Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 5







"รู้จักกันด้วยเหรอ"คาลัมถามขึ้นพลางมองหน้าฉันกับเด็กไรรี่ย์สลับไปมา


"ไม่ค่อยอยากรู้จักเท่าไหร่"ทันทีที่ประโยคนั้นหลุดมาจากปากของฉัน ปากของไรรี่ย์ที่ยิ้มอยู่เปลี่ยนกลายเป็นเส้นตรงทันที "เรากลับกันเถอะ"ฉันหันไปกระซิบคาลัมก่อนจะลากเขาออกมา


กว่าจะฝ่าปาปาระซี่ออกมาได้ทำเอาเกือบตาย ขณะที่รถยังไม่ทันเคลื่อนตัวไปไหนคาลัมก็อ้าปากทันที"ทำไมเธอพูดแบบนั้นละ ไม่น่ารักเลย"


"พูดแบบไหน พูดอะไร, ฉันพูดอะไร" ฉันแสร้งกดโทรศัพท์พยายามไม่ใส่ใจ


"ที่เธอพูดกับเด็กคนนั้นไง"คาลัมถอนหายใจเบาๆก่อนจะพูดต่อ"พูดแบบนั้นน่ะคือการไม่ให้เกียรติคู่สนทนาเลยนะ"


"ไง แล้วไง" ทำไมฉันต้องให้เกียรตินังเด็กไรรี่ย์ด้วยเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย "ฉันต้องให้เกียรติทุกคนเลยหรือยังไง นายถึงจะพอใจ"


"มันไม่ใช่แบบนั้น ฉันแค่ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอต้องพูดแบบนั้นกับหล่อนด้วย ฉันก็แค่ถามเองว่ารู้จักกันเหรอ"คาลัมพูดด้วยน้ำเสียงที่เบา


"นายไม่ต้องมาเข้าใจอะไรหรอก ว่าแต่นายเถอะรู้จักกันเหรอถึงไปยืนคุยกันน่ะ"แล้วยังไงพวกเขาไปรู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วทำไมต้องไปยืนคุยกัน


คาลัมถอนใจหายพร้อมยิ้มมุมปากก่อนจะเหวี่ยงแขนอันหนักหน่วงมาพาดบนไหล่อันบางเบาของฉันแล้วดึงเข้าไปกอด"เขาก็แค่มาขอถ่ายรูปน่ะ ตามภาษาน่ะคนมันหล่อ"


"ทำไม หึงเหรอ"คาลัมถามด้วยหน้าตากวนประสาทพร้อมกดจูบแรงๆบนหัวฉัน





"ครั้งหน้าไม่เอาแล้วนะ งานพวกนี้น่าเบื่อชะมัด"


ก็อย่างที่รู้กันว่าเขาไม่ค่อยชอบงานประเภทนี้ (จะเรียกว่าเกลียดเลยก็ได้) เขาไม่ชอบใส่หรอกพวกชุดสูท, รองเท้าหนังหัวแหลมหรืออะไรเทือกๆนั้นน่ะ เขาจะใส่ก็แต่เสื้อผ้าสบายๆ(กางเกงฟิตๆเนี่ยนะเรียกว่าเสื้อผ้าสบายๆ)อย่างที่เห็นกันตามคอนเสิร์ตของวงนั่นแหละ


"ก็พยายามเลี่ยงให้อยู่แหละน่า"งานครึ่งหนึ่งที่เขาต้องไปก็เพราะฉันเองแหละ"แต่จะว่าไปก็ไม่ค่อยได้เห็นนายใส่สูทเลยหนิ"แขนทั้งสองข้างของฉันถูกขยับให้ไปคล้องอยู่ที่คอของคาลัมอย่างจงใจ"หล่อดีเหมือนกัน"


เขาฉีกยิ้ม


"แน่นอน"


และนั่นคือคำตอบก่อนที่เขาจะยกแขนทั้งสองข้างของฉันออก


"คืนนี้ออกไปดื่มกับพวกลุคหน่อยนะ"คาลัมยืนปลดกระดุมเสื่อเชิตตัวในด้วยท่าทางสบายๆ


หล่อจริงๆพ่อทูลหัวของฉัน


"อืม..มม"ฉันเดินเข้าไปกดจูบหนักๆลงบนริมฝีปากของคาลัมหลังจากที่ทนยืนดูความหล่อของเขาอยู่นาน ก็มันทนไม่ไหวจริงๆนี่น่า


คาลัมมีท่าทางตกใจเล็กน้อยก่อนจะยอมเปิดทางให้ฉันได้เข้าไป"อื้มม...เธออย่าทำให้ฉันไม่อยากไปสิ"มือของเขามันไม่ได้ที่กระดุมเสื้อเชิตของเขาอีกต่อไป


"งั้นก็ไม่ต้องไปสิ"ในเมื่อมือของเขามันถอดเสื้อตัวเองไม่ได้ฉันก็จะถอดให้เอง


"พอเลย พอเลย"เขาถอนจูบออกจากลวดเร็วและดันตัวเราทั้งคู่ออกจากกัน เขาจ้องหน้าฉันแล้วยิ้มมุมปากแบบที่ฉันเกลียด"เดี๋ยวนี้ร้ายจริงๆเลยนะแม่คุณ ไม่อยากให้ฉันไปขนาดนั้นเลยเหรอ"น้ำเสียงกวนๆปนหัวเราะตามประสา


"อืม"


"เห้ย เป็นอะไรเนี่ย"เขาดึงฉันเขาไปกอดโอยให้ตายแผงอกและกล้ามหน้าท้องอันเปลือยเปล่าของเขาแนบชิดกับผ้าเนื้อบางที่ฉันใส่อยู่อย่างจัง"ฉันแค่ออกไปแป๊ปเดียวเอง"เขาเขย่งตัวขึ้นนิดหน่อยเพื่อให้คางของเขาสามารถขึ้นมาเกยอยู่มันหัวฉันได้พอดี"หรือไปด้วยกันมั้ย"


ถ้าเขายังไม่หยุดเอากล้ามหน้าท้องมาเบียดกับชุดฉันสักที ฉันจะไม่ให้เขาไปแล้วจริงๆนะ



"ไม่อะ นายรีบไปเถอะเดี๋ยวคนอื่นรอ" ฉันผละตัวเอวออกจากอ้อมกอดของเขาก่อนที่ตัวเองจะทนไม่ไหว


"จะพยายามไม่กลับดึกนะครับ"เสียงคาลัมดังขึ้นไล่หลังขณะที่ฉันมุ่งหน้าสู่ห้องน้ำ


อ๊าาา..อ่างที่รักของฉัน


แต่ขอเช็ดเครื่องเมคอัพบนหน้าก่อนละกัน ไม่อยากจะมองกระจกเลยจริงๆเวลาที่เห็นว่าตัวเองหน้าเปลือยเนี่ย



แช่..ชช เสียงน้ำอุ่นที่ไหลจากก๊อกช่างเป็นเรื่องน่ายินดี ฉันจัดแจงหาเทียนหอมยี่ห้อโปรดที่ซื้อมาวางไปตามจุดต่างๆในห้องน้ำรวมไปถึงรอบๆขอบอ่างแล้วทำการจุดไฟพวกมันให้ตัวเองได้รู้สึกผ่อนคลาย รู้สึกเหมือนน้ำจะมากพอสำหรับการแช่แล้วเอาล่ะ เจ้าบาธบอมตัวเก่งถึงเวลาทำงานแล้วฉันหย่อนบาธบอมสีเขียวมิ้นลงไปในอ่างก่อนจะหย่อนขาและทุกส่วนของร่างกายตามลงไป



สบายจริงๆบรรยากาศแบบนี้ น้ำอุ่นๆแบบนี้เหมาะแก่การพักสายตามากจริ..

.

.

3am

"แคโรลีน!"


"เฮ้! ตื่นสิ ตื่น"อื้ออ..คาลัมนั่นเขาเหรอ? "ตื่นสิ บอกให้ตื่น"


"โอย อือๆ ตื่นแล้ว"ฉันว่าแค่จะพักสายสักหน่อยเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย "นายจะตะโกนทำไมเนี่ย"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้เทียนหอมที่ถูกจุดับหมดตอนนี้ดับหมดแล้วแต่ถูกแทนที่ด้วยเสียงสีขาวสว่างชวนแสบลูกตาจากหลอดนีออน

"แล้วใครใช้ให้เธอมาหลับในอ่างแบบนี้ล่ะ"น้ำเสียงเขาฟังดูโมโน "ถ้าเกิดจมน้ำหรือเกิดขาดน้ำขึ้นมาจะทำยังไง!"ใช่เลยแหละเขาโมโห "ลุกขึ้นแล้วเข้าไปนอนในห้องดีๆ"ใบหน้าของเขาแดงกล่ำไม่รู้เพราะโมโหหรือเขาเมา


"อุ้ม"


"ไม่"


"อุ้มหน่อย" ฉันชูแขนทั้งสองข้างชี้ขึ้นไปทางเขาเป็นเพลิงขอร้องว่าให้อุ้มฉันหน่อยเถอะ พลีส


"ไม่"


ถ้าไม่อุ้มฉันก็จะนอนแช่อยู่อย่างนี้แหละฉันคิดในใจแล้วกำลังจะหลับตาลงต่อเพื่อทำตามสิ่งที่ตัวเองคิ..



ฮ่าๆ ยังไม่ทันที่จะหลับตาลงได้สนิทคาลัมก็ช้อนตัวฉันขึ้นมาจากอ่างทันที สำเร็จ!


"เธอที่จริงๆเลยนะ"เขาส่ายหัวอย่างเนื่อยๆ คาลัมวางฉันลงบนโซฟาตัวยาวในห้องแต่งตัว "ปล่อยเถอะ แล้วหาเสื้อผ้าใส่ซะเดี๋ยวก็ปหนาวตายพอดีตาย"ใช่แขนฉันยังคล้องคอเขาอยู่ "ปล่อยเถอะ ไม่หนาวเหรอ"


"นายอยากให้ฉันใส่จริงๆเหรอ"


"อะ-อื.."ฉันแขนที่คล้องคอเขาอยู่ทั้งสองข้างดันให้หน้าของเขาใกล้มากขึ้นก่อนจะจูบลงไปที่ปากเขา


อื้มมมเหล้าในปากเขาขมชะมัด


ในขณะที่เรากำลังจูบกันอยู่นั้นคาลัมช้อนตัวฉันขึ้นอีกครั้งเพื่อให้ตัวเองนั่งลงบนโซฟาแทนแล้วฉันก็นั่งอยู่บนตัวเขาอีกที (แต่แบบหันหน้าเข้าหากันอะนะ)


เขาถอนจูบออกแล้วต่อด้วยการลากริมฝีปากร้อนไปทั่วเรือนร่างฉัน ในขณะที่มือทั้งสองข้างก็กุมอยู่ที่บั้นท้ายของฉัน


แล้วใครว่าฉันอยู่เฉยกันล่ะ ถึงสติจะไปหมดแล้วเพราะการกระทำของเขาแต่มือก็พยายามอย่างมากที่จะถอดเสื้อยืดของเขาออก แล้วใครใช้ให้เขาใส่กางเกงฟิตๆนี่ด้วยรู้มั้ยว่ามันถอดอยากแค่ไหน


"คาละ..ลัม"


"หื้..มม?"


"กาง..เกงนาย"เขาเงยหน้าขึ้นมาจากยอดอกด้วยหน้าตาสงสัย "มันถอดไม่ออก"


"ฮ่าๆ"


"ขำบ้าไร เร็วๆเถอะได้โปรด"


คาลัมทำหน้าตากวนประสาทก่อนจะปล่อยมือจากบั้นท้ายแล้วจัดการกับเกงเกงของเขา


ไอ้บ้านี่มันกวนประสาทได้ตลอดเวลาจริงๆ





#

เป็นยังไงกันบ้าง??55555ขอโทษที่หายหัวค่ะ *ตอนท้ายๆเป็นอะไรที่ยากสำหรับเรามากค่ะไม่รู้จะแต่งยังไงให้ออกมาสนุก เพิ่งเคยแต่งแบบนี้ครั้งแรก พยายามจะให้มันพอดีๆน่ะค่ะไม่อยากให้ดูเครียดหรือดูรุนแรงไป (เพราะถึงยังไงเราก็แต่งแบบรุนแรงไม่ได้อยู่ดีค่ะความสามารถไม่ถึง55555)* ตอนนี้พยายามอย่างมากที่จะให้แคโรลีนอ้อนพี่ลั้มของเราแต่แต่งออกมาได้แค่นี้จริงๆ ฮรือ ฝากคอมเม้นติชมด้วยนะคะอยากรู้ว่าคนอ่านคิดยังไงเราควรแก้หรือปรับปรุงตรงไหนบอกได้เลย


กอด,คุณนายฮู้ด

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com

Tags: