Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER XXIV - THE SON

NAIA'S POINT OF VIEW

"So, what are we going to do now?" Tanong ko sa mga kasama ko. Narito pala kami ngayong lahat sa poof deck para bumuo ng plano kung anu-ano ang mga gagawin na min kapag nakapasok na kami sa Land of Creeks.

"Hello, I think we better go to the Tower of Buccolic for now and let's observe the Melvister Capital there," sabi na man ni Apostle Midaux. Tinganuan na man siya ni Captain.

"Good idea, Apostle Midaux. Kita nga ang panorama ng buong capital mula sa mataas na floor ng Tower of Buccoli," sabi ni Captain Mat.

"Pero paano tayo makakalusot sa barrier na ito?" Tanong ko.

"Basic," sabi na man ni Bea at saka naglakad papunta sa barrier at hinawakan niya ito, "Terra Hole!" Sigaw niya at saka nagkaroon ng butas ang barrier na palaki na ng palaki ngayon hanggang sa malaking butas ito na kahit dalawang barko ay magkakasya.

"Woah! Your barrier nullification still amazes me," sabi ni Dr. Morijole kay Bea.

Nag-thumbs-up na man si Bea, "Okay ba?"

"That was sick, Bea. Good job," sabi ni Captain at saka na pina-ikot ang helm ng barko at pumasok na kami sa Melvirster Lost Creek.

"It seems that this is a peaceful place," sabi ko nang makita ang dagat na parang emerald ang kulay at kalangitan na naging gold dahil sa mga ulap na kulay gold. Kita ko rin na man ang major heavenly body nilang kalahating buwan at kalahating araw. Siyempre ang land area rin nila na napakaraming bundok, at mga maliliit na creeks o mga sapa na kumukunekta sa dagat nila.

"Yes, it was a true peaceful place back then, yet this serene scenery you are witnessing is just a front act, wait until you step your foot to the Melvister Capital." Dinig sa boses ni Captain ang pangungulila at panghihinayang sa sinapit ng lugar ng kanyang kapanakan. Kaya, lumapit ako sa kanya at niyakap siya na nagpabigla sa kanya.

"Don't worry, everything will be alright soon," sabi ko. Niyakap niya na man ako pabalik.

"Captain Mat, go to the east. Doon ang mas mabilis at pinaka safe na route papuntang Tower of Buccolic," sabi ni Apostle Northiette na nagpahiwalay sa amin sa yakapan. Kinontrol na man ng pa-east ni Captain ang barko.

Makalipas ang ilang minuto ay natanaw na nga namin ang napakalaking tore na halatang matagal ng nakatyo dahil marami ng hanging vines ang nakadikit sa pader nito, pero grabe ang tangkad nito dahil lagpas ulap na ito at hindi na kita ang tuktok nito.

"Haist, kay tagal kong hindi nakita ang pinakamamahal naming Tower of Buccolic," sabi na man ni Apostle Southiery habang naka-akbay sa mga kapatid niya at may pare-parehong naluluhang nakatingin sa tower. Mukhang malalim ang koneksyon nila rito sa tower na ito.

"Ihulogh na ang angkla, Er," utos na man ni Captain kay Er. Sinunod na man ito ni Er at binuhat na ang angkla at ibinato ito sa tubig, "Tara, bumaba na tayo." Sabi pa ni Captain Mat na nagpati-una na sa pagbaba ng barko.

"Tawagin ko muna si Clara sa kusina," sabi naman ni Dr. Morijole. Tinanguan na man siya ni Captain.

"Naia," Pagtawag pansin sa akin ni Bea. Kaya napatingin ako sa kanya at nagulat akong may nakatutok nang brown magic circle sa akin at nabalutan na man ako ng manipis na glass, "You need that as we will going to encounter lots of mini creeks." Sabi nito. Kaya nginitian ko siya.

"Thank you, Bea." Sabi ko at saka ko hianwakan ang kamay niya.

"Let's go!" Sabi ko sa kanya sabay hila pababa ng barko. Doon ay nakita ko ngang mamasa-masa ang lupa at makikita ang maliliit na sapa na nakapaligid sa amin.

Buti na lang at malapit lang ang entrada ng Tower of Buccolic. Nasa harap na kase kami ngayon ng entrada, pero ang problemang nakikita ko rito ay napakaraming matitinik na halaman ang nakapaligid sa entance.

"Paano tayo makakapasok diyan? Ang daming matitinik na halaman," tanong ko sa kanila.

"Sunugin ko kaya?" Tanong na man ni Clara. Umiling na man si Apostle Westfei at lumapit sa mga halaman.

"Make a way, My Rosal Mambas," sabi nito. Bigla na mang nagsigalawan ang mga halaman at may mga bulaklak na may mata at may bibig na may mga pangil ang nag-bloom sa pinaka-tip ng mga ito. Nagulat na man ako nang umiyak sila at saka lumapit ng sabay-sabay sa mga Apostle at kinuskos nila ang mga petals nila sa pisngi ng mga Apostles.

"We miss you masters!" Sabay-sabay na sigaw ng mga ito. Pinet na man sila ng mga Apostle at saka tumingin sa amin si Apostle Westfei.

"Let' go inside," sabi nito sa amin at bumaling sa mga bulaklak, "Mamaya na namin kayo babalikan. May tatapusin pa kami." Sabi nito. Kaya lumayo sila sa mga Apostle at saka sila tumabi sa daanan papuntang entrance. Kaya pinagpatuloy na namin ang pagpasok.

"Welcome to our humble home!" Sigaw na man ni Apostle Estiel at saka binuksan ang pinto at tumambad sa amin ang napakalking hall na mau red carpet pa na napakahaba ng kumukunekta sa anim na diamond stairs. Tumingin na man ako sa itaas at nakita ang napakaraming floors at mga napakaraming pinto na gawa sa silver. Agaw pansin din naman itong napakalaking chandelier na sa tingin ko ay gawa sa emeralds.

"Palasyo ba ito?" Natanong ko na lang.

"No, it is a temple that we built for the Gods of Astaria," sagot na man ni Apostle Eastiel.

"Let's stop the chitchats and let's go to the eigtieth floor, sapat na iyon para makita ang buong capital," sabi na man ni Captain. Kaya nag-umpisa na kaming umakyat sa hagdan. Bigla na mang tumigil si Captain.

"Is there a problem, Captain?" Tanong ni Bea sa kanya. Bigla na man itong lumapi sa akin at binuhat ako na nagpagulat sa aming lahat.

"W-What's happening, guys?" Tanong ni Er.

"It's love language, for sure," sabi na man ni Apostle Southiery na humahagikgik pa. Uminit na man ang pisngi ko dahil doon.

"Tara na," sabi ni Captain kaya nagpatuloy na kami sa pag-akyat sa hagdan.

Ilan oras pa pa ay narating na namin ang eightieth floor, silang lahat ay hinihingal ngayon. Pero si Captain Mat ay hindi mo talaga kakakitaan ng pagod na ekspresyon. Ni pawis wala eh, ang fresh.

"Am I that sp handsome that you cannot take your eyes on my face," sabi na man bigla ni Captain habang nakangis sa akin. Uminit na man ang mukha ko dahil doon.

"I-Ibaba mo na ako, Captain," utal na sabi ko. Kaya marahan niya na man akong binaba. 

"Tara, sa may veranda tayo," sabi ni Apostle Northiette sabay lakad sa pinaka-unang silver na pinto at binuksan ito't pumasok. Sumunod na man kami sa kanya at saka tumambad sa amin ang isang room na may king size pink bed, antique drowers, side bed table, a mushroom style lamp, and a skin of tigreboar floor mat. Of course, the open Veranda where Apostle Northiette is standing right now.

"Let's go," sabi na man ni Captain at saka naglakad papunta sa veranda. Kaya sumunod na kami at sumilip. Doon ay nakita ko ang mga maliliit na bahay na may iba't ibang kulay ng bubong at sa pinaka centro ng mga ito ay makikita ang isang napakalaking Battle Dome na may cover na nagniningning ngayon dahil sa makapal na salamin na tiantamaan ng araw.

"A Battle Dome in the middle of town?" Takang tanong ko, dahil kung susundin ang Article 333, Section III of Sheodican Civil Code ay bawal na magtayo o gumawa ng ano mang bagay na nasasangkot sa karahasan na malapit sa mga inosenteng mamamayan ng Sheodica Kingdom.

"Dating Regional Hall ng Melvirster Lost Creek, mukhang pinalitan nila ito ng Battle Dome," sabi na man ni Captain na kakikitaan ngayon ng galit sa mga mata niya.

"Yes, after they defeated your father and you went on board with the people who have faith in you, they changed lots of good things that your father labored for half of his life." Sabi naman ni Apostle Midaux sa kanya.

"Father, so it means..." Sabi ko, tumingin na man sa akin si Captain Mat at tinanguan ako.

"My father was the chief of this peaceful country, not until my uncle became power-greedy that drove him to a decision that broke our family apart," sagot na man ni Captain. Na-shock na man ako sa narinig ko kaya pagtango na lang ang nasagot ko.

"So, what's your plan now, Captain Mat?" Tanong ni Dr. Morijole sa kapitan.

"We are going to attack them later at night. We're going to give them a surprise attack. For now, magpahinga muna ang mga gustong magpahinga, at patuloy akong magmamanman ako rito," sabi nito at saka idinantay niya ang dalawang siko niya sa railings ng veranda...

...

Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com