CHAPTER EIGHT
Enjoy reading! <3
~~~
TATIANA
Wala akong kinausap ni isang tao simula nung dumating kami sa mansiyon galing sa isa sa mga Isla ni Master Zhiang. I couldn't believe a dying person was just ignored by them earlier. I know, I know they were just worried about my safety, I know that my safety was their first priority but I couldn't help hating my self. Because I am their first priority, they couldn't save him, they couldn't even take a look at his condition.
Nang pasukin ko ang malaking bulwagan, hindi na ako nagulat sa nadatnan ko. Agad na humilera ang mga katulong bago sunod-sunod na tumungo at nag bigay pugay nang makita ako. No one dared to have a gaze of my except from made in the last part of the line. She looks curious as she stared at me secretly before looking down as if she doesn't want me to notice her. I shrugged it off, that nothing. If my other cousins or family members was the one on my place, they won't even let her have a good occupation after getting fired. Luckily, I'm not a piece of shit like them.
Nilibot ko ang paningin ko sa buong bulwagan at pilit na hinahanap ang mga magulang ko na minsan lang napapadpad sa mansiyong 'to. Mukhang napansin ni Butler Lee ang ginagawa ko kaya lumapit siya sa'kin, "If you're looking for your parents, sad to say this but they're not present. My Lord was currently out to resolve something while My lady was in a meeting." Paliwanag niya at pilit na ngumiti sa'kin nang makita ang reaksiyon ko.
I'm not even surprised about this. They often go out for some business which is confidential. Kahit ako ay hindi alam ang mga nilalakad nilang bagay kaya minsan ay hindi ko mapigilan ang kuryosidad na namamayani sa buong pagkatao ko. Sa totoo lang ay hindi ko masyadong kilala ang mga magulang ko. I may be close with mom the most except from my other two trusted cousins but that doesn't count at all. Ang alam ko lang ay mahilig siya sa mga mamahaling damit, sapatos, kolorete at iba pang gamit na normal lang na magustuhan ng isang babae. That's it. Her favorite food? I don't know. I think her butler knew her well more than me as she was always with him all the time. Siyempre, normal lang 'yon dahil tagasilbi niya siya kaya dapat lang na nakasunod ito sa lahat ng pupuntahan ni Mommy pero parang may mali pa rin, eh. Parang isang tingin lang ni Mom, naintindihan niya kaagad.
About my Dad, I'm not that close with him. We don't usually talk nor hangout like a normal father and daughter relationship since he's always busy with politics and other stuffs that concerns our famiglia. He doesn't spoiled me, they could give me what I want but in exchange, I should do whatever the rules want me to do which includes "Do not associate with commoners." and "Do not show any affection towards anyone except from our chosen fiance for you."
Isn't a piece of shit?
Hindi kami mga prinsesa at prinsipe na may dugong bughaw ngunit ganito sila kung umasta. Payag naman ako sa mga gusto nilang gawin, ang hindi ko lang gusto ay ang paraan nila sa pagkontrol ng buhay ko. Chosen fiance? Fiance my ass! I'm not planning to marry someone at all. I just want to enjoy my life without any rules to worry about.
My life, my choice. My life, I decided.
Dumiretso na ako sa mahabang hagdan na bagong linis dahil napansin ko kaagad ang bagong lagay na carpet. Hindi na 'to pula kundi kulay ginto na. Napangiti na lang ako dahil nagustuhan ko ang kulay.
Umakyat na ako sa hagdan nang hindi man lang binibigyan ng pansin si Butler Lee na nakasunod din sa akin. He didn't try to explain his side since he knew who's fault it is this time. He knew that I hate it when someone still try to explain even though he nor she already knew that what he did was not right. Hanggang sa pagpasok ko sa kwarto ko ay hindi kami nag iimikan ni Butler Lee. Bago ako pumasok ay yumukod muna siya bago nag iwan ng mga katagang kanina ko pa hinihintay na sabihin niya.
"I'm so sorry, young lady." A smiled was formed on my lips secretly as I closed the door.
That's what I like about him.
As I faced my room, I was surprised to see a random shithead on my bed, sleeping peacefully as if he didn't climb from my opened window.
I didn't hesitate to grab anything that I can grab from my position before throwing it to his direction without any hesitation. To my surprise, It was my fucking laundry bag!
Napasimangot na lang ako at agad na tumakbo palapit sa direction niya para saluhin ang iba ngunit nabigo ako saluhin ang pinaka importante sa lahat, ang mga damit panloob ko. Halos umangat lahat ng dugo ko sa mukha ko nang makitang nahulog sa palad niya ang isa kong bra habang ang isa kong panty ay nasa taas ng ulo niya, malapit sa noo niya. Mabilis kong kinuha lahat nang nakita ko at walang nang pakialam kung nagmumukha na akong tanga.
Agad na nagsalubong ang mga kilay ko ng makita ko na ang mukha niya, sa wakas. I couldn't see his face from my position earlier but since I was not close to him, I managed to see his fucking face.
It was Ethan!
Payapa itong natutulog habang nakatagilid sa kanan. Nakaunan sa kaliwang kamay niya ang ulo niyang nakatagilid habang ang kamay niyang inuunan niya ay nakalusot sa unan ko.
I was awe because that's how I sleep, too! Same position and same direction.
Dahil mukhang mahimbing ang tulog niya, hindi ko na muna siya ginising at nag tungo na lang sa banyo para mag linis ng katawan dahil lagkit na lagkit na ako sa katawan ko. Hindi naman ako gano'n kasama para mambulabog ng taong mahimbing ang tulog. Isa 'yan sa mga bagay na hinding-hindi ko gagawin. Ramdam ko kasi yung inis kapag ginigising ka habang ang himbing ng tulog mo tapos pagot at kulang ka sa tulog. Puro dugo na pati ang damit at ang balat ko kaya kailangan ay malinis ng maayos ang katawan ko. I actually hate how a blood smells. whenever I sniff sone blood, I would be sorrowful and kind of depressed about something I couldn't even figure out. pero minsan lang mangyari 'yan dahil nang may namatay na body guard sa harapan ko mismo no'n, hindi ako nakaramdam ng kahit anong lungkot at pighati na higit kong ipinagtaka.
Gaya nang inaasahan ko, naka ayos na ang lahat pagtapak ko pa lang sa banyo. My wide length bathtub was already there, waiting for me to hop into him. Of course, I didn't waste any second to stand there, I wore my bathroom slippers before closing the door. I even double checked if I locked the door, just in case that bastard will woke up from his endless dream. Hinubad ko kaagad ang mga damit na suot ko bago ko hinulog ang mga ito sa laundry basket na malapit lang din sa akin.
This time, I'm completely naked. No, underwears and other clothes, just my bare skin. Sumampa na kaagad ako sa bathtub na nakahanda na. Maraming ibat-ibang bulaklak sa paligid nito kasama ang mga bula. Puro kandila rin na may magandang amoy ang nakapaligid sa buong banyo kaya lihim akong napangiti. Nothing can be compared to this. Mas lalo akong napangiti nang malanghap ko ang pamilyar na amoy. Inabot ko ang pinaka malapit na scented candle at bahagyang inamoy iyon.
Napangiti ako ng maamoy ang pamilyar na amoy nito. I don't know but I really liked it. It feels good, It smells good, too. I don't know. It just, whenever I smell this familiar scent, I feel like I'm finally home. Whenever I smell this familiar scent, I would feel this unfamiliar feelings inside me. A feeling that feels good, however, It can also make me feel like an outcast. It feels like, I've been longing for this someone, this scent always reminds me that I missed someone whom I don't even know. Strange, isn't?
Bata pa lang ako ay hinahanap ko na ang amoy na 'to. I don't know the real reason why and how the fuck did that happen. Basta isang araw, nagising ako na may gustong makita, na may gustong maamoy na pamilyar. I was only six years old that time. Simula niyan, nagsimula na akong magtaka, bakit? 'yan agad ang tanong ko sa sarili ko. Bakit ko hanap-hanap ang amoy na 'yon? But sadly, those questions was not answered, until now. One time, I convinced mom to take a bath with me. I've watched the maids, taking care of everything but something caught my eyes, a scented candle. Suddenly, I have this urging feeling within me that desires to smell it and I did. Parang may amoy akong inaasahan mula ro'n pero nadismaya lang ako. Hindi man lang ito pasok sa hinahanap kong amoy. Simula nung araw na 'yan, nagsimula akong mag aral at magsaliksik tungkol sa mga kandilang may amoy at mga pabango nang walang nakakaalam kundi ako lamang. I've tried numerous times to create one but I failed. It's nothing compared to that scent that I missed the most everyday, every afternoon, every night, and mostly, everytime.
The biggest question mark between this mystery is how the fuck did I managed to find it?
I actually failed from searching for it nor creating my own. No'ng sampung taong gulang pa lamang ako, nagsimula akong nakatanggap ng mga pananakot at banta mula sa isang buwarkang buwisit. She really loves sending some to my since she didn't missed a day nor she didn't forget to send death threats to me. During that time, I was still best of friends with Ariadne. Tanghalian ata no'n at kumakain kami sa picnic na pinahanda ko kay Butler Lee ng pasikreto dahil ayaw kong makarating kila Dad na may kaibigan akong hindi gano'n kayaman at kasikat. We were just enjoying our meals and was just having a great time but then, some annoying bitch has to interrupt us by sending another death threats but that time, it's different from the past threats that I've been receiving from here. That familiar scent that I want the most was included in that package along with a letter saying, "Have a great day ahead!" I can still feel the sarcasm behind those words.
Ngunit gusto ko rin siyang makilala sa personal. Gusto kong malaman ang rason niya kung bakit niya pinadala ang mga kandilang may amoy na 'yon. Kung bakit niya ako patuloy na pinapadalhan ng mga banta noon ngunit tumigil din. If I were to meet here, I would immediately go and grab her hair first before pouring a gallon of acid onto her face after that, I want to burn her alive while savoring my tea. A wonderful scene with a wonderful plan! That's indeed a wonderful idea from me.
Pagkatapos kong maligo o sabihin na nating pagkatapos kong umisip ng mga paraan kung paano ko makikita at papahirapan ang nasa likod ng mga bantang natatanggap ko dati. Pagkatapos kong maligo, dumiretso na ako kaagad sa walk-inc-closet na na konektado na rin sa banyo ko. Mas gusto ko kasing diretso na hindu 'yung lalabas pa para pumunta do'n, ano iikot pa?
I was just humming a song while picking a nightwear. I'm actually in a good mood right now because of the scented candle. My thoughts about the motherfucking Chinese and the shitheads was brushed away as I think of something more positive and lively to brighten my mood more. Minsan lang ito mangyari kaya mas magandang i-enjoy ko na. Sa huli ay nagsuot na lang ako ng bistidang pantulog na bigay sa'kin ng Chanel last week. It was still inside the box that's why I need to unwrapped the other designs on it.
Pagkatapos kong magbihis ay lumabas na ako para magtungo sa kwarto ko dahil baka gising na ang gago. I didn't even bother to dry my hair first before going out. It's still wet but the waters in it was not dripping on the floor since my towel was wrapped with it. Aba, hindu puwedenh dito siya matulog. We have rules here. At tsaka, hindi magandang tignan na nasa iisang kwarto lang kaming dalawa, lalo na't nasa kama ko pa siya. It's inappropriate! At tsaka, bakit ba siya nandito? Wala man lang pasabi na pupunta siya. We're not even friends. This is considered as trespassing!
Napatampal na lang ako sa noo ko nang makitang hindi na lamang iisa ang nasa kama ko kundi dalawa na. They were both glaring at each other as if they're assassinating each other through their minds.
With just a blink of an eye, they're not glaring at each other anymore. Instead, they were both staring at me.
Tinaasan ko sila ng kilay, "Do you got any problem with me?" I asked out of confusion.
As a response to my question, they nodded in unison while staring at me, innocently. I don't think the innocent part suits them, I just want to throw up. Nababaliw na ata ang dalawang 'to. Ni hindi sila magkakila pero kung mag tinginan at mag tanguan ay parang matagal na silang magkakilala.
Nag salubong ang kilay ko, "Ano na naman?" I asked, slightly frustrated.
Nagkatinginan muna silang dalawa sandali bago sabay na tinanguan nila ang isat-isa na para bang nagkakaintindihan silang dalawa sa pamamagitan ng kanilang mga mata.
Their mouth moved as if they want to say something but doesn't want to as well.
"You've got no taste," Ethan said.
"Fairies? Did you got lost here in human realm?" Bristole jokingly asked.
Nagtaka kaagad ako. Fairies? This moterfucker dare to say this in front of my face? That I've got not taste? He has guts within his balls.
Silence surrounded my whole room as I didn't respond from their confusing insults. It's confusing yet they still managed to annoy me, making my good mood disappear in just a second.
Napansin ko ang isang bra na nasa sahig malapit sa paa ni Ethan. Bahagya pa akong nagtaka no'ng una ngunit nang makilala ko 'to, agad na namuo ang inis sa kaloob-looban ko.
That was a gift from my only and last best friend, Ariadne. It's not expensive and luxurious but I really cherished it before more than anything. She said that she got it from 'bangketa' as she apologize.
Hindi pa nakunteto ang dalawa dahil nagsimula na naman sila nang makitang do'n nakapako ang mga tingin ko.
"Isn't it a bit too small for you?"
"Yeah, I agree about that."
Of course, it's too small for me since that's a baby bra. I got that five years ago as a birthday gift. Paborito ko pa 'tong suotin dati dahil ramdam ko ang tuwa ni Ariadne kapag nakikita niyang sinusuot ko.
I smiled bitterly, "Both of you..." I mumbled while breathing heavily.
It feels that my whole body was shaking, I could feel it more in my hands. My heart beat are also beating abnormally as if it was having a race inside me. Nakakapanghina ang usapang 'to. Iniisip ko pa lang ang matatamis na ngiti sa akin ni Ariadne ay nakakaramdam na agad ako ng pamilyar na emosyon.
Sabay na kumuyom ang mga kamao ko kasabay nang paglaho ng ngiti sa labi ko, "Shut up. Just leave." I whisper as I try to take a deep breath. I can feel my hands getting sweaty just like my whole body.
Shit, It's been a while since I've experienced a panic attack. I've completely forgotten about my memories with Ariadne, I chose to forget them and yet this motherfuckers had to bring her up again without gaining any knowledge about it.
"What? Kakarating ko lang—"
"Shut the fuck up! Just leave, shithead!" I couldn't contain my emotions anymore as they burst out.
It's been a tough and stressful day, why does Ariadne had to ruin it without even doing anything at all? My emotions has been built inside me as they starts to mixed up. I hate this feeling.
Huminga ako ng malalim bagi bumuntong hininga para pakalmahin ang sarili ko. Ramdam ko pa rin ang panginginig ng mga kamay at binti ko. Mukhang napansin nila ang kakaibang kinikilos ko kaya nagsimula na silang matauhan.
Lumapit kaagad sila sa'kin at nagsimulang pakalmahin ako.
Kahit anong pakalma nila ay hindi pa rin matigil ang panic attack ko. Bakit ba kasi kailangan pa nilang pakielaman ang mga gamit ko? I will cut their throats while singing a christmas song. No! I've changed my mind, I will cut their man down there as I boil their balls with their blood!
"Calm down, Maurer."
"Yeah, if I have offend you with my words earlier, I'm sorry. I didn't know that your size is—"
I glared at Ethan's direction, "manahimik ka! kanina ka pa, ha!" Nilingon ko naman si Bristole na nasa tabi ko na pala at patuloy na pinaglalaruan ang buhok ko. "At ikaw naman?! Bakit ka nandito?"
"To pick you up," he answered, casually while still playing with my hair as if his world only revolves around it.
"Pero bakit ibang size—"
Agad kong dinampot ang pinakamalapit na madadampot ko at agad na binato 'yon sa direksiyon ni Ethan na agad na nanlaki ang mga mata.
"Hey, buddy! Run!" takot na sigaw ni Ethan kay Bristole na walang paki sa tabi ko at patuloy kang sa paghaplos sa buhok ko.
"Nah-uh. I'm a man, so I will handle this with a—fuck! Jump, man! Go!" Tumigil ako sa pagbato ng kung anong mahahawakan ko papunta sa direksiyon ni Ethan bago yamot na hinarap si Bristole.
I glared at him, "stop playing with my hair, dumbass!"
Tumaas ang kilay niya, "not shithead?"
Ako naman ang tumaas ang kilay, "The fuck are you talking about?"
"Tatiana—" Ethan tried to speak but I didn't let him.
"GET OUT OF MY ROOM! NOW! GET THE FUCK OUT! YOU FUCKERS! HOW DARE YOU? SHOW YOUR FACE AND I WILL DEFINITELY CUT YOUR FUCKING BALLS BEFORE BOILING
IT—"
I saw how Ethan stared at me, horrified.
"Are you out of your—" Britole tried to butt in but I didn't let him.
"SHUT THE FUCK UP! TALK AND I WILL CUT YOUR MAN DOWN THERE BEFORE TOASTING IT!" pananakot ko sa kaniya.
I saw in my peripheral vision how he looked down on his pants. Their reactions are priceless.
In instant, Bristole is finally with his co-shithead, Ethan. They are both facing my huge sliding window. Bristole was trying to persuade Ethan to jump from the window in order to escape from my horrifying plans for their balls.
"Just jump, moron! Doctors can restore your bones but not your balls!"
"Why the fuck are you throwing your heels one us?!" yamot na reklamo ni Bristole habang patuloy sa pag-iwas kasabay ni Ethan na nag aalangan na nakatingin sa baba mula sa bintana.
I stopped from trowing anything that I can grab to their direction. I took a glance at my dagger set that is currently hanging on my wall beside my portrait. Mukhang napansin nilang dalawa ang pagtingin ko ro'n dahil gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata nila.
"Fuck you, dude! Pinalala mo lang, gago!" iritadong sigaw ni Ethan kay Bristole.
"W-WHAT THE HELL?! YOU'RE JUST RUINING YOU ROOM! STOP!"
"SHIT! Bahala na! Tatalon na 'ko!" Natatarantang sigaw ni Ethan at walang sabi-sabing tumalon bigla mula sa bintana.
Nanlaki ang mata ko dahil sa gulat, "What the fuck?!" nagmadali akong lumapit sa bintana para silipin siya at ang lagay niya. Mas lalo akong nagulat nang wala akong making Ethan sa baba. ni anino niya ay wala.
Ang akala ko ay hindi niya tototohanin ang mga sinasabi niya kanina! Knowing him.
"Are you worried?" Bristole suddenly asked.
Tinaasan ko siya ng kilay, "Who wouldn't worry? My room is in the fourth floor for fuck's sake, Bristole."
"Hmm? My name sounds sexy with your voice. But sad to say this, I'm not referring to him. It's us and the Chinese."
Sandali akong natahimik bago sumagot, "I'm not. Not at all," I answered.
Tinaasan niya rin ako ng kilay, "Your eyes is telling me the opposite one,"
Tinulak ko siya nang napansin kong masyado nang malapit ang mukha namin sa isat-isa. He's too close, I can feel his breath on my lips. I turned around, trying to avoid his gaze.
"What are you doing here?" Pag-iiba ko ng usapan bago ko siya muling nilingon. Halos mahulog ang panga ko sa gulat nang maabutan ko siyang nakanguso habang masama ang tingin sa'kin.
What the fuck?
He cleared his throat when he noticed me. He looked away before responding, "Sinusundo ka nga," he looked at me, smirking.
Ilang beses akong napakurap-kurap. My mouth is even half opened.
"Susunduin? Saan pupunta?" Takang tanong ko.
Susunduin? we're not even that close. At tsaka, saan naman kami pupunta? Gabi na! Wow, feeling ko tulot bigla ay ang bait ko at hindi ako madalas tumakas tuwing gabi para pumunta sa mga bar.
He smirked widen,"Motherfucking Chinese," Dalawang salita lang ang binanggit niya pero mabilis akong napatango at nag ayos. Nag suot lang ako ng pants at simpleng sweater dahil tinatamad na akong mag suot pa ng kung ano-ano.
Nang matapos akong mag bihis, agad kong hinila ang buhok niya. I know it's rude but I'm used to it. Ganyan kami ng mga close kong pinsan kaya nasanay na rin ako. That's one of the reason why everyone in the famiglia always see me as impolite, arrogant, disrespectful and many more negative personality. Whatever, I don't give a damn about them anyway.
Taka akong nilingon ni Bristole, "Bakit?"
"Paano tayo makakaalis dito nang hindi nalalaman nila Butler Lee?" Tanong ko. Minsan akong natakas tuwing gabi pero mag-isa lang ako kaya madali lang. Iba ngayon dahil dalawa na kami. Mag isa nga akong tumatakas mahirap na, dalawa pa kaya kami?
"Just leave it to me," Nakangiting aniya.
The fuck? Ngayon ko lang napansin na medyo nangiti na siya. Sanay ako na palagi siyang naka simangot at parang may galit sa buong mundo.
Halos napatalon ako sa gulat nang makarinig kami ng dalawang sunod-sunod na katok mula sa pintuan ng kwarto ko.
"Young lady? Are you still awake? I want to talk to you. Young lady?" Sunod-sunod na tanong ni Butler lee mula sa labas.
Wait-- did he just say I want to talk to you instead of his usual can I talk to you? This must be something important.
I was about to open the door but Bristole was there to prevent me from doing it.
Salubong ang kilay ko siyang tinignan, "Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" I asked harshly.
"Preventing you from getting us caught?" Sarkastikong sagot niya.
"Look, kapag binuksan mo 'yang pintuan ng kwarto mo ay parang sinarado mo na rin ang chance natin nang pag alis mula dito," He explained.
Bumuntong hininga siya ng makita ang pag aalangan sa mga mata ko.
"I'm not going to force you if you want to stay here and listen to him instead of going with me, It's your choice to decide anyway,"
"So, yeah. Just choose wisely," Nakangiting usal niya. "Here," he offered his hand, "Just hold my hand if you want to go with me. No pressure,"
Tumingin ako sa kamay niya bago ako tumingin sa may pintuan kung saan nag hihintay si Butler Lee sa labas.
I'm sorry, Butler Lee. I really need to go tonight. I need to check his condition, the motherfucking Chinese. I need to know that woman's identify and her motives. I wanna know the reason why she fired dozens of bullet to me and to this shithead beside me. Gusto ko rin malaman ang rason nila Bristole kung bakit sila nasa isla ng Chinese nung mga oras na 'yon.
Kasabay ng pag tanggap ko sa kamay ni Bristole ay ang bahagya kong pag hila sa buhok niya, "Siguraduhin mo lang na may mapapala ako diyan sa kagaguhan mo," pananakot ko.
"Could you please stop doing that thing?" Naiiritang reklamo niya bago bahagyang kinamot ang ulo.
I pouted like a kid, "But I'm used to do it with my other cousins. I can't help it," reklamo ko rin.
Bumalik na ang nakasimangot niyang mukha, "restrain yourself," parang batang usal niya bago bahagyang umiwas ng tingin.
Sumama ang mukha ko, "I forgot that you're a shithead, fucker, dumbsh—" Hindi ko pa natatapos ang sinasabi ko ay nahila na ako ng gago papunta sa malaking bintana kung saan tumalon si Ethan kanina.
"Hey! Hindi tayo dito dadaan. Doon tayo sa dinadaanan ko para hindi tayo mahuli," paliwanag ko sa kaniya pero hindi man lang ako nito sinagot at nanatiling kinalikot ang kinkakalikot niya mula sa binata.
"Hey! Bristole fucking Nolan! I'm talk—"
"Let's go," Pagputol niya sa mga salitang babanggitin ko pa lang sana.
For the second time, I forgot that he's a shithead, fucker, jackass, stup---
He handed me some wires and other harness, "don't tell me—"
"I won't tell you, then," suwabeng sagot niya na mas lalong nagpakulo sa dugo ko.
I will punch him someday. I will definitely. This should be added on my must do list.
I was about to lift my fist but I felt his hands, roaming around my waist as he set-up the harness on me. Hindi ko man lang napansin na kinuha niya mula sa'kin ang mga 'yon. When he finished buckling them up, he did the same way to his self.
I was about to ask him about his plans but he jumped off the window. Mas nagulat ako nang marahan niya akong hinila palapit sa kaniya bago niya nilapit ang mga paa niya sa pader. Ginaya ko ang ginawa niya kaya naka steady na lang kami. Napansin ko na rin na may mga naka lagay na kung ano-ano sa bewang ko na naka konekta sa bewang ni Bristole.
" 'Pag bilang ko ng tatlo, aalisin mo ang paa mo sa pader at magtiwala ka sa'kin," I flinched when I suddenly felt his hands on my head as he pat it slowly.
Gulat man ay nagtataka akong lumingon sa kaniya,"Anong plano mo?" Kinakabahang tanong ko.
I felt a soothing feeling from my waist to my spine as I felt his arms wrapped around my waist, "You're not going to do what I'm thinking, right?" Kabadong tanong ko.
"Just do what I'm told you. I will take care of the rest. I will only need your cooperation, Tatiana," Marahan ang boses niya habang sinasabi iyon na para bang gusto niyang tanggalin ang takot ko sa pamamagitan no'n.
Sorry not sorry, It didn't work at all.
Naramdaman ko ang mga pawis mula sa noo na bumababa sa mukha ko, shit. Kadiri.
"Will you trust me, my Maurer?"
Hindi ko alam pero kusa akong tumango, kusa ring lumabas sa bibig ko ang mga salitang ni minsan ay hindi ko inakalang sasabihin ko muli sa isang tao.
"Okay, I-I'll trust you. just take care of the rest," I almost whisper this.
Kahit hindi ko siya lingunin ay ramdam kong napangiti siya dahil grabe ang dikit namin sa isat-isa. We're too close with each other. I can even feel his lips and the tip of his nose on my head. His manly scent is starting to envelope my body. I'd love to smell this scent everyday.
"One, two..." He starts to count.
Trust him, Tatiana. Trust this shithead. Just do your part and everything would turn out great. Just trust him.
"Three!" Kasabay nang pagsabi niya ng three ay ang pag tanggal ko nang pagkakadikit ng paa ko sa pader na ginawa rin ni Bristole. Kasunod noon ay nakarinig ako ng bagay na nag click hanggang sa naramdaman ko na lang na nahuhulog na ako.
Gusto kong sumigaw pero baka makuha ko ang atensyon ng mga bodyguards dito sa mansion--- agad akong nakaramdam ng takot ng maalalang laging may nag rorondang mga bodyguards sa buong mansion, gabi man o umaga.
Looks like he noticed it. He felt his body from my back as he tighten his hug. I don't know why but my whole body suddenly became calm the moment I felt his warm body, hugging me from behind. His head was resting on my shoulders.
"Don't panic. I thought you trust me?" Ramdam ko kung paano nagsi-taasan ang mga balahibo sa buong katawan ko nang marinig at maramdaman ko ang boses at hininga niya sa tenga ko. It tickles a lot but I manage to stop myself from giggling.
He startled me, fuck!
Hindi ako sumagot at pipikit na lang sana dahil alam kong ilang segundo na lang ay babagsak na ang katawan namin sa lupa pero napatigil ako nang makita ko kung gaano kaganda ang langit sa itaas.
Hindi ko mapigilang mamangha dahil sa ganda ng langit ngayong gabi. There's a lot of starts scattered in the sky. Hindi ko namalayan ang pag bagsak namin basta ay naramdaman ko na lang na parang tumalbog kami. Nang ilibot ko ang pangin sa paligid ay halos mahulog ang panga ko sa nakita ko.
"I told you to trust me, didn't I?" Bristole asked as a proud smile was plastered on his face.
I did. I trusted a shithead...
I was in awe as I look around. The bodyguards are gone, some of them were not even up. They were on the ground, having some z's.
This is the first time I didn't regret trusting someone.
Shitheads are not bad, after all. I'm starting to like them.
~~~
Sorry for typos and grammatical errors, hehe.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com