Chapter 12: A girl's rage
Jude's POV
Pagbaba ko galing sa rooftop ay malapit na magdilim.
I ended up cutting classes in my first day of school, huh? Galing.
"Galing! I heard from a friend in your class na wala ka daw sa last 2 subjects niyo. San ka naman nanggaling?" Bungad ni Kate nang makarating ako sa pinagparkingan ko ng motor.
"Whose fault do you think it is? I was searching for you." Pagdadahilan ko.
"Searching for me?"
"Y-Yeah, but nevermind. Let's go."
Mabilis lang ang naging pagbyahe namin ni Kate dahil Wala namang masyadong traffic, but when I thought that we can finally complete a travel nang walang nangyayari ay bigla nalang pinahinto ni Kate ang motor.
"Bakit nanaman?" Reklamo ko.
"Anong bakit? Look! Isn't that Rin?"
"Rin? Oh shit." Nagmamadali kong ipinarada ang motor sa tabi ng 'No parking' sign at sinabihan si Kate na 'wag aalis sa pwesto niya, pero nang humarap ako sa kanya ay wala na siya.
"Mga Gago kayo! Mga hayop! Bumalik kayo dito!! &$@##@@$/$@"
"Kate..."
Hindi ko alam kung aawat ba ako o tatawa nalang habang pinapanood kong habulin ni Kate ang tatlong lalaking pinagtutulungan si Rin kanina....wait, "Rin!!"
"Ku..ya!?"
"Tch, not again."
Kate's POV
Nandito na kami ngayon sa bahay pero nag-iinit parin ang ulo ko sa tatlong shokoy na nambugbog kay Rin kanina.
Kakatapos ko lang gamutin ang mga sugat ni Rin sa tuhod at ilang pasa sa kanyang mukha, na sa tuwing makikita ko ang mga 'to ay nagsisisi ako na hindi man lang ako nakaganti sa mga lalaking nang-api kay Rin kanina.
How dare they!? Nakakataas ng blood pressure! Pero mas lalong tumaas ang dugo ko nang marinig kong pagtaasan ni Jude ng boses si Rin, na kasalukuyang umiiyak sa sofa.
What is he doing?
"Bakit hinayaan mo namang pagtulungan ka ng mga ulupong nayon? Lalaki ka, dapat pumalag ka manlang. In the first place, the reason why you're always being bullied is because of your voice! Sinabi ko naman sayo diba? Tigasan mo ang pagsasalita mo, pati kilos mo malamya din. Ano ngayon napapala mo? Palagi ka tuloy napag t-tripan!"
"Jude, what are you saying? Are you seriously blaming Rin for what happened? Siya na nga yung biktima oh."
"At palagi nalang siyang magiging biktima kung hindi niya iaayos ang sarili niya! This is not the first time he got bullied, even back in States—"
Hindi ko na napigilan ang galit ko
I slapped him. Hard. He deserves it.
"How dare you?"
"No, how dare you? You're such an arrogant, egocentric, narrow-minded fool! Sige nga, sabihin mo nga sakin kung anong maling nagawa ni Rin sa mga sitwayon na sinasabi mong dapat iayos niya ang sarili niya. Nakasakit ba siya? Nang-insulto ba siya? Nanira ba siya ng ibang tao?"
"He didn't deserve any of those horrible experiences, and you don't get to blame him for lacking a kind and considerate brother who will protect and comfort him from suffering—from being hurt!"
"What Rin needs is not to change, but to grow, and that won't happen if you'll keep on trying to murder the real him—"
"Shut up! This is none of your business, Kate. You're just an outsider."
"......Is that so? Alright then. Pardon my meddling."
Isinukbit ko ang bag ko sa aking balikat at naglakad palayo.
"Kate, wait....." Rinig kong hiyaw ni Jude nang makalayo na ako.
This won't do.....I can't afford to break my promise. I just can't.....
But I can't stand him even more, right now.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com