Çok soğuktu.Sıcak yatağımdan hiç kalkmak istemiyordum.Her gün güne lanet ederek kalkıyordum. İşimden de nefret ediyordum.Ama şu lanet olası yerde para olmadan da yaşanmıyordu.Yatağımdan kalktım kahvaltı yapmayı hiç sevmiyordum. Üzerimi değiştirdikten sonra evden çıktım.İşime giderken arabam olmadığı için yürüyerek gidiyordum.Halbuki o kadar sabahın köründe kalkıp işe gidip eşek gibi çalışıyordum. Ama hak ettiğim parayı alamıyordum .Hayat hiç adil değil.İnsanları böyle suçlamak hoşuma gidiyordu. 

Yürümeye devam ettim.Sıkıntıdan ne yapacağımı bilmiyordum.Birden önümden siyah bir şey geçti.Aldırmadım,yürümeye devam ettim.Yandaki evden çığlık sesleri geldi.Bu sefer korkmuştum.Evin olduğu yerden hızlıca uzaklaştım.İş yerime gittim. Şokumu hala üzerimden atamadım.Yanıma gelen hastaların sorunlarını düzgün dinlemiyordum.Gün hiç bitmeseydi nasıl olurdu acaba.Mesai yapmak istedim,bunun için patronumun yanına gittim.Bu gün mesai yapmak istediğimi söyledim,çok şaşırdı.insanların böyle şaşkınlıkları normaldi,aldırmadım.İzin vermedi.Sinirlerim bozulmuştu.Lanet olsun iş hayatım boyunca bir kere mesai yapmak istemişim onunda içine ettiniz. Teşekkür ederim,dedim ve kapıyı çarpıp gittim.O kadar sinirliydim ki sabah yaşadığım şeyleri bile unutmuştum. Eve yaklaştığımı fark ettim. Sinirim birden yok olmuş korkum yeniden başlamıştı. Oturduğum evin sokağına girmiştim. Çığlık sesleri gelen evin önünde polisler toplanmıştı. Olayın olduğu yere gittim.Olayı araştırmak istedim ama polisler izin vermedi.Şimdilik eve döneceğim  ama ben bu olayın peşini bırakmayı düşünmüyorum. Eve döndüm. Uyumak için yatağıma yattım.Uyumaya çalıştım ama bir türlü uyuyamıyordum sürekli cinayeti düşünüyordum.Yarın ne yapacaktım bilmiyordum.Bunları düşünürken sol tarafıma döndüm ve karşımda sabah gördüğüm o kara şey penceremden bana bakıyordu.Gözleri kıpkırmızı ve ortasında küçük bir siyah nokta olan bir şeydi. Cin desem değil vampir desem hiç değil  mafya desem gözleri öyle olmazdı peki o şey neydi.