- Będzie dobrze - pomyślała Chara wychodząc przez ciężkie fioletowe drzwi.

-Muszę przejść przez całe Podziemie, barierę i wyjść na Powierzchnię- Chara zaczęła iść leśną ścieżką. Po kilku krokach usłyszała trzask pękającej gałęzi, ale zignorowała ten dźwięk. Nagle załuważyła most zbudowany nad przepaścią, a na nim coś w rodzaju barykady. Została ona jednak postawiona w taki sposób, że każdy mógł przez nią przejść. Zdezorientowana dziewczyna przystanęła i zaczęła rozmyślać.                                                                                                       -Hmmm...Kto mógłby to zbudować? Komu mogłoby zależeć na zatrzymaniu osób wychodzacych z Ruin?

Chara wiedziała od Asgora, opiekuna Ruin, że w Podziemiu są też inne potwory. Mimowolnie wróciła myślami do ich pierwszego spotkania.

*Flashback*

-Aua... Au, au, au - jęczała Chara trzymajac się obiema rękami za głowę - Łał... Jak wysoko... Jak ja to przeżyłam? - zastanawiała się Chara. Postanowiła, że wstanie i rozejrzy się trochę. Kiedy wstawała załóważyła pod sobą duże skupisko żółtych
 - Pewnie zamortyzowały upadek- powiedziała do siebie Chara. Zaczęła rozglądać się po jaskini do której spadła. Zobaczyła korytarz znajdujący się naprzeciwko niej.