Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 55 *DEFEATED*

This chapter is for all my new followers, ghad! You made my day enjoy!♡

Hela's pov

As I dodged the tentacle that's about to hit me from above I automatically sliced it with my scyth. I thought it's successful I thought I did it, but I was wrong.

It regenerated back...

There's already alot of sweat in my face and my heart is racing fast. I'm beginning to get exhausted. I'm already tired. It's been one hour since we're fighting these tentacles and since we've heard that loud scream from the other side.

I'm also worried of what's happening there. Why just they can't die! These tentacles are like barriers that keeps us from crossing the other side of this disgusting swamp.

I'm holding my scyth's long white sparkly handle very tight. Because I know from any minute I could collapse from exhaustion. The tencle attacked me again but now I just keep on blocking it, I no more have enough energy to fight.

It keeps on attacking me and every pound has a big impact. My legs are starting to get weak, my wrists begins to get weak and my body is already tired. It's like I can't do this anymore.

But if I surrender I know I'll die. So, what should I do? Will I just let myself die...? As the tentacle attempts to hit me again, like a bullet passed through me all I could feel is the wind.

When I came back to my senses, I suddenly moaned due to pain. My right arm has a big slit, blood came out very fast from my wound. I could feel, I could smell the metallic like essence of the blood dripping through my arm.

I suddenly looked at my comrades lahat sila ay sugatan. Jasmine has blood dripping on her nose and on her right cheek she's beginning to faint. Leyla has a slit on her left cheek na madaming dugo ang lumalabas.

At si wendye may madami nang sugat sa ibat-ibang bahagi ng katawan niya. Yet she still managed to float and throw magic to to her foe.

My legs are now so weak...

Any time I could collapse and die. Hanggang dito nalang ba ako? Pano yung mga pinangako ko sa sarili ko? Mababasura nalang ba yun lahat? Hanggang salita na lang ba ako?

Napaluhod ako sa malamig at madamong lupa. Nanlalabo na ang paningin ko. Ibinaba ko armas ko at tinignan ang aking sugat amoy na amoy ko ang amoy kalawang na dugo.

Ibinaba ko ang maliit kong bag at kumuha ng bimbo. Agad ko itong itinali sa sugat ko kahit masakit ay aking tiniis upang mapigilan kahit konti ang pagdurugo nito. Kahit nanlalabo na ang paningin ko ay kinuha ko ang aking sandata at pinilit kong tumayo. I held it with my left hand. Pasugod ulit ang tentacle saakin, kahit nanghihina na ako ay sumugod ako"AAAAAAAHHHHHH!!!" as my scyth glowed with white light I slashed the damn tentacle with my scyth's extraordinary blade.

As I saw the tentacle disappear to thin air, I smiled in victory.

Finally I did it...

And with that everything turned black...

Jasmine's pov

When hela shouted it caught my attention. Nanlaki ang mga mata ko nang may makitang bimpo sa kanan niyang balikat, the white color of the towel turned red. As she shouted her scyth glowed with white light.

And slashed the tentacle, mas nanlaki ang mga mata ko nang bigla nalang Ito nawala. Natalo na niya ba yun? And later on she fainted. I was about to go to her pero agad akong inatake ng tentacle na kalaban ko.

Well, if that's the case I'll use my sword then. I summoned the sword of hera. As my left hand glowed in gold light. A magic circle appeared at lumabas doon ang espada.

Matagal tagal ko nang di nagagamit to ah?! Na excite tuloy ako bigla. Di ko ininda ang sugat ko. Maliit lang naman to pero Kung makalabas yung dugo kanina grabe. Haynaku mukha ko pa talaga ang nasugatan. My beautiful face!

Sumugod ako sa lecheng tentacle na to at inipon ko ang aking enerhiya sa espada. As I slashed the tentacle it suddenly vanished to thin air.

That was pretty easy, but very tiring. Kailangan ko tulungan si hela. Bumaba ako at nawala na ang aking mga pak-pak. I came to her and sit to the cold and grassy soil.

I putted her head into my lap. I wish I can heal her but I don't have healing magic. I can only cover her wound with ice so I can stop the bleeding.

That's it!

I removed the towel that she put on her wound. And casted a spell that I didn't know I know, it just came out of my mouth. How did it happen?! Ugh! Nevermind.

Hinawakan ko ang sugat niya at agad naman gumapang ang makapal na yelo doon embracing her wounds. Napadaing siya ng konti at namamawis na dahil sa hapdi.

"Konting tiis nalang, please bare with it for a moment."I softly said.

Nang matapos na ay natahimik siya bigla. I think she fell asleep.

Tumayo ako and I casted a white barrier surrounding her. To protect her from unexpected events.

Now kailangan ko tulungan si wendye. My golden pair of wings arose from my back. And I flew towards wendye's direction.

I summoned my sword and put some of my magic into it. When the blade glowed I flew as fast as I can reaching to source. The kid who's controlling the tentacles.

When suddenly...

Two tentacles grabbed my leg at the same time. I sliced them with my sword and then they vanished.

I was about to continue when suddenly I bumped to an invisible wall. I tried to slice it with my sword but it just won't budge! I punched it very hard but it's no use!

"Don't disturb us young lady."It said.

Naiinis ko siyang tinignan at binaling ko ang tingin kay wendye andami na niyang sugat. At hinhingal na din siya. Nag aalala ako na baka matalo siya pero at the same time naniniwala ako sa kakayahan niya at talino. Even tho di ko alam ang lahat tungkol kay wendye ay naniniwala ako na matatalo niya ang batang bold star na yan nakahubad ba naman sa harap ng babae.

"Hoy bata! Di mo ba alam nakahubad ka sa harap ng babae?!"Namula naman ng kaniyang mukha bigla, ngunit agad itong napalitan ng inis.

Bumaling siya sa dereksyon Kung nasaan si hela. He then looked at me and smirked. What?...what he's planning to do? Wait...don't tell me...

May mga tentacles na biglang nagsulputan sa kung saan. Bigla itong sumugod papunta sa dereksyon ni hela.

Fuck! What will I do?! While im inside this bubble I can't do anything, I'm trapped.

Dito nalang ba toh? Mamatay nalang ba si hela? Di ganoon kalakas ang pananggalang na nailagay ko kay hela dahil pagod na ako kanina pa at naapektuhan nito ang kapangyarihan ko.

Palapit na ito sakanya, nang biglang may dumaan na asul na bagay sa tentacle. Nawala bigla ang tentacle na para bang nabubura ito sa hangin. Leyla walked like a cat towards hela's direction. Itinaas niya ang kaniyang kamay at bumalik doon ang ang kaniyang water blade na parang isang boomerang.

"I will not let you hurt any of my friends!, kiddo"She said. I can see the fire in her eyes.

"Darkside..." Bulong ko. I can feel my right eye turned violet and my right wing as well turned black with violet highlights.

"Break..."I said. The bubble broke like glasses shattered. This is my true power, I can only use this twice a day. Even tho I'm very strong my power still has it's own limit. If your wondering bakit di ko to ginamit kanina, ewan ko nakalimutan ko ata?

I flew high and fired black energy balls to this kid.

Di niya inaasahan yon kaya't natamaan siya. Napaatras sya ng konti at parang napaso ang kanang braso nya. Di pa sya nakakabawi nang biglang may itinapon si wendye sakanya I don't know what its is ngunit para itong maliit na bola na may nakapalibot na hangin.

Sumabog ito ng pagkalakas lakas kaya napa atras ako dahil sa impact. Natamaan din ang ginawa kong shield kay hela kaya nag crack ito.

"Wendye! Ano yun?!"Iritang sabi ni leyla na basang basa ng berdeng tubig galing sa swamp. May mga dahon pa sa buhok niya at konting lumot sa damit.

"Pasensya na, pinag-aaralan ko pa lang kasi yon. May nabasa kasi akong libro na nakatago sa ilalim ng lamesa ni reyna cora."Paliwanag ni wendye.

"Ugh! Tignan mo nababalot na ako ng dumi! Kadiri!!!"Reklamo ni leyla. Hay naku Minsan lang lumalabas ang ganitong ugali ni leyla pero sobrang ingay.

Tinignan ko ang nangyari sa bata. Nakahandusay sya sa putik at parang may bumabalot sakanya. Isa itong barrier...parang prinoprotektahan sya nito.

Napatingin ako sa itaas ng biglang humawi ang mga puno at nagkaroon ng matinding liwanag dahil sa araw.

"Sino ang matapang na tumalo saaking guwardiya?!"sigaw ng malalim na boses ng isang babae. Agad naming tinuro si wendye. Si wendye naman ay parang mawawalan na ng dugo.

"Ikaw ba ang nakatalo saaking guwardiya bata?"Tanong ng malalim na boses ng babae. Pilit na tumango si wendye at wala pang isang sigundo nang may lumitaw sakanyang harapan.

"Gamitin mo ang plauta na yan upang tawagin ang aking guwardiya kung saka-sakaling kailangan mo ng tulong, gamitin mo lang yan pag may panganib at tiyak ko na darating siya upang tulungan ka."Sabi nito at biglang nagsarado ang mga puno sa itaas at nawala na ang liwanag.

"Uuuuhhh anong nangyari?"Tanong ni hela na hawak hawak ang kaniyang sugat na binabalutan ng makapal na yelo.

"Natalo na namin ang batang yun."Sabi ni leyla at dahan-dahang umalis sa maliit na maduming ilog.

"At may bonus pa, nakakuha ako ng plauta dahil ako ang nakatalo sa bata-"

"Ahem..."Pekeng ubo namin ni leyla.

"Kami! Natalo namin!"

"Ang village!"sigaw ni hela. Oo nga pala! May narinig kaming sigaw mula doon, nag-aalala na ako sa mga altariahn na nadoon.

"Paano ba makaalis dito?"nag aalalang tanong ni hela.

"Kung walang paraan, edi gumawa ng paraan."Sabi ko at hinawi ang mga puno sa daan nang wala nang natira ay nagsitakbuhan na kami paalis sa mabaho at maduming swamp na yun.

Nang makalabas kami sa swamp ay sumalubong saamin ang isang napaka laking kweba, ito na siguro ang papunta sa village.


○●○

Abangan ang mga natitirang 9 chapterssss!

Bye bye!◇


Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com