Ready for chapter 1?!😂

Heto na!

∆•∆•∆

*Chicken doodle*

"WAAAARRGGHHH!"

I groaned as the sunlight streamed through my curtains, signaling the start of a new day.

Rubbing my eyes, I dragged myself out of bed and stumbled towards the mirror.

"Okay, let's do this!" I muttered to myself, determined to start the day on a positive note.

As I looked at my reflection, I took a deep breath and began to introduce myself out loud, as if meeting a new acquaintance.

"Good morning, world! I am Jasmine Tiana Alexa Sunshine, a coffee enthusiast, amateur painter, and eternal optimist. Today is a blank canvas waiting to be filled with laughter, new experiences, and maybe a few cups of coffee!"
Feeling a bit silly but also strangely empowered, I continued my morning routine with a newfound sense of energy.

"Someone's already awake, kain na at may pasok ka pa." Di ko napansin na may naka open na pala ng pinto.

"Sige po! maliligo lang muna ako at mag aayos auntie." I said. Excitingly want to be optimistic and full of energy in the first day of me being a freshman.

After my morning routine, nag ayos na ko at bumaba na mula saaking kwarto.

As I sipped my steaming cup of coffee, I couldn't help but smile at the thought of all the possibilities that lay ahead. New friends, professors, lessons, and I can finally get a dorm!

And so, armed with a smile and a strong cup of coffee, I faced the day ahead with a newfound sense of confidence and excitement.

Today wasn't just another day – it was a chance to introduce myself to the world in a whole new light!

Anyways... as I said earlier I'm Jasmine Tiana Alexa Sunshine. Yes our family name is Sunshine weird nga eh! Diba?

I have pure black hair, white skin, pink lips kahit Hindi nag li-lipstick(It's natural ganun kapag ipinanganak at biniyayaan ng sobra-sobrang kagandahan.) And medyo bilugin na mga mata matangos din ang ilong ko infairness.

Pinalaki ako ng Lola at auntie ko kasi namatay daw yung mga magulang ko dahil sa isang accident.

Nakakalungkot nga eh dahil hindi ko sila nakita wala ding picture si Lola ko sakanila. Sanggol palang daw ako noon nung nangyari ang accidente.

Silang dalawa ni auntie vera ay mahilig sa halaman habang ako naman mahilig sa bulaklak I dont know why pero sometimes kinakausap ko pa ang mga ito. Nagmumukha tuloy akong baliw minsan. Pero the weird thing is...parang naiintindihan ko sila(Baliw na nga ako😂)

Biglang may umupo sa tabi ko at naglagay ng tea sa baso niya.

"Lola cora bakit po?"tanong ko. Kasi dapat nasa pharmacy na sya ngayon.

"Wala lang, apo bukas na pala ang kaarawan mo kaya't may regalo ako para saiyo."Sagot naman ni Lola na malumanay. Mahinhin si Lola pero kung magalit... Good Bye Philipines! Joke lang.

Sa katunayan nga hindi ko pa nakikita si Lola na magalit. Iba kasi ang paraan nila ni auntie ng pagdidipsiplina saakin.

"Advance talaga?! pero ok lang po love you Lola." Wika ko at niyakap sya. Kahit kelan ang sweet niyang Lola.

"I love you too apo." Wika ni Lola. kumalas na kami sa yakapan. At may ibinigay sya saaking isang Amulet.

"Apo kailangan alagaan mo yang amulet na iyan na higit pa sa anumang bagay na importante para saiyo maliwanag ba?!"wika ni Lola. Wait- importante sila para sakin sila ni auntie.

Wala sa sarili nalang  na napatango ako. Ngumiti lang si Lola na napakatamis at umalis na sya. kailangan kong alagaan ang kwintas na ito na higit pa sa anumang mga importante na bagay? Bakit?

I can say na maganda talaga ang amulet na ito kaya ba kailangan dapat talaga ito ingatan gaano ba ito kaimportante? Pero naiintindihan ko naman si Lola.

Baka napaka importante ng amulet na ito sakanya kaya ganoon nalang niya ito ipinaiingatan saakin.

Meron syang pendant na maliit na dahon na may maliit na diamante sa gitna at sa loob ng diamante ay may napaka liit na bulak-lak na kulay dilaw na may glitters. At ang chain naman ay ginto.

Ang bulaklak ay biglang kumislap kaya bigla akong nagulat, kumurap-kurap ako at...wala naman! Ay paasa kala ko parang twinkle lights eh! baka guni guni ko lang yun?! Isinuot ko nalang ang kwintas at bumalik sa pag arrange ng mga gamit ko. Kala ko pa naman twinkle lights.

Weird pero parang may kakaiba akong nararamdaman nung isinuot ko ang kwintas na ito. Oh well.

Binalewala ko nalang iyon. Pero excited na ako para bukas Kaarawan ko na.