YONG MAY ANGER ISSUE KA BILANG ABOGADO TAPUS KLEYENTE MO BINGI
YONG MAY ANGER ISSUE KA BILANG ABOGADO TAPUS KLEYENTE MO BINGI
____
“OBJECTION YOUR HONOR! ” malakas na sigaw ko.
“Anong injection?”
“What? I said objection sir. ”
“Injection? Mag iinjection kayo? Kinuha kita bilang abogado ko Ma’am hindi bilang nurse. Kung mag iinjection kayo idi sana hindi tayo dumiritsu dito sa courty dapat sa clinic tayo tumungo.”
Ay putang*na.
Napakanat labi nalang ako dahil sa inis. Nagkatinginan din kami nong judge.
“Tatanungin kita ulit sir? ”
“Tatakutin? Ba’t mo’ko tatakutin dapat edefind mo’ko hindi iyong tatakunin mo—.”
“PUTANG*NA! ” mura ko na kinagulat nilang lahat. “Bingi kaba? ” tanong ko.
“Ano? ”
“Tumahimik ka nalang saka pakinggan ang mga tanong ko para magkaintindihan tayo. ”
“Magkainitan? Aba! Ma’am game ako d’yan. San mo gustong magka initan tayo ha?”
Binaling baling ko iyong uli ko saka napahilamos sa mukha.
“Tang*na mo! ”
Mura ko saka tumakbo don sa kleyente ko at akmang sasapukin ko buti nalang napigilan ako nong judge at ng ibang andon.
“Please all of you calm down, maupo kayo ulit at ipagpatuloy ang kaso. ”
“Pato? Anong pato. ” napatingin ang judge don sa kleyente ko.
“KA-SO! KASO. ” pag uulit nito.
“Pato? Ano namang gagawin n’yo sa pato? ”
“KASO SIR! KAAAAASSSOOOO. ”
“Sinisigawan mo ba ako? Oo alam kung pato. Walang pato dito. ”
Tila napanagpipigil sa galit iyong judge kaya mahinahon akong lumapit don sa kleyente ko para ipagpatuloy ang tanong at nang matapos pa.
Huminga muna ako ng malalim saka nagtanong.
“Nong gabing iyon sir. Pano mo nasabing may naganap na patayan? ”
“kawayan? Ano?”
“Patayan sir. ”
“kawayan? Anong kawayan?”
“Kawayan? What? Not kawayan it’s patayan. ”
“Bakit kawayan ma’am. Anong klaseng kawayan ba? Chinse bamboo ba? ”
“C-Chinise Bamboo amputang*na.”
Mura ko saka kinuha iyong baril nong pulis at kinasa tapus tinutok don sa kleyente ko.
“Gusto mo bang kumain ng bala ha? ”
“Pala? Hindi ho ako kumakain ng pala. ”
Ay putang*na ina talaga.
—Clia writer's
Don't copy or repost
Work of fiction only.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com