NAIA'S POINT OF VIEW

"Sorry, Sir. Naia. We did our best to save them both, but we manage to save only your baby," sabi ng doctor paglabas sa kwarto ni Louis habang hinehele sa kanyang bisig ang isang sanggol na umiiyak.

May luha namang kumawala sa mata ko, dahil siguro sa mga memories ni Naia na nakikita ko ngayon kasama si Louis. Grabe, napakarami nilang masasayang ala-ala.

"Sir," sabi maman ng doctor habang inaabot ang sanggol na umiiyak parin. Kaya naman inabot ko ito at nagulat naman ako nang tumigil ito sa pag-iyak at tumatawa ito habang pilit na inaabot ng maliit niyang kamay ang aking mukha.

"I'll protect your smile, Almierly." Sabi ko habang pinapalaro sa sanggol ang aking hintuturo. Natatandaan ko pa ang pangalan ng anak ni Naia na nabanggit niya sa chapter five ng libro.

"Nice name for a good looking young master, Sir. Naia," sabi ng doctor sakin. Binigyan ko naman siya ng ngiti bilang pagsang-ayon sakanya. Bigla namang kumalampag ang Kingdom's Bell na pinagtakhan ko.

"What's going on?" Tanong ko kay Nala, ang mayordoma ng House of Cavendish at ang matandang babaeng nag-assist sakin no'ng bagong dating ako rito.

"My Lord, did you forget that when the Kingdom's Bell rang, there's a crisis that going on to the kingdom right now. It's either invasion, treat to the king, or a plague," sagit nito na nagpaliit naman ng mga mata ko.

"Why's this happening today?" Bulong na tanong ko sa sarili ko at saka tumingin sa tumatawang sanggol, "Bakit nagyon pang bagong panganak ka pa lang, anak." Sabi ko pa.

"Grand Duke Philip Edward Valois is here!" Sigaw ng isa sa mga guards ko na nagbabantay ngayon sa gate.

"Take care Almierly," Utos ko kay Nala at saka inabot ang sanggol sakanya. Nagmadali naman akong naglakad papunta sa gate ng mansion na ito. Kita ko namang pumasok na sa gate ang Grand Duke na may suot ang seryosong ekspresyon. I see despair and fear to those green eyes of him.

"What brings you here, Your Royal Highness?" Tanong ko habang naka-bow.

"Naia, we need you at the palace right now. We are facing a very powerful enemy right now," sabi nito. Napaseryoso namna ang tingin ko sakanya.

"Who is it, Your Royal Highness?" Tanong ko. Umiling lang ito sakin.

"Not who, but what is it? We are facing an unseen enemy--a plague--the doctors already named it, "The Bono-Crisis Malady," seryosong sabi nito. Napasinghap naman ako ng malalim at pumikit.

"The beginning is here," bulong ko sa hangin.

"Pardon, sir?" Tanong ng Grand Duke, umiling naman ako bilang sagot.

"Nothing, Your Royal Highness. But before anything else, papayagan niyo muna po ba akong asikasuhin ang labi ng asawa ko?" Tanong ko na nagpagulat naman sa Grand Duke.

"What happened to my sister?" Nag-aalalang tanong nito.

"She died due to child birth, Your Royal Highness," sagot ko naman. Tinapik niya naman ang balikat ko at tumingin ng seryoso sakin.

"Go to the palace now, Naia. Kailangan ka nila roon, ako na ang bahala sa kapatid at sa pamangkin ko. Go on," sabi niya. Umiling naman ako bilang pagsalungat.

"Hindi po ba disrespectful iyon sa aking asawa? Dapat ako ang maghahatid sakanya sa huling hantungan niya," sagot ko naman na inilingan naman nh Duke.

"Hindi, mas kailangan ka nila roon. Mas kailangan ang skills mo roon, kaya bilis na. I order you as the Grand Duke of this country to go to the palace immediately! Use my carriage, leave now!" Galit na utos nito sakin. Nag-bow naman ako at nagmadaling naglakad papasok ng carriage ng Duke...

-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈

SOMEONE'S POINT OF VIEW

"Did you put put it to the right place?" Tanong ko sa isa sa mga tagasunod ko.

"Yes, Master. I put it there," sagot naman nito, " But who's really our sacrifice, master? The unborn infant or the mother?" Tanong nito.

"Either the two, darling. But the Baal Relics will be more powerful if the two die," sagot ko naman sakanya.

"Is it better if I kill the two for you?" Tanong nito. Nginisian ko naman siya at tinanguan.

"Yes, please. Kill them both, but please be careful. Ayaw kong mawalan ng isang tapat na alagad," sagot ko naman sakanya. Nagulat naman ako ng mapaluhod ito at naglalaway natumingim sakin habang hawak-hawak ang maselang parte ng katawan niya.

"Mahal na mahal kita, Master! Napakasarap marinig ang pagpuri mo sakin, n-nag-wewet ako!" Sigaw nito at bigla ma lang may likidong dumaloy galing sa maselang parte ng katawan niya na bumasa sa suot niyang pang-ibaba.

Hinawakan ko naman ang baba niya at nginisian niya sabay sabing, "Keep up the good work and you'll be rewarded."

"I'll leave now, Master. I will kill them for you!" Tumatawang sigaw nito savay takbo palabas ng kweba. Itinaas ko naman ang Baal Relics at nginisian ito.

"Other than the citizens of Sheodica Kinhdom, that power-hunger shit Naia will pay soon. I will never forget the day you left me for the title and for that bitch! I will never forget the pain you've caused me!" May diin na sabi ko at hindi ko na lang namalayang tumutulo na pala ang luha ko...

-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈

NAIA'S POINT OF VIEW

"Your Majesty, The King Edmund Leopold de Werlious; The Queen Eleanor Elizabeth de Werlious. I heard your summon," sabi ko habang nakaluhod at nakayuko sa harapan ng trono nila.

"Viscount Naia, you are finally here. You can show your face," sabi ng hari sakin. Kaya tunayo ako at inayos ang pustura ko.

"Your Majesty, I heard that we are facing an invisible enemy right now?" Tanong ko sa hari. Sumeryoso naman ang mukha nito at naglakad papunta sakin.

"Viscount Naia, you are the most skilled navigator in our country, or probably, the whole Astaria Empire. We need your skill in order to find the land where the people that lives there know all the cure for all the illness," sabi ng hari. Nginitian ko naman siya at tinanguan.

"If that's the case, I can say that the mission is easy, Your Majesty. Just give me a map and skilled crew," nakangiting sabi ko naman. Huminga naman ng malalim ang hari at umiling.

"That's the problem, Viscount Naia. We don't have a map as that place vanished for a long time that no other explorer find it. Do you still wanna take a voyage to find the place called, 'Melvirster Lost Creek' to help out country?" Tanong ng hari. Nabigla naman ako sa sinabi niya. Kaya napalunok ako at huminga ng maraming beses dahil sa malalim na pag-iisip.

Fuck! I know this is the beginning, I will die to that ship. Tatanggapin ko ba ang mission o hindi? Shit! Kung tatanggapin ko ang mission, parang nagpakamatay ako dahil sa mamatay lang din ako sa barkong iyon.

"Almierly," nabulong ko ng wala sa wisyo. That's the why a thought of protecting my son went inside my heart and brain. So, I unconsciously face the king with confidence and say, "I accept the mission to protect my son--your nephew, Your Majesty."

"What?! Louis had already given birth." Gulat na tanong ng hari sakin. Tinanguan ko naman siya bilang sagot.

"But unfortunately, Louis died." Malungkot na sabi ko na lalong nagpabigla sa hari.

"C-Condolences, who's taking care of the body of my sister now?" Nauutal na tanong ng hari na halatang pinipigilan ang luha.

"The Grand Duke Philip, Your Majesty," sagot ko naman. Nag-nod naman siya bilang sagot sabay pitik ng daliri niya. Lumapit naman sakin ang secretary niya at abot ng isang scroll.

"What is this, Your Majesty?" Tanong ko at saka ko binuksan ang scroll at nakita ang list ng mga pamilyar na pangalan.

"Those people will be your crew in the ship. I hired the very skilled citizens in their field in the whole Sheodica Kingdom for this voyage. I'm going to rest now as I felt really tired, and after I rested myself, I'm going to visit my sister," sabi ng hari sabay inalalayan siya ng mahal na reyna. Pagkatapos ay sabay nilang nilisan ang trono.

"Farewell, Your Majesties," pagpapaalam ko naman. At saka na inumpisahang basahin ang mga crew ko. Nanginig naman ako ng mabasa ko ang isang pangalan na nagparamdam ng pangamba sakin.

"Engineer Zalzuet Y. Buene Epipaba, the man that will make the voyage fail—the cause for all of us to die," bulong ko sa hangin...

...

Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!