YuJinတစ္ေယာက္အိမ္ေရွ႕ထြက္လာရင္းျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္သဝန္တိုမိသြားသည္။အစကေတာ့SungChanကားကိုျမင္ေတာ့သူ႕ဆီမ်ားစိတ္မျပတ္ေသးလို႔လာတယ္ပဲထင္ခဲ့တာအျပင္ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ေျပာင္းလာတာမၾကာေသးတဲ့ဟိုဘက္အိမ္ကေကာင္ေလးနဲ႕တူတူေတြ႕လိုက္ရသည္။

"သူတို႔ဘယ္တုန္းကမ်ားအဲ့ေလာက္ခင္သြားရတာလဲ.....မဟုတ္မွလြဲေရာ....တြဲေနၾကတာမ်ားလား"

YuJinကိုယ္တိုင္ကသစၥာေဖာက္ခဲ့တာဆိုေပမဲ့သူ႕ေၾကာင့္ခံစားခဲ့ရတဲ့SungChanကိုၾကည့္ၿပီးသူ႕ကိုယ္သူဂုဏ္ယူေနသည္။ေယာက်ာ္းေတြကYuJinဆိုစြဲလန္း​​​ၾကတယ္ေလးဘာေလးေပါ့။

ဒါေပမဲ့ခုေနာက္ပိုင္းSungChanကအဲ့လိုမဟုတ္ေတာ့ဘဲသူနဲ႕သူဘဲနဲ႕ကိုျမင္ရင္ေတာင္ဘာမွမျဖစ္သလိုပုံနဲ႕ေနေနၿပီ။အခုပဲၾကည့္သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတစ္ခါမွအိမ္အေရာက္ဘယ္သူ႕ကိုမွမပို႔ေပးဖူဘူး။သူတစ္ေယာက္တည္းကိုပဲကိုယ္တိုင္ကားေမာင္းၿပီးပို႔ေပးခဲ့တာ။ဒါေပမဲ့ဒီေကာင္ေလးကိုက်ေတာ့အိမ္အေရာက္ပို႔ေပးတဲ့အျပင္သူ႕နဲ႕တြဲေနခဲ့တုန္းကေတာင္တစ္ခါမွမလုပ္ေပးဖူးခဲ့တဲ့ေခါင္းေလးကိုပါဖြသြားေသးသည္။

ထိုညကေတာ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သာယာတဲ့ညေလးျဖစ္ခဲ့သလိုYuJinအတြက္ေတာ့ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာဝင္လာတဲ့ညေလးလည္းျဖစ္သြားသည္။
..............

ေနာက္ေန႕မနက္ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့SungChanဝင္လာသည္ႏွင့္အကုန္လုံးကSungChanကိုသက္သာရဲ႕လား...ဘာျဖစ္သြားေသးလဲနဲ႕စိုးရိမ္စြာေမးၾကသည္။

SungChanလည္းေမးသမွ်အကုန္ေျဖခဲ့ၿပီးသူငယ္ခ်င္းေတြရွိရာCanteenဆီကိုလာလိုက္သည္။ေရာက္လည္းေရာက္ေတာ့Markမွ

"ေဟ်ာင့္..ေနေကာင္းေနတယ္ေပါ့"

"ေက်ာင္းေတာင္လာနိုင္ပါတယ္ဆိုေနမွေနေကာင္းလို႔ေပါ့ကိုယ္ရဲ႕"

Markရဲ႕ေမးခြန္းကိုHaeChanမွအစားဝင္ေျဖသြားသည္။အဲ့ေတာ့SungChanက

"ေအးHaeChanေရမင္းပဲေျပာလိုက္ေတာ့ငါေျဖရတာပါးစပ္ေညာင္းတယ္"

"မင္းကလည္းငါစိတ္ပူလို႔ေမးတာ"

"စိတ္ပူတဲ့သူကလည္းငါေဆး႐ုံမွာတုန္းကမလာပဲနဲ႕"

"အမယ္....မင္းကမ်ားေျပာရတယ္ရွိေသးငါတို႔အကုန္လုံးလာတယ္"

"ဟုတ္လို႔လား...ငါမသိပါဘူးငါShotaroကိုပဲေတြ႕တာ"

"မင္းကမင္းေကာင္ေလးေလာက္ပဲအာ႐ုံရွိတာေလမင္းသတိျပန္မရခင္ငါတို႔ျပန္သြားတာ"

"ေအာ္..."

Markေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္SungChanစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳး​ေတာ့ျဖစ္သြားသည္။မင္းေကာင္ေလးတဲ့လား။Shotaroကငါ့ေကာင္ေလးတဲ့လား။သူေတြးရင္းၿပဳံးမိသည္။

ထိုစဥ္HaeChanမွ...

"ဒါနဲ႕SungChan sunbaeကိုေျပာရဦးမယ္မေန႕ကSunbaeေမ့လဲသြားေတာ့ေလShotaroစိတ္ပူလြန္းလို႔ငိုေတာင္ငိုတယ္"

"ဟမ္....တစ္ကယ္လား"

"အင္းတစ္ကယ္.....JaeMinတို႔ေျပာပုံအရဆိုရင္သူကအသဲငယ္တယ္တဲ့အငိုလည္းသန္တယ္တဲ့Sunbaeလည္းအဲ့လိုျဖစ္ေတာ့ေဆး႐ုံကားေပၚမွာsunbaeလက္ေလးကိုကိုင္ထားတာမလႊတ္ဘူး"

HaeChanေျပာျပမွသာSungChanသိေတာ့သည္။ဒါေၾကာင့္သူ႕အေမကလည္းမနက္တုန္းကဒီလိုစကားမ်ိဳးေျပာတာကိုး။

Flash back....

SungChanေက်ာင္းကိုမလာခင္ဧည့္ခန္းထဲ၌...

"သားေက်ာင္းသြားလို႔ရရဲ႕လား"

"ရပါတယ္Ommaရဲ႕"

"ေအး...ဒါနဲ႕Shotaroေလးကိုလက္မလႊတ္နဲ႕ေနာ္"

"ဗ်ာ!!"

႐ုတ္တစ္ရက္ႀကီးေျပာခ်လိဳက္တဲ့Ommaစကားေၾကာင့္SungChanေၾကာင္သြားသည္။

"ေအာ္...Ommaေျပာခ်င္တာမေန႕ကသားေမ့လဲေတာ့Shotaroေလးကေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပူေနခဲ့ရွာတာဒါေၾကာင့္ဒီလိုသူငယ္ခ်င္းေကာင္းေလးကိုလက္မလႊတ္နဲ႕လို႔ေျပာတာ"

"​ေအာ္...ဟုတ္ကဲ့ပါOmma"

Flash back end.....

SungChanအခုသြားေနမိတာShotaroတို႔ေက်ာင္းေဆာင္ဘက္ကိုျဖစ္သည္။လက္ထဲမွာလည္းအေအးဘူးေလးႏွစ္ဘူးနဲ႕သူႀကိဳက္ေလာက္မယ္ထင္သည့္မုန့္လည္းဝယ္လာသည္။

Shotaroအႀကိဳက္ကိုမသိေတာ့သူလည္းခန့္မွန္းၿပီးသာဝယ္လာခဲ့သည္။သူဟိုတစ္ခါစားတဲ့တုတ္ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးကိုပါသုံးေခ်ာင္းေလာက္ဝယ္လာေသးသည္။

သူေက်းဇူးတင္ရမယ္ေလ။သူ႕ကိုစိုးရိမ္လို႔ေတာင္ငိုခဲ့ရတဲ့သူမလား။ဒါနဲ႕ဆိုသူေၾကာင့္ငိုရတာႏွစ္ခါရွိၿပီလို႔ေျပာလို႔ရသည္။မူးၿပီးနမ္းမိတုန္းကတစ္ခါသူေမ့လဲတုန္းကတစ္ခါဆိုေတာ့ႏွစ္ခါေပါ့။

သူတို႔ေက်ာင္းေဆာင္နားေရာက္ေတာ့Shotaroကိုေဝ့ဝဲၿပီးရွာလိုက္သည္။ဒါေပမဲ့မေတြ႕။သူလည္းရွာရင္းနဲ႕Jenoကိုသြားေတြ႕ေတာ့

"Jeno yah....Shotaroဘယ္မွာလဲသိလား"

"သူself studyလုပ္တဲ့ေနရာမွာထင္တယ္"

"ေအာ္..ေအးေအး Thanks"
....................

Shotaroတစ္ေယာက္မၾကာခင္လပတ္စာေမးပြဲလာေတာ့မွာမလို႔self studyလုပ္တဲ့ေနရာမွာသူစာလုပ္ေနသည္။Shotaroငယ္ငယ္ကတည္းကအေဒၚျဖစ္သူရဲ႕သြန္သင္မႈေၾကာင့္သူစာႀကိဳးစားသည္။ဒါေၾကာင့္သူေက်ာင္းတက္လာခဲ့တဲ့တစ္ေလွ်ာက္လုံးခ်စ္သူ..Crushလည္းမရွိခဲ့သလိုရင္ခုန္ျခင္းေတာင္ဂ်ိိုနဲ႕လားဟုေမးရသည့္သေဘာျဖစ္ေနသည္။ဒါေပမဲ့အခုသူတစ္ေယာက္ေသာသူေၾကာင့္ရင္ခုန္တတ္ေနၿပီေလ။ခ်စ္မ်ားခ်စ္ေနၿပီလားေတာ့သူ႕ကိုယ္သူလည္းမသိေသးပါ။

သူစာလုပ္ေနရင္းတန္းလန္းဂုတ္ကိုေအးစက္သည့္အထိအေတြ႕တစ္ခုခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္လန့္သြားၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့သူရင္ခုန္ရပါတယ္ဆိုတဲ့သူ။

"Sung Chan Hyung"
............

SungChanလည္းJenoေျပာျပသည့္ေနရာကိုလာလိုက္ေတာ့ေတြ႕လိုက္ပါသည္။Shotaroေလးကို။ႏႈတ္ခမ္းေလးစူကာစာလုပ္ေနပုံေလးကေတာ္ေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသည္။ဒါShotaroရဲ႕အက်င့္ျဖစ္မည္။

SungChanသတိထားလာမိခဲ့တာShotaroကတစ္ခုခုကိုစိတ္ဝင္စားစြာလုပ္ေနၿပီဆိုလွ်င္သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကစူလာတတ္သည္။အထူးသျဖင့္စာလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးမွာေပါ့။

ဒါေၾကာင့္SungChan Shotaroေလးေနာက္ကိုမသိမသာေလးသြားလိုက္ၿပီးဝယ္လာသည့္အေအးဘူးေလးနဲ႕ဂုတ္ကိုထိလိုက္သည္။အဲ့ေတာ့မ်က္လုံးျပဴးေလးနဲ႕လွည့္ၾကည့္လာသည့္Shotaro။

"Hyung ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"

"Jenoကိုေမးၿပီးေရာက္လာတာ..ဒီမွာShotaroစားဖို႔မုန့္ဝယ္လာတယ္ဘာႀကိဳက္တတ္မွန္းမသိေတာ့ကိုယ္လည္းမွန္းၿပီးဝယ္လာတာ"

SungChanေပးလာတဲ့မုန့္ထုတ္ကိုၾကည့္ေတာ့ဝယ္လာေပးတာေတြသူႀကိဳက္ပါသည္။မႀကိဳက္ရေအာင္ဘယ္သူဝယ္ေကြၽးတာမလို႔လဲ။

မုန့္ထုတ္ေတြထဲမွာJapanese snackထုတ္ေလးေတြကပါလိုက္ေသးသည္။ဝယ္လာသည့္အေအးကလည္းJapanese soft drink။

"ဒါနဲ႕ဘာျဖစ္လို႔လဲHyungဘာလို႔ဝယ္ေကြၽးတာလဲ"

"ေက်းဇူးတင္လို႔ေလ...HaeChanေျပာျပလို႔သိရတာမေန႕ကShotaroက ကိုယ့္ကိုစိတ္ပူလို႔ငိုေတာင္ငိုသြားတယ္ဆို"

"အာ...ဒါကေတာ့........ဒီလိုပါပဲ"

"ေက်းဇူးပါေနာ္ကိုယ့္အတြက္စိတ္ပူေပးလို႔"

"ရပါတယ္Hyungဘာမွမျဖစ္သြားတာပဲေတာ္ပါေသးတယ္"

"ဒါနဲ႕ဘာလို႔အသည္းအသန္ေတြစာလုပ္ေနတာလဲ"

"မၾကာခင္လပတ္စာေမးပြဲလာေတာ့မွာေလHyungရဲ႕"

"အာ....ဟုတ္သားပဲကိုယ္လည္းစာလုပ္ဦးမွပါ...ဒါဆိုShotaroနဲ႕အတူစာလာလုပ္လို႔ရတယ္မလား"

"ရတာေပါ့Hyungရဲ႕ကြၽန္ေတာ္နားမလည္တဲ့စာေတြဆိုလည္းHyungရွင္းျပေပးေပါ့"

"ေမဂ်ာမတူလည္းနားလည္သေလာက္ေျပာျပေပးပါ့မယ္"

"ဟုတ္ကဲ့Hyung"

ဟုေျပာၿပီးသူ႕ကိုမ်က္လုံးေလးႏွစ္လုံးမွိတ္သြားေလာက္သည္အထိၿပဳံးျပလာတဲ့Shotaroေၾကာင့္SungChanအသဲယားရျပန္ပါသည္။

ဒါေၾကာင့္မေနနိုင္မထိုင္နိုင္လက္သူ႕ေခါင္းကိုသြားဖြမိေသးသည္။ဒါေပမဲ့SungChanရဲ႕မသိစိတ္တစ္ေနရာကခုန္သြားတဲ့ႏွလုံးသားကိုေတာ့သူ႕ကိုယ္သူသတိမထားမိခဲ့ပါေလ။

__________________________________________

Thanks for reading🌸