CHAPTER 39

ADELINE ISLA RAMIREZ

The night that my father and I talked about a lot of things. The truth and reason behind why our family is broken. Sumabay pa roon ang amnesia na tinutukoy ni daddy. Sa tuwing iniisip ko 'yon ay parang inaatake na ako ng sakit sa ulo.

I want to ask him about what he says to see if it's really true or not. Kung totoo man talaga 'yon, baka isa na rin siguro sa mga rason na 'yon kung bakit hindi ko na masyado natatandaan ang mga nangyayari sa akin noong bata pa ako.

Kahit na gano'n gusto ko pa rin malaman kung bakit nangyari sa akin 'yon.

Sinusubukan kong isipin at alalahanin ang lahat. . . kaso nahihirapan ako kaya hindi ko na rin siya tinuloy. Parang binibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit sa tuwing pinipilit ko ang sarili ko.

Eventually, I took painkillers, para kahit papaano ay mawala ang nararamdaman kong kirot o parang binibiyak na sakit sa aking ulo.

Tinuon ko na lang pansin ko sa pagluluto ng hapunan namin ng maging maayos na ako. Mabilis lang din ako natapos kaya nilapag ko na ang pagkain namin sa lamesa bago tawagin si daddy.

Wala pa rin namang pinagbago, may kaunting kuwentuhan pa rin kaming napag-uusapan habang kumakain.

Our life here in Cavite is more peaceful, and I think it's good for us. May mga kapitbahay rin na nakikipag-usap sa amin. Lalo na si papa. Marami siyang kakilala dito dahil dito siya lumaki.

Our decision to stay here is worth it. He's happy. My father is happy. Sa ngayon kasiyahan muna niya ang iisipin ko.

As long as he's happy, everything will be okay with me.

After a month of being call center agent, medyo nakaluwag luwag na rin kami. Nakapag-pa-schedule na ako sa session ng therapy ni daddy sa isang private hospital at mag-i-start na 'yon sa susunod na linggo.

Malapit na rin ang bakasyon nila Alastair dahil patapos na ang second semester nila bilang 3rd year college. Ilang buwan na lang ang titiisin nila. And He's planning to stay here for the whole summer break but I insist.

May trabaho pa siya sa mama ni Nari. Sinabi niya pa sa akin na puwede naman daw na maghanap siya rito para hindi na kami masyadong maghiwalay.

Napabuntong hininga na lang ako bago tumayo mula sa kinauupuan kong maliit na upuan na gawa sa plastik.

Kailangan ko pa siyang kumbinsihin na huwag gawin 'yon.

I held my back when I felt it starting to ache; ramdam na ramdam ko ang pangangalay ng aking likod. I let out a groan and leaned against the wall.

"Okay ka lang, mahal?"

Bumaba ang tingin ko kay Alastair ng makitang patuloy pa rin siyang nagbabanlaw sa mga damitan namin.

He's wearing nothing on the top, while for the bottom he's wearing plain black shorts. Pawisan ang kanyang katawan dahil sa pagbabanlaw ng mga nilabhan namin.

Hindi ko alam imbis na mandiri bakit parang naaakit pa ako sa ayos niya ngayon. Agad akong napailing dahil sa mga pumapasok sa isipan ko.

Gosh, Isla! Sobrang miss mo na ba siya kaya ganyan na ang iniisip mo!?

Alastair really just got here from Caloocan. Nag-commute lang siya papunta rito dahil ang motor na ginagamit niya ay nasa talyer at pinapaayos pa ng papa ni Nari.

Imbis na magpahinga siya ay tinulungan niya na akong maglaba para matapos na agad ako.

Gosh. Kailangan ko na talaga siguro bumili ng washing machine. I'm planning to buy an automatic washing machine but it's out of the budget now. Kaya manual na muna siguro ang bibilhin ko.

I smiled. "It's just my back. Masakit lang siya."

Saglit siyang natigilan sa pagkusot. Pinagpag niya ang kamay sa planggana bago pinatong sa dalawang tuhod niya at tingnan ako.

"Pahinga kana kaya muna, mahal. Ako na tatapos dito." Nakakunot ang kanyang noo at halata ang pag-aalala sa kanyang mukha. "Kanina ka pa ba nag lalaba? Anong oras ka nagsimula?"

"Probably around 7 am," sagot ko.

Namilog ang kanyang mga mata. "Ha!? Mag-aalas dose na, mahal."

Napanguso ako at humalukipkip. "I'm taking a break if I'm tired, okay. That's why it's taking me long."

Mahina siyang natawa at napailing. "Cute mo talaga 'no. 'Di bale ako na bahala rito. Pasok kana sa loob para makapaghinga kana."

Muli niyang binalingan ng tingin ang mga damit na binabanlawan niya bago magpatuloy. Hindi ko siya sinunod. Bumalik na ako sa kinauupuan ko at tinulungan na siya.

"I want to help you too," I whispered. "I know you're tired na tapos tinutulungan mo pa ako. Ikaw ang dapat pumasok sa loob para magpahinga." Kumuha ako ng damit at binanlawan 'yon.

"Sus. Maliit na bagay. Sa tingin mo kaya kong nakikita kang nahihirapan tapos wala akong ginagawa?" sagot niya. "Atsaka nawala na pagod ko nung nakita kita."

Napairap na lang ako sa ere at mahinang binangga ang balikat niya. Hindi ko na napigilang ang sarili na mapangiti dahil sa kanyang sinabi.

"You're just so. . ." Hindi ko napigilan na lapitan siya at mabilis na hinalikan ang labi, "kind. . . lovable. . . handsome. . . huggable. . ."

Umalingawngaw ang halakhak ni Alastair at dumukwang para halikan din ang aking labi.

"Anong kailangan ng mahal ko bakit ang lambing-lambing?" mapang asar niyang tanong. "Miss mo 'ko 'no," panunudyo niya sa akin.

I scoffed. "Bahala ka nga d'yan. Pumasok kana sa loob. Pagod kana, Alastair."

"Hindi na nga ako pagod, mahal. Kasi nakita na kita," malambot ang tono ng kanyang boses ng magsalita.

Napaharap agad ako nang hawakan niya ang baba ko para mapatingin sa kanyang pwesto. Muli na namang magkalapat ang aming mga labi. I automatically closed my eyes and accepted his kiss.

"Mas lalong hindi pa ako mapapagod mamaya," makahulugan niyang sagot. Nagtaas baba pa ang kilay niya sa akin at unti-unting ngumisi.

I rolled my eyes. "Later na 'yan. Hindi ka ba napapagod sa gusto mong sabihin sa akin?"

"Naku po. Ako dapat ang nagtatanong n'yan sa 'yo, mahal. Ikaw ba ang hindi napapagod kapag ginagawa natin 'yon? Ikaw nga lagi mo 'kong kinalabit—aray! Joke lang." Napasigaw siya sa gulat nang mahina kong kagatin ang kanyang braso.

"Nang aasar ka na naman!" inis kong sambit.

"Joke lang, mahal," natatawa niyang usal. "Okay lang sa akin kapag gusto mo. Malakas ka sa akin, eh."

Muli na namang umikot ang mata ko sa sinabi niya. 'Yan ang gusto niya. Gusto niya na ginagamit ko raw siya dahil nafeflex daw ang katawan niyang hubad sa akin. Kung hindi ba naman siya siraulo.

Napailing na lang ako. He's really weird but I love him. I love Alastair for how he makes me smile. Pakiramdam ko nawawala ang mga problema na iniisip ko kapag nandyan siya.

It feels like I can just shut myself down when he's here, because he takes care of the things I'm supposed to handle.

He really did help me learn how to become independent. Hinahayaan niya rin ako sa gusto kong gawin pero nakaalalay pa rin siya sa akin.

Yung tipong parang may switch button ako na puwede kong i-switch ang sarili ko na maging independent kapag nand'yan si Alastair at puwede ko rin na i-off 'yon. Para maging dependent sa kanya.

Nakakaya ko na siya. Nakakaya ko na gawin ang lahat.

"Alam mo, mahal. Hindi na talaga tayo puwedeng maghiwalay."

Para akong nabalik sa ulirat ng marinig ang boses ni Alastair. Kunot noong lumingon ako sa kanya.

"Huh? Why?"

Parang hindi niya yata inaasahan ang naging sagot ko. Napasinghap siya at napahawak sa dibdib dahil sa gulat.

"Anong, why!?" halos mag hesterikal niyang tanong sa akin. "Why? Bakit may bakit? Maghihiwalay talaga tayo?"

Inirapan ko siya at winisikan ng tubig. "You're asking me that kind of question out of nowhere. Sa tingin mo hindi magiging ganyan sagot ko?"

Napanguso siya. Gosh, I want to bite his lips. Nakakainis. Bakit namumula at parang ang kintab ng mga 'yon!

"Okay, why did you even say that? Hindi tayo puwedeng maghihiwalay."

Muntik ko na siyang sabunutan ng hindi nakatakas sa paningin ko ang pag-irap niya sa ere. This guy!

"Hindi na tayo maghihiwalay, mahal. Alam mo kung bakit?"

Umiling ako. "No."

"Kasi ako na ang naglalaba ng panty mo. Maski yung mga nakababad na underwear mo kapag may mens—"

Pakiramdam ko umakyat ang aking dugo sa pisngi. Kung ano-ano na lang talaga pumapasok sa isipan niya!

"Alastair! Gosh! Don't say that! Bakit kasi ang hilig mong pakielamanan 'yon?! Kaya nga nakababad, eh!"

"Oh, bakit ka ganyan makatingin? Mahal, okay nga lang 'yon para wala ka ng iisipin. Atsaka huwag mong sabihin ipapalaba mo 'tong mga 'to sa iba? Hindi ako papayag no'n, ah. Ibang level na ang relasyon natin," natatawa niyang wika pero inirapan ko na lang.

Pakiramdam ko namumula pa rin ang pisngi ko dahil sa kanyang sinabi. He's really crazy to say that! Mabuti na lang nasa likod kami ng bahay at kaming dalawa lang ang nandito.

"Ikaw lang o ako ang puwede mag laba nito." Talagang tinaas niya pa ang hawak niyang underwear!

"Alastair! Ibaba mo nga 'yan." Sinubukan kong agawin sa kanya ang underwear ko pero iniwas niya lang 'yon at tinuloy na ang pagbabanlaw.

"You don't need to say that, gosh," naiinis kong sambit. Napapaypay pa ako sa sarili dahil pakiramdam ko nang init ang dalawa kong pisngi!

Kung hindi lang ako sanay sa pagiging ganito niya, baka kung ano na ang ginawa ko sa kanya.

"Cute mo talaga, mahal. Pa kiss nga ako." Dumukwang siya at nilapit ang mukha sa akin.

Napabuga na lang ako nang hangin at mabilis siyang hinalikan.

"I love you, mahal. Bawal na yung gano'n, ah. Banned sa relasyon natin 'yon." Para siyang bata na natatakot.

"Banned ang alin?" kunot noo kong tanong.

"Yung hiwalayan, mahal. Bawal 'yon. Bad 'yon."

I smiled. Umangat ang aking kamay at sinuklay ang kulot nitong buhok. Dahil may tubig sa palad ko ay na-brush up ang buhok niya. Kitang-kita ko nang maayos ang maamo pero pilyo niyang mukha.

"Of course," I whispered. "We will never do that. I love you too, Alastair."

-ˋˏ ༻❁༺ ˎˊ-

"I-isla. . ."

"Hmm?"

May maliit na ngiti sa aking labi habang pinapanood ang ekspresyon sa kanyang mukha. I can't help but chuckle; his face is so red, especially his ears.

Nakaawang ang mapula at malambot niyang labi habang mapupungay ang mga mata na tinitingnan ako. Pati na rin ang ginagawa ko sa kanya.

My eyes went down, kung saan siya nakatingin. Parehas kaming nakahiga sa kama, nasa tabi niya ako at bahagyang nakatigilid. Half of my body is almost lying on his side.

I was busy giving him a handjob. My right hand slowly went down to his shaft. I can clearly see his pre-cum glistening while looking at it. I'm really having a hard time and convincing myself to go down there to taste it. To give him a blow.

"You kept teasing me a while ago. Kaya ayan, panindigan mo," Ako naman ngayon ang nangaasar sa kanya.

"Mahal n-naman, eh. . ." hinihingal na sambit ni Alastair at muling napaungol ng dahan dahanin ko ang pag galaw ng palad ko sa kanya.

I don't know, but he hasn't even done anything to me. . . like touching me but I feel like my breathing has already become ragged.

Lalo lang sumisilab ang init ng katawan ko. Every time my eyes go down to his thing where my right hands are holding, I can't help but bite my lower lip.

It's just too lewd to see my hands on his shaft, still busy pleasuring him. Lalo na sa tuwing nakikita kong umaangat ang balakang niya para salubungin ang bawat galaw ng kamay ko.

"Isla. . . fuck," daing niya ng binilisan ko ang pag taas baba sa kanya.

My body felt three times even hotter when I heard his groan. This familiar feeling, the tingling sensation that I felt. It feels like it travels between my thighs. Hindi ko napigilan na pagkiskisin ang dalawang hita ko habang inaabala ang sarili kay Alastair.

Paano ba naman kasi, I was taking a bath in my room's bathroom when he suddenly barged in. The whole time we were in there, he just kept edging me!

Kaya ayan. After we take a bath, we're now busy pleasuring each other. Nakakatindig balahibo ang bawat daing at ungol na lumalabas sa bibig niya na bumalot sa kuwarto ko.

Hindi ko na kaya. I can't take this anymore. Bumangon na ako at akmang papatungan siya ng maunahan niya ako, ako na ngayon ang nasa ilalim at siya na ang nasa ibabaw ko.

Mahina akong natawa dahil doon. Kagat labing sinalubong ko ang mapupungay niyang mga mata.

Kahit na gano'n ay kitang kita ko pa rin ang sinseridad sa kanyang mga mata. Even though we're both heated in this moment, I can still feel the love. The way he's caressing my skin right now feels like he's worshipping me.

May ritmo ang bawat paghaplos niya sa katawan ko. Habang ginagawa niya 'yon hindi ko maiwasang hindi mapaliyad. Tuluyan na akong napapaso at hinayaan na masunog sa init na aming ginawa.

"Spit." Bumaba ang tingin ko sa palad niyang nakalahad sa akin.

I look at him through my lashes. Wala na kaming pakielam sa paligid. Kaming dalawa lang naman ang nandito sa kuwarto kaya malaya kami sa gusto naming gawin. Hindi ko inalis ang paningin sa kanya.

I slowly spit on his hand. "Is that enough?" mapang akit kong tanong.

Hindi siya sumagot. Nginisihan niya ako. His hands went down on me; he traced my wetness.

"Pag kulang pa. E'di kainin ka," pang gagatong niya rin sa sinabi ko. Pilyo ang mga ngiti niya sa kanyang labi ng magtagpo ang mata naming dalawa.

I want to push his head down on me so he can devour me and feel his hot tongue tracing on my wetness. But I want him inside me now, so probably we will do it next time.

He uses my saliva as lubricant and I don't know why I find it super hot. Para mas lalo akong nanhihina dahil do'n. Nakakaliyo ang bawat galaw ng daliri niya. Para akong nahihilo sa sarap habang pinapakiramdaman siya.

Kinalat niya 'yon sa pagitan ng aking hita. My lips slightly parted when I felt his two fingers slowly penetrate me. Napahingal ako dahil ramdam na ramdam ko ang daliri niya sa akin.

I know I'm already wet.

"You're ready, mahal," he whispered.

I nodded. Bahagya ko pang inusog ang katawan, pilit na sinasalubong ang paggalaw nang daliri niya sa akin. Para akong nagdedeliryo sa sarap.

I can't stop myself from slipping out a small moan. May mahinang pa ring halinghing na kumakawala sa labi ko na si Alastair lang ang tanging nakakarinig no'n at wala nang iba.

Parang may sariling utak ang mga aking labi. Napapaawang 'yon sa bawat galaw nang daliri ni Alastair sa akin.

He takes his time to pleasure me down there. After a couple of minutes, he was already positioning himself at me. We're both panting. Parehas na hinahabol ang sariling hininga.

Sa bawat paghaplos ko sa kanyang katawan ramdam na ramdam ko ang sumisingaw na init doon. Ang bawat paghingal at hinga namin ang naririnig sa apat na sulok nitong kuwarto.

Matagal siyang nakatitig sa mukha ko. Hinding hindi siya nagsasawa na gawin 'yon. Para ito na yata ang pinaka paboritong ginagawa niya sa tuwing mag-iisa kami.

"I miss you, mahal," he whispered.

Sa tuwing naririnig kong sinasabi niya 'to sa akin, hindi na nawawala sa sarili ko na makaramdam ng sobrang bilis ng tibok ng aking puso.

He can be very annoying sometimes but the way he said that to me or even saying he loves me, made me feel giddy. I can't explain properly how happy I am.

Gosh. I love him so much.

I smiled. Inangkla ko ang kamay sa kanyang batok at hindi ko maipaliwanag kung gaano ka saya ang nararamdaman ko ngayon. I always felt like this when we were making love.

"I miss you too," I answered.

Alastair lowered his head to mine. I automatically closed my eyes when he crashed his lips against mine.

As he claimed my lips for hot and fiery kisses, That's also where our bodies became one.

-ˋˏ ༻❁༺ ˎˊ-

Everything happens so quickly. Tapos na ang first and second session ni daddy sa therapy niya. Si Alastair naman ay busy na ulit sa pag-aaral at nasa Caloocan na siya.

It's already really been months simula nang huli naming kita.

I already miss my lovie.

Sa pagkakaalam ko ay last month na nila ngayon sa semester bago mag bakasyon. Ang tagal na rin talaga namin na hindi nagkikita. Since last semester na bilang 3rd year college for sure marami na pinapagawa kaya bihira na siya nakakabisita rito.

He already informed me that he's going to go here again. Pero hindi niya naman binanggit kung kailan. Nakahiligan niya na naman na mang-surprise ngayon.

Hindi ko tuloy maiwasan na mapailing habang naglilinis sa bodega. May bodega rito sa bahay na hindi pa masyado nalilinisan kaya ako na ang gumawa no'n; sakto at day off ko ngayon.

Malapit nang maggabi pero parang hindi ako natatapos dito. Sobrang maalikabok pa kaya bahing ako nang bahing.

Sa isang lumang aparador ako nagtagal. Nilalabas ko ang mga gamit doon dahil itatapon ko na ang iba. Pati na rin itong aparador.

Puwede kong gawing workstation itong bodega kapag nalinis na. Maganda naman ang kabuuhan pero madumi at maalikabok nga lang.

Sa bawat paglalabas ko ng mga bagay-bagay na nakikita ko, sa isang box na kulay pula lang ang naagaw ng aking atensyon. It just a simple red box; na DIY pa yata ang pagkakagawa no'n.

Since my curiosity was starting to consume me, hindi na agad ako nagdalawang isip na buksan 'yon. Akala ko ba naman ay mga lumang pang tahi ang nandoon or ano, pero hindi pala.

Puro mga printed pictures ang lahat. Marami 'yon at hindi ko na nagawang tingnan ang iba. May mga photo album din na nakalagay sa loob.

"O and L?" I asked myself. Kinuha ko 'yon at pinaglandas ko pa ang daliri ko sa pangalan na nakalagay bago buksan.

Awtomatikong kumunot ang aking noo nang bumungad sa akin ang picture ni mommy. Parehas na parehas talaga kami ng buhok. Sa isang bagay lang ang ikinakunot ng aking noo. . . dahil sa isang babae na katabi niya.

Pareha silang magkaakbay sa isa't isa. Wala sa sarili na bumaba ang tingin ko sa isang date na nakalagay sa gilid ng picture.

Hmm... I'm supposed to be preschool in this year.

Who is this woman beside my mother? May ibang sinasabi sa isip ko ang paraan kung paano sila nakaakbay sa isa't isa. May ibang dahilan ang mga ngiti sa kanilang mga labi.

Hindi ako tanga para hindi mapansin 'yon. Mabilis kong nilipat sa kabilang page para tingnan pa ang ibang pictures. It was still the same, sila pa rin. Pero iba na ang pose. My mother is now staring at the woman beside her.

There's something in the way she looks at the woman.

Ang babaeng tinitingnan ni mommy ay nakatingin sa camera habang malawak ang ngiti sa labi. I know that look. Alam ko ang mga tingin ni mommy sa kasama niya.

How would I know? Because that's how Alastair looks at me. Ganito ang mga tingin niya sa tuwing nahuhuli ko siyang nakatitig sa akin habang nakangiti.

Adoration. Love. happiness. Lahat ng bagay na puwede pang idagdag d'yan ay parehas lang sa nakikita ko sa mga mata ni mommy kung paano niya tingnan ang katabi niya.

Ang daming tumatakbong katanungan sa isipan ko. Ang daming bumabagabag at unti-unti akong naguguluhan.

Sa bawat lipat ko ng pahina ay parang mas lumalim na ang mga bagay-bagay na nasa isipan ko. Parang nanunuyo ang aking lalamunan kasabay ng mabilis na pagkabog ng aking dibdib dahil sa mga nakikita ko.

Until I'm looking again at the picture of where my mom was looking at—the woman beside her. I found myself staring at the woman's face for a long time.

Hindi ko alam pero parang nakita ko na ang kanyang mukha.

A thick long wavy dark brown hair. Her playful smile.

It was all familiar to me.

Until unti na akong nilalamon ng aking pag iisip. My hands began to tremble. I don't want to think like this but. . . Why does she look like him?

"Please. . . no. Not this. . . don't play with me," I whispered.

Hindi ko alam kung bakit ko ginawa ang bagay na 'to. Kinuha ko ang litrato sa kinalalagyan niya. There's a voice whispering in my mind, telling me to look at the back of it. Dahil do'n, ginawa ko.

Pakiramdam ko tuluyan nang bumagsak ang mundo sa akin. Para akong nanlalamig sa kinauupuan ko. Nanunuyo ang aking lalamunan at parang may sumasakal sa leeg ko.

Hindi ako makahinga.

To Lana, you're the best person, lover, and partner that came into my life. I love you with all my heart.

"No. . . No. . . No. . ." Ilang beses akong umiling nang tuluyang mabasa ang nakalagay na maliit na letter sa likod ng picture.

Naibagsak ko ang hawak kong box dahil sa panginginig ng aking kamay. Para akong nasusuka, pakiramdam ko parang umiikot at naglilikot ang mga laman loob ko sa nalaman ko ngayon.

Bakit hindi sinabi sa akin ni daddy ang tungkol dito? Bakit hindi niya rin inamin sa akin? Bakit kailangan putol-putol lahat ng kuwento?

Nagmamadali na sana akong tumayo mula sa aking kinauupuan para magtungo sa kuwarto ni daddy. Pero isang tunog ang aking narinig, tunog na parang unti-unting matutumba.

Mabilis kong binalingan ng tingin ang malaki at lumang aparador sa aking likuran. Parang nanginginig na 'yon, handang bumagsak sa aking puwesto.

My eyes widened. I tried to get up, pero mukhang minalas pa yata ako dahil nadulas ang paa ko sa basang basahan na dala ko kanina. Muli akong bumagsak sa sahig. Mariin akong napapikit ay napadaing ng tumama ang aking noo sa sahig.

Ang mahinang tunog ng aparador ay unti-unting lumalakas. Sa sobrang bilis ng pangyayari, tuluyan na siyang natumba sa akin.

Tumama ang likod ng ulo ko sa pinakadulo at kanto ng aparador. Nakadapa na ako ngayon sa maruming sahig. Kasabay ng pandidilim ng aking paningin at pagpikit ng talukap ng mga mata, sila pa rin ang nasa isip ko.

A heavy breath escapes my lips as I remember what I saw in the picture.

Kahit na nagsimulang sumakit ang aking ulo. . . mas nangingibabaw ang nararamdaman kong galit ngayon dahil tuluyan nang naproseso sa aking isipan ang lahat.

It was her. . . She is the woman who ruined our life.

It was Lana.

It was Alastair's mother.

SHANGPU