"Morgan Oxrin." Wait what? Oxrin?

"What? Oxrin?" Medyo naguguluhan kong tanong kay Ven. For all I know, wala namang kapatid na babae sila Aidan. Inirapan lang naman niya ko and I return the same favor.

"Obviously Saf, pinsan siya nila Aidan. Maliit na pamilya lang ang mga Oxrin at si Morgan ang nag-iisang babae. Reason why you can sense the black aura in her. She's worst, Saf. Spoiled pa sa spoiled."

"How come hindi siya nababanggit nila Aidan?"

"Maybe because wala pa siya dito sa Pinas that time. Kauuwi lang niya galing Monaco last week."

"And how did you know about this?"

"Parker. Anyway, enough of that. Alam na ba ni lolo mo na nakabalik ka na dito sa Manila?" Tumango naman ako sa kanya at pilit kong pinag sisink-in si Morgan Oxrin sa brain cells ko.

"Alis na ko Ven. See you tonight?" Sabi ko at tumayo na habang tumango lang siya sakin habang lumakad na ko palabas. Naabutan ko naman si Parker at Morgan na papasok ulit kaya napahinto ako.

"You must be the great Safara, huh?" She ask while looking at me head to foot. Damn, I can really sense her black aura. "I'm Morgan, by the way." Dugtong niya at nakipag-beso sakin. Hindi naman ako nakasagot agad kaya nginitian ko lang siya.

"You're going?" Tanong ni Parker habang napatingin naman ako sa kamay niyang nasa bewang ni Morgan. I can sense na may something sa kanila. Is this the reason why lagi niyang inaayawan si Kriella? I don't know but I think there's something about these two.

"Yup. Dadalawin ko si Lolo."

"You want me to send you off?" Pag-aalok ni Parker habang nakita ko naman ang pagtaas ng kilay ni Morgan at paghawak niya sa braso ni Parker.

"Thanks but I can handle. Anyway, naiwan si Ven sa loob. I'll go." Sabi ko at tinalikuran na sila. Mabilis lang akong pumara ng taxi at nagpahatid sa bahay namin. Since wala si Aidan for a month or so, napag-usapan naming dalawa na dito muna ko kay Lolo uuwi. Pagkarating ay agad din akong nagbayad at bumaba na. Naabutan ko si Reema na kakalabas lang din ng Vios niya habang nakasuot ng wayfarer at dire-diretsong pumasok sa bahay namin.

"Reema!" Sigaw ko at agad naman siyang lumingon at tinanggal ang suot-suot niyang wayfarer. Pinagmasdan ko naman ang mukhang niyang parang may pasan ng malaking problema at parang daig pa ko na walang tulog.

"Oh, you're back. How's Davao?" Tanong niya habang sabay kaming lumakad. I don't know pero, hindi talaga kami magkasundo kahit anong gawin ko. Maybe civil but close? No.

"Ayos lang so what are you doing here?" Tanong ko habang sinalubong naman kami ni manang at kinuha ang dala-dala kong bag. Naupo lang si Reema sa sofa at parang pagod na pagod siya.

"I'm gonna talk to lolo na dito muna ko mag stay." Napa-nganga naman ako sa sinabi niya. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang ginawa niya nun sa gamit at kwarto ko that's why i'm worried about her staying here.

"And why is that? What about your condo? Yung bahay niyo sa Alabang?" I know, medyo hysterical na ko that's because to be honest I can't take it. Never kaming nagkasundo ni Reema sa lahat ng bagay and by just thinking na mag i-stay siya dito makes the whole thing worst.

"Can you just shut up, Saf? I know you don't want me here and sad to say I feel the same way too pero I have no choice so pwede ba? Just for now, shut your damn mouth and cooperate!" Mabilis niyang sabi habang hinilot ang gilid ng ulo niya. Now, now, she really looks tired at mukhang ang dami niyang problema. Natahimik naman ako at napatingin na lang kay lolo na naka-ngiting palapit samin. Maybe he's wondering paano nangyareng magkasama kami ni Reema.

"Good to see my two granddaughter here. So what brought you two here?" Tanong niya at umupo sa katapat naming sofa. Mabilis akong tumayo at niyakap si lolo dahil namiss ko siya. This is the difference about me and Reema. She's not showy about her feelings. Hindi siya close kay lolo but I know, mahal na mahal siya ni lolo.

"Can I stay here, Lo?" Tanong ni Reema habang umupo na ulit ako sa tabi niya. And there she said it at alam kong isang kalabit lang ay papayag agad si lolo dahil mahal niya din si Reema at alam ko din na matagal na talaga niyang gustong magkasundo kaming dalawa.

"Why is that? May problema ka ba? Ree, you can tell me if kulang ang allowance na binibigay sayo ng parents mo or--"

"It's not that, Lo. I j-just need to be here. Ayokong umuwi sa condo or kahit sa bahay." 

"Excuse me but you can't stay here without giving us a good damn reason, Reema. Not in my house." Singit ko dahil hindi ko talaga tanggap na titira kami sa iisang bubong and to think na maiiwan kaming dalawa dito dahil aalis nanaman si Lolo papunta ng Spain. Matalim naman akong tinitigan ni Reema habang nakamasid lang samin si Lolo.

"Fine. Claye's been pestering me. Araw-araw scratch that oras-oras ata siyang pumupunta sa condo ko that's why umuwi ako sa Alabang and there he is again pestering me! He even talked to dad nung umuwi sila galing Cebu so iniisip ni dad boyfriend ko si Claye when in fact he's not."

"So what? Anong problema mo don? Gusto ka ni Claye that's why he's doing that are you that stupid, Reema?"

"I don't like him, Safara! There I said it! Now, can I stay here?" 

"Fine." Inis kong sagot sa kanya habang nag martsa naman siya agad paakyat. Naka-ngiti pa din si Lolo habang inis na inis ako kay Reema. For heaven's sake spare me that hindi niya gusto si Claye cause I know it's the other way around. Maybe we're not close ni Reema, but I know her. Alam kong takot siya. She's scared na hindi siya seseryosohin ni Claye. Reema's parents was on and off before. Nung graduating High School kami ni Reema, nahuli niya mismo si Tito Ralph na may ibang babae that's why nung nag College na siya, binilhan siya ng condo cause she's torn kung kanino siya sasama but then, nung nag Second Year College kami, Tito Ralph decided to make things right. Binalikan niya si Tita Max and they decided to settle things at naayos ulit ang pamilya nila. But I know, what happened, leaves a mark to Reema.

"Never thought this day will come." Agad naman akong nabalik sa realidad ng magsalita si Lolo.

"Nung una, ang gusto ko lang ay matuto ka that's why dinala at iniwan kita sa Oxrin brothers. I don't regret it in fact, I was thankful. Looking at you now, I must say, ang laki ng pinagbago mo. Kaya nung nalaman kong kayo ni Aidan, mas lalo akong natuwa cause finally, may iba ng mag-aalaga sayo. And now looking on how you handle your cousin, you changed, Safara." Naka-ngiting sabi ni Lolo habang hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Nilapitan naman ako ni Lolo at niyakap habang hinawakan niya ang isa kong kamay.

"I'll be flying to Spain tonight. I'm glad that Reema will stay here for awhile para kahit papano naman ay may kasama ka dito. I'm hoping you two will get along together, Safara. And I want you to know, i'm so proud of you." Sabi niya at mabiis akong niyakap habang hindi ko na napigilan ang sarili ko sa pag-iyak. Tumawa naman si lolo at mabilis na pinunasan ang luha ko.

"Talk to Reema. I think she need someone who'll listen." Sabi ni lolo at wala na kong ginawa kundi ang sundin siya. Umakyat ako sa kwarto at hindi na nag abalang kumatok sa kwarto kung nasaan si Reema.

"No. Stop calling me. I told you, leave me alone." Rinig kong sabi niya sa kausap niya sa phone. Hindi niya napansin na nakapasok na ko dahil nakatalikod at medyo malayo siya sakin.

"No, Claye. I fell out of love."