝင္သြားလိုက္သည္။လုံးလုံးေလးနဲ႕ေျပးသြားတဲ့ထိုေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးYoungHoonၿပဳံးမိျပန္သည္။တစ္ျခားသူေတြအံ့ၾသမယ္ဆိုလည္းအံ့ၾသခ်င္စရာမိဘႏွစ္ပါးလုံးဆုံးသြားကတည္းကအရယ္အၿပဳံးနည္းလာခဲ့တဲ့ဒီေကာင္ေလးဟာဒီလိုခ်စ္စဖြယ္ကေလးသာသာေကာင္ေလးကိုေတြ႕ၿပီးမ်က္ႏွာမွာအၿပဳံးေတြျပန္ေဝဆာလာတယ္ဆိုေတာ့။ထိုအၿပဳံးေတြဟာလည္းတစ္ကယ့္ကိုရင္ထဲမွႏွစ္ႏွစ္ကာကာၿပဳံးတဲ့အၿပဳံးေတြျဖစ္ၿပီးChangMinေလးေၾကာင့္ပဲျဖစ္တည္လာတဲ့အၿပဳံးေတြပါ။
ChangMinလည္းဖရဲသီးေလးေတြကိုစိတ္ၿပီးေဖ်ာ္စက္ထဲထည့္ကာေမႊလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့အရသာခ်ိဳေစရန္သၾကားအနည္းငယ္လည္းထည့္လိုက္သည္။ဖန္ခြက္ထဲထည့္ၿပီးသြားေတာ့အေပၚကေနပူစီနံႏွစ္ပင္ေလာက္တင္လိုက္ေတာ့ေသာက္ခ်င္စရာအတိ။ChangMinလည္းသူေဖ်ာ္ထားတဲ့ေဖ်ာ္ရည္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးၿပဳံးလိုက္မိသည္။ငါကိုယ္တိုင္ေဖ်ာ္ထားတာကိုHyungကေသာက္မွာဆိုေသာစိတ္ကေလးျဖင့္။
အမွန္တိုင္းေျပာရလွ်င္ChangMinသည္YoungHoonအတြက္ဆိုလွ်င္သူတတ္နိုင္တာမွန္သမွ်အကုန္လုပ္ေပးခ်င္မိသည္။သူYoungHoonနဲ႕တူတူရွိေနလွ်င္ေပ်ာ္သည္။ရင္ခုန္သည္။သူ႕ကိုအယုံၾကည္ရဆုံးသူပါဆိုၿပီးေျပာတုန္းကဆိုရင္ChangMinရင္ထဲဝမ္းသာလုံးေတြဆို႔တက္လာသည္။Hyungရဲ႕အယုံၾကည္ရဆုံးသူျဖစ္ရတာေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာပဲလို႔ေတြးမိရင္းေပါ့။
ေဖ်ာ္ရည္ခြက္ေလးကိုဧည့္ခန္းထဲကစားပြဲေပၚမွာထားလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့စားပြဲေပၚမွYoungHoonရဲ႕towelက်န္ေနခဲ့တာျမင္ေတာ့....
"Hyungကေတာ့towelႀကီးက်န္ခဲ့ေတာ့သူဘယ္လိုေခါင္းသုတ္ေတာ့မွာတုန္း...ငါပဲသြားေပးလိုက္ပါ့မယ္ေလ"
ဟုေတြးကာChangMinလည္းအေပၚထပ္ကိုတက္လာလိုက္သည္။ChangMinသည္ဒီအိမ္စေရာက္ကတည္းကဧည့္ခန္းနဲ႕မီးဖိုေခ်ာင္ကလြဲၿပီးဘယ္မွမသြားပါ။သူမ်ားအိမ္လည္းျဖစ္တာကတစ္ေၾကာင္းသူကိုယ္တိုင္ကလည္းမသြားခ်င္တာကတစ္ေၾကာင္းဆိုေတာ့ခုမွသာအေပၚထပ္ကိုတက္ျဖစ္လိုက္သည္။အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့သူခန့္မွန္းမိရာအခန္းထဲကိုဝင္ဖို႔တံခါးေခါက္လိုက္သည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္"
"ChangMinလား"
"ဟုတ္တယ္Hyung towelက်န္ခဲ့လို႔လာေပးတာ"
"ေအာ္..လာၿပီ"
YoungHoonလည္းChangMinကိုတံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
"Hyungေရခ်ိဳးၿပီးၿပီေပါ့"
"အင္းခုမွအဝတ္လဲၿပီးတာ towelလာယူမလို႔လုပ္တုန္း"
"ေအာ္...အဲ့လိုကိုး....ဒါနဲ႕.....ကြၽန္ေတာ္သုတ္ေပးရမလား"
ChangMin's pov - အာ...ငါကလည္းဘာလို႔အတည္ေပါက္ႀကီးသြားေျပာမိတာလဲ
"ေကာင္းတာေပါ့သုတ္ေပးရင္...ကိုယ္လည္းလက္နာေနလို႔"
"ဟုတ္အဲ့တာဆို"
ႏွစ္ေယာက္သားကုတင္ေပၚေလးမွာထိုင္လိုက္ရင္းChangMinကYoungHoonရဲ႕ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ေလးေတြကိုtowelျဖင့္ညင္ညင္သာသာေလးသုတ္ေပးေနသည္။ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္နဲ႕ဆိုေတာ့Hyungကအရမ္းဆြဲေဆာင္မႈရွိလြန္းေနတယ္။ေရခ်ိဳးၿပီးကာစဆိုေတာ့shampooနံ႕ေလးနဲ႕Showerနံ႕ေလးဟာေမႊးသင္းလို႔ေနတယ္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာလည္းနီးကပ္ေနၾကတယ္။
နည္းနည္းၾကာၾကာသုတ္ေတာ့ဆံပင္ေလးေတြကေျခာက္စျပဳလာတယ္။ChangMinလည္းသုတ္ေပးရင္းYoungHoonနဲ႕အၾကည့္ျခင္းဆုံမိသြားသည္။YoungHoonကလည္းChangMinမ်က္လုံးေလးေတြကိုေသခ်ာၾကည့္ရင္းေခါင္းသုတ္ေပးေနတဲ့ChangMinလက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုလွမ္းကိုင္လိုက္မိသည္။ChangMinလည္းလက္ကိုအကိုင္ခံလိုက္ရေတာ့နည္းနည္းလန့္သြားေပမဲ့မ႐ုန္းမိ။ဘာေၾကာင့္ဆိုတာလည္းသူမသိ။
YoungHoonမွာကိုင္ထားတဲ့ChangMinလက္ေလးႏွစ္ဖက္ထဲကတစ္ဖက္ကိုအသာအယာေလးဆြဲယူလိုက္ၿပီးညင္ညင္သာသာေလးနမ္းရႈံလိုက္မိသည္။ChangMinမွာေတာ့ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖင့္ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းမ်ားမွာလည္းအတိုင္းအဆမရွိျမန္ေနသည္။
YoungHoonမွာChangMinလက္ေလးကိုနမ္းၿပီးသြားေတာ့မ်က္ႏွာေလးကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးတစ္ဖန္နီးကပ္ေစလိုက္သည္။ျဖည္းညင္းစြားတိုးကပ္သြားၿပီးအၾကည့္မ်ားမွာလည္းChangMin၏ပန္းဆီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းေလးေပၚသို႔က်ေရာက္ေနေလသည္။
တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းနီးကပ္လာသည့္YoungHoonေၾကာင့္ChangMinတစ္ေယာက္ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြထုတ္မိၿပီးကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ေတြရႉေနမိလားမသိ။ေနာက္ဆုံးမ်က္လုံးေလးကိုမွိတ္မိလိုက္သည္။ဒါဟာသူ႕ကိုနမ္းခြင့္ေပးတယ္ဆိုသည့္သေဘာ။တစ္ကယ္တမ္းဆိုသူ႕လက္ကိုလည္းရာရာစစနမ္းေသးတယ္။ခုလည္းႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းေတာ့မဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုChangMinတြန္းထုတ္သင့္သည္မဟုတ္လား။ဒါေပမဲ့သူမတြန္းထုတ္သည့္အျပင္မ်က္လုံးေလးပါမွိတ္ၿပီးနမ္းခြင့္ေပးလိုက္ေသာေၾကာင့္သူ႕ကိုယ္သူလည္းေသခ်ာမသိေတာ့။ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့YoungHoonမလို႔သာသူဒီလိုမျငင္းျခင္းျဖစ္သည္။
YoungHoonမွာလည္းသူ႕အားနမ္းခြင့္ေပးသည့္သေဘာျဖင့္မ်က္လုံးေလးမွိတ္ေပးလိုက္တဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီးသူေရွ႕ဆက္တိုးမိသည္။တိုးရင္းတိုးရင္း............ႏႈတ္ခမ္းေလးႏွစ္ခုထိကပ္ခါနီးမွာ............
____________________________________
ရပ္ၿပီေနာ္😅တတ္နိုင္သေလာက္sweetေပးထားပါတယ္။ေရးရင္းနဲ႕ကိုယ့္ဟာကိုေတာင္အူယားလာလို႔🤣ၿပီးေတာ့Maureenေရးရင္းနဲ႕ဆဲတာေလးတစ္ခုႏွစ္ခုပါသြားပါတယ္ေနာ္....ရိုင္းတာေတာ့မဟုတ္ဘဲဒီအတိုင္းလူငယ္ဆန္ဆန္ေရးတာဆိုေတာ့အဲ့လိုေလးေတြထည့္ျဖစ္လိုက္တာပါေနာ္😊
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com