Kate's POV

"Shit!" Rinig kong sigaw ni Jude habang naramdaman ko ang unti-unting pagbagal ng motor na sinasakyan namin.

It's raining-real' hard. Madalim na at biglaan ang pagbagsak nito kaya hindi namin agad napansin.

Malayo pa kami samin kaya sinabi ko kay Jude na sumilong muna kami sa isang malaking puno sa gilid namin.

"Tsk, nagpahatid pa kasi." Pagrereklamo niya habang ipinaparada ang motor sa ilalalim ng silong. Malakas man ang ulan pero rinig na rinig ko ang sinabi niya.

"Sorry ah, pati tuloy ikaw nabasa pa."

"Sorry sorry, mapapatuyo ba ng sorry mo 'tong damit ko?"

"Jude..."

Tinalikuran ako ni Jude, halatang ayaw niya na 'kong kausapin kaya hindi nalang ako nagsalita.

"A...a-achoo!" Mahina kong pagbahing. Mukhang lalagnatin ako ah. Sana ayos lang si Jude, grabe din Kasi ang pagkabasa ng ulo't damit niya.

Patuloy ang pagbagsak ng malakas na ulan at pag-ihip ng malakas na hangin. Ang ginaaaw! Hindi ko napigilan ang panginginig dahil sa lamig na dala ng ulan at hangin.

"Tsk." Rinig kong pagpalatak ni Jude bago ko maramdaman ang isang medyo mabigat at basang tela sa likod ko.

"Pano ka naman?"

"Just wear it. Basa rin naman, nakakangawit lang suotin."

"...Thank you."

"Hmph!"

Whahaha now there's the Jude I know. Pasuplado, kunwari maangas,
- but deep inside he's gentle, he cares.

"Gaano kana katangkad ngayon, Jude?"

"Why do you care?"

"Ang taas mo na kasi ngayon ih, kahit na dati hanggang balikat lang kita."

"Excuse me!? Mas matangkad ako sayo no'n noh!"

"Hindi kaya, tingnan mo pa sa pictures natin dati."

"'Di lang ako nakatayo ng diretso non!"

"Reason~"

"He! Sabi nangaba't nagbabait-baitan ka lang kanina. Kunware pabebe pa tumawa."

"Huh? Ganon talaga ako tumawa!"

"Yeah right..."

"Look! The rain stopped!"

"Ba't nakiki English ka nadin?"

"Ikaw lang ba pwede mag English? English major ako noh."

"Really?"

"Yup! I've always wanted to teach English."

"And why's that? I always thought you wanted to be a wrestler."

"Huh? What gave you that idea?"

"When we were kids, palagi ka nalang nakikipagrambulan sa mga bata mula sa ibang sections."

"That's because you kept on getting bullied! You've always been too soft spoken before. Someone just has to stand up for you."

"Talaga ba? Eh ikaw nga yung greatest bully ko no'n."

"Hehe."

"Don't hehe me you evil witch! Kung alam mo lang kung- K-Kate?"

"Sorry. I'm so sorry Jude." Saad ko matapos ko siyang yakapin.

"A-Ayos lang naman...."

"I found you cute every time you looked annoyed when we were kids. How I can't help it~"

"You! When I thought you were finally being sincere!"

"WHAHAHAHA sorry na, ang dali mo parin kasi utuin hanggang ngayon ih."

"Ah ganon?"

"Hm? W-Wait, no! Judeee!" He's the only one who knows my weakness, I'm too weak from tickles!

"Don't run from me!"

"Then don't chase me WHAHAHAHA."

"'Wag ka lang papahuli sakin!"

"Catch me if you can~"

Chasing each other under the rain, how I missed this. It's as if we're back in our childhood-wild, free, and innocent. It's as if we never got separated. It's as if I never.....

Oh how I miss this, oh how I miss him....oh how I hope that this will all last.

If only it can.

If only I can.