Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 20 Shining


Mae Mae's POV

Nararamdaman ko ang isang matinding pagsabog na dahilan kung bakit natilapon ako at mukhang nauntog pa ang ulo ko sa ugat ng puno. Pisti, kung sino mang may gawa nito, malilintikan talaga sakin.

Pinilit kong tumayo kahit na nanlalabo na ang paningin ko dahil sa tindi ng impact kanina sakin. Hinawakan ko ang ulo at kinapa. Tiningnan ko ang kamay ko at dugo ito. Fuck shit mga hangal. Lumingon ako kung sakali man na nandito si Sensei ngunit wala. F*ck ,where the heck are they?

Paika-ika akong naglakad papunta sa pintuan ng bigla may humarang doon na mga armadong lalaki . Nakaitim ang mga suot nila, at alam kong pinadala sila para tapusin ang buhay ko. Great, just great.

" Tsk, pakisabi sa putanginang boss nyo na isa siyang malaking pakshit sa buong buhay ko. Akalain mo,  unfair kung lumaban eh. May pabomba bomba pang nalalaman, p-pisti" hilo kong sabi at napaatras ako bigla dahil ang bigat na ng pakiramdam ko. Urgh,  makisama ka naman kahit minsan.

Nasa sampu sila at lahat ng baril nila ay nakatutok sakin. Looks like, mapapasubo ako nito. Tsk. Pinilit kong hindi ipakita sa kanila na nanhihina ako.

" Bakit baril agad? Mga duwag, ibaba nyo yang mga baril nyo, di ba gusto nyo akong patayin?  Halika kayo, pahirapan nyo ko" ngising sabi ko at naghanda sa atake nila. Inatras ko ang isang paa ko at itinaas ang dalawang kamay ko.

Saan na ba ang mga tauhan ni Sensei. Puta, papatayin ba nila ako?

Ibinaba naman nila ang baril at sabay-sabay na umatake sakin.  Katawan, makisama ka sakin ngayon. Please lang.

Agad akong bumwelo ng sipa at agad naman itong nasagga ng isang animal. Umikot ako at sinipa siya ulit at sapol na natamaan ang mahal niya sa buhay.  Yan!  Yan ang napapala niyo, mga bobo.

May nakita akong lima na sabay sabay na sumugod sakin. Tumatakbo sila na parang mga uhaw na mga hyena at ako ang karne nila. Too bad, ibang karne ang binangga nyo.

Tig-iisa ko silang pinagsusuntok, at nagslide pa ako para matumba sila. G down, 4 to go. Aatake na sana ako ng bigla nalang akong sumuka ng dugo. Urgh! Pinunasan ko ang bibig ko at ininda nalang ang sakit tutal malapit na naman silang maubos eh.

Sumugod ako sa kanila, ngunit pagsugod ko ay nakita ko nalang na may hawak na silang mga baril at nakatutok ito lahat sakin. Napangisi ako.

" Ha!  Ano?  Natakot kayo?  Natakot kayo na baka masira rin yang mahal niyo sa buhay?  Tsk--"

" Bravo! Bravo! "  nakarinig ako ng palakpak sa likod kaya naman lumingon ako roon at doon ko nakita si Sensei, nakangisi ito na nakatingin sakin. Nakita ko rin na nakasunod na ang mga ulupong niya sa likod niya, yung mga ninjas na sumugod sakin.

So it's just a show?  Tapos may pabomba pang nalalaman?

Nakangiti itong naglakad papalapit sakin at tinapik ang abaga ko.

" Good job, hija. You look so  good in fighting,  it looks like you're really born to fight. And I can see you're father in you. You're way in fight--" hindi niya natapos ang sasabibin niya dahil sinuntok ko siya sa balikat.

" P-putangina mo!  Akala ko kung ano na yung nangyayari, akala ko kung nasundan na ako ng mga ulupong ng taong gustong pumatay sakin. Putek karin minsan Sensei eh! " sabi ko at nilibot ang buong kabuuan ng garden. Leshe, ang laking sira ng lugar nato. " Tingnan mo na, ang laking sira na ng garden mo. Tsk. Tsk. "

Sabi ko at naglakad na. Ginawa ko yung pagsuntok ko sa kanya dahil ayaw kong marining sa kanya kung sino ang ama ko. Ibinanduna na niya kami,  tapos na. At hanggang ngayon, hindi ko siya kilala. Hinding-hindi ko siya kikilalanin dahil walang hiyang ama siya. Ibinanduna  niya kami ni Mama. Letse siya! 

Pinilit kong indahin ang sakit ng katawan ko at sa puso ko. Kung haharap pa ako ngayon kay Sensei, makikita niya ang lungkot sa mga mata ko. Psh.

Hahakbang na sana ako ng bigla nalang akong nakaramdam ng mainit na feeling an dumaan sa buong katawan ko dahilan upang mapaupo ako at nawalan ng malay.

Sensei's POV

Nagulat ako ng bigla nalang natumba si Pain. Pain ang tawag ko sa kanya dahil yun naman talaga ang dapat na ipangalan sa kanya ngunit dahil ang tigas ng ulo ni Maya ang mama niya ay iba nalang ang ipinangalan sa kanya.

Hindi ko alam kung ano ang dahilan kung bakit naghiwalay sina Maya at ang asawa niya pero isa lang ang masasabi ko,  may rason kung bakit sila naghiwalay.

" Bring her inside. Faster! " sabi ko at agad namang sumunod ang katulong ko. Pinalapit ko sakin ang butler ko at sinabihan siyang ihatid si Pain sa kwarto niya at hayaan nalang ang maid na bihisan siya at gamutin.

Lumapit ang sampung ninja na sinuhulan ko sakin.

" How did it go? "

" F*ck sir, she's too strong"

" She even kick my crotch Sir. I'm afraid, I can't even manage to have a child. " mangiyakngiyak na reklamo sakin sa isa sa kanila.

" Don't worry, I'll bring you to the hospital tomorrow "

" Thank you sir" sabi niya at nagbow na silang lahat.

" Me too! "

" Sir,  me too. I think she broke my arm"

" Sir--"

" Okay oaky, all of you. We'll visit to the hospital tomorrow "

Bago pa man ako maglakad papasok ng village nang bigla kong maaninag sa araw ang isang lumilipad. Napatingin ako sa kawalan at napagtanto kong isa itong kwago. Agad kong itinaas ang kamay at agad naman itong pumatong sakin.

" Kwoh, kwo"

Tiningnan ko siya at doon ko nalaman na may sulat ang kwago sa paa niya. Kinuha ko yun at binuksan.

Napatigil ako,  isa lang ang mat pakana nito.

' Look's like you have a visitor in your village, mind if I visit?

       -S'

Galit kong pinunit yun. Shiro-kun,  wag na wag pupunta rito kundi ako ang tatapos sayo. Tandaan mo yan. Naglakad na ako ulit at pumunta nalang sa kwarto ni Pain para bisitahin siya.

***

Hiness sa inyong lahat!

Because it's a very nice day,  and the summer is coming. I think I will tapos tapos this story,  if kaya ko. Hahaha.

Cheer me up. Muahnezs!

©Izzybheir

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com