Chapter 22

Enjoy reading!

(Warning: SPG)

3rd.

Isang suntok.

Nilabas ni Katarina ang lahat ng masasakit na nararamdam, lahat ng hinanakit, lahat ng dismaya, lahat ng kalungkutan sa isang suntok na nakapagpatulog sa defending champion sa MMA fight sa Bermond District N. Naghiyawan lahat ng audience dahil sa pinamalas niyang lakas, galing at liksi, ni hindi inabot ng limang minuto ang kanilang laban. Tumili ang baklang host saka inabot sa kanya ang premyo pero hindi niya pinansin ito at bumaba na sa ring saka nagtuloy-tuloy sa paglakad palabas.

Maraming naangasan at nayabangan sa inasta niya pero maraming ring namamangha.

Nang marating ang kotseng dala ay agad niyang hinubad ang suot na maskara, pumasok sa kotse at agad pinaharurot ito paalis hanggang sa narating ang isang open beach. Naglakad siya sa dalampasigan at nakarating sa pangpang. Gabi na at kitang-kita niya ang mga bituin kumukutitap sa langit. Napangiti siya sa ganda ng nakikita.

It's breath taking view. A star which always there in the sky no matter how the dark clouds cover it, it will stay there... waiting for the clouds to vanish away. A star that never left the sky, a proof that forever exists.

The stars seem happy on how they twinkle and shine though there are times they're not seen. They still look happy even if it is already unfair... they still look beautiful even if the dark clouds that hinders them... they are still being love by someone who's looking up to them willingly and whole-heartedly.

"Why can't I be happy just like you? Why can't I be like you?" Nakatingalang tanong niya sa mga kumukutitap na bituin sa langit.

Naalala niya ang mga sinabi ni Zync sa kanya pati na rin ang sinabi niya dito. Nalulungkot siya sa katotohanang tama lang ang ginawa niya.

Hindi siya mananatili sa lugar na ito dahil may sariling lugar siyang naghihintay para sa kanya. Hindi siya magiging permanente dito at kung sakaling hayaan niyang magpakatanga si Zync sa kanya ay masasaktan lang ito ng lubusan dahil sa buhay na meron siya. Ito ang mahihirapan sa kung ano siya at ang mga ginagawa niya. Kaya hangga't maaga pa gusto niya nang iligtas si Zync sa panganib na dala niya dahil siya mismo ay isang panganib. Kahit pinoprotektahan niya si Zync sa panganib na dala ng iba ay hindi niya sigurado kung mapoprotektahan niya ito sa kanya.

Ang mission niya ay naging mahalaga na sa kanya at sa maikling panahon ay naging parte na ng buhay niya. Kung magiging makasarili lang siya, hahayaan niya si Zync na gawin ang gusto nitong gawin... hahayaan niya ang sarili na gawin rin ang kanyang gusto.

She wanted to be happy too. She dreams of herself laughing carefree and blithely, she imagines herself being wild and free teenager, she thinks of herself heedless and upbeat BUT she is chained into a responsibility she's carrying since birth. She's not free to do everything she wants. She's a prisoner of her own identity.

Kaya hindi niya kayang maging makasarili pero kaya niyang magtiis at masaktan para sa ikakabuti ng lahat.

Tumayo si Katarina at walang pag-alinlangan hinubad lahat ng saplot sa katawan. Wala siyang tinira kahit isa, walang pakialam kung may nanonood ba o may ibang tao. Sumulong siya sa tubig at sumisid.

**

Hawak-hawak ni Zync ang isang bote ng wine na nangangalahati na lang ang laman. Nakaupo siya sa labas ng cottage. Nasa beach resort siya ngayon na pagmamay-ari ng kanilang pamilya, open lang ito dahil alam naman ng mga tao sa lugar na sa mga Orlando ito.

Naisipan niyang magpalipas ng gabi upang magpalamig ng ulo. Isang linggo na ang lumipas nang huli niyang nakita at nakausap si Katarina. Hindi niya pa rin malimutan ang bawat salitang lumabas sa bibig nito. Tinungga niya ang bote at nilapag sa mesa.

Naglakad siya papunta sa dalampasigan hanggang sa narating niya ang pangpang subalit may nakita siyang hindi inaasahan doon.

He stiffened and couldn't move seeing her. She was sitting on a stone looking up to the sky, engrossed with her thoughts. He was about to take a step and call her attention when she stood up.

He was surprised when she took off every cloth in her body until she went completely naked in front of him. She looks unaware of his presence and she seems doesn't care if somebody's watching her,

Nilibot ni Zync ang paningin at nakahinga ng maluwag nang masigurong walang tao kundi sila lang. Nilingon muli ni Zync si Katarina na naglalakad na papunta sa mapayapang dagat.

She looks like a goddess of the mighty sea. He wanted to see what those black lines in her back are but it was covered by her long hair. Seeing her in the water makes her look powerful and captivating, her radiating aura is indescribable. He would kill just to keep this view for himself only.

Lumusong sa tubig si Katarina at biglang kinabahan si Zync nang matagal itong umahon kaya walang pagdadalawang isip siyang sumulong na rin sa dagat. Nagkukumahog ang dibdib habang sumisisid upang hanapin ang babae. Umahon siya para makahinga ngunit natigilan nang makita si Katarina na nakatingin sa kanya.

"Zync." Sambit nito na ikinagulat niya dahil ito ang unang beses na marinig ang kanyang pangalan sa boses ng babae.

"Katarina." Tawag niya dito at lumapit sa babae na nakayapos sa sariling katawan.

Nakatingin pa rin siya dito at natuwa nang makitang muli ang mga mata nitong puno ng emosyon. Ang mga matang tinatago sa itim na lente. Nakatingin ito sa kanya na parang naguguluhan at hindi makapaniwala.

Hinubad niya ang suot na t-shirt at nang tuluyang makalapit sa babae ay isinuot niya ito dito. Hindi naman nakaimik si Katarina at hinayaan siya sa ginagawa. Nang maisuot ang damit niya sa kaharap ay tiningnan niya ang mukha nito.

Nakakamangha ang mga mata ng babae, para itong mga bituin sa langit dahil sa sobrang kinang. Nakatingin ang mga bituing iyon sa kanya, mga bituing bumaba sa langit para lang sa kanya.

"Zync." Sambit nitong muli kaya hindi niya napigilan ang sarili na yakapin si Katarina. "You're really here." Dagdag nito na tila ngayon lang nasigurong siya nga ang nasa harapan nito.

"I'm here, Katarina." Saad niya at mas lalong hinigpitan ang yakap. Naramdaman niya ang panginginig ng katawan nito kaya binuhat niya ito at umahon na sa tubig. Hindi ulit tumutol ang babae sa ginawa niya, nanatiling nakatingin ng may halong pagtataka sa mukha niya.

Nang nasa dalampasigan na sila ay bahagya siyang yumuko upang makuha nito ang mga damit na iniwan. Naglakad siya habang buhat pa rin ang babae papunta sa cottage hanggang sa makapasok sila. Pumasok siya sa banyo at pinatayo ang babae sa ilalim ng shower.

Hinayaan niyang umagos sa katawan nilang dalawa ang tubig. Magkaharap sila sa isa't-isa habang nakatitig sa mga mata. Hinawakan ni Zync ang laylayan ng kanyang t-shirt na isinuot niya kay Katarina saka hinubad. Sa ikatatlong pagkakataon, hindi tumutol si Katarina. Sunod hinubad ni Zync ang kanyang short na suot hanggang sa pareho na silang walang saplot.

Marahan niyang pinatalikod si Katarina at pinaliguan. Tila isang batang hinayaan ito ni Katarina. Marahang hinawi ni Zync ang buhok nito sa harap at saw akas nakita na niya kung ano ang marka sa likod ni Katarina. Marahan niyang hinaplos ang buong likod nito na sinasakop ng tattoo.

"It's beautiful." Aniya saka masuyong pinadampi ang labi sa batok ni Katarina at muling binalik ang atensyon sa pagpaligo dito.

Bawat haplos ay naghahatid ng kakaibang init sa kanilang mga katawan. May sariling mundo naman si Zync sa ginagawang pagpaligo sa sarili at kay Katarina, hindi alam ang tahimik na pag-iyak ng babae.

She wanted to be selfish at this moment... just by this moment. She wanted to let her feelings dominate tonight. She was fighting herself to run away from Zync. She's troubled and indeed there's chaos when they're together.

"Katarina." Paos ang tinig na tawag-pansin ni Zync. Pipihitin na sana ni Zync si Katarina paharap sa kanya nang manlaban ito. Sa unang pagkakataon ngayong gabi ay hindi niya nagawang paharapin sa kanya ang babae.

Kumislot ang puso niya dahil sa simpleng pagtanggi ng babae. Imbis na pilitin itong humarap sa kanya ay niyakap niya ito galing sa likod. Pinatay niya ang shower.

"K-katarina." Tawag niyang muli. "Patawarin mo 'ko kung makasarili ako at ayoko pa ring sumunod sa'yo. Pinilit ko naman eh pero hindi ko kaya, please 'wag mo 'kong pagbawalan. Hayaan mo akong ipakita at iparamdam sa'yo na gustong-gusto kita. Katarina, magkasamang haharapin natin ang panghuhusga ng mundo pagkatapos ang gabing 'to." Saad niya at siniksik ang mukha sa leeg nito. Hindi pa rin ito umiimik o gumagalaw man lang.

Patuloy pa rin sa pagtulo ang mga luha ni Katarina na mariing nakapikit ang mga mata. Hindi napansin ni Zync ang luhang tumutulo sa kanyang mga brasong nakayakap sa katawan nito sa pag-aakalang sa tulo lang iyon galing sa buhok nilang dalawa.

"I'm falling, Katarina..."

"NO!" Malakas na sigaw nito na ikinagulat niya. "Stop Zync! Stop..."

"Ayoko!" Mas humigpit ang yakap niya sa katawan nito.

Feeling their skin in contact build up the hot tension between them.

"Please Zync..." Narinig niya ang paghikbi ni Katarina at mabilis siyang lumipat sa harap nito. Nasaktan siya sa nakitang sakit sa mukha nito. Humagulgol si Katarina habang nakapikit at nanghihina ang tuhod.

She never expected that her mission would be this hard. She was never prepared for this.

Zync cupped both of her cheeks. "Katarina." He called and her weary eyes shut open.

Umiiyak pa rin si Katarina, hinawakan nito ang mga kamay niyang nakahawak sa pisnge nito. Hinalikan ni Katarina ang kanyang palad.

"This is not right, Zync, please don't make this hard for me..."

"But you're making me hard." Putol niya sa sinasabi nito kaya napatingin si Katarina sa baba at napangiwi nang makita ang tinutumbok niya.

"Zync, I'm serious. This is all nonsense. Hindi dapat tayo magkasama dito, please... paalisin mo na ako dito kasama ng pag-alis mo sa mga nararamdaman mo para sa akin. This is cheating. Laine is your girlfriend and..." Natigilan si Katarina nang makita ang malaking ngiti sa kanyang labi. "Why are you smiling?"

"I never heard you said that you don't want me, Katarina."

Magsasalita pa sana si Katarina nang bigla niya itong siniil ng mapangahas na halik. Noong una ay nagulat ito ngunit ng 'di kalaunay tumugon si Katarina sa bawat galaw ng mga labi niya. Napangiti siya at hindi mawari ang nararamdamang tuwa dahil kahit sinasabi ng babae na hindi dapat ay kabalikataran ang ipinapakita nito sa kanya.

"Let's be selfish this time, Katarina." Malalim ang boses na saad niya sabay buhat kay Katarina. Lumabas sila ng banyo.

Marahan niyang inihiga si Katarina sa malambot na kama. Umiiyak ito at nakangiting pinahiran niya ang pisnge nito. Inabot niya ang towel sa paanan ng kama at pinatuyo ang babae pati na ang sarili. Nang matuyo na ay muling binuhat niya si Katarina at kinandong paharap sa kanya habang siya nakasandal ang likod sa headboard.

Hinawi niya ang buhok nito at inilagay sa likod. Ngumiti siya habang nakatingin sa kumikinang na asul na mga mata ng babae. Marahang hinaplos niya ang kamay sa pisnge nito.

"I love your eyes, Katarina." Aniya kaya mas lalo siyang natuwa nang ngumiti ito ng tunay sa kanya. Ilang beses niya nang makitang ngumiti ito pero hindi ang ngiting ibinigay sa kanya ngayon. It is the most genuine smile he has ever seen and he wanted to own it.

"I love you." Mahina ngunit rinig niyang saad ng babae. Nagulat siya sa sinabi nito. Walang patumpik-tumpik na hinila niya palapit ang babae at binigyan ng mainit na halik sa mga labi. She responded on his kisses with the same intensity.

Naglakbay ang mga kamay ni Zync sa kahubaran nito na tila sinusukat ang bawat kurba ng katawan ni Katarina. Mas lalo niyang hinapit ang katawan nito sa kanya habang patuloy pa rin sila sa pagsasalo ng mapaghanap at mapagbigay na mga halik.

She gasped when his hands reached her peaks. It wasn't the first time for him to touch them but it was the first time he touch it without cloth. He took the chance to enter his tongue to explore the insides of her sweet mouth.

Napayakap naman si Katarina sa leeg niya at mas lalong dumukmo sa kanya upsng mahalikan siya nang malalim. She feels the hot and sexy tension building up in between of her thighs as she feels the hard and huge thing poking her tummy.

"Oh... damn it... K-katarina." Paos ang tinig na wika ni Zync sabay baba ng halik sa punong tainga ni Katarina sa leeg at balikat.

She arched her body giving him more access and letting him marked his territory.

"You're mine, Katarina. You're mine."

Napasabunot si Katarina sa malambot niyang buhok nang marating ng maiinit at basang mga labi ang malulusog na dibdib nito.

'These are mine, Katarina. Right?" Tanong niya habang pinapaulanan ng halik ang palibot ng dibdib nito.

"Oh... yes Zync. Yes."

She moaned softly when he finally takes her peak into his mouth while the other was being massaged by his big hand. Napatingala si Katarina at napangiti nang malungkot. Muling tumulo ang mga luha sa mga mata.

She gave him all the rights to own her body tonight, she let her heart's cry stand against all hesitations and painful reality. She felt his fingers reached her wet flesh. She moaned again but louder when his fingers expertly massaged and played in her swollen delicate part. She made her bended knees spread wider.

"Ahhh... Zync..."

Their lips met their ways again and he swallowed all her moans. She started grinding her hips because of his fingers' magic works but he held her hips tight with his other hand to make her still ad let his finger do the thing for her.

"K-katarina, let me be the only man do this things to you. Promise me."

"Y-yes. I promise." Sagot nito pero patuloy pa rin sa pagtulo ang luha sa 'di mapangalanang dahilan.

He inserted his finger at her entrance and her body arched. He felt her tightness even with a finger only how much more with his thing, he was sure she would choke him with pleasure. In all lust, desire and special feelings he started thrusting his finger fast in and out until she trembled above him. Her toes curled as she screamed his name in pleasure.

"Ohhh ZYNC!"

"That's right Katarina shout my name letting the whole world hears that I own you."

Patuloy pa rin siya sa ginagawang mahika sa pagkababae ni Katarina na nanghihina na sa kanyang kandungan.

"Damn it, you're so tight and don't you dare let other man touch this Katarina. Makakapatay talaga ako ng tao."

Inalis ni Zync ang kamay at tinaas iyon. Napatingin rin si Katarina sa kamay na iyon.

"Zync." Sambit nito nang sinubo niya ang daliring makasalanan. Napuno ng magkahalong hiya at init ang tingin ni Katarina sa kanya.

"Good heavens, you taste dainty." Aniya na parang nakatikim ng pinakamasarapn na putahe sa buong mundo. Napangiti si Katarina saka masuyong hinawakan at pinalandas ang mga kamay sa magkabilang pisnge niya.

"I love you." Wika nito.

"M-mahal rin kita, Katarina."

Pinagpalit ni Zync ang kanilang posisyon. Tiningnan niya ang kabuuan ng babae at muling napamura dahil sa kagandahang nakalahad sa kanya na sisiguraduhin niyang siya lang ang makakita. He bend down to kiss her again, he positioned himself in between of her thighs. She spread her legs wider for him.

"Zync."

"I want to be inside you, Katarina."

"Please..."

Hinahalos ng mga kamay ni Zync ang buong katawan ni Katarina hanggang sa hita. He enveloped his left arm under her nape and the left on her hips for support.

"I love you, Katarina..." He let his thing rubbed her swollen flesh first. They both moan because of the heavenly pleasure.

She reached for his hard angry manhood and positioned it at her entrance. Without a warning he entered her in one thrust. She cried in pain.

**

Tila natabunan si Katarina ng isang tolenadang bato nang dahil sa nangyari.

'H-how? How did this happen?' Paulit-ulit na tanong niya sa kanyang utak nang mapagtanto ang isang bagay, biglang pumasok sa kanyang isip ang mga imahe NILA. 

'P-paano?'

Mas lalo siyang napaiyak dahil mas naging magulo ang lahat. Hindi niya na alam kung paano intindihin ang buhay na meron siya.

**

"Sh*t! I'm sorry! I'm sorry, Katarina. Does it hurt so much?" He look down to see her writhing face, she was crying in pain. Hinalikan niya ng paulit-ulit ang mukha ng babae. He didn't move to avoid getting her hurt more and he let Katarina get used to his size first.

"A-ang laki-laki mo kasi! K-kaya bakat na bakat sa pantalon mo! Fvcking*na mo! Ang sakit!" Panunumbat ni Katarina sa kanya na ikinatawa niya.

Pagkalipas ng ilang sandali...

She suddenly moved her hips penetrating him deeper.

"Katarina!" Saway ni Zync sa pag-aakalang mas masasaktan ito.

"Please naman, Orlando! Ang kupad mo kaya! Nakakaantok ka na!" Sigaw ni Katarina kaya natatawang gumalaw si Zync sa ibabaw nito.

They screamed their names together, their moans echoed the four corners and they both got the pleasure they wanted to feel for each other.

"I love you Katarina." He cried as he exploded his seeds deep inside her contracted muscles.

Niyakap ni Zync nang mahigpit si Katarina dahil sa panghihina. They're still connected. Humiga si Zync sa tabi ng walang lakas na si Katarina at pinaunan dito ang kanyang braso habang yumakap naman ang babae sa kanyang naglalangis na katawan.

"Katarina."

"Hmm?"

"Please, don't ever regret this."

"I won't."

Tonight they'd let their feelings for each other to dominate among other things. They became one for who knows how many times as the time passed by. They let their love conquered all their worries and hesitations. They put aside first the hindrances and let their wall breaks to strengthen their connection.

But...

Everything that happened between this night will be keep in Katarina's brain and heart only. Alone, she will suffer because of the warmth they took part this night. Alone, she will cry because of those hot kisses and warm touches she experienced with Zync. Alone, she will die emotionally as she decided to make him forget about this night.

Marahan at maingat siyang bumangon sa kama. Matagumpay niyang natanggal ang kamay ni Zync na nakayapos sa kanya. Mabilis ang kanyang galaw na hinanap ang damit, nagbihis siya at agad lumabas ng cottage. Tumakbo siya papunta sa kanyang kotse na kahit ay parang malulumpo siya sa sakit ng katawan. Kinuha niya ang bag na dala saka bumalik sa cottage. Nakahinga siya ng maluwag nang malalim pa rin ang tulog ni Zync.

Kinuha niya ang isang bagong syringe sa bag at ang isang vial na may lamang sparkling liquid. Palagi niya itong dala-dala in case if it is needed.

For the second time, she is sorry to use this kind of memory alterer drugs to Zync. Just like the first time she use this to him, he will eventually forget everything that happened between them this night.

She's aware that what she did is being unfair to him but this is the best thing she could do to save both of them from pain. After injecting him the drugs, she dressed him up and cleaned the traces they made. After checking that everything is in order and no traces of her left she heaved a deep sigh then for the last time she kissed him on the lips.

"I love you but I'm sorry."

She left him. She walked away from Zync broken-hearted but with a special memory to remember.

-End of Chapter 22-

Thank you for reading freaks!

Hugs and kisses...