*Before the boy's mission*

Vince

"Saan ka ba nanggaling Jake? Kanina pa tayo pinapatawag ng reyna Cora." Tanong ni Tristan. Mukha namang ayaw sumagot ni Jake kaya napa buntong hininga na lamang si Tristan.

"Hali na kayo baka magalit nanaman yung Vera." Sabi ko at naglakad na kami papunta sa tent nila. Kakaiba talaga magalit yung tyahin ni Jasmine parang mas malala pa sa dragon eh kulang nalang bumuga yun ng apoy.

"B? Ayos ka lang ba? Kanina ka pa mukhang natatae." Takhang tanong ko. Pero bigla na lamang may namuong lila na apoy sakanyang hintuturo.

"Joke lang naman eh." Tinaas ko ang kamay ko na parang sumusuko. Ayoko naman na matusta ako no mawawalan ng gwapo ang Altariah.

Nauna na siya maglakad,

Nang makarating na kami sa tent nila ay sinenyasan kami ni Vera na umupo muna.

"Boys, kailangan namin kayo." Sabi ni reyna Cora.

"Where will our mission be?" Jake.

Ang advance nya naman mag isip, mission agad? gusto ko pa magpahinga eh *sigh* Ilang beses na kaya akong muntik mamatay.

"Since the girls are on their way to retrieve a magical rose for Iciah to be awaken, I need you boys to-- Lady Imarah was cut off when B put his hand on the table.

"Wait- You let them out on a mission.. without us? Do you know how dangerous it is? We don't even know kung nasaan ang Dark King. Pano kung may mangyari sakanila doon?-" Lady Imarah cut his words with a faint gust of wind.

"Mr. Drak can you please calm down?! Walang mangyayaring masama sakanila doon. At kung may pagsubok man, kakayanin nila iyon. I believe in those girls that they can do their mission successfully. I get that you are worried Mr. Drak but please do have faith in them." She said as she crossed her arms and looked away.

We Altariahn's, we speak different kinds of languages. Naiintindihan din namin ang ibat-ibang klase ng wika. Kaya ganyan na lamang ka bihasa pakinggan sila. Our Gods and Goddessess gave us knowledge and wisdom. At itong abilidad namin na makapag salita at makaintindi ng ibat-ibang wika ay isang biyaya mula sakanila.

Flashback

Long ago, people from different worlds and places come's together in Altariah. They gossip, visit, and some even settle's in the realm.

Altariahn natives began welcoming them, but the Dark king- not so much. He began dividing tribes, making everyone perceive the foreigns as enemies.

Some agreed, some have gone fond with the foreigns. Creating relationships as well as special bonds with them.

The natives cannot understand the langguages of the foreigns who descended to their lands and settled, that is why they prayed to the Gods of Altariah.

The Gods then granted them gifts of understanding the languages of the foreigns, rains of golden dusts from the sky.

The Dark embraced the golden dusts from the sky- but not to just understand the foreigns, but to also use it agains't them.

His bitter- black heart is way too corrupted with hatred and resentment.

That nothing on Altariah can change it.

end

"

Anong gagawin namin?" Tanong ni tristan na ngayon ay naglalaro ng maliliit na bolang apoy sakanyang daliri.

"Kailangan namin kayo mag imbistiga sa nawasak na kastilo ng darkeria, kumalap kayo impormasyon doon at baka may mga bakas ng Dark King and Vince track the king's footprints if there are." Sabi ng dating reyna Cora.

"Now off you go boys." Pinitik ni Vera ang kaniyang daliri at bigla na lang may berdeng magic circle sa tinatapakan namin na dapat ay semento.

Lumiwanag ng napaka silaw, Iminulat ko ang mga mata ko at nakitang nasa isang kakahuyan kami.

Bigla nalang may kirot saking puso ng makita ang maraming patay na puno. Tree's are now dead and plants are good as brown. Corrupted.

These are because of the Dark king- buhay pa siya.

Damn, di ko ito matitiis.

Lumuhod ako at ipinikit ang aking mga mata.

"Vince anong ginagawa mo- B was cut off when he saw green dusts all over the trees.

Even when I see dark, I can feel the green dusts curing the dead trees. Bringing them back to life, I can restore this place- I have to!

I opened my eyes, everything glowed green. Unti-unting tumubo ang mga halaman at nabubuhay ang mga puno.

Teary eyed-

Tumayo ako at pinagpag ang aking pantalon at nagsimulang maglakad.

"Tayo na." I said as I walked first, they look astonished. Huh! dapat lang noh.

Sumunod sila sakin, patungo sa road na walang hanggan.

○●○

Nakarating kami sa nawasak na gate ng darkeria, and all we can hear is the wind and our footsteps.

"Now what?" Tristan.

"We look for clues, it might lead us kung nasaan siya." I said as I walked straight.

Lahat ng mga damo na nandidito ay patay na and the weather is stormy. If only nandito si Leyla mabubuhay namin ang mga halaman at maaari ko sila tanungin kung saan tumungo ang hari.

But there is no chance, I can't revive them masyadong tuyo ang lupa.

"Para tayong naghahanap ng karayom sa gubat. Ni wala manlang bakas ng paa." Tristan.

"Walang bakas ng paa, pero may bakas ng dugo." Sabi ni B. It gave our attention at tumungo kami kung nasaan siya.

It's dry blood.. its only faint, pero makikita parin. I looked at the ruins and I can see something faint.

"It's black aura, kung nagtataka ka. Bakas ng Dark King, kung saan siya pumupunta may itim na awra siyang naiiwan- a trace we can use to lacate where he is." He explained.

Black aura? pero.. bakit parang may nakikita akong ganyan sa gubat malapit sa camp?

"Vince, bumalik na muna tayo sa camp at ibalita ang mga ito kay Vera. This is enough for now." Sabi ni Tristan.

Gagawa na sana ng itim na portal si B nang bigla akong may naramdaman na parang isang enerhiya na humihila saakin patungo sa isang dereksyon.

Naglakad ako papunta dun.

"Vince saan ka ba pupunta? aalis na tayo."

Makapal ang damo na nagtatago nito. Napahinto ako ng bigla itong gumalaw na parang huminga nga malakas.

Yumuko ako at pinulot ang maliit na bato saaking harapan.

Pagbato ko nito bigla nalanamang may isang malaking mata saaking harapan.

Mga mata nito'y parang ginto, ngunit sa tingin ko ay alam ko na kung ano ito.

"Mga bro.." Napaatras ako ng konti. Dahan-dahan naman umangat ang ulo nito. Nabigla ako kami ng may biglang lumapit saamin, may kalasag ito at biglang nagliyab ng itim na apoy na may kasamang lila ang likod nito.

"Sino kayo at bakit kayo narito? WALANG SINO MAN SAINYO ANG DAPAT NA TUMAPAK SA LUPAIN NG DARKERIA!! NGAYON.. KAYO AY MAGBABAYAD NG INYONG MGA BUHAY DAHIL SA INYONG KALAPASTANGANAN!"

Dahek?! sino ba ang mga to?

Bigla na lamang ito bumunot ng sandata na isang malaking palakol.

"Takbooo!!" Bigla niyang hinampas sa kinatatayuan ko ang palakol at buti na lang nailagan ko ito.

"Pumasok nalang tayo sa-"

"Hindi na!" Bigla ko sila hinila at nagsitakbuhan kami sa gubat.

Habang tumatakbo kami ay iniiwasan din namin ang malalaking bolang apoy na pilit kaming pinatatamaan.

Oh no!