Truyen2U.Net quay lại rồi đây! Các bạn truy cập Truyen2U.Com. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 26: Complicated Condition

I GOT A FAVOR TO ASK, IF YOU HAVE TIME, READ AND VOTE FOR MY STORY WONDERLAND MAGICAL ACADEMY: TOUCH OF FIRE.. YOU'LL SEE IT ON "MY WORKS" THANKS..  :)



_____________________


LEE's POV


9 a.m. Nagising ako dahil sa pagtunog ng cellphone ko. Dito na ako sa condo unit umuwi kanina nang umalis ako sa unit ni Kira. Napabuntong-hininga ako. Malaking pagkakamali ang nangyari sa amin. Kinapa ko ang cellphone ko at tiningnan kung sino ang natawag. Si Dad pala.




"Hello, Dad?"




"Where are you?" Seryosong tanong ni Dad.




"I'm here at my condo unit. Why?" Sagot ko na may halong pagtataka.




"I see. Prepare tonight for dinner. I want you to meet someone but I knew you already knew him. Wear casual dress. I'll fetch you tonight in your unit." Medyo kinabahan ako sa sinabi niya pero sumang-ayon na lamang ako. Pinatay na niya ang tawag at hindi na ako masyadong nakapagtanong.




Naligo ako at nagbihis para pumunta sa isang mall. I need a simple dress. Hindi naman siguro magarbo ang dinner na mangyayari mamaya. Pagkatapos mamili dumiretso ako kina Alexia. Nagdoorbell ako at agad naman siyang lumabas.




"Lee? Any problem?" Tanong niya habang pinapapasok ako sa bahay niya.




"Si Venice. She's my half-sister." Nakakunot ang noo ni Alexia na tila ba inaabsorb ang mga sinabi ko. Umupo na ako sa sofa at makalipas ang ilang segundo nanlalaki ang mata na napasigaw si Alexia.




"W-What? How?" Napaupo na rin siya at dali-daling tumabi sa akin. Parang kinukumpirma niya na hindi ako nagbibiro sa sinabi ko.




"She's my father's daughter from other woman, of course." Nagkibit-balikat lang ako habang sumasagot. Wala namang problema sa akin kung kapatid ko siya. Hindi naman talaga iyon ang gusto kong sabihin kay Alexia ngayon. Gusto kong humingi ng advice sa kanya tungkol sa nangyari sa amin ni Kira pero nahihiya ako. Ang tanga ko naman kasi. Bakit ba kasi hindi ko pinigilan si Kira kagabi?




"Alam ba ni Venice noong una pa lamang?"




Tumango ako sa kanya. Matagal ng alam ni Venice pero ang ipinagtataka ko ay kung bakit galit siya sa akin? Dapat dati pa lamang ipinaalam na niya. Matatanggap ko naman siya. Hindi na sana nangyari ang bagay na iyon, dalawang taon ang nakararaan. Wala sana akong problema ngayon. Hindi sana ako nahihirapang iwasan si Kira. Masaya sana ako.




"Ano'ng balak mo ngayon?" Nag-aalalang tanong ni Alexia.




"Wala naman. Iba naman ang ipinunta ko rito. Hindi tungkol kay Venice. Tungkol sa amin ni Kira."




Napakunot ang noo ni Alexia sa akin. "Bakit? Hindi ba iniiwasan mo na si Kira?" Nagtatakang tanong ni Alexia.




"'Yun naman talaga ang gusto kong gawin pero mukhang mahihirapan na ako ngayon." Napapailing na wika ko. Pinipigilan ko'ng umiyak. Pagdating talaga kay Kira, nagiging mahina ako.




"Why? May problema ba?"




"M-may nangyari sa amin at hindi ko alam kung paano ko siya iiwasan ngayon." Napasigok ako. Gusto ko na talagang maiyak. Niyakap ako ni Alexia.




"I'm sorry kung wala akong magawa para sa'yo. Ang magagawa ko lamang ngayon ay makinig sa mga problema mo. Iiyak mo lang 'yan hanggang sa gumaan na ang loob mo." She's patting me comfortingly. Tuluyan na akong umiiyak. Sana hindi maalala ni Kira ang nangyari. Sana wala lamang sa kanya iyon. Wala namang nawala sa kanya, 'di ba? Ako naman ang nawalan.







KIRA's POV


I parked my car on Samonte Empire Condominium. I sighed. Hindi ko alam kung pupuntahan ko na ba si Nerd ngayon. Bigla akong may napansin na sasakyan na pumarada sa tabi ng car. It's familiar.




Lumabas mula roon si Nerd. Buti na lamang hindi ako dumiretso agad sa unit niya. Naglalakad na papasok sa building si Nerd kaya lumabas na ako para sundan siya. Humabol ako sa kanya at hinawakan siya sa kanang braso para pigilan siya sa paglalakad.




Nagtatakang lumingon siya sa akin pero nagulat nang mapagsino ako. Hindi ko alam kung ano'ng sasabihin ko sa kanya ngayon. Pakiramdam ko umurong bigla ang dila ako. Huminga muna ako ng malalim bago nagsalita.




"Let's talk." Seryoso kong wika sa kanya.




"T-Tungkol s-saan?" Halatang kinakabahan siya sa akin. Gusto kong mapangiti pero pinigilan ko. She bit her lower lip and she looked so damn sexy. Gusto ko na siyang halikan pero hindi pwede. Kailangan naming mag-usap.




"Tungkol sa'tin." Hinila ko na siya patungo sa condo unit niya. Damn! Parang hindi ko na talaga kayang pigilan ang sarili ko. Nakasakay na kami sa elevator nang magsalita si Nerd.




"K-Kira wala naman tayong dapat pag-usapan. Kung inaalala mo ang nangyari sa atin, hindi na dapat. W-Wala lang 'yon sa akin."




Gusto ko'ng magalit sa sinasabi niya. Wala lang sa kanya ang nangyari sa amin? Damn this girl for hurting me this much! Wala ba talaga akong halaga sa kanya? Talaga bang hindi niya ako kayang mahalin? Naikuyom ko ang kamao ko at pinakalma ang sarili ko. Hindi ko siya isusuko lalo na at ako ang nakauna sa kanya.




"I'll marry you whether you like it or not." I said seriously. Gulat siyang napalingon sa akin.




"Hindi mo alam ang sinasabi mo, Kira."




"Of course, I knew what I'm talking about." Hinila ko siya palapit sa akin at hinapit sa baywang gamit ang kaliwang kamay. I cupped her face and leaned to kiss her. Pigil niya ang paghinga kaya hindi ko napigilang mapangiti.







LEE's POV


Nagulat ako sa sinabi niya na gusto niya akong pakasalan. Damn! He's insane. Hindi niya ako kilala. Hindi ako makagalaw ngayon. Nagulat ako nang hapitin niya ako sa baywang. He's planning to kiss me and I couldn't move. Pakiramdam ko nauubusan ako ng lakas. I could smell his masculine scent. Napapikit ako dahil doon.




Naramdaman ko ang paglapat ng labi niya sa labi ko. He moved his lips slowly. Hindi ako tumugon. He bit my lower lip and that made me slightly open my mouth. He grabbed that chance to slip his tounge inside my mouth. I moaned in protest. Napakapit ang kanang kamay ko sa balikat niya nang agresibong halikan niya ako. Hawak ko pa rin sa kaliwang kamay ko ang paperbag ng dress na binili ko. Wala na akong nagawa kundi tumugon. He's being harsh.




I moved my lips and I felt he started to kiss me passionately. He played with my tounge that sent tickling sensations to my body. I'm burning with passion. No! Not again! Pinutol ko ang halik namin at sakto namang tumunog at bumukas na ang elevator. Halatang naasar siya. Inalis ko ang pagkakahapit niya sa baywang ko at dali-daling lumabas doon. Tumigil ako sa tapat ng condo ko pero nakahabol agad sa akin si Kira.




Nagdadalawang-isip ako kung bubuksan ko ang condo ko. Baka kasi hindi ko maituboy si Kira kung sakaling pilitin niyang makapasok. I need to settle things with him outside my unit. Humarap ako sa kanya.




"I'm not gonna marry you. Leave now." Seryosong sabi ko sa kanya. Ngumisi lamang siya sa akin.




"We could talk about that inside your unit." He smiled seductively and sexily. Damn!




"Damn! Kira, I'm serious. Hindi ako nakikipagbiruan." Naiinis na wika ko sa kanya. Hindi ako pwedeng magpadala sa kanya. Swerte lamang na hindi niya nakita ang tattoo ko kagabi. Hindi ko na dapat hayaang maulit pa iyon sa amin.




"I'm serious, too. Sa tingin mo ba nakikipagbiruan din ako sa'yo?" Halata ang galit sa mga mata niya. He's scary. What more if he already discovered that I'm Black Phantom?




Naglaban kami ng titigan. Ayaw ko'ng magpatalo sa kanya. Biglang tumunog ang cellphone ni Kira. Nakahinga ako ng maluwag nang sagutin niya ang tawag. Lumayo siya sandali sa akin at ginamit ko naman ang pagkakataon na iyon para pumasok agad sa unit ko. Nailock ko agad ang pinto bago pa man siya makalapit. Narinig ko pa ang katok at sigaw mula sa labas. Napasandal ako sa pintuan.




Makalipas ang ilang minuto, wala na ang mga katok at mga sigaw. Siguradong umalis na siya. Dire-diretso ako sa kama ko at humiga na roon. Pinapahirapan talaga ako ni Kira.



*******


5 p.m. Inayos ko ang sarili ko dahil susunduin ako ni Dad mamayang 5:30. I wore a simple white dress, one-inch above the knee. I wore a white high-heeled shoes. Itinaas ko na lamang ang buhok ko at hinayaang nakalaylay ang ilang strand ng buhok ko. I put a light shade blush-on on my cheeks and pink lipgloss on my lips. Hindi ko alam ang pinaghahandaan ko at hindi ko rin alam kung bakit kailangan ko pang mag-ayos ng ganito.




I got my shoulder bag and left. Naghihintay na kasi sa akin sa parking lot sina Dad at Mom. Nagtaka pa ako dahil hindi kasama si Kuya.




"Where's Kuya? And what's this dinner for?"




"Aldrin was not interested on this. Anyway, you'll meet your future husband." Seryosong wika ni Dad na ikinalaki naman ng mata ko. What's this nonsense? Ano'ng future husband ang sinasabi ni Dad?




"T-Teka. Hindi niyo pa tinatanong kung payag ako?" Mababaliw na yata ako sa mga nangyayari.




"That's the second condition. Pero hayaan mo na, tiyak magugustuhan mo naman ang mapapangasawa mo, Monique." Masiglang wika ni Mom. Tumahimik na lamang ako. Siguro hayaan ko na muna kung ano ang mangyayari ngayong gabi. Jeez. Madali naman akong makakatakas kung sakaling ayaw ko sa mapapangasawa ko "kuno".




Tahimik lamang kami habang pumapasok sa loob ng isang magarbong restaurant. Napapabuntong-hininga ako habang naglalakad. My mother patted my shoulder and smiled at me comfortingly. I smiled back.




Napatingin ako sa table na tinutungo namin. Napansin ko ang mga nakaupo roon. Nakatalikod sila sa amin pero kinabahan ako. Pamilyar sa akin ang isang lalaking nakaupo roon. No! Hindi ako maaaring magkamali. It's Kira. Bakit ba napakakumplikado ng buhay ko?




Napatigil ako sa paglalakad nang lumingon sila sa amin. Hindi ko pa rin naiwasang magulat kahit alam ko na kung sino ang isa sa mga iyon. Hindi talaga ako nagkamali dahil talagang si Kira 'yon. Gusto kong tumakbo paalis sa restaurant na ito. Hinawakan naman ni Mom ang nanlalamig kong mga kamay at iginiya sa upuan na katapat ni Kira.




He smirked while looking at me. Iniiwas ko ang paningin sa kanya. Ipinakilala ako nina Dad sa mga magulang ni Kira. Business partners daw sila sa isang negosyo ng pamilya. Hindi na nila ako ipinakilala kay Kira dahil alam na nilang magkakilala na kami.




Ramdam ko ang titig sa akin ni Kira na kanina ko pang iniiwasan. Hindi tuloy ako mapakali sa upuan ko. Siya ang magiging future husband ko? Naku naman! Sobra na ito. Masyado naman yata akong pinaglalaruan ng tadhana. Galit ba sa akin ang mundo?




Kumain muna kami bago nag-usap. Halos hindi ko na manguya at malunok ang pagkain. Hindi ko nga naubos ang kinakain ko sa sobrang kaba. Uminom na lamang ako ng tubig.




"Iha, gusto sana naming magkatuluyan kayo ng anak kong si Kira. Pero hindi naman namin kayo pipilitin kung hindi niyo talaga kayang mahalin ang isa't isa. Gusto lamang naming magkakilala kayo sa ngayon." Sabi ng ina ni Kira na nakangiti sa akin. Hindi ko alam ang isasagot ko kaya tumango na lamang ako.




Nakakahiya namang magreact. Mukhang mababait ang mga magulang ni Kira.




"You could date each other first to get along." Segunda naman ng Mom ko. Napatingin naman ako kay Kira na halatang enjoy na enjoy sa mga naririnig. He even winked at me. Nakakaasar. Naiipit ako sa sitwasyon.




"Kapag nagustuhan niyo ang isa't isa, matutuloy ang kasalan kapag nakapagtapos na kayo." sabi naman ni Dad. Lalong napangiti si Kira. Ang sarap niyang suntukin.




"Pwede na naman po kaming magpakasal ngayon." walang gatol na wika ni Kira. Pinanlakihan ko siya ng mata. Ano ba ang sinasabi niya?




Nagsalita muli si Kira. "May nang--" Hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya dahil napatayo na ako. Balak ba niyang sabihin na may nangyari na sa'min? He's crazy.




"Excuse me po. Mag-uusap lamang kami ni Kira." Senenyasan ko siya na sumunod sa akin. Sa garden ng restaurant kami nagtungo.




"What was that? What are you planning to tell them?" Naaasar na wika ko sa kanya. Nakangisi lamang siya sa akin. "I'm gonna tell them the truth."




Napabuntong-hininga na lamang ako. "Alam mong ayaw kong magpakasal sa'yo." Sumeryoso naman ang mukha niya. Halatang nasaktan siya sa sinabi ko.




"Tuturuan kitang mahalin ako. Hindi mo ako matatakasan ngayon. Kapag sinabi ko sa kanila na may nangyari na sa'tin, tiyak na ipapakasal agad tayo sa isa't isa." Walang emosyong wika ni Kira.




Natahimik ako. Lumapit siya sa akin kaya napaatras ako.




"Ano bang ayaw mo sa'kin, Nerd? Mahirap ba talaga akong mahalin?" May bahid na lungkot ang tinig niya. Bigla niya akong hinapit sa baywang papalapit sa kanya at tinitigan ako sa mga mata.




"You're my girlfriend now. Kung hindi ka papayag, sasabihin ko sa kanila ang lahat." He desperately said. He's trying to blackmail me. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong isagot sa kanya.




Napapitlag ako nang haplusin niya ang mukha ko. "You're beautiful tonight. Muntik na kitang hindi makilala." Nakangiting bulong sa akin ni Kira. Pinigilan kong mapangiti. I needed to suppress my feelings for him.




"K-Ki--" Napatigil ako sa pagsasalita dahil bigla niyang sinakop ang labi ko. Nanatiling nakaawang iyon kaya madali niyang naipasok ang dila sa loob. I moaned because of the electricity flowing down my body. I wrapped my arms around his nape and responded to his kisses. He kissed me hungrily. I kissed him back with equal intensity. Wala na ako sa katinuan pero bigla siyang tumigil at tinitigan ako.




"You're my girlfriend now, right?" He whispered softly. Hindi ko alam kung ano'ng sumapi sa'kin dahil bigla akong napatango sa kanya. He widely smiled. "Good." He gave me a fast smack kiss on the lips before we went back inside the restaurant.




"Nakapag-usap na ba kayo?" Tanong ng ama ni Kira sa'min. Si Kira ang sumagot. "Yes. We decided to date each other first." Hindi na lamang ako umaangal. Ngayon pa na pumayag ako kay Kira na maging girlfriend niya? Damn! Bahala na nga kung ano ang mangyayari. Masaktan na ang dapat masaktan.




Matapos ang ilang oras na kwentuhan ay nagpasiya na rin silang umuwi. Si Kira na ang naghatid sa akin sa condo ko. Bababa na sana ako sa kotse niya pero pinigilan niya ako. Nagtatakang napalingon ako sa kanya. I could saw lust and passion in his eyes. Damn! Not now.




Hinila niya ako palapit sa kanya at napaupo sa lap niya. Napasinghap ako dahil sa matigas na bagay na naramdaman ko roon. He kissed my neck. Bumibigat na ang paghinga ko. I moaned when I felt his hand inside my dress and was already caressing my breast.




"K-Kira. H-Huwag ngayon." Hindi ako pinansin ni Kira at hinalikan lamang ako sa labi. Akmang huhubarin na niya ang dress ko nang pigilan ko na talaga siya.




Nagmamakaawang tumingin sa akin si Kira. Damn! I couldn't resist this man. "P-Please." He said huskily.




I sighed. "Okay. But don't remove my dress. Follow me." Lumipat kami sa likod ng kotse. "Let's do this fast and I don't want to hear any complaints from you. No foreplays. Sit still, okay?" Tumango naman siya na nakakunot ang noo sa akin. I started to remove my undies. Napalunok siya. Hindi ko napigilang mapangiti. Gusto niya akong hawakan pero tinapik ko lamang ang kamay niya.




"You're torturing me, Nerd." He said huskily. I unbuckled his belt and remove his pants and boxers. I left nothing. I could clearly see his erection. I touched it out of curiousity. He moaned. Bigla niya akong binuhat paupo sa kanya. Nakaharap ako sa kanya at ramdam ko ang matigas na bagay na iyon na dahan-dahang pumasok sa akin.




I moaned. It still hurts but not like the first time. Hindi na siya nagtangkang hubarin pa ang dress ko na ipanagpapasalamat ko. Tinulungan niya akong gumalaw sa ibabaw niya. He's holding my waist while I'm slowly moving and thrusting. He groaned in pleasure. I couldn't help but moan, too. Napahawak ako ng mahigpit sa balikat niya nang bumulong siya sakin. "Faster." He said in a soft commanding voice.




I started to move faster and deeper. I'm already tired but I managed to do it. Baka kasi maisipan ni Kira na siya ang gumawa kapag hindi ko siya nasatisfy. We both exploded and reached our climax. He hugged me tight. Parehas kaming pinagpapawisan at hinihingal.




"I gotta go." I whispered.




"Let me sleep on your unit."




Napatingin ako sa kanya at umiling. I pinched his nose. Hindi pwede dahil tiyak na hindi na ako makakaligtas sa kanya. "No. Ito na ang huling gagawin natin ito. Hindi pa tayo kasal."




He pouted and I found it cute. "Kaya nga inalok na kita ng kasal."




Pinanlakihan ko siya ng mata. "Saka na tayo magpakasal kapag nakagraduate na tayo. Huwag ka ng makulit. Hindi na talaga ito mauulit."




He chuckled. Kumunot ang noo ko sa kanya. Akmang aalis na ako sa pagkakaupo sa kanya nang pigilan niya ako sa baywang. I felt his hardness inside me that made me blushed.




"Let's do it again. I promised that this would be the last time. Hangga't hindi pa tayo kasal." I sighed and nodded. I put my hands on his shoulders for support. I moved faster and deeper again until we both exploded. Until he's satisfied. He deeply kissed me after that. Hinayaan na rin niya akong umalis sa kanya. I wore my undies and left. Pakiramdam ko ang lagkit-lagkit ng katawan ko kaya nagmadali na ako sa unit ko para maligo. Bahala na talaga kung ano'ng mangyayari sa'min.

-------------------------------------------

Thanks for reading my story :))

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com