Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER I - THE MISSION

ANDREI'S POINT OF VIEW

"Good morning, Captain! Lieutenant Andrei reporting as ordered!" Sigaw ko sa harapan ng table kung saan naka-upo si Captain Acosta habang naka-saludo pa.

"Carry on," Sagot niya naman at saka tumayo at ibinababa ko naman ang pagkasaludo ko at lumapit din sakanya.

"Bakit niyo po pala ako pinatawag, sir?" Tanong ko nang makalapit na ako sakanya.

"There are abnormalities around the Bermuda Triangle, even in the U.S Marine Corps cannot identify what is happening there. So, they requested backup from us and other countries to conduct an investigation about the mountains of reports of mysterious ship disappearances and a lot of bizarre and unrealistic monster sightings. I want to assign you and your unit there, Lieutenant Andrei," Sabi ni Captain Acosta.

Medyo nagdalawang isip naman ako sa sinabi niya, pero alang-alang sa serbisyo ay napag-desisyunan kong tanggapin. Nag-salute naman ako at inayos ang posture ko

"I accept the mission, sir!" Sigaw ko. Binigyan naman ako ng ngiti ni Captain at tinapik-tapik ang balikat ko.

"You can now leave with your unit, Lieutenant Andrei," Sabi ni Captain Acosta na umupo na ulit sakanyang silya.

Lumabas naman ako agad at nagmadaling pumunta sa units ko na nag-ttraining ngayon sa may port...

Nang makarating na ako sakanila ay nakita kong nakapila at naka-salute silang lahat sakin na nagpabigla sakin. Mukhang nasabihan na sila ni Captain ah?

"Carry on gentlemen. Mukhang alam niyo na ang ibinigay sating mission ni Captain Acosta ah? Kailangan nating umalis ngayon din at pumunta sa Bermuda Triangle para tulangan ang U.S Marine Corp na imbestigahan ang mga nangyayaring 'di mapaliwag na mga bagay doon. Are you all ready to take this mission?!" Malakas na tanong ko.

Tumindig naman sila ng maayos at nag-salute.

"Sir, yes sir!" Sigaw nilang lahat.

"Okay men, let's go and take a voyage!" Sigaw ko naman.

Nagmarcha na sila papunta sa loob ng warship at nang makasakay na silang lahat ay sumunod naman ako at gaya ng dati, bago ako tuluyang makasakay sa barko ay tinitignan ko muna ang base at tumigin sa kalangitan para humingi ng gabay at proteksyon sa may kapal. Katapos ay pumasok na ako at dumiretso sa wheelehouse o control room na kinalalagyan ng mga machine at apparatus na nagpapagana at control ng warship na ito para ako na mismo ang mag-navigate sa warship na ito.

Makalipas ang ilang oras...

"Sir, may problema raw po. May mga bagyo po tayong masasalubong kung ipagpapatuloy pa natin ang pagsulong sa may Bermuda Triangle sabi sa barometer," Sabi ni Second Lieutenant Mary, "Ipagpapatuloy po ba natin?"

[Barometer - a thermometer to measure SST, a psychrometer (for air temperature and humidity), a barograph and possibly an anemometer.]

"Oo, kahit anong mangyari ay dapat ay makalapit tayo sa Bermuda, iyon ang mission natin!" Sigaw ko.

Nagpatuloy lang kami sa pagsulong hanggang sa makita ko sa malaking clearview screen ng wheelehouse ang napakalakas na ulan na may halong kulog at kidlat.

"Sir, may namataan kaming pagyanig sa ilalim ng dagat sa mismong ilalim natin ngayon. I'm afraid that this is an underwater earthquake that can cause a tsunami, sir." Dinig ang takot sa boses ni First Lieutenant Larry.

"Let's retreat!" Sigaw ko naman.

Nabigla naman kami ng biglang nang makita namin ang napakalaking alon ng tubig ang dumagan sa warship namin at nang makita ko ang diagnosis sa DART buoy o Deep-ocean Assessment and Reporting of Tsunamis na may mabilis at napakalaking tidal waves ang muntik nang magpalubog sa barko namin. Buti na lang at advanace ang features ng warship na ito kaya hindi kami agad lumubog.

"Sir! May na-dedetect na naman tidal waves ang DART buoy!" Sigaw naman ni First Lieutenant Larry.

"Magsuot na kayo ng life vest at maging kalmado lang. Hindi agad bibigay ang warship na ito!" Mabilis na utos ko sa mga kasamahan ko sa control room.

Nagsuot naman sila ng life vest, pati natin ako ay nagsuot na rin ako at lumapit sa mic para kumustahin ang unit ko.

"This is Lieutenant Andrei Alvarez, reminding you to wear your life vest and stay calm!" Sigaw ko.

Pero, isang nakakakilabot na pangyayari ang naganap sa biglang paghati ng barko ng isang napakalaking kulay purple na tentacle. Dinig naman ang sigawan ng unit ko dahil sa nakikita nilang palubog na ang nahating barko namin.

"W-What the fuck is that thing?!" Takot na sigaw ni Second Lieutenant Mary.

Tinignan ko siya at nakitang nakatingala siya. Kaya, napatingin naman din ako sa bagay na nagmamay-ari ng tentacle na iyon at nakita ang higanting humanoid creature na may mukha ng isang pugita at sumigaw pa ito at ihihampas ulit ang galamay niya sa dagat na gumawa ng mga whirlpool.

"God, what is this thing?" Nakatulalang tanong ko. Bigla naman nitong inihampas ulit ang galamay nito sa barko namin.

"Talon na, wala na tayong choice!" Sigaw ko.

Tumalon kami at sinalubong namin ang rumaragasang malalaking alon. Kasabay ng pagtalon namin ay ang pagtama ng galamay sa barko na tuluyang nagpasabog at nagpalubog rito.

"Lieutenant Andrei, I'm flattered that I am recruited in your unit, farewell." Nakangiting sabi ni Second Lieutenant Mary habang nakatingin sa taas.

Kaya tumingin din ako sa tinitignan niya at nakita ang napakalaking tsunami na dadagan samin. Sa una ay natakot ako, pero huminga na lang ako ng malalim at pumikit.

"I'm so proud of all of you, my men! This would be our last voyage!" Buong lakas na sigaw ko at sunod no'n ang pagdagan ng napakabigat na malaking alon na nagpalubog saming lahat.

Sa bigat ng alon na iyon ay instant death ang alam kong dapat mangyayari, pero bakit parang may consciousness parin ako at randam ko parin ang pagdampi ng tubig saking balat. Kaya naman, unti-unti kong binuksan ang aking mga mata at nakita ang nakabukas at umiilaw na libro sa aking harapan. Pamilyar sakin ang cover na natatanaw ko ng kaunti.

"Astaria Series #03: The Augury of the Plague..." Pagbanggit ko sa title, pero wala akong maalalang dinala ko ito. Papaano itong napunta rito?

"You will be the one who has the right to change the fate of the character you have chosen..." Bulong ng isang hindi pamilyar na boses na galing sa libro at saka naman mas lumakas ang liwanag na nagpapikit sakin ulit...

...

"My Lord! My Lord! My Lord, what is happening there?!" Magkakasunod na sigaw at katok sa pinto ng boses ng isang babae ang naririnig ko na nagpagulo sa isip ko.

Am I already dead?

But what exactly am I hearing? Knocks?

And why am I hearing the sound of an open faucet?

Why is the water I'm swimming in right now warm rather than frigid, despite the fact that it's supposed to be ocean water?

And why am I... Breathing?

"My Lord, please open the door!" Sigaw pa nito ulit.

Kaya naman binuksan ko ang mata ko at nakita kong nasa loob ako ng bathroom at kasalukuyang nakalublob sa bathtub habang nakasundi ang faucet na nasa paananko na naglalabas ng maligamgam na tubig.

"P-Paanong napunta ako rito?" Tanong ko sa sarili ko at tumingin sa tubig na naging dahilan naman para makita ko ang reflection ko.

Nagtaka naman ako sa nakita dahil ibang mukha ito, hindi ito ang mukha ni Andrei Alvarez dahil ang reflect na ito ay may kulay pink na buhok at hanggang shoulder, heart-shaped face, makapal na kilay, nakabalikudkod na pilik-mata, singkit na mata na may kulay ng amber, maliit ngunit matangos na ilong, at manipis na kulay pink na labi. Ang layo nito sa isang Andrei na may medyo kulot na black na buhok, diamond-shaped face, makapal na kilay, simpleng pilik-mata, brown na medyo may kalakihang mata, di jatangiaang ilong, at medyo may kakapalang labi. Ilasa pa, napakaputi ng reflection nito kumpara sa kayumangging balat ko bilang Andrei Alvarez.

"S-Sino ang lalaking ito? B-Bakit ko siya nakikita sa reflection ko?" Tanong ko ulit sa sarili ko.

Napatingin naman ako sa pinto nang biglang magbukas ito at iniluwa nito ang isang matandang babae na may kulay puting buhok, may maamong mukha, medyo may katabaang katawan, matangkad na sa tansya ko ay six footer at may suot ng maid outfit. May dala itong robe na kulay gold at mga susi na sa tingin ko ay ginamit niya sa pagbukas ng pinto.

"My Lord, why didn't you answer my calls?!" Galit na sigaw nito.

Napatayo naman ako dahil doon at natumba ulit dahil sa nakaramdam ako ng sakit sa likod ng ulo ko na nagpahilo sakin ng kaunti na kinapa ko naman. Naramdaman ko ang malamig na likido at nang tignan ko kung ano ito ay nakita ko na dugo pala ito.

"Oh my god! My Lord, what happened?!" Sabi ng babae na lumapit naman sakin at iniabot ang robe.

Tumalikod ito at tumayo naman ako at sinuot ang robe. Inalalayan niya akong makababa sa bathtub at sinamahan palabas ng bathroom.

"My Lord, just sit on your bed and I'll get the first aid kit. I'll be back," Sabi nito nang mai-upo niya na ako sa aking kama at nagmadaling lumabas.

"Where am I? What is this place?" Tanong ko sa sarili ko habang nililibot ng mga mata ko ang paligid.

The geometrical and ornate motifs on the pillars and other equipment such as the door, table, chairs, cabinet, and the bed itself give the impression that this room is from the 1800s. I noticed a beautiful bookshelves near the window. I suddenly felt a warm sensation on my butt because of the mattress so I hop a bit and I can say it feels like you're jumping in a cotton because of its softness. I looked up and noticed the massive old chandelier. When my gaze fell to the floor, I noticed a lovely tiger hide serves as the mantle.

"This is truly amazing sight. Grabe, kaninong mansion kaya ito?" Tanong ko muli sa sarili ko.

Then, I felt something pulling my eyes to look at my back, so I followed it, and when my gaze rested on the wall above the bed's head board, a portrait of the man I had seen earlier drew my attention. He's dressed in a beautiful velvet coat with delicate stitching and lace cuffs. Soft pastel colors engulf his outfit, perfectly complementing his beautiful pink hair. This figure epitomizes the aristocratic charm of the time while aggressively bucking conventional rules, making this painting a compelling monument to his originality.

"My Love!" Sigaw naman ng isang babae sa labas ng pinto at ilang saglit pa ay iniluwa ng pinto ang isang babaeng may kulay gintong buhok, triangle-shaped face, naka-ayos na kilay, curly eye-lashes, bilog at kulay green na mga mata, mayangos na ilong, at manipis na kukay pink na labi na kasing kulay ng kanyang pisngi. Maputi ito at matangkad na nakasuot ng kulay green na simpleng long dress at dahil dito ay mapaghahalataan ang kanyang napakalaking tiyan.

"My Lady, mukhang aksidente pong nadulas ang Viscount at napuruhan ang likurang bahagi ng ulo niya," Sabi ng matandang maid.

Pinili ko na lang munang manahimik at mag-observe sa nangyayari. Kailangan kong maging kalmado at aralin ang buong paligid. Mahirap na, baka dilikadong lugar pala ang napuntahan ko. Tumabi naman sakin ang babae at saka ako niyakap. Medyo nailang ako dahil sa hindi ako sanay mayakap ng babae.

"My Love, gagamutin na kita ah. Bilang isang Salve ay mapapadali lang ang panggagamot ko sayo," Sabi niya. Nagulat naman ako mg may kukay green na liwanang ang lumabas sa buong katawan niya kaya medyo natulak ko siya ng kaunti na nagparamdam na ng kaba sakin.

"W-Wait lang, bakit may lumalabas na kulay green na liwanag sa katawan mo? At sino ka? Sino ako? Nasaan ako?" Sunod-sunod na mga tanong ko, dahilan lara magkatitigan sila ng matandang maid.

"Mukhang nagkaroon siya ng amnesia sa pagkabagok ng ulo niya, Lady Louis. Maganda po ata kung sagutin niyo ang mga tanong niya," Sabi ng matandang maid.

"Thank you, that's a good suggestion," Sagot naman ng babae. Humarap naman ito sakin at hinawakan ang kamay ko na hinigit ko naman para mabitawan niya.

"S-Sagutin niyo muna ang mga tanong ko!" Sigaw ko. Nginitian naman ako ng babae at saka huminga ng malalim.

"Okay-okay, hindi ka namin sasaktan. Ako si Viscountess Louis Givenchy Cavendish ako ang asawa mo at pinagbubuntis ko ngayon ang anak natin, ikaw naman si Viscount Naia Zeneviava Cavendish isa kang nobel at ang tinaguriang greatest Navigator of the Kingdom, at nasa House of Cavendish ka, Sheodica Territory ka na sakop ng Sheodica Kingdom." Sagot nito.

Dahil sa sagot niya ay naliwanagan naman ako sa mga nangyayari. So. I was reincarnated here as a Viscount. Good trade uh?

"But wait!" Sigaw ko nang ma-realize ko kung sino si Viscount Naia Zeneviava Cavendish. Siya ang paborito kong character sa The Augury of the Plague at siya rin ang namatay sa early chapter.

"L-Love, what is happening to you? Why are you gawking?" Tanong ni Louis. Kaya hinawakan ko ang kamay niya at tumingin sakanya ng seryoso.

"I'm going to die soon." Sabi ko na nagpabigla sakanya...

-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈

Don't forget to vote, comment, and share my story (These three things matter for the growth of my story and of myself personally.)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com