He’s civil engineer and I ’m a doctor

“C-Congrats, natupad na ang pangarap mong maging ama. ”

“Salamat.”

“Hindi nga lang ako ang ina. ” pahabol ko.

Tumingin ito sa’kin na parang walang expression ang mukha.

“Oh.” tumingin ako sa mga kamay nito ng may inabot ito.

Hindi ko pa nabubuksan pero alam kung invitation ito sa kasal nila ng kapatid ko. Tila tinusok ng kung ano ang puso ko sa sobrang sakit HAHAHA.

“mukhang di ako makaka attend. ” saad ko.

“No, importante ka doon. Kaya umattend ka ok? ” napakagat labi nalang ako at pinipigilang di maiyak.

“S-Sige.” sagot ko. “Una na muna ako, by the way congrats uli. ” pahabol ko saka tuluyang umiyak.

Hinawakan ko ang t’yan ko. Kung maaga palang sana alam mo ding magkaka anak tayo.

__

Nasa simbahan ako ngayon, nakatingin sa lalaking mahal na mahal ko.

Ang sarap sumigaw na itigil ang kasal.

“Ba’t parang ikaw ang ikakasal? Lakas ng iyak mo e. ”

“A-Ang sakit kasi,  kung sana alam n’yang buntis din ako di n’ya pakakasalan ang kapatid ko. ”

“Tskk! Kahit di ka buntis pakakasalan n’ya padin kapatid mo. ”

“Bakit sino ka— Teka?” gulat akong napaharap don sa lalaki na ngayon ay nakataas ang kilay nito.

“Tskkk! Seriously di mo talaga nahahalata? Look pilot captain ang kambal ko at ako engineer at iniiyakan mo pa talaga. ”

“H-Hindi ka i-ikakasal? ”

“buntis ka man sa hindi, di kita ipagpapalit sa iba.”

“P-Pano mo nalaman? ”

“Pinasok ko lahat, sinagad ko. Kaya sabihin mo man sa hindi alam kung mabubuntis kita. ” saad nito.

Nabuhayan naman ako saka niyakap ito.

“Kinabahan ako huhu. ”

“Tanga ka kasi. ” saad n ’ya.

Huwaahh ba’t di ko alam na may kambal nga pala s’ya. Sayang iyak ko huhu.

—Clia writer's
Don’t copy or repost