Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 1•

      "CRYYYSSSSTTTAAAALL!"sigaw ni Papa. Hays! tumakas kasi ako sa training. Kung makapag training si papa parang ultra-mega torture ang ginagawa niya saakin. Baka mahahagard na ako niyan lage at di na makakapag modelo naku! Siya talaga sisihin ko niyan.

Pagod na pagod na kaya ako, pinapawisan na nga ako oh!. At apat na oras na kaming nag-training at ang matindi sa lahat WALANG TUBIG!

Biruin niyo yun four hours straight no water. I can't help it anymore!

Pumunta ako sa kusina at kumuha ng tatlong bottled water agad ko naman yun tinungga isa isa. Yes! nakainom din ng tubig sawakas. Ganito bonding namin every saturday and sunday and those days I learned alot. Since this is my favorite hobby.

I am not like those other girls na puro pagpapaganda at make up ang alam. Since I'm already beautiful I don't need those. Well, maybe sometimes but still.

Pinuntahan ko na si papa, habang nag-eexplain siya kanina pasimple akong naglakad paalis. Hanggang sa napansin niya siguro na wala na ang aking presensya sa likod kaya siya sumigaw kanina.

Humarap siya saakin na naka-seryoso ang mukha. Kumuha siya ng bimpo sa kung saan at ipinunas niya sa mukha ko. Sweet niya noh?!well, it's his other side that I like the most. Hindi yung seryoso siya. Katakot kaya pag seryoso siya parang dragon na sa kahit anong oras ay kakainin at kakainin ka.

Ngumiti naman siya saakin.

"O sige na pwede ka nang magpahinga." Papa. Tumango lang ako at pumunta na sa kwarto ko. It's almost 9 pm na kasi.

Oh? Hindi pa pala ako nagpapakilala

I'm Crystal Amythiest Ema Cirine. Medyo mahaba noh? at ang ganda pa. Kasing ganda ng may-ari.

I'm beautiful. Gorgeous. Pretty. Goddess, name it.

I originally have pink hair and I don't know why, sabi ni papa gift daw ito ni god. Pero nagustuhan ko naman kasi kulay pink toh and nag wi-wig ako ng kulay blonde. Para di malaman ng mga katulong namin and everytime na rin na lumalabas ako.

I originally have maroon eyes. Weird right? Yes ako na si Ms. Weirdo but what can I do? Nag-cocontact lense ako ng kulay blue para magmukha akong foreign.

Maputi actually ang balat ko yung kasing puti nung Kay snow white ganun daw weird nga eh, pero baka dahil narin ito sa milk bath.

Matangos ilong ko infairness. And I never had pimples. Maingit kayo *flip hair*

Actually were rich, Hindi naman sa nagmamayabang ako pero...that's the truth. What can I say?

My father owns six restaurants.

Twelve malls.

Ten hotels.

And forty six kinds of cars. Oh diba!

Me? I actually own two malls one hotel and a coffee shop na sikat sa buong pilipinas. Yung coffee shop lang yung sikat. Magaling din kasi ako gumawa ng kape at isa sa mga hobby ko ang pag be-bake. So? Why not build a coffee shop right?

Yan lang muna daw ang ibibigay ni papa saakin kasi I'm too young pa daw. But duh! I'm 17 is it still young? diba malaki na ako? hayst!

And one more thing, di ako maarte..

nga ba?

Pumunta ako sa bathroom ko at naligo after ko maligo nagpalit na ako ng damit sa walk in closet ko. Humiga na din ako, makatulog na nga. It's gonna be along day tomorrow.

••●••

"Diafus..,"

"I told you not to call me in that name, you never know someone is already listening to you."

"None, ako lang mag isa sa opisina ko."

"What do you want?"

"Demons and black creatures starts appearing here on the realm, at may nablitaan na din akong nakalusot jan. I know you've already took care of those pero alam ko na alam mo kung sino at ano ang habol nila."

Nanginginig ang kamay ni Diafus sa inis na nakahawak sa telepono.

"Mas maaalgaan namin siya dito Diafus, alam mo yan." Napa buntong hininga na lamang si Diafus.

"Pag iisipan ko." Ibinaba ni Diafus ang telepono at umupo ng tuwid sa swival chair.

••●••


   Wait?! Nasaan ako?! naglakad lakad ako sa gitna ng kawalan andaming puno dito na I think gawa sa dyamante. Grabe nakakasilaw naman yung mga diamond.

Hindi ko alam kung saan ako papunta, hanggang sa may nakita akong isang castle na kulay puti na bahid ng ginto at may mga pink na dyamanteng nakapalibot sa itaas.

Lalapitan ko na sana ito ng,
.
.
.
Bigla akong nahulog sa malaking butas. Saan papunta toh?! mamatay na ako! Nagsisisigaw ako sa takot. I closed my eyes.

Hinihintay ko na bumagsak ako sa saan man ako babagsak. Ngunit hindi masakit yung likod ko, wala ako naramdaman na matigas.

Inimulat ko ang mga mata ko, napatanto ko na nakalutang pala ako.

Ngunit nahagip ng mga mata ko ang isang planeta na parang unti-unting namamatay. Nagiging itim ang kulay nito na parang unti-unti itong nasasakop ng kadiliman.

Things began to get blurry. Parang may nakikita akong mga bagay.

Wait what?! May nakita akong espada na kulay silver at may ano?! Grabe ang blur talaga, I can't say what those things are. At sa huli may nakita akong babae, parang may naramdaman akong kakaiba ng bigla siyang ngumiti. What's the meaning of this?

Hanggang sa...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Nagising ako sa tunog ng alarm clock,

"Two minutes lang please?" I pleaded. Pero may halimaw na biglang nag bukas ng kurtina at tumama ang sinag ng araw sa mukha ko.

"Gising na po kayo ma'am, male late na po kayo sa unang araw ng pasukan."

Ay Oo nga pala noh,

"Out." I said.

Parang natakot naman ang gaga at nagmamadaling umalis. Oa nun. Yun yata yung bago naming katulong na dalawang araw pa dito sa bahay at at home na at home. Kala yata niya na di ko siya nahuli nung isang araw nakahiga sa sofa namin at nanood ng T.V habang kumakain ng ice cream. To think cookies and cream yun! Paborito ko. Langya siya, buti pinalampas ko yun.

Kumuha ako ng towel at pumunta ng C.R Naligo na ako at nagbihis sinuot ko na yung uniform ko. Well, there's a rule in the school. Always wear your uniform in mondays, tuesdays, and thursdays even if it's the first week of school. Bait ko noh?

I did my morning rituals already. Bumaba na ako ng hagdan. Wearing our schools uniform that really fits me well. Paulit-ulit?

Umupo na ako sa chair dito sa dining table at nakahanda na pala ang breakfast. Napatingin naman ako kay dad na nagbabasa ngayon sa dyaryo.

Bigla ko naman naisip yung napaniginipan ko. By the way ano ba yung napanaginipan ko?! is it true? I shake my head in disbelief yeah it's just a dream. Yes it is.

"Ok ka lang?" Dad.

"Y-yes I'm fine. Kinda nervous that's all."

"Bilisan mo na jan, baka malate ka pa."

"Yes dad."

•◇•

Sorry kung maiksi lang ang first chapter.

Pramis babawi ako.

This is the update for today~

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com