UNEDITED. TAMAD. ENJOY READING!

DENISE

Tenth Day of the Ranking Quest

Tatlong araw na ang nakalilipas nang huling mag-usap kami ni Prius. Tatlong araw na ring nakatuon ang pansin ko sa paglalaro. I've been playing almost nonstop. Kahit wala sa listahan ng quest, ginagawa ko na rin. Naungusan ko na rin sa rank si Zero at malapit ko na ring maabutan si Sky. Sky's level was 64 while I'm on Level 62. Tatlong araw na rin akong lihim na naiinis kay Prius. He was really ignoring me as if I never existed in this world. In his world. For Pete's sake! We're breathing the same air and living in the same floor! Magkatapat pa ang mga pintuan namin! He's always giving me the cold shoulder and stare sometimes. O kaya naman ay hindi niya ako tinitingnan.

Nagtataka na rin sina Ice at Fire sa nangyayari. Kapag nagtatanong sila, nasusungitan ko pa minsan. I couldn't help it. Lihim na naaasar din ako. I'm frustrated. I wanted to ignore Prius too but I couldn't. It's annoying! This feeling made me more frustrated! Pero ginusto ko naman ito kaya dapat matuwa ako. Hindi ko na maintindihan ang sarili ko ngayon. I'm damn confused!

Alas otso na ng gabi. Level 32 na ako sa Shot To Kill Tower. I'm currently inside one of it's huge room. Tatlo na rin ang napapatumba ko. Hindi ko pa nakikita ang iba kong kalaban. I don't know who they are. I was holding a sniper's gun in my hand. Nakatago ako sa isang mataas na twin tower building at pinag-aaralan ang buong paligid. We're inside a city. May mga sasakyan din sa paligid. Well, I doubt it if someone's driving those car. It's just props but we can possibly use those. I tried it a while ago. It's working. Para ka lang naglalaro sa arcade ng car racing. It's so cool! Naririnig ko ang palitan ng mga bala ng kung sinuman. The game was upgraded. Malalaman ko na kung ilan pa ang natitirang kalaban dahil sa isang screen sa itaas ng kisame. Number 4 ang makikita roon.

Naramdaman ko ang pagbukas ng pintuan ng rooftop. Napamura ako sa utak ko nang makita si Aphrodite habang hawak ang baril niya. Naalerto siya nang makita ako. Agad niyang itinutok sa 'kin ang baril niya. One hundred bullets are the limit for our guns. Makikita ko sa baril niya ang number 49. She still have 49 bullets left. I still have 60. Nililipad ng hangin ang mahaba at itim niyang buhok. Nagsimula siyang magpaulan ng bala sa direksiyon ko. I ran fast to avoid her shots.

Kinagat ko ang labi ko dahil nasa open space kami. She could easily target me. Nakikita ko na ang katabing tower ng building na kinaroroonan namin. I'm planning to jump over there. Dalawang metro lang ang layo ng twin tower na ito sa isa't isa. Sumalida ako upang makatalon nang mas malayo at mas mataas. I jumped with all my might. I was going to hit the glass windows. I used my hands to cover my front. Nabasag ang glass windows at nakapasok ako sa loob ng isang tahimik na opisina.

Nang tumingala ako sa kinaroroonan ni Aphrodite, napansin ko na balak niyang sumunod sa 'kin. Wrong move for her. Agad akong tumakbo sa isang tabi. At pinaulanan ng bala ang pagbagsak niya sa sahig ng opisina. She became an easy target because of her wrong move. Napailing ako nang maglaho na siyang parang bula sa hangin.

Nagtungo ako sa elevator. Bumaba ako sa ground floor. I used a car to find my next target. Tiyak na hindi niya iisiping nakasakay ako sa isang kotse. I looked at the ceiling and I could see the number 3. Tatlo na lang kaming natitira. Marahan lang ang pagtakbo ko. I was watching every buildings and every places. Pilit kong hinahanap ang kinaroroonan ng mga kalaban ko. And there I saw someone standing on the rooftop's buildings. Nakatalikod siya kaya hindi ko makilala. Hindi ko rin mabasa nang maayos ang user name niya. Itinigil ko ang sasakyan sa building at agad na sumakay sa elevator. Alerto ako. Kumunot ang noo ko. Bukas ang pinto ng rooftop. As if the guy was really waiting for his next target.

Kumunot ang noo ko nang hindi ko siya makita sa kahit saan. Naglakad ako patungo sa rooftop.

"Game Over," wika ng lalaki na nakatayo pala sa itaas ng pintuang nilabasan ko. Shit! Hindi ko alam na may second floor pa roon sa pintuang nilabasan ko. Or I'm just careless. Agad akong tumalon nang magpaulan siya ng bala mula sa itaas ko. Nagpagulong-gulong ako sa sahig at agad din akong nagpaulan ng bala sa kinaroroonan niya. Pareho kaming nagulat nang makilala ang isa't isa.

"Shit!" mahinang pagmumura ni Sky habang iniiwasan ang mga bala ko. Hindi ko alam kung nagmumura siya dahil sa bala o dahil sa ako ang kalaban niya. I was stunned too but I gathered my composure immediately. Wala akong balak magpatalo dahil lang siya ang kalaban ko. Tumayo agad ako at mahigpit na hinawakan ang baril ko.

Itinutok niya sa 'kin ang baril. Halata ang pagdadalawang-isip niya pero nagpaulan siya ng bala. Hindi ako tinamaan kahit hindi ako gumalaw sa kinatatayuan. Sa sahig lang tumama ang mga bala, sa gilid ko. Kumunot ang noo ko. Was he playing with me? I noticed that he sighed and silently cursed when he stop from firing. Hindi ko na sinayang ang oras ko. I ran at the edge of the rooftop and stand there. Nakaharap ako sa kanya. Hindi ko alam kung kakausapin ko ba siya o hindi. Hindi ko alam kung dapat matapos ang laban na ito nang walang nagsasalita. Sa huli ay nagpasya akong magsalita.

"Why are you hesitating?" I smirked, almost provoking him. Damn! I really can't start a proper conversation with him! What's wrong with me? What's wrong with my tongue? Hindi ko rin kasi alam ang sasabihin ko. Hindi ako handa. Hindi ko akalaing dito pa kami magtutuos.

"Why are you standing at the edge of the rooftop?" kunot-noong tanong niya.

"For an easy escape," I grinned.

"You're planning to jump on a fifty storey building?" he asked amused.

"And what do you expect me to do? Fly?" I asked sarcastically. He frowned. He didn't found my joke funny. Well, who will? And also we were not in good terms. I pushed him away as I remembered. And he gave up easily. What do I expect?

"Here you go again," naiiling na sabi niya. I tightened my grip on my gun. I'm started to become impatient. I finally remembered how he ignored me these past three days. How he pretended not to see me. Gumapang ang inis sa puso ko. I wanted to fire endless bullets now. I want to win this game now. I want to send him in the Resurrection Hall para kahit papaano ay makabawi. Para kahit papaano ay maibsan ang inis na nararamdaman ko sa kanya. Napansin ko ang hawak niyang baril. It still has 40 bullets left. Same as mine. Hangga't hindi siya gumagalaw upang umatake. Hindi ako mag-aaksaya ng bala.

Umangat ang isang kilay ko. "You're not going to fire?" naiinip na tanong ko sa kanya.

"I'm still thinking," he frowned.

"Fine. See you then," I grinned. Walang pakialam na pahiga kong ibinagsak ang sarili mula sa rooftop. I was now free falling down to the ground. Nakahanda ang kamay ko upang bumaril. Inaasahan ko na ang pagsilip niya mula sa rooftop. Nang ginawa niya 'yon agad ko siyang pinaputukan ng isang bala na ikinagulat niya. Agad siyang lumayo sa gilid ng rooftop upang iwasan 'yon. Tumayo ako nang tuwid sa hangin at tumalon papasok sa isang opisina. I got wounds from broken glasses. Hindi ko ito ininda. The wounds from the broken glasses doesn't matter. But from the bullets, it was. Dahil kung sinuman ang matamaan ng balang 'yon, siya ang talo.

Agad akong sumakay pababa sa elevator at sumakay sa isang kotse. Nagulat pa ako nang mapansin ko si Sky na humawak sa isang metal bar bago siya bumaba nang walang kahirap-hirap sa kalsada. His hands will probably break with that stunt! Mabuti na lang laro lang ito! Halos mapanganga ako dahil sa walang takot na pagtalon niya mula sa rooftop. Well, I can't blame him. It's faster than the elevator. But damn! He was just so cool. Naiinis na pinatakbo ko ang kotse at halos sagasaan siya. Hindi pa ako nakakalayo pero sumabog na ang gulong ng kotseng sinasakyan ko.

Agad akong bumaba at tumakbo patungo sa isang kanto. I need to think of a better way to defeat him and the other one too. Hindi ko pa nakikita ang isa. Mahirap na kung bigla na lang itong magpaulan sa 'kin ng bala. Baka mamaya nakasunod na pala sa 'kin ang dulo ng baril niya. Tumalon ako sa basurahang nakita ko para makapunta sa isang mataas na bakod. Nang lumingon ako sa likod ko, nakahabol na rin si Sky. Agad akong tumalon sa kabilang parte. Nakita ko ang ilang mga bahay, bars at warehouse sa paligid. I started to jump on the roofs and hop to another. Ganu'n din ang ginawa ni Sky. Sumusunod siya sa 'kin pero hindi siya nagpapaputok. Damn! Hindi tatalab sa kanya ang pag-ubos ko sa mga bala niya. He's not dumb.

Pinagmamasdan ko rin ang matataas na building. Baka kasi may nagtatago na sniper. Malaking problema kung nagkataon. Maybe I need a close space not an open one for bullets. Tumalon ako pababa at pumasok sa loob ng isang warehouse. May mga kung anu-anong bagay ang nakasabit sa itaas ng kisame. Heavy boxes. May mga boxes din sa ibaba. Agad akong umakyat sa second floor at nagtago sa mga patong-patong na boxes doon. I silently waited for his arrival. I steadied my breathing so that he will not notice were I am. I waited patiently. Mahabang katahimikan ang namayani. I don't know if he will follow me or not. I'll just wait. I have to wait. It's my only chance to lure him. I will shot him from my hiding spot. Pero dapat masiguro ko na hindi ako sasablay dahil matutunton niya kung nasaan ako at makakukuha pa siya ng pagkakataon upang umatake.

Nakasilip ako sa mga siwang sa pagitan ng mga boxes. Kumunot ang noo ko. Someone throw a pebble in the middle of the warehouse. I silently gasped. That made me nervous a little and my heart skipped a beat. Akala ko si Sky na. Hindi ko napansin kung saang direksiyon ito nagmula. Humigpit ang hawak ko sa baril. I closed my eyes and concentrated. I could hear someone's footsteps below the second floor. Under my feet. Kinabahan ako at pinagpawisan. Masama ang kutob ko sa nangyayari.

Nagmura ako nang maramdaman ko ang pagpapaputok ng kung sinuman mula sa ilalim. Sakto sa kinatatayuan ko. Muntik ko ng hindi mailagan ang bala pero may nagligtas sa 'kin. He jumped and pushed us away from the bullets. Bumagsak kami sa sahig. Tumagos ang mga balang ito sa sahig na kinatatayuan ko. It was just made of thin metal. Not that thin but bullets could possibly penetrate through it. Nakapatong si Sky sa 'kin habang nakakunot ang noo. Saan siya galing? From the window? Did he just entered the warehouse and I didn't even noticed? Hindi na ako nakapagreact dahil agad niya akong hinila patayo.

"Run! Shit!" he shouted. Muling umulan ang bala sa kinatatayuan namin. We ran on opposite directions! And fucking yes! I forgot to shoot him! Pagkakataon ko na sana! But I don't know if it's still appropriate to shoot him now. He just saved me! Damn it! I gritted my teeth in dismay.

Tumalon sa ground floor si Sky sa ibabaw ng mga boxes. I did the same. Mukhang hindi ako ang target ni Sky ngayon pero ayokong maging kampante. Siguro pupuntiryahin ko muna ang isang kalaban ko. Uunahan ko si Sky. I noticed that his username is Zeal. Naalerto siya dahil dalawa kaming susugod sa kanya. Tagilid siya sa laban. He hid himself on the boxes. I doubt if the bullets could penetrate on those. I hid myself too. Natakot ako na lumipat ang atensiyon ni Sky sa 'kin.

Dahan-dahan akong naglakad sa kinaroroonan ni Zeal. Nang sumilip ako, naglalakad na siya patungo sa kinaroroonan ni Sky. It's my chance. I shot him but he managed to avoid my bullet. Gumulong siya sa sahig. Bago pa siya makaganti sa ginawa ko, nagpaulan naman ng bala si Sky. Hindi na niya alam kung saan tatakbo at kung ano ang gagawin. I shot him and made sure that I hit him accurately. Walang mintis! Tumama ang bala ko sa kanya kasabay ng pagbaon ng bala ni Sky. Fuck! I stared at Zeal while he was slowing disappearing. Hindi nadagdagan ang points ko. At ganun din ang kay Sky. Shit! Sabay naming tinamaan si Zeal!

May nagflash na message sa kinatatayuan ni Zeal kanina. May lumutang na isang gold coin sa hangin. Whoever managed to get it first will get the point. Fuck! Magkasinglayo lang kami ni Sky sa gold coin. Walang gumalaw sa 'ming dalawa. We stared at each other. Tinatantiya namin kung tatakbo ba kami o hindi patungo sa gold coin. O magpapaputok kami ng baril sa isa't isa. It's actually suicide if we run towards the coid. Pero ihinanda ko ang sarili ko dahil tila nabasa ko ang balak ni Sky. I'm sure he was after the coin now and not me. In just a split of second, we both run towards the coin. I tried to hit him by my bullets and he did the same. It's a miracle that we both managed to avoid each other's attack.

Pareho na kaming malapit sa coin. Bago pa niya maabot ito ay nagpaulan na ako ng bala. He silently cursed. I have fifteen shots left and he has seventeen. He shot me too but I jumped to the side. Towards his side. I tried to kick his gun away from his hands but he avoided my attack. Napaurong siya. We we're both punching, kicking and dodging now. I gasped when he managed to pin me on the boxes. My back hit the boxes hard. Napangiwi ako sa sakit. Nakita ko kung paano lumambot ang ekspresiyon ng mukha niya dahil sa mahina kong pagdaing. He grabbed the coin with ease. Pero hindi pa rin ako makawala sa kanya dahil nasa leeg ko ang braso niya kung saan hawak din niya ang baril niya. Hawak naman ng isang kamay niya ang kamay ko na may hawak sa baril.

I unconciously opened my mouth for air. Tiyak na namumula na ako dahil nauubusan na ako ng hininga. He slightly let go of my neck. Pero nasa leeg ko pa rin ang braso niya. Napaubo ako habang habol ang hininga.

"You did some crazy stunt a while ago. You made me worry," he softly said. Kumunot ang noo ko.

"Which stunt?" takang tanong ko. I don't know why we were casually ta

"Jumping in a fifty storey building," he answered. Mas lalong kumunot ang noo ko.

"Look who's talking? So you're just doing some normal stunts out there?" nakataas ang kilay na tanong ko.

"Ah! Really! Why can't you just talk to me properly? I really want to shut your mouth now. Maybe it's more possible to understand each other without words involve," he said and frowned. But there's a glimmer of excitement in his eyes. Hindi ito nakaligtas sa 'king paningin.

"Without words? And what do you suggest?" kunot-noong sabi ko.

"Kiss," he said with a seductive smile in his face.

I laughed and then glared at him. "Nice try, Sky. Nice try," sarkastikong wika ko.

"Sure. It's really nice," he said. His grin widened. And without warning he pulled me closer and kissed me. Natigilan ako sa ginawa niya. He fully claimed my lips. Kissing me torridly. Napapikit na lang ako. I could feel my heart beat fast. And I realized that I wanted his kisses too. But damn! I should be angry! I should have killed him right now! Nagtatalo ang isip ko pero sa huli, tumugon din ako sa halik niya. Damn! I couldn't help it! He stopped suddenly. I opened my eyes and meet his. I flushed red. He was frowning.

"I hate this game. Your kisses taste nothing. So plain. I can't even determine if your lips is soft or not. Maybe the organization should add flavor and softness to it. It's really better if I'm kissing the real one," he said while frowning. Hindi ko alam kung nagbibiro ba siya o talagang disappointed siya pero mas nainis ko. Wala sa sariling itinutok ko ang baril ko sa puso niya. Masamang tingin ang ipinukol ko sa kanya.

"So much for your fantasies, boy. That's just a kiss of death for you," naiinis na sabi ko sa kanya.

"I bet you're too considerate. Giving me a kiss before I die," makahulugang wika niya. I blushed slightly but I managed to cast an angry look towards him. "You can hurt me?" he suddenly asked with disappointment. I don't get him! "Hindi na pala ako dapat magtaka. You're always doing that," he said. "But I can't hurt you. I will let you shoot me," he said seriously.

Nainis ako. "You're also hurting me!" naiinis na sigaw ko pabalik. Nasaktan din ako dahil sa hindi niya pagpansin sa 'kin. Tapos sasabihin niyang hindi niya ako kayang saktan? And what? He's letting me win in purpose? Mas lalo akong naiinis!

"Did I?" kunot noong tanong niya. "I don't remember. How?" kunot-noong sabi niya. Tila nag-iisip pa siya.

"Never mind. It doesn't matter. You're a jerk. You wouldn't understand. I will now shoot you," naiinis na sabi ko. Hindi ko alam kung bakit kailangan ko pang magpaalam. Hindi ko talaga alam.

"Go ahead," he said without remorse.

And without second thought. I pulled the trigger. Mahirap na dahil baka magbago pa ang isip ko. He slowly disappeared. Mariin akong napapikit. Hindi dapat ako magsisi. Isa lang ang dapat manalo. It's either just me or him. I sighed when I was teleported back to our headquarters. Our party already bought a small house which will serve as our HQ. Tamang-tama lang ito para sa 'min. Naghati-hati kami upang makabili nito.

~~~

Ilang oras pa akong nanatili sa loob ng game. Matapos ang laban namin ni Sky, I continued to do other things. We already finished a dungeon quest today. Ilang beses din akong naglaro sa Shot to Kill Tower. I equipped myself properly because we are planning to go on the Lost City tomorrow. It was already twelve when I stopped. Inalis ko ang gear sa ulo ko. I blinked many times. Sumasakit na ang batok ko. Nagugutom na rin ako. I decided to go outside with may black jacket and shorts.

Pumasok ako sa isang fastfood chain at isang convenience store. Bumili ako ng fries, pie and few slice of cakes. Bumili rin ako ng sundae na nasa sugarcone na kasalukuyan kong kinakain pabalik sa building namin. Kumunot ang noo ko nang mapansin na bumaba si Sky sa loob ng isang taxi. Saan siya galing? Main Headquarters? O sa ibang isla? Nag-iwas agad ako ng tingin sa kanya nang bumaling ang seryosong tingin niya sa 'kin. Hawak ko sa isang kamay ang supot ng mga pinamili ko habang patuloy ako sa pagkain ng sundae. Nauna na akong pumasok sa building at hindi ko na siya nilingon kahit alam kong nasa likod ko na siya.

Nauna rin akong pumasok sa loob ng elevator. He hesitated at first. Napansin ko pa ang paglunok niya. Tumaas ang kilay ko habang dinidilaan ang sundae na hawak ko. Iniisip ko kung wala siyang balak sumakay. Mas maganda para hindi ako kabahan dahil kaming dalawa lang ang tao sa elevator. He stared at me for a few seconds. Sumasara na ang pinto sa elevator. He sighed. Akala ko hahayaan na niyang sumara ito pero pinigilan niya ito gamit ang kanyang isang kamay. He stepped inside when the door opened once again. I don't know why but he's really hot by just doing simple things.

"Can't you eat that sundae more sexily?" he asked all of a sudden. There's a hint of amusement in his voice. Napanganga ako sa pagkagulat dahil akala ko hindi siya magsasalita. Pero nagsalita nga siya pero mukhang nang-iinsulto naman.

"Wala akong poise sa pagkain ng sundae? Is that what you're implying?" naiinis na sabi ko. Mabilis kaming nakarating sa floor namin. Siya ang naunang lumabas. Naiinis na sumunod ako sa kanya.

"You're licking that sundae like it's the most delicious thing on earth. I'm a bit jealous," he joked and laughed. Hindi niya ako nilingon at nasa unahan ko siya. Namula ang mukha ko.

"Y-You're jealous just because of this sundae? You got to be kidding me!" I reacted abruptly. "Don't tell me, you want me to lick you too?" hindi nag-iisip na sabi ko. Agad kong tinampal ang bibig ko dahil sa sinabi ko. What's wrong with my stupid mouth? Mas namula ako nang tumigil siya sa paglalakad at humarap sa 'kin.

"Is that an offer?" he playfully asked. After three days of not talking with me, he started to teased me again! Shit! Ganu'n na lang 'yon? Magsasalita na sana ako pero sumenyas siya na tumigil ako. I shut my mouth.

"Of course, I know it's a no. You don't like me, right? I'll accept that for now even though I really wanted to bring you home with me. Or rather bring you in my room with me tonight," he playfully said. "Next time, don't dress too sexily when you're going out at midnight. Just a reminder. For your safety," he added.

Dahil sa inis ko. Agad akong lumapit sa kanya. Inilipat ko sa kamay na may hawak na supot ang sundae na kinakain ko. I hit his face hard with my free hand. Tumama ito sa giling ng labi niya. Damn! That Actually felt good and now I'm a bit nervous. Dahil sa takot ko, agad akong tumakbo patungo sa silid ko. At nagmamadaling isinara at ini-lock ang pinto. Mabuti na lang hindi siya nakahuma agad sa ginawa ko. Naramdaman ko pa ang panginginig ng kamao ko dahil sa kaba at inis. Mabuti na lang, hindi natapon ang sundae ko.

"You stupid duckling! You will now turn to an ugly duckling tomorrow! Shit! How is it? I just punch you!" sabi ko. Masaya ako pero ramdam ko pa rin ang kaba dahil sa ginawa ko. Ilang araw ko kaya siyang iiwasan? Damn! Baka gumanti ang lokong 'yon!

Naiinis na naglakad ako patungo sa kama ko. Ibinunton ko na lang ang kaba at inis ko sa pagkain na pinamili ko. Muli akong pumasok sa game upang maglaro pagkatapos kumain. Ipinagdadasal ko rin na sana hindi na magkrus ang mga landas namin ni Prius, sa loob o labas man ng laro. Pero alam kong imposible. Sooner or later, I can't avoid him anymore and he has to confront me because of what I just did! 

----------------------

TO BE CONTINUED...

Hahaha. K. Bye. Thanks for reading. Comments?