Jasmine

"You can never get her!"Sigaw niya habang iniiwasan ang mga atakeng ginagawa ko.

Tumigil siya saglit at humalakhak na parang baliw. Tila nababaliw na siya, hinihingal niyang tinaas ang wand niya at biglang dumilim ang kalangitan. Napuno ito ng pulang kidlat, may mga magic circle din sa itaas.

"Her power is very tasty! Masyado siyang mahalaga para pakawalan ko."Sabi niya.

"Alam mo bang may natalo na kaming bata na kagaya mo ha?! You brat! give us back our friend!"Wendye recklessly attacked. We shouted her name pero hindi siya nagpatinag. Lumipad sya ng mabilis papunta sa bata at nagulat nalang kami ng sinapak niya mukha nito kinuha ang wand at hinampas ng malakas sa ulo.

Bigla naman siyang nakuryente ng wand kaya tinapon niya ito sa bata na ngayon ay nakahandusay sa semento.

"That teached her a lesson."Gulat parin kaming nakatingin sakanya.

Umungol ito at hinawakan ang kaniyang ulo. She tried to reach her wand and she succeeded.

"Lapastangan kang babae ka! di mo ba alam sinong kinakalaban mo? Ako si-"Di niya natapos ang kaniyang sasabihin ng biglang umilaw ang kaniyang mata ng asul and with that her body melted, turned into liquid substance.

Her wand began to crack ng mabasag ito ay nakita nalang namin si Leyla na nakahandusay sa sahig at walang malay.

"Leeyylaaa!"Wendye shouted. Lumapit siya sakanya at hinawakan ang magkabilang pisnge nito.

She slowly opened her eyes, and uttered.

"Wendye..?"

"Yes Leyla I'm here..don't worry everything's gonna be alright."Wendye said as her tears came rushing down from her eyes.

Leyla only looked away. What really happened to her?

"Paano ka ba napunta sa wand?! How did she absorbed you?!"I asked. We three looked at her waiting for her answer.

Leyla

Tinahak namin ang daan ng kweba. All we could hear is our footsteps echoing in every corner.

"This cave is hella creepy."Wendye. exclaimed while were taking this cave's pitch black path.

"Leeylaaa"Someone whispered. It's like a voice of a child. Huminto ako at nilingon kung sino ito ngunit wala akong makita dahil sa dilim.

Binalewala ko ito at pinagpatuloy ang paglalakad.

"Leeylaaa"Nilingon ko ulit ito pero wala namang Altariahn. What wrong with this ca-

Bigla nlng may busal ang bibig ko at magic circle sa kinatatayuan ko. I looked at who's doing this pero di ko maaninag ang mukha.

I tried to scream, tried to move my body to run but I can't! Something is compelling me to move. I can't cast anything.

The magic circle is slowly devouring me. I closed my eyes for there is no hope. I'm gonna die.

○●○

I can hear the wind rustling, and the heat of something...but this heat is different it didn't came from the sun.

I opened my eyes and found out I'm on a place full of magic circles, red magic circles and on top of them are red energy balls.

Where am I?!

Under me is a red magic circle. This place looks like hell!

Ang init! Mabilis akong pinawisan dahil sa sobrang init and shit! I can't cast anything.

Tumayo ako ng dahan dahan and touched the barrier sorrounding me. But the longer my hands stays the hotter it gets. Agad kong inilayo ang kamay ko at umupo na lamang.

What's happening to me? Why am I in this place?

How can I get out when I can't even cast anything? Nag isip-isip ako at kinapkap ang bulsa ko but I can't find anything.

Dito na ba ako mamamatay?

Will my journey ends here?

Minutes passed and the longer I'm in here the weaker I get. It's like my power is being sucked to deliver outside of this place.

Right!

I slowly get up, if its power what this creature wants then I will give it all!

I can't cast anything but I can make my power flow faster.

Ipinikit ko ang mga mata ko at pinakiramdam ang buong katawan ko. I have to push it or else. Nararamdaman ko ang kapangyarihan ko na mabilis humihiwalay saaking katawan.

"Aaahhhhhh!"I screamed to the tip of my lungs.

It's painful.

It's like my body has been tortured.

It's like every part of me is tearing apart.

My tears escaped from my eyes.

My knees are trembling, anytime I will collapse.

I saw the orb of water...slowly disapearing from my sight.

I'm sorry.

Mama..Papa, I failed of being a guardian.

Then, everything is covered with blinding blue light.

Hela

"Is she gonna be alright?"Wendye asked.

"Yes she will, don't worry she's strong."I said and went outside. We took her in one of the villages houses.

Honestly, I don't know if she's gonna be alright. As I scanned her earlier something's missing inside her. Something important that holds her body and soul...and power.

"I know something's wrong."Jasmine said as she walked and stops beside me.

"I just can't say it to wendye. She'll worry more."

"But we have to. I can feel her power weakening."She said and took a deep breath.

What truly happened inside the wand? Leyla doesn't want to tell us. She just looks away and never answer our questions. It's so not like her, I can tell perhaps ive known her for quite a few months since their stay in the village.

She's always this loud and moody type. But now she's very silent and doesn't tell a thing.

I looked at the sunset, such beautiful view. I wonder when will all of this pain ever go away.

○●○

Before Leyla's Incident

A black snake crawled towards me. I snapped my finger and it became a staff. Kinuha ko ang lila na dyamente saaking sing-sing at inilagay sa noo ng ahas.

I can feel my power growing back fast. I just need a little more..a little more! Soon the nevermelt rose will be in my grasp!

I laughed at my hearts content, umilaw ang lila'ng dyamante at lumitaw ang isang itim na uwak.

Napangisi ako,

Tumayo ako, "Mga nasawi na kawal ng Darkeria! Bumangon kayo at muling maglingkod at magbalik loob sainyong hari! Mga kawawang kaluluwa ng mga kawal damhin nyo ang kapangyarihan na aking ipagkakaloob sainyo." Napuno ng lila at itim na apoy ang buong lupa at unti-unti ay nagsilabasan ang aking mga nasawing kawal mula sa nadaraan na kaunting digmaan.

Sila'y lumuhod at pumasok isa isa sakanila ang lila at itim na apoy na ani mo'y may sariling buhay.

Natutuwa ako't pati mga heneral ng Darkeria naririto din. Ang Pitong Heneral na pinaka kinatatakutan ng lahat nung mga panahon na lagi pa kaming nakiki digma sa malalayong parte ng Altariah.

Noon ay lagi kaming magkasama ng aking ama upang lusubin at puksain ang mga mahihina sa Altariah, Hindi siya gumagamit ng mahika sapagkat sa talim ng sandata niya siya kumakapit. At ang talim din ng sandata ang pumatay sakanya.

Napaka hina, napakahina ng aking ama at hinding-hindi ako gagaya sakanya.

"Ano ang maipaglilingkod namin sainyo mahal na Hari."Lumuhod silang pito saaking harapan habang may nakaguhit na ngisi sakanilang mga labi.

"Kay tagal na ng panahon nung huli tayong magkita mahal na Hari." Sabi ng lalakeng may itim na buhok at masculadong katawan.

"Oo nga! Oo nga! Kailan ba tayo muling maglalaro mahal na Hari?" Sabi ng batang may pula at itim na sapatos at ang kaniyang pinaka iniingatan na pulang dyamente.

"Naririto lang po kami sainyong tabi mahal na Hari." Sabi ng may kalasag na balat ng dragon at lila'ng awra.

"Meron akong unang misyon para sa isa sainyo." Sabi ko't tumayo sila.

"Ako! Ako! Ako! Matagal-tagal nadin akong walang kalaro mahal na Hari! Gusto ko din naman malibang ang buong paligid!" Nagulat ako ng lumapit siya saken na may malaking ngiti.

"Sige, kung ganon gusto kong hanapin at puntahan mo ang apat na masasamang babae na gusto akong saktan. Tayo, gusto nila tayong saktan gawin mo nais mo sakanila at siguraduhin mong hindi na nila tayo maaabala." Sabi ko at nakitang umilaw ng pula ang kaniyang mga mata dahil sa pagka sabik.

"Talaga ba? Sa ganun kailangan ko pala silang maunahan! Paalam mahal na hari." Bigla nalamang siyang nawala na parang bula.

"Mga bata nga naman, Arde gusto kong bantayan mo ang kastillo ng darkeria. Sapagkat, ibabangon natin muli ang ating nawasak na kaharian." Lumapit ang kawal na may kalasag mula sa balat ng dragon saakin at lumuhod muli.

"Masusunod po mahal na hari." Bigla na lamang may umalingawngaw na dragon sa itaas at siya'y tumalon ng mataas. Sinalo siya ng kaniyang itim na dragon at sila'y lumipad papalayo.

"Kayong lima naman, bantayan ang paligid."

"Masusunod po mahal na hari."

Soon, babangon muli ang kaharian and with that hindi lang darkeria ang pamumunuan ko, kundi ang buong Altariah.

○●○

"Ang tanga tanga mo Vin!" Sigaw ni Tristan habang kami'y tumatakbo.

"Hindi ko naman sinasadya eh!" Sabi ko at habang tumatakbo ay tinitira ko ng maliliit na thorn spikes ang humahabol saamin.

"Tanga." Sabi ni jake. Aba'y nakakapagsalita pala tong mokong na to.

Nang wala na kaming marinig ay huminto muna kaming apat na humihingal.

But then, something growled from above.

Nagulat ako ng may bumuga ng apoy malapit sa kinatatayuan ko kaya kumaripas kami ng takbo.

Ano bayan! Hindi ba sila napapagod kakahabol saamin?!

○●○

Hello guys!

Sorry kung late update maraming kasing nangyare

Una, covid19

Pangalawa, nawalan kami ng wifi di naman makabayad kasi sarado yung Pldt

Pangatlo, load load nlng muna sa ngayon HAHAH

Thank you so much for understang!