EPILOGUE
ZEN'S POINT OF VIEW
It's already been three days since the war ended. There, we found out that the Queen was dead, so until now, there's still no king nor queen of this kingdom, and royalties are still in a heated debate over who's going to inherit the throne. I am one of the candidates to rule this kingdom because I am one of the heroes who fought the evil king, and at this moment, I am looking at the night sky filled with stars and lit up by the moon, as well as at the wide sea of Sheodica here on the balcony of the palace while carrying Almierly, who is in deep sleep right now. In a sudden moment, the memories about the days where Naia and I were happily teasing each other before she met Louis went back.
"I miss the old days, I hope I could bring them back." Sabi ko at saka bumuga ng mabigat na hangin. Bigla na mang may yumakap sa likuran ko sabay halik sa balikat ko.
"Hon, are you thinking about him again?" Tanong ni Mor sa akin. Humarap na man ako s akanya at ngumiti ng mapait.
"Yes, I never thought that I could lose my other self once again, and this time, there's no more way to see him alive. Naia is dead, haist..." Sabi ko at saka bumuntong hininga. Hinalikan niya na man ako sa labi na nahpangiti sa akin.
"Lang ya ka, nabalik lang sa dati iyang appearance mo eh naging hayok ka na sa kiss," nangiting sabi ko. Bigla na man itong kumundat. Kung pagmamasdan ngayon si Mor ay mas naging ayos ang kanyang itsura. Lumitaw ang kanyang heart-shaped face, thick bows, curly eyelashes, blue almond eyes, pointed nose, at red lips. Bumalik narin s adating kulay niyang moreno at mas naging maganda ang katawan niya. Salamat talaga kay Lucia at nagamot niya si Mor.
"Anyway hon, ngayon na darating ang Galleon Ship, at ikaw ang naatasang pansamantalang maging representative ng Sheodica Capital para sa ilang business proposal ng other countries. Shall we go now?" Tanong nito sa akin. Tinanguan ko naman siya at ipinasa na kay CODE 23 si Almierly para siya na ang mag-alaga rito. Pagkatapos ay naglakad na papuntang port para salubungin ang barko...
Ilang sandali pa ay nakarating na kami sa port at sakto namang narito na ang barko. Kita ko ang napakaraming royalties na sa tingin ko ay naatasan ding sumalubong s amga guests. Sabag-sabay naman na kaminh pumanhik at saka na kami nakipagtalastasan sa mga Royalties ng ibang Kingdoms...
Makalipas ang ilang minuto ay nakaramdam ako ng pagka-inip kaya naman napagdesisyunan ko munang pumunta sa may jogging track sa pinakataas nitong ship nang biglang may mabangga akong isang babae.
"Oh my good, sorry," sabi ko at inabutan ito ng kamay para tulungang makatayo.
Makalipas ang ilang minuto ay nakaramdam ako ng pagka-inip kaya naman napagdesisyunan ko munang pumunta sa may jogging track sa pinakataas nitong ship nang biglang may mabangga akong isang babae.
"Oh my good, sorry," sabi ko at inabutan ito ng kamay para tulungang makatayo.
Kita konng napangiwi ito dahil sa kirot at mukhang na sprain pa yata ang paa niya. Tumingin na man sa akin ito na parang nairita.
"Hindi ako lampa, I can stand without your help..." Sabi nito at kita kong biglang natulala siya, "Naia?!" Sigaw nito at napatakip bugla sa labi niya.
"No, I am not Viscount Naia, I am Zeneviava, the half of his soul. Oh, it's hard to explain, but we can say that, we are twins. Anyhow, how did you know Naia's name?" Tanong ko sa kanya. She looked away and bit her lower lip. Pagkatapos ay tahimik niyang inabot ang kamay kong nakalahad pa rin.
"Ang totoo niyan ay ikaw talaga ang pakay ko." Sabi nito sa akin na gumuhit ng pagtataka sa mukha ko.
"Uh? Bakita, anong kailangan mo sa akin? At saka teka ngaanong pangalan mo?" Tanong ko rito.
"Please accept my apologies for any rudeness," luminga-linga ito at saka bahagyang ibinaba ang hood sa aking ulo. "Allow me to introduce myself: I am Harmony Azmin La Evalor, the eldest daughter of the Emperor of the Astaria Empire."
"Apology accepted. Anyway, you can call me Sir. Zen. Pero ano nga ang kailangan mo sa akin?" Tanong ko rito.
"I know this may come as a surprise, but I have learned na nasa pangangalaga mo ang bagay na hinahanap ko—ang magic stone. That is precisely why I have come here, to request its acquisition. Just inform me of your desired compensation, and I shall gladly provide it in return, Sir Zen." Tugon nito na nagpangisi na man sa akin?
"How about your life, Harmony?" Mapanghamong tanong ko sa kanya.
"Pfft, I didn't expect you to be so funny, Sir Zen." Sabi nito sabay tawa. Mukhang na-gets niya ang joke ko. But soon her expression quickly turned blank, and without breaking eye contact with me, he swiftly retrieved a small dagger from her thigh and pressed its blade against her neck. So, I quickly hold the dagger's blade to stop her from doing that.
Dahil doon ay mahabang katahimikan na man ang nangyari sa amin. Kaya upang basagin ito ay inilabas ko sa bulsa ko ang amethyst crystal.
"Joke lang, hindi ko na man kukunin ang buhay mo, but before I give you the amethyst crystal, may I know why you can sacrifice your life for the amethyst crystal. I know there must be a strong reason for that," sabi ko sa kanya habang tumutulo ang dugo sa palad ko dahil sa pagkawak sa talim ng dagger niya.
Tumaas ang isang kilay niya at balak na sanang ibuka ang bibig niya para sagutin ang tanong ko nang biglang may sumulpot na isang lalaking may kulay black ang right eye niya habang ang left naman ay dark red na medyo kumikinang, upward eyebrows, long silver hair na hanggang mid-back na naka-tirintas, aqualine nose and pale red lips at Nakasuot ito ng cloak. Iniliyo nito ang kamay ni Harmony sa akin na nagpangisi sa akin. Mikhang nag-seselos siya.
"Ohh..." Masama ang tingin na ipinupukol nito sa akin at nang ibaling niya ang tingin niya kay Harmony na agad namang umiwas saka binawi ang kamay niya. Lover's quarrel pa ata ito.
Tumingin na man s akin si Harmony at bumuga ng hangin, "I think the reason why I need the magic stone is none of your business, Sir Zen," ngumiti ito.
Napangiti na man ako at saka siya tinanguan, "Very well answer, Harmony. Anyhow, masyado na akong napagod s apakikipag-usap s amga plastic ng royalties ng ibang kingdom. Kaya heto, abutin mo."
Pagkatapos ay inabot ko sa kanya ang amethyst crystal at saka na naglakad paalis, "Adios! Sana magbati kayo ng kasintahan mo."
Saka na ako naglakad paalis habang humahagikgik pa. Nang matapos ang negosasyon namin ni Harmony ay agad na akong umuwi sa palace, bilang doon pinag-sstay ng mga council ng empire ang mga nakapila sa trono sa Sheodica Capital...
Nang makarating na ako sa entrance ng palace ay nakita ko na man sila Mor, Mat, Bea, Clara, Lucia, Er, Morijole, Hazey, at ang mga kawal na may pinagkakaguluhan.
"Stop the carriage," sabi ko sa driver ng carriage ko. Nang tumigil na ang sinasakyan ko ay agaran na man akong bumababa para tignan kung ano ang pinagkakaguluhan nila.
"Anong pinagkakaguluhan niyo?" Tanong ko sa kanila at sabay-sabay na man silang tumingin sa akin.
"Siya!" Sabay-sabay nilang sabi at turo. Umusog sila ng kaunti at dahil doon ay nakita ko ang other self ko na nagkangiting nakatitig sa akin at tanging itim na cloak lang ang suot.
"Zen, come here!" Masayang sabi nito. Kaya naman naluha ako at umiiyak na tumakbo papunta sa kanya.
"NAIA!" Malakas na sigaw ko sabay singgab ng yakap sa kanya na nagpatumba sa aming dalawa.
-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈
ANDREI'S POINT OF VIEW
"Andrei, gumising ka na nga riyan!" Sigaw ng isang pamilyar na boses. Kaya na man unti-unti kong minulat ang mata ko at nagulat na man ako nang makita ko si Tristan, ang boyfriend ko noong ako pa si Andrei.
"A-Ah?" Tanong ko rito. Medyo inangat ko na man ang ulo ko at nakitang nasa dibdib ko pa ang Astaria Series #03: Augury of the Plague.
"Anong 'Ah' ka riyan? Pinapatawag ka ni Captain babe, baka magalit na iyon sayo. Kanina ka pa five minutes ng five minutes diyan," sabi nito sa akin. Kaya na man wala sa sariling tumayo ako at nakita sa salamin na nagbalik na ako sa katawan ni Andrei at kasalukuyang nakahubad ako ngayon. Kaya madalian ko namang sinuot ang uniform ko.
"M-Mahal, aalis na ako." Sabi ko kay Tristan.
"Wala ba akong kiss bago ka umilis?" Tanong nito. Kaya wala sa sariling nilapitan ko siya at hinalikan. Parang ramdam ko na man ang labi ni Captain Mat sa kanya na nagpalungkot sa akin. Possible kayang panaginip lang lahat iyon?
"Umuwi ka agad ah, may surprise ako sayo pag-uwi." Sabi niya na nagpaalala sa akin na nasabi niya narin iyon no'ng bago mangyari ang aksidente.
"Noted mahal. S-Sige alis na ako." Sabi ko naman at hinalikan siya ulit. Pagkatapos ay nagmadali na akong tumakbo palabas ng cabin para pumunta ng head quarter...
"Good morning, Captain! Lieutenant Andrei reporting as ordered!" Sigaw ko sa harapan ng table kung saan naka-upo si Captain Acosta habang naka-saludo pa. Bigla naman akong kinabahan dagil sa isiping baka may Kraken na namang lumabas at magpakita.
"Carry on," Sagot niya naman at saka tumayo at ibinababa ko naman ang pagkasaludo ko at lumapit din sa kanya.
"Bakit niyo po pala ako pinatawag, sir?" Tanong ko nang makalapit na ako sakanya.
"There are abnormalities around the Bermuda Triangle, even in the U.S Marine Corps cannot identify what is happening there. So, they requested backup from us and other countries to conduct an investigation about the mountains of reports of mysterious ship disappearances and a lot of bizarre and unrealistic monster sightings. I want to assign you and your unit there, Lieutenant Andrei," Sabi ni Captain Acosta na nagpakabalalo sa akin.
"Oh, bakit mukhang tense ka? Huwag mong sabihing kinakabahan ka?" Tanong ni Captain Acosta sa akin.
"N-No sir." Sagot ko sa kanya.
Fuck, what should I do? Do I need to accept it or not? I knew the danger ahead. Hindi, hindi ako pwedeng mamatay ulit. Ayaw ko ng masagupa ang Kraken.
But... If this is what I meant to, and if I run away, I know my fate will be like this--I will just face the Kraken no matter what. Kaya nag-salute naman ako at inayos ang posture ko
"I accept the mission, sir!" Sigaw ko. Binigyan naman ako ng ngiti ni Captain at tinapik-tapik ang balikat ko. Pagkatapos ay biglang naging kulay itim ang paligid.
"Anyone there?! Hello?!" Sigaw ko, pero nag-eecho lang ang boses ko na para bang nasa shallow na lugar ako.
"Shhh... Silence, it's my writing time." Malamig na sabi na man ng tinig ng isang babae, sunod no'n ay narinig ko ang tunog ng parang mabilis na pagpindot sa mga key board.
"Who's there?!" Sigaw ko pa. Bigla na mang parang may spotlight ang tumama s ako m, sunod nod ay may spotlight pang tumama sa may lukuran ko. Kaya napatingin ako sa likuran ko at nakita ang isang babaeng nakasuot ng violet cloak na may silver linings habang naka-upo sa isang violet gaming chair habang nag-ttype sa violet niyang laptop na nakapatong na man sa isang classic violet-painted table.
"Greeting, Andrei." Sabi nito sabay tumayo sa upuan niya at lumapit sa akin.
"Who are you?" Tanong ko habang naglalakad ng pa-urong, I need to be cautious. Lalo na at ngayon ko lang siya nakita sa ganitong kawirdong lugar pa.
"My name is Raign Calliope Astaria, alsop known as R.C Astaria, the writer of Astaria Series," sabi nito na nagpagulat sa akin.
"W-What?" Gulat na tanong ko, pero inayos ko agad ang sarili ko para itanong ang mga dapat pang itanong, "Totoo ba lahat ang mga nasa Sheodica Kingdom?" Tanong ko rito. Umiling-iling na man ito.
"No, you have schizophrenia, and I am your therapist," sabi nito na nagpatulala sa akin.
"W-What?"Natanong ko na lang at bigla na man itong tumawa ng napakalakas.
"Nakakataawa ekspresyon mo!" Sigaw nito habang tumatawa. Kaya na man tumingin ako sa kanya ng seryoso at sa umiling-iling.
"After what you've done to me you have the time to laugh instead of answering my questions?" Seryosong tanong ko sa kanya. Kaya tumigil ito sa pagtawa, tumikham, at inayos ang kanyang pustura.
"My apologies, I just want to lighten up the athmosphere," sabi nito na nagpa-ikot sa mata ko, "Anyway, lahat ng nasa Sheodica Kingdom ay totoo, and I am their creator. Ikaw ang napili ko sa lahat ng mga readers ko na maging si Naia, dahil narinig ko ang hiling mo, at ramdam kong may lakas ka ng loob para maging isang karakter na dapat ay wala na sa mga susunot na chapters ng kwento, yet you manage to change Naia's path." Sabi nito na nagpangiti sa akin.
"Pero sino ba talaga ang tunay na bida ng kwento?" Tanong ko sa kanya.
"Si Zen, side character lang si Naia. Tragic ang Augury of the Plague,mamatay dapat sio Zen, ngunit nabago mo anng buong kwento, kaya napabilib mo ako,," sabi nito sabay hawak sa balikat ko.
"Thank you, so am I going to go back as Andrei?" Tanong ko na man.
"Since I was amazed by your breavery a while ago, where even if you knew that there's a danger ahead, you still accepted the mission. I'll give you a choice," sabi nito sabay talikod at lakad papunta sa kanyang table, at umupo, "Anong pipiliin mo, maging si Andrei ulit o si Naia?" Tanong nito dahilan para mapahawak ako sa baba ko.
"Parehong may naiwan akong minamahal sa dalawang pagkatao ko, parehong may sinumpaang tungkulin din ako, pero hindi ko alam kung worth it pa ako kay Tristan, dahil si Mat na ang laman ng puso ko. Isa pa, napamahal na rin sa akin ang Sheodica at mga kaibigan ko roon. Kaya pipiliin ko ng maging si Naia." Sagot ko at nakita ko na mang sumilay ang ngiti sa kanyang labi.
"Very well, have a good life there..." Sabi nito at bumalik na sa pag-ttype sa kanyang laptop. Bigla na mang parang aboong nalulusaw ang kaatawan ko at parang tinatangay ng hangin...
-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈
NAIA'S POINT OF VIEW
Dinig ko ang tunog na parang tubig na tumatama sa batuhan, at amoy ko ang mabangong amoy ng karagatan, kaya na man unti-unti kong minulat ang mata ko at nakitang nasa dalampasigan pala ako. Tumayo na man ako at agarang tinignan ang reflection ko sa tubig. Doon ay nakita ko ang isang pamilyar na mukha.
"Naia..." Nasambit ko na man. Tinignan ko na man ang suot ko ngayon at nakitang purong black cloak lang ito. Pero pinagsawalng bahala ko na at agad akong tumakbo papunta sa kweba ni Zen, dahil baka naroon pa siya.
Ilang oras ang lumipas at wala akong Zen na nakita, "Shit! Kakapagod, dapat pala dumeretso na lang ako sa palasyo."
Kay nag-umpisa na naman akong tumakbo papunta sa palasyo at ilang minuto pa ay napunta na ako sa tarangkahan ng palasyo at nakitang nakasara na ito habang may mga gwardia ang nakabantay.
"Pwede pa bang pumasok?" Tanong ko sa isa sa kanila.
"Bawal na," sagot na man nito.
"Please, may kailangan lang akong kausapin." Sabi ko na man.
"Bawal nga, isa pa wala namang habilin sa amin na may bisita ngayong gabi," sabi pa nito.
"Sige na," pagmamaka-awa ko pa.
"Bawal nga, kung magmamatigas ka pa eh baka hulihin kita at ikulong!" Sigaw nito na kumuha ng atensyon ng mga kapwa niya kawal.
"Anong nangyayari diyan, Dion?" Tanong ng isa sa kanila.
"Makulit to, Captain Hil, gusto pumasok." Sabi ni Dion.
"Sir, bawal po talagang puma-"
Naputol ang sasabihin niya ng biglang bumukas ang tarangkahan at iniluwa nito sila Mor, Captain Mat, Bea, Clara, Lucia, Er, Dr. Morijole,at Ms. Hazey at naglalakd ngayon palabas.
"Oh, anong kaguluhan ito?" Tanong ni Mor. Kaya hinubad ko ang hood ng cloak ko at nginitian sila.
"Hello guys, nice to meet you again!" Masayang sabi ko na nagpatulala sa kanila.
"Anong pinagkakaguluhan niyo?" Dinig kong tanong ng pamilyar na boses ni Zen.
"Siya!" Sabay-sabay nilang sabi at turo sa akin. Umusog sila ng kaunti at dahil doon ay nakita ko ang other self ko na gulat na gulat at nakasuot ng formla royaties attire.
"Zen, come here!" Masayang sabi ko sa kanya. Kaya naman naluha ito at umiiyak na tumakbo papunta sa akin.
"NAIA!" Malakas na sigaw nito sabay sunggab ng yakap sa akin na nagpatumba sa aming dalawa.
"Iyakin pa pala, Zen?" Sarkastikong sabi ko sa kanya, kaya sinapok niya ako nagpatawa sa sa akin.
"I thought I won't see you again!" Sigaw niya sa akin sabay iyak pa.
"Y-Yes, I thought so..." Sagot nito ko na man. Kaya napatingin ito sa akin.
"Paano ka ba nabuhay ulit, Naia? I thought we already cremated you?" Tanong nito sa akin.
"The God of Astaria just gave me a second chance to live." Simpleng sabi ko at sumukob ulit ito sa akin at umiyak ng umiyak.
"Naia!" Sabay-sabay ding sigaw nila Bea, Clara, Dr. Morijole, at Ms. Hazey sa akin sabay nakiyakap dito na dumagan sa akin.
"It's nice to see you again, naia." Sabi na man ni Mor na nginitian ko na man.
"Buti na man at nabuhay ka pa, kase kung hindi baka mamatay sa lungkot itong katabi ko," sabi ni Lucia sabay tingin kay Captain Mat na naluluhang nakangiti ngayon, "It's nice to see you breathing, Naia." Dagdag pa ni Lucia at saka hinithit ang sigarilyo niya.
"Guys, pwede bang humiwalay muna ako sainyo para kausapin si Captain Mat?" Tanong ko sa kanila. Kaya bumitaw na man sila sa akin. Kaya tumayo ako at nagpagpag muna. Pagkatapos ay lumapit ako kay Captain Mat at hinawakan ang kamay niya sabay higit apapunta sa gubat.
"N-Naia, ikaw ba talaga iyan?" Utal na tanong niya sa akin nang tumigil na kami sa paglalakad. Kaya na man hinalikan ko siya na nagpatulo ng luha niya. Bigla niya na man akong niyakap, "Natakot akong mawala ka sa akin, Naia." Sabi nito, Kaya niyakap ko siya pabalik at nang biglang mahawakan ko ang spinal cord niya ay biglang may lumitaw na malinaw na imahe....
Kita ko si Tristan na nasa Barko ngayon at sinusubukan nilang patayin ang Kraken, pero biglang nasuntok ng Kraken ang barko nila na naging dahilan ng pagkalunod niya...
"W-What the-" nasabi ko na lang at naitulak ng kaunti at tinignan sya sa mata.
"M-Maari bang nag-reincarnate ka rin dito, Captain Mat?" Tanong ko sa kanya na nagpagulat na man sa kanya.
"Y-Yes, how did you know? Wait! Na-mention mo nga pa lang isa kany Clair, na kayang makakita ng past." Sabi nito na nagpangiti sa akin.
"Tristan Thompson?" Tanong ko na nagpagulat sa kanya.
"H-How did you know?" Takang tanong nito.
"Nice to meet you again, First Lieutenant Tristan Thompson, I am Lieutenant Andrei Alvarez, but reincarnated as Naia!" Sigaw ko na man na nagpagulat sa kanya.
"O-Oh my god! Mahal!" Sigaw nito sabay yakap sa akin ulit.
"I miss you..." Bulong ko na man sa kanya. Humiwalay na man itom sabay bigyan ako ng smack kiss.
"Sasamahan mo ba akong libutin ang mundong ito, mahal?" Tanong nito sa akin at binigyan ko na man siya ng mapait na ngiti.
"Hindi ko pa alam, kailangan ko pa ring tanungin si Zen sa bagay na iyan," sabi ko na man.
"Anong kailangan mo pa akong tanungin? Sige umalis ka kung iyan ang gusto mo, basta pagbalik mo dapat may mga pasalubong ako," sabi nito na nagpangiti sa akin. Kaya pumunta ako sa kanya at niyakap siya.
"Thank you..." Bulong ko sa kanya.
"Mag-ingat ka ah, dilekadong bagay ang paglalayag," sabi nito. Kaya tumingin ako sa kanya at tinanguan siya, "Ako ng bahalang magpalaki kay Almiery, mas safe siya dito sa kingdom, kesa isama mo pa siya sa paglalayag." Dagdag pa niya na tinanguan ko na man ulit...
One day passed...
"Let's go and take a voyage to this wide ocean!" Sigaw ko sa mga kasama kong nasa loob ng barko.
"Let's go! Er, ibaba na ang mga layag!" Utos pa ni Captain Mat. Kaya pumunta sa itaas ng poste ng mga layag si Er at iniladlad ang mga layag. Pagkatapos ay pina-andar na ni Captain ang barko. Kaya sumilip na man ako sa gilid ng barko para tignan ang mga mahal ko sa buhay na nasa port parin ngayon, tinitignan ang paglayag ko, at saka kumaway kari Mor at Zen na karga-karga ngayon si Almiery.
"Ingat kayo, Naia!" Sigaw pa ni Zen. Nangilid na man ang luha ko dahil doon at kumaway lang ng kumaway hanggang sa makalayo kami. Nang wala na sila sa paningin ko ay umakyat na ako sa crow's nest para tignan ang dinaraanan namin...
Ilang saglit pa nga ay nasa mawalak na dagat na kami, kaya tumayo ako para langhapin ang sariwang hangin nang biglang may yumakap sa a likuran ko.
"I love you, mahal," sabi ni Captain Mat sabay halik sa pisngi ko.
"I love you too," sagot ko na man at humarap sa kanya para halikan siya sa labi.
Habang hinahalikan ko siya sa labi ay parang nagbabalik na man ang mga pinagdaanan ko simula noong una hanggang ngayon na medyo umayos na ang takbo ng istorya ko. But all I say is...
I successfully navigated the tragic denouement of Naia into a more interesting and adventure-filled one in this parallel world...
-END-
-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈
Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!
YES! WE FINISHED ANOTHER BOOK WRITTEN BY YOURS TRULY! THANK YOU FOR READING, COMMENTING, VOTING, AND SHARING MY STORY. I APPRECIATE YOUR EFFORTS IN DOING THOSE ACTS. LOVE Y'ALL KYUBIBOLS!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com