SSTATUS: It's Complicated

By: Athena Manzano - Tan - acheena21

(Disclaimer: Ang lahat ng pangyayari sa kwentong ito at pawang kathang-isip lamang ng may-akda at walang basehan sa mga totoong pangyayari. At hindi na hawak ng may akda kung sakali mang may mga naisulat sa kwento at nangyayari bigla sa totoong buhay. The fiction contains matured scenarios kaya patnubay sa magulang ang kinakailangan para sa mga readers na under 18. Minors, please be responsible in reading this fanfic. Credits to the owner of photo used in the cover. )

Chapter 1:

Nakaupo lang siya sa tagong sulok ng bar na iyon. He's drinking scotch on the rock. Nasa harap niya actually ay isang 750ml na Johnny Blue. Kalahati na ang laman ng inuming iyon. Sunod sunod ang pagtunga niya ng baso.

"Hey Girl, he's all alone. Go get him!"

"It's alright. I'm contented looking at him."

"Are you crazy? He's all alone and this is your opportunity. Com'mon! Go and get him!"

She chickened out pero nabuyo pa rin siya ng mga kaibigan para lapitan ito.

Huminga siya ng malalim bago lumapit sa lalaking tantiya niya ay gustong lunurin ang sarili sa alak.

Busy ang lalaki sa pagtetext kaya di siya nito napansin nung lumapit siya.

"Hello handsome." Malambing na pinalandas niya ang mga kamay sa braso ng lalaki.

Tumigil sa pagtetext yung lalaki at nag-angat ng ulo at pilit inaaninag kung sino ang lumapit sa kanya. Pagkakita sa kanya ay deadma lang ito bumalik sa pagtetext.

"Are you waiting for some company?"

Natigilan na naman sa pagtetext ang lalaki at palinga-linga bago nagsalita. "Do I look like I have some company?" sarcastikong sabi nito.

"Just checking." At nginitian niya ito na malandi. "Why are you all alone?"

Inilapag ng lalaki ang hawak ng cellphone at hinarap siya. Masusing tiningnan from head to foot. She's wearing a sexy, short and kinda revealing black dress with her hair up in a pony tail showing her long and slender neck with matching red luscious lips.

Hindi nakalampas sa kanya ang pangiwi ng kaharap at tila di nagustuhan ang kanyang appearance.

"Must you wear that?" turo nito sa damit niyang maiksi at mahaba pa ang ukab sa harapan.

"What wrong with what I'm wearing loverboy? Other men find it sexy."

"Huh? Sexy? You call that sexy? Maybe slutty!"

She was taken a back of what he said but di niya pinapakita dito.

"Slutty? Seriously..." she said in mischievous smile.

Masusi siyang tiningnan muli nito. Dahil siksikan ang bar na iyon ay bigla na lang siyang napasubsub sa lalaki dahil sa pagcut ng isang waiter sa bar. She landed in between his legs and her breast to his chest.

May napansin siyang nagreact sa lower portion ng katawan ng lalaki na pareho nilang ikinatigil at nagpatingin sa isa't isa. She tried to regain her composure at akmang lalayo sa lalaki pero nakita na lang niyang she's being enveloped by his embrace.

Ang kamay ng lalaki at nagawi sa kanyang buhok and he let go of her ponytail at biglang bumagsak ang kanyang long and silky hair sa kanyang balikat. Maya-maya lang kumuha ang tissue ang lalaki at pinahiran ang kanyang mapupulang labi.

"There, that's ore I like it. Classic!" at bago pa siya makapag-react ay nacapture na nito ang kanyang nakaawang na mga labi.

Dahil sa pagkabigla ay di niya nagawang makatugon sa halik ng lalaki. At dahil sa inaakalang katuuran, the guy deapened his kisses to her and pulling her closer to him... to his body... particularly to the lower part of his body na buhay na buhay sa pagkakataong iyon.

Parang natauhan siya at pinantayan ang kahangahasan ng lalaki. They're practically kissing each other roughly and they couldn't careless kung sino man ang nakakakita sa kanila.

"Let's get out of here." He whispered to her ears.

Miguel left her no choice. He dragged her out of the bar at mabilis nitong pinahahurut ang sasakyan papalayo sa lugar na iyon.

"What was that?" na shock na sambit ng mga kaibigan ng babae.

"That was really crazy. I didn't expect it to be like that. Whew! That was so hot!"

Chapter 2:

It was not an easy trip going home. Both their hands were getting busy and they didn't mind the driver na kahit anong iwas ng tingin ay walang magawa dahil nakikita niya sa rear mirror ang kaganapan sa backseat.

She sit astride him habang ang kamay ni Miguel ay nakayakap sa kanya and pulling her closer. Bukas na ang ilang butones ng polo ni Miguel but his coat is still on. Ang dating kamay ni Miguel na nakayakap kay Willow ay pumailalim na sa palda ng dalaga.

"Boss, dito na tayo." Sabi ng driver matapos nitong tumikhim pero dahil sa nakita nitong di naman siya pinansin ng amo ay iniwanan niya ang dalawa sa sasakyan na nasa parking lot na ng bahay ni Miguel.

Napailing ang driver na umalis. "Si Boss talaga, bukas na ang kasal eh gumagawa pa ng milagro."

Maya-maya at lumbas na ang dalawa pero di pa rin magkamayaw ang halikan at pagkapasok nila sa front door na binuksan ng maid na sobrang laki ang mata sa pagkagulat.

"Good evening Boss... good evening Mam..."

Pero hindi sumagot ang dalawa na sige pa rin sa paghahalikan at biglang sinambilat ni Miguel si Willow as he started climbing the stairs. Again without letting go of her mouth.

Pagdating sa kwarto ay inilapag agad ni Miguel si Willow sa kama at muling kinumbabawan ito. They exchange places. Nasa taas na ngayon siWillow and Miguel is touching her all over.

"Ouch!" sigaw ni Willow nung maramdaman ang sakit nung impatiently ay hinili at napigtas ni Miguel ang suot niyang black thong.

Ngumisi si Miguel and touched her there. It brought a great sensation to Willow at napaliyad ito. Miguel is so ready and he wanted to be buried deep inside her.

Parang nabasa ni Willow ang iniisip ni Miguel at mabilis nitong kinalas ang pagkakabuckle ng belt ni Miguel at tuluyan na din nitong binuksan ang pantalon. His junior sprung attentively when Willow released it from the white sheet that's covering it.

And finally the deed was done even with their clothes on!

Kapwa sila hinihingal matapos ang giyerang iyon. Willow collapsed on top of Miguel. They stayed that way for awhile.

Makaraan ng ilang sandali, Willow rolled to her side and let go of Miguel. She felt cold kaya tinalukbungan niya ang sarili ng kumot. She slept with a smile on her face.

Sandali lang pala ang pahingang iyon kasi once again Miguel was back and needy. This time around ay natanggal na finally ang mga damit nila at sa muli ay nakatulog silang dalawa na magkayakap.

**************************************************

Masakit ang mga mata at masakit din ang ulo ni Miguel nung siya'y gumising. Parang galing siya sa isang gyera na di niya maintindihan dahil sa panghahapo ng katawan at sa pagod na nadarama.

Umupo siya sa kama at unti-unting binubuksan ang nanakit na mata. May gumalaw sa katabi niya kaya natutuk duon ang kanyang attention. Tumambad sa kanya ang babaeng may mahabang buhok.

He looked stunned of what he saw. What is a girl doing in his bed? Pilit niyang inaalala kung ano ang nangyari nung nagdaang gabi and all he can remember is him drinking alone in the bar.

The sleeping woman was facing her back on him kaya dahan dahan niyang hinawi ang buhok nito upang malaman kung sino ang nakaniig nung nagdaang gabi.

And he got the shock of his life to see that the lady who was with him last night was the last person he wants to get laid with. She simply spells trouble!

"Willow! Damn!" Naihilamus na lang ni Miguel ang mga kamay sa frustration na nadarama.

Chapter 3:

"What is the meaning of this Willow?" Galit na sambit ni Miguel sa dalaga.

Napabalikwas ng bangon si Willow nung marinig ang dumadagungdung na boses ni Miguel. Napatingin ito kay Miguel na tila disoriented kung saan siya. Dahil sa biglang pagbangon nito ay nalaglag ang kumot na nakatakip sa hubad nitong katawan.

"Miguel..."

Her breast are exposed before his eyes. May biglang gumalaw sa katawan ni Miguel kaya napamura ito at iniiwasang mapadako ang mga mata sa harapan ni Willow. Dun pa lang natanto ni Willow ang kalagayan kaya dali dali niyag tinakpan ang sarili.

Samantala si Miguel ay biglang tumayo kaso di nito magamit ang comforter that he's sharing with Willow kaya tumayo itong hubo't hubad at patakbong pumunta sa banyo na tinatakpan ang kaselanan.

Napangiti si Willow sa nakita.

"Ang cute talaga ng mokong na ito kahit suplado!" napangiti si Willow sa iniisip pero biglang nalungkot ito nung maalalang mamayang hapon na pala ang kasal nito. Ang masayang mukha ni Willow ay napalitan ng lungkot at may mumunting mga luha na ring dumadaloy sa pisngi niya.

Pinahiran niya ang mga luha at tumayo at nagsimulang hanapin ang mga damit na nagkalat. She couldn't find her undies. Napa-upo siyang muli sa kama dahil sa frustration pero biglang nabuhayan ng loob nung makita ang hinahanap pero nung makita ay namangha nung nakitang napigtas pala ang thong niya.

Napailing siya nung maalala gaano sila kawild ni Miguel kagabi. She sigh and concluded that she might really have to go home without it mamaya.

Lumabas na ang bagong ligong si Miguel sa banyo. He's dressed in casual khaki shorts and white polo shirt.

"Get dress and I'm taking you home." Matigas na sambit ni Miguel kay Willow habang nagsusuklay ito.

Walang kibo siyang pumasok sa banyo at tahimik na nagbibihis. Naghilamos siya para mawala ang trace na kanyang pag-iyak.

Makalipas ng ilang sandali ay lumabas na rin siya ng banyo. Nadatnan niya si Miguel na nakatingin sa labas ng bintana.

"Miguel..."

Lumingon si Miguel kay Willow. Dun palang nasilayan ni Miguel si Willow in a fresh look. She has no make-up yet she looks pretty like this. Pero nagpang-abot na naman ang kilay ng huli nung mapansin ang damit na gamit nito.

Walang kibong pumasok ulit si Miguel sa banyo ay may kinuha sa closet. Paglabas nito ay may bitbit na itong puting longsleeves.

"Here wear this. You might get sick with what you are wearing!" the statement was more of a command than a concern.

Tumalima lang si Willow. She's happy sa pinapakitang concern ni Miguel pero again kinain na naman siya ng lungkot nung maalalang ikakasal na si Miguel in a few hours.

"I'm getting married in a few hours kaya ipapahatid na lang kita sa driver ok. Join me for breakfast first before you go."

"It's ok Miguel. I'm going na. I'm not used to eating breakfast."

Kibit balikat lang ang isinagot ni Miguel at nag-intercom na ito sa driver. Pagkalapag nito ng telepono ay sinabihan na siya nito na nasa baba na ang maghahatid sa kanya.

"Miguel..."

"Yes?"

Tinakbo ni Willow ang espasyong nasa pagitan nila and she threw herself to Miguel and gave him the most passionate kiss she can.

Nashock man si Miguel pero di rin ito nagresist. Infact nadala pa ito pero nung maalala ay sitwasyon ay kusa itong bumitaw kay Willow.

"Thank you for the wonderful night Miguel. I sincerely love you but I guess things are not meant to happened. Thank you for the memory." At mabilis na nilisan ni Willow ang kwarto ni Miguel dahil nagbabadya na naman ang mga luhan sa kanyang mga mata.

That statement left Miguel stunned and speechless.

Chapter 4:

It was a gloomy day for the Archer family. Lahat ng naroon ay naka puti. Umiiyak ang isang batang may sampung taong gulang na nakayakap sa umiiyak ding ama.

"I love you Mommy!" paulit-ulit na sambit ng bata habang bumababa na ang kabaong ng ina sa huling hantungan.

"Mommy!!!!!!!!!!!!!!!!!" and suddenly the little child passed out na ikinataranta ng kanyang ama!

"Willow anaaaaaaaaakkkkkkkkkk!!!!!"

**************************************************

"Kumusta Kumpadre? Wherever Kumadre is, surely she's in a safer place."

"Salamat Kumpadre."

Iyon ang mga boses na naririnig ni Willow nung inimulat niya ang mga mata. Medyo hazy pa ang mga taong nandun sa kwarto iyun.

"Ang laki na pala ng inaanak ko Kumpadre."

"Oo Kumpadre. Gagraduate na ng high school yan this march. Valedictorian!" ang sabi ng bisita ng papa niya na natunugan niya itong super proud sa anak na binanggit. She got curious kung sino yung tinutukoy nito kaya pilit na sinundan ng tingin ang batang sinasabi nito. At napasinghat siya sa nakita at ang kanyang batang puso na namalayan niyang tumibok ng ke bilis bilis.

He's got the nicest smile. The perfect set of teeth and those nice eyes could melt anyone that he'll set his eyes on. Kung baga para siyang mannequin. Yung tipong parang napakaperfect ng pagkakahulma.

"Daddy..."

"Oh my princess is awake na pala. Come here baby. Say hi to your Tito Enrico and Kuya Miguel."

Naghigh si Willow. Niyakap siya ni Tito Enrico samantala ay tinanguan at nginitian lang siya ni Miguel.

Biglang parang naging jelly ang mga tuhod ni Willow at muntik na siyang mabuwal at mabuti na lang nasalo siya ni Miguel..

"Anak, are you ok? What's wrong?" pag-aalala ng ama.

"Hey, are you alright?" tanong ni Miguel kay Willow.

Namula si Willow dahil sa pagdaiti ng kanilang mga balat. Kaya mas lalong naging parang jelly ang kanyang binti. Miguel pulled the chair near them at pinaupo siya nito.

"Are you alright?" muli siyang tinanong ni Miguel at di na matatawaran ang pag-aalala ng mukha nito.

"Anak, what's wrong?" pag-aalala ng ama dito.

"I'm alright Daddy. I think I'm just tired." Nahihiyang sambit ni Willow.

"Let's go home na anak. You need to rest."

Tumango lang si Willow at bago sila umalis ay pinasalamatan niya si Miguel.

"Thank you Kuya Miguel."

"Take care Princess." And Miguel touched her cheeks na ikinapupula muli ng mga ito.

********************************************

Na cross muli ang landas nina Miguel at Willow nung minsang sumama ang huli sa ama sa pagpunta sa bangko na pag-aari ng pamilya ni Miguel.

She's already 15 years old that time and everything seems to be in the right places already in her body.

Talagang pinaghahandaan niya ang araw na iyun nung nalaman niya sa ama na bumalik na si Miguel galing America after studying there for 5 years.

She wore a simple sundress at put on a little make-up fit for her age. Tinuturuan siya ng Auntie Myla niya on how to put on make-up. Ito din ang nagtuturo sa kanya on how to become a lady and how to act like one.

Si Auntie Myla ay ang bestfriend ng kanyang Daddy. Actually bestfriend ito ng kanyang mommy. If only pwede lang ay gusto na din niya sanang maging pangalawang ina ang babae.

"Kumpadre. It's of you to visit us here. Antagal na kitang inimbita na pumarito at ngayon mo pa lang ako napagbigyan."

"Oo nga Kumpadre. Masyado akong busy sa trabaho at ito ngang princessa ko nagtatampo na dahil lagi na lang daw akong wala sa bahay. Di ba princess?"

Nahihiyang tumango si Willow sa ama. Nung may biglang pumasok sa office ni Mr. Enriquez. Ang pinakahihintay ni Willow na dumating ay nasa harap na niya. He's wearing khaki pants with neat white polo shirt. So preppy kung e describe ni Willow.

"Hi Ninong! It's nice to see you here. Hello Princess!" nakangiting bati ni Miguel sa kanya.

Nagkukumahog na ang pagtibok ng batang puso ni Willow at namula na naman siya. Lumapit si Miguel sa kanya at sa muli ay ginawa na naman nito ang dating ginawa. He touched her cheeks lightly.

"Ang laki mo na ah. You're no longer wearing those ponytails. Sayang, cute mo pa man din nung nag two ears ka."

Sumimangot si Willow sa sinabi ni Miguel dahil iniisip niya na mas nagustuhan nito ang hitsura niya nung bata pa siya.

"Hey, galit ka? Binibiro ka lang eh." And he put his arms on her shoulder.

Biglang may nagmamadaling pumasok sa kwarto ni Mr. Enriquez.

"Daddy!" at tumakbo ang isang babaeng tantiya ni Willow ay kaedad niya at umiiyak na yumakap sa ama.

"Hey hey hey, what's wrong?" alo ni Mr. Enriquez sa anak.

"Daddy kasi Kuya left without me. I told him to wait for me but bigla siyang nawala. I just went upstairs to get my stuff but he left na agad." Umiiyak itong nagsumbong.

"Hush now Baby. Stop crying na. Nakakahiya o. May bisita tayo. Did you remember saying to Kuya's Ninong Ramon and her daughter Willow?"

Tumigil ito sa pag-iyak at pinahiran ang luha and composed herself at nagmano at humalik sa pisngi ni Mr. Archer and she gave Willow a smile at binelatan nito ang kapatid na tinatawanan lang siya nito sabay kinindatan.

"Daddy! Kuya is mocking me!" muling sumbong ni Celine sa ama. Spoiled ito sa ama at malimit itong binibiro ni Miguel. Pero walang question but he love his sister dearly. He'll do anything for her.

"Stop it Miguel. Now be a kind brother to take these two ladies for a snack or to the mall. Be their chaperon while your ninong and I will get down to business. Here." At nag-abot ito ng ilang dahong tig isang lib okay Miguel.

"What? No Dad! I'm meeting my friends now." Nagpang-abot ang kilay na sambit ni Miguel.

"Kuya, sorry ka na lang. Daddy loves me kaya you'll be our yaya for today. Right Willow?" mabilis na nakagaanan ni Celine ng loob si Willow and vise-versa pero tahimik lang si Willow na ngumingiti.

Naiingit siya kay Celine dahil meron itong kapatid. Siya kasi solong anak at tanging ang yaya lang niya ang laging kasama. Malimit na wala ang ama at laking pasalamat lang niya na her Auntie Myla constantly visits her.

"Dad please. I have prior plans. I'll ask Mang Alfonso to go with them." Parang nagpapanic si Miguel sa sinabi ng ama. Kakatagpuin niya ang popormahang chicks pero paano siya didiskarte kung magbabysit siya sa dalawang teenagers.

"Miguel, non-negotiable. Sige umalis na kayo."

Nakangiting yumakap sa ama si Celine dahil waging-wagi ito sa gustong gawin at feeling ni Celine siya ang panalo sa laban nilang magkapatid.

Yamot man si Miguel ay tumalima na rin ito sa sinabi ng ama.

Si Willow ay yumakap at humalik na rin sa ama para magpaalam. Siya man ay binigyan din ng ama ng pera.

She can't contain her happiness dahil matagal niyang makasama si Miguel. At muling bumilis ang tibok ng kanyang puso nung paglabas nila sa office na iyon ay tig-isang side silang inakbayan ni Miguel ni Celine at iginaya palabas ng gusali.

"Hoy kayong dalawa ha, magbehave kayo mamaya ha. Huwag niyo akong ipahiya! Lalo kana!" at pasimple nitong piningot ang tenga ng kapatid.

"Aray Kuya! You're so mean! Willow, please call Bantay Bata and I'll make sumbong my kuya na pig!" at kinurot nito ang tagiliran ng kapatid para makaganti.

At nauwi sa harutan ang ginawa ng dalawa. Napangiti si Willow. She never thought that the serious Miguel can be playful pagkasama ang kapatid. She's loving him more and more every minute and every second that she's with him.

Chapter 4:

It was a gloomy day for the Archer family. Lahat ng naroon ay naka puti. Umiiyak ang isang batang may sampung taong gulang na nakayakap sa umiiyak ding ama.

"I love you Mommy!" paulit-ulit na sambit ng bata habang bumababa na ang kabaong ng ina sa huling hantungan.

"Mommy!!!!!!!!!!!!!!!!!" and suddenly the little child passed out na ikinataranta ng kanyang ama!

"Willow anaaaaaaaaakkkkkkkkkk!!!!!"

**************************************************

"Kumusta Kumpadre? Wherever Kumadre is, surely she's in a safer place."

"Salamat Kumpadre."

Iyon ang mga boses na naririnig ni Willow nung inimulat niya ang mga mata. Medyo hazy pa ang mga taong nandun sa kwarto iyun.

"Ang laki na pala ng inaanak ko Kumpadre."

"Oo Kumpadre. Gagraduate na ng high school yan this march. Valedictorian!" ang sabi ng bisita ng papa niya na natunugan niya itong super proud sa anak na binanggit. She got curious kung sino yung tinutukoy nito kaya pilit na sinundan ng tingin ang batang sinasabi nito. At napasinghat siya sa nakita at ang kanyang batang puso na namalayan niyang tumibok ng ke bilis bilis.

He's got the nicest smile. The perfect set of teeth and those nice eyes could melt anyone that he'll set his eyes on. Kung baga para siyang mannequin. Yung tipong parang napakaperfect ng pagkakahulma.

"Daddy..."

"Oh my princess is awake na pala. Come here baby. Say hi to your Tito Enrico and Kuya Miguel."

Naghigh si Willow. Niyakap siya ni Tito Enrico samantala ay tinanguan at nginitian lang siya ni Miguel.

Biglang parang naging jelly ang mga tuhod ni Willow at muntik na siyang mabuwal at mabuti na lang nasalo siya ni Miguel..

"Anak, are you ok? What's wrong?" pag-aalala ng ama.

"Hey, are you alright?" tanong ni Miguel kay Willow.

Namula si Willow dahil sa pagdaiti ng kanilang mga balat. Kaya mas lalong naging parang jelly ang kanyang binti. Miguel pulled the chair near them at pinaupo siya nito.

"Are you alright?" muli siyang tinanong ni Miguel at di na matatawaran ang pag-aalala ng mukha nito.

"Anak, what's wrong?" pag-aalala ng ama dito.

"I'm alright Daddy. I think I'm just tired." Nahihiyang sambit ni Willow.

"Let's go home na anak. You need to rest."

Tumango lang si Willow at bago sila umalis ay pinasalamatan niya si Miguel.

"Thank you Kuya Miguel."

"Take care Princess." And Miguel touched her cheeks na ikinapupula muli ng mga ito.

********************************************

Na cross muli ang landas nina Miguel at Willow nung minsang sumama ang huli sa ama sa pagpunta sa bangko na pag-aari ng pamilya ni Miguel.

She's already 15 years old that time and everything seems to be in the right places already in her body.

Talagang pinaghahandaan niya ang araw na iyun nung nalaman niya sa ama na bumalik na si Miguel galing America after studying there for 5 years.

She wore a simple sundress at put on a little make-up fit for her age. Tinuturuan siya ng Auntie Myla niya on how to put on make-up. Ito din ang nagtuturo sa kanya on how to become a lady and how to act like one.

Si Auntie Myla ay ang bestfriend ng kanyang Daddy. Actually bestfriend ito ng kanyang mommy. If only pwede lang ay gusto na din niya sanang maging pangalawang ina ang babae.

"Kumpadre. It's of you to visit us here. Antagal na kitang inimbita na pumarito at ngayon mo pa lang ako napagbigyan."

"Oo nga Kumpadre. Masyado akong busy sa trabaho at ito ngang princessa ko nagtatampo na dahil lagi na lang daw akong wala sa bahay. Di ba princess?"

Nahihiyang tumango si Willow sa ama. Nung may biglang pumasok sa office ni Mr. Enriquez. Ang pinakahihintay ni Willow na dumating ay nasa harap na niya. He's wearing khaki pants with neat white polo shirt. So preppy kung e describe ni Willow.

"Hi Ninong! It's nice to see you here. Hello Princess!" nakangiting bati ni Miguel sa kanya.

Nagkukumahog na ang pagtibok ng batang puso ni Willow at namula na naman siya. Lumapit si Miguel sa kanya at sa muli ay ginawa na naman nito ang dating ginawa. He touched her cheeks lightly.

"Ang laki mo na ah. You're no longer wearing those ponytails. Sayang, cute mo pa man din nung nag two ears ka."

Sumimangot si Willow sa sinabi ni Miguel dahil iniisip niya na mas nagustuhan nito ang hitsura niya nung bata pa siya.

"Hey, galit ka? Binibiro ka lang eh." And he put his arms on her shoulder.

Biglang may nagmamadaling pumasok sa kwarto ni Mr. Enriquez.

"Daddy!" at tumakbo ang isang babaeng tantiya ni Willow ay kaedad niya at umiiyak na yumakap sa ama.

"Hey hey hey, what's wrong?" alo ni Mr. Enriquez sa anak.

"Daddy kasi Kuya left without me. I told him to wait for me but bigla siyang nawala. I just went upstairs to get my stuff but he left na agad." Umiiyak itong nagsumbong.

"Hush now Baby. Stop crying na. Nakakahiya o. May bisita tayo. Did you remember saying to Kuya's Ninong Ramon and her daughter Willow?"

Tumigil ito sa pag-iyak at pinahiran ang luha and composed herself at nagmano at humalik sa pisngi ni Mr. Archer and she gave Willow a smile at binelatan nito ang kapatid na tinatawanan lang siya nito sabay kinindatan.

"Daddy! Kuya is mocking me!" muling sumbong ni Celine sa ama. Spoiled ito sa ama at malimit itong binibiro ni Miguel. Pero walang question but he love his sister dearly. He'll do anything for her.

"Stop it Miguel. Now be a kind brother to take these two ladies for a snack or to the mall. Be their chaperon while your ninong and I will get down to business. Here." At nag-abot ito ng ilang dahong tig isang lib okay Miguel.

"What? No Dad! I'm meeting my friends now." Nagpang-abot ang kilay na sambit ni Miguel.

"Kuya, sorry ka na lang. Daddy loves me kaya you'll be our yaya for today. Right Willow?" mabilis na nakagaanan ni Celine ng loob si Willow and vise-versa pero tahimik lang si Willow na ngumingiti.

Naiingit siya kay Celine dahil meron itong kapatid. Siya kasi solong anak at tanging ang yaya lang niya ang laging kasama. Malimit na wala ang ama at laking pasalamat lang niya na her Auntie Myla constantly visits her.

"Dad please. I have prior plans. I'll ask Mang Alfonso to go with them." Parang nagpapanic si Miguel sa sinabi ng ama. Kakatagpuin niya ang popormahang chicks pero paano siya didiskarte kung magbabysit siya sa dalawang teenagers.

"Miguel, non-negotiable. Sige umalis na kayo."

Nakangiting yumakap sa ama si Celine dahil waging-wagi ito sa gustong gawin at feeling ni Celine siya ang panalo sa laban nilang magkapatid.

Yamot man si Miguel ay tumalima na rin ito sa sinabi ng ama.

Si Willow ay yumakap at humalik na rin sa ama para magpaalam. Siya man ay binigyan din ng ama ng pera.

She can't contain her happiness dahil matagal niyang makasama si Miguel. At muling bumilis ang tibok ng kanyang puso nung paglabas nila sa office na iyon ay tig-isang side silang inakbayan ni Miguel ni Celine at iginaya palabas ng gusali.

"Hoy kayong dalawa ha, magbehave kayo mamaya ha. Huwag niyo akong ipahiya! Lalo kana!" at pasimple nitong piningot ang tenga ng kapatid.

"Aray Kuya! You're so mean! Willow, please call Bantay Bata and I'll make sumbong my kuya na pig!" at kinurot nito ang tagiliran ng kapatid para makaganti.

At nauwi sa harutan ang ginawa ng dalawa. Napangiti si Willow. She never thought that the serious Miguel can be playful pagkasama ang kapatid. She's loving him more and more every minute and every second that she's with him.

Chapter 5:

Pagdating nila sa mall ay pilit silang pinapaalis ni Miguel at binigyan pa ng pera para magshopping pero nag-insist si Celine to stay. Sumimangot ang mukha nito nung makita kung sino kakatagpuin ni Miguel.

"Hay nako, Kuya tagala has no taste."

"Why?" Willow said shyly.

"She's seeing that flirt again. I don't like her. Look at her. Look what she doing." Nguso nito sa direksyon ng kapatid at ni Leila na kulang na lang kasi kumandong ang babae dito at nakapulupot pa ang braso nito sa leeg ni Miguel at laging may binubulong.

Her heart is bleeding sa kanyang nasaksihan pero pinilit niya itago ang totoong nadarama at pilit ding iniiwasang mapadako ang mata dun sa dalawa. She concentrated on her mocha frap instead.

"Hey girls, are you ok?" tanong ni Miguel sa mga ito na ikinasimangot naman ng mukha ni Leila.

"Honey, bakit ka nagdala ng mga asungot? I thought tayo lang ngayon?" palambing na tanong ni Leila.

Yung asungot na word na ginamit ni Leila ang nagpatrigger kay Celine para lalong magmaldita.

"Kuya, pakisabi sa asungot mong kasama ngayon to get lost. Sige ka Kuya, I'll tell Dad what you're doing!" pagbabanta ni Celine.

"Hoy excuse me lang ha! Kayong dalawa ang asungot. Bakit ba kayo bumuntot sa date namin ni Miguel!" nangagalaiti na sagot ni Leila.

"Hoy ka rin! Kuya let's go! I wanna go home na!" at tumayo na si Celine para umalis at kinalibit nito si Willow para tumayo na din.

Kinakabahan si Willow sa nasaksihan at dali-daling tumayo at iniwanan ang drinks kahit hindi pa nito natapos.

"Celine, ano ba? Come back! Come on!" napataas ang kamay ni Miguel out of desperation sa ginawa ng kapatid. "I'm sorry Leila but I have to go."

"What? Are you going to leave me here?"

"Halika na, ihatid na kita but promised me di kayo magbabangayan ni Celine sa kotse."

"No way. Umalis ka na! I'm meeting my friends here at saka goodbye! Ayoko na sa'yo. Under ka pala ng kapatid mo."

Dahil sa narinig ay napangisi si Miguel at tumayo.

"Well if that's the case, goodbye and good riddance too Leila. Don't call or text me again begging me to come and see you. Thanks for the nice memories." Kinindatan nito ang babae bago umalis.

"Miguel! Come back here! Miguel ano ba! Grrrrrrr!!!!!!"

"Bilisan mo Willow. Dadramahan ko si Kuya! Bilisan mo ang paglakad."

Hindi magkandaugaga si Willow sa paghabol kay Celine at di rin niya mapigilan ang humagikhik.

"Ayan na si Kuya Miguel, bilis takbo na tayo!" at tumakbo na nga ng tuluyan ang dalawang dalagita pero nahabot silang dalawa ni Miguel.

"Huli kayo! Tatakasan niyo pa ako ha!" nakangiting sabit nito na pumapagitna sa kanilang at muli nitong inakbayan ang dalawa.

Muling napasinghap si Willow sa pagdantay ng braso ni Miguel sa kanyang balikat. Lihim na namang siyang napangiti. Lihim din nagdiriwang ang kanyang puso.

Kunyari ay nagtatampo pa rin si Celine at tumigil ito sa paglakad at mataray na nameywang.

"O bakit na naman? Tampo pa rin ba baby ni Kuya?" sinusuyo ni Miguel ang kapatid.

Pilit pinaninindigan ni Celine ang pagtatampo sa kapatid. Gustong gusto niyang sinusuyo ng kapatid kasi nakukuha niya dito ang mga gusto.

"O sige, suko na ako. Sorry na. What do you want me to do para mawala ang tampo mo?"

That was the magic word at biglang nagsmile si Celine at kinidatan pa nito si Willow.

"Hmmmnnnn gusto ko manuod ng sine, kakain ng pizza and magpapapicture tayo sa photobooth ng timezone!" nakangiting lahad ni Celine.

"O akala ko ba uuwi na tayo?" taas kilay na sambit ni Miguel.

"Well, I changed my mind Kuya! Sige na, kung hindi susumbong kita kay Daddy!"

"Alright! Alright!" suko na si Miguel sa kakulitan ng kapatid. At dahil dun ay naghigh-five sina Celine at Willow!.

And that was one afternoon that she enjoyed so much. Dahil sa horror ang napiling panuurin ni Celine ay pinagitnaan nila si Miguel at tatad ito ng kurot at palo sa kanilang dalawa paglumalabas na yung warewolf.

Nandun ding nagpapicture sila sa isang photobooth na kasama pa rin si Miguel na walang magawa sa kakulitan ni Celine. Slowly ay naging makulit na rin si Willow at nakikisabay sa kulitan ng dalawa.

Pinahiran ni Willow ang mga luhang pumatak habang tinititigan ang masayang picture nila ni Miguel sa isang photobooth. Ito lang namumukod tanging picture nilang dalawa na nagkataong yumuko si Celine kaya hindi ito nakasama sa picture.

Nakaakbay si Miguel sa kanya habang siya ay nakayakap naman sa beywang nito. Pareho silang naka funny face kaya muling siyang natawa sa nakita. Kasabay ng pagtawang iyon ay pagbuhos pa rin ng kanyang mga luha

Chapter 6:

"What are you doing here Willow?"

"I came here to visit and bring this." Sabay lahad ni Willow sa bitbit na lasagna.

"Wala dito si Celine. Di ba alam mo that she's in the states right now. Kakaalis lang niya kahapon ah."

"I know. I came here to visit you."

"You what? Why? I don't remember na may sakit ako Willow." May diing pagkakasabi ni Miguel.

Tumungo si Willow dahil napapahiya siya. She has been nursing a young heart at ngayon na tuluyan na siyang naging dalaga ay nagkaroon na siya ng guts para isaliwalat ang tunay na nararamdaman kay Miguel.

Si Miguel ang napili niyang maging escort sa kanyang debut at laking tuwa niya nung pumayag ang binata. Actually hindi siya ang nagyaya kay Miguel kundi si Celine. Willow was so glad nung biglang e-suggest ni Celine na si Miguel ang dapat niya maging escort.

They were able to see each other often because of practice and rehearsals. During her special day, she felt like a princess in her arms and mas lalo siyang kinikilig when Miguel is staring at her like she the most special girl in the world. She was really hoping that something nice will flourished between them.

And here she is right now bringing something for Miguel. Her famous lasagna that she thought he would like kasi minsang siyang nagluto nito sa bahay ng mga Enriquez with Celine at nung matikman ni Miguel ay nasarapan ito.

"Willow?"

"I came to visit you Miguel." She stammered.

"Why?"

Natamik si Willow.

Bumuntunghininga si Miguel at sinabihan si Willow na umupo para kausapin ng masinsinan.

"Willow, I have to be frank with you. I know what you're trying to do and I am begging you to stop. You are like a sister to me and that's it. Oh crap, please stop crying." Nung mapansing nagsimula ng tumulo ang mga luha ni Willow.

Hinawakan ni Miguel ang kamay ni Willow.

"Willow, I'm really sorry if I have to do this. Halika na. I'll take you home na. Come."

Iniwas na parang napaso ang mga kamay ang ginawa ni Willow and she covered her face and started to cry harder. Napataas na lang ng kamay si Miguel out of desperation. Napahawak si Miguel sa kanyang noo dahil hindi na tuloy nito alam ang gagawin at paano patahanin si Willow.

"Willow, please stop crying." Pero mas lalong lumakas ang iyak ni Willow kaya tumaas na rin ang boses ni Miguel para patahanin siya.

Parang natauhan si Willow sa pagtaas ng boses ni Miguel kaya pinahiran nito ang mga luha at biglang tumayo na hindi man lang lumingon at tuloy tuloy na umalis sa bahay nila Miguel leaving Miguel. Muling bumuntunghininga na lang si Miguel sabay umiling.

Nung nasa kotse si Willow ay sige pa rin sa pagtulo ang kanyang mga luha while she's driving. May nabuo siyang plano... she will do everything to make Miguel love her.

"One day Miguel, magugulat ka na lang because you have fallen in love with me. I promise you that." Matatag na sambit ni Willow.

And that started her transformation. Ang dating inosente at manang na manang na si Willow ay naging sexy and vampy Willow. She dressed like the women Miguel is going out with. Makabago at modernang mga babae.

She asked the help of her Tita Myla who's quite liberated and a fashionista.

************************************************

Sa isang bar sa Makati.

The bar was closed to the public. Miguel rented out the entire place to celebrate his 25th birthday. He's having a grand party dahil pagkatapos nito ay seryosong trabaho na ang kanyang haharapin bilang isa sa mga executives ng kanilang bangko.

Bumabaha ang mga inumin, mga yuppies na nagpaparty at mga sexy ladies. Miguel looks so dashing in his outfit. He's wearing dark blue jeans, black pointed shoes and black long sleeve polo na nakatupi ang mga manggas. He's void of any jewelry but just his expensive watch.

Maingay ang loob ng bar and kinakailangan pang magsigawan or di kaya ay magbulungan para magkarinigan ang mga nandun.

Alas nuebe na ng gabi nung biglang mapagawi ang attention ni Miguel sa dalawang nilalang na pumasok sa entrance. Napakunot ang noo nito sa nasaksihan.

"What are they doing here?" di napigilang sambit ni Miguel na narinig pala siya ng matalik na kaibigan kaya napalingon ito sa gawi ng titingnan ni Miguel.

Napa wow ito sa nasaksihan na ikinakunot muli ng noo ni Miguel. Bago pa ito mapigilan ng kaibigan ay nakalihis na ito papunta sa dalawang bagong dating.

"What are you doing here?" galit na sambit ni Miguel.

"What do you think Kuya? Ofcourse we came here to party right Willow?" nakangising sambit ni Celine at di alintala ang silakbo ng kapatid.

"I don't remember inviting you." May diing pagkakasabi ni Miguel na parang pinatatama niya ang sinabi kay Willow who's confidently standing next to Celine.

"You don't to invite us Kuya, we invite ourselves. Hay nako Kuya, don't be such a spoiled sport. Go to your friends at hayaan mo kami ni Willow mag circulate ok? Let's go girl. Let's leave the grumpy old man here."

Bago umalis si Willow ay binigyan niya ng halik sa pisngi si Miguel who is still stunned by what Celine did. Ang orihinal na planong dapat sa cheeks lang hahalik si Willow ay naglanding sa gilid ng lips ni Miguel dahil sa pagalaw nito.

Parang si Miguel pa ang naging babae sa pagkakataong ito kasi ito pa ang nashock sa nangyari but Willow winked at him and wiped a portion of his lips na nabahiran ng mapulang lipstick ni Willow.

"Bye Miguel. Happy birthday lover boy." And she blew kiss at him at hinahabol na nito si Celine na nagmamartsa papunta sa bar.

Ngitngit na ngitngit si Miguel sa kapatid. Bakit pa kasi dinala nito si Willow. Ayaw man niyang aminin sa sarili pero apektado siya sa halik na iyon kanina. She look so stunning despite the very provocative outfit she's wearing. Kung baga may pinagbabagayan ang outfit na sinuot ni Willow at nagswak ito sa kanya.

Napadako ang tingin niya kung saan nakatayo ang dalawang babae at mas lalung kumunot ang kanyang bunbunan nung masaksihan ang ginagawa ng dalawa.

Chapter 7:

"Shit!" di mapigilan ni Miguel na mapamura sa nasaksihan. The last thing that he wants now is to babysit two teenagers.

Malapit sa may bar nakatayo ang dalawa sa isang cocktail table. Well hindi lang pala silang dalawa kasi ngayon ay may dalawang lalaki ang lumapit sa dalawa. Kampante na sana si Miguel sa kasama ng dalawa dahil nandun si Philip na kanyang bestfriend pero nawala ang lahat ng iyun nung makitang si Justin pala ang kasama ni Philip na lumapit. Si Justin ang naturingang notourious pagdating sa mga babae. Mas lalo pang siyang nainis dahil tawa ng tawa si Willow kasama ni Justin na sa pagkakataong iyon ay ang dalawa na lang ang naiwan sa mesa dahil si Celine ay nasa dancefloor na kasama ni Philip.

Pasimple niyang sinusundan ang ginagawa nina Willow at Justin at napansin niyang gahibla na lang ang pagitan ng dalawa sa sobrang dikit nito. Nakikita niyang tila nagtake advantage si Justin kay Willow at parang inienjoy din naman ang huli iyon.

At nagpang-abot ang tingin nila ni Willow and she raised her glass to let him know na nakita siya nito. Para dismulado, he raised his glass too to acknowledge hers.

May binulong si Justin kay Willow at biglang tumawa ang babae at hinampas pa nito si Justin. And the next thing ay nasa dancefloor na rin ang dalawa.

"What's wrong with you Miguel? Ano ba ang pakialam mo kay Willow at siya ang lagi mong sinusundan. Get a life Man!" sigaw ng isip niya.

Napangisi si Miguel ng isisigawa ng isip niya. Oo nga naman. Ano ba ang pakialam niya kay Willow. Good riddance pa nga dapat para di na siya guluhin nito.

He tried his best to ignore her but he can't help it. Paminsan-minsan ay panakaw na sinusulyapan niya kung ano ang ginagawa ni Willow at sa tuwina ay parang gusto niyang hablutin ito sa yakap ni Justin na kasayaw nito. His friend is surely taking advantage of her at si Willow naman ay tila enjoy na enjoy sa kaharutan ng kaibigan.

Dahil sa kakabantay ni Miguel kay Willow ay di na ito nakapagcirculate sa mga bisita at ang inumin ang naging bestfriend nito. Ni hindi na rin nito namalayang umalis na ang kapatid kasama ng bestfriend.

Medyo tinatablan na siya sa iniinum. Sumasakit na ang kanyang ulo. He decided to go to the comfort room at pagpasok niya at nasagi siya ng isang babaeng papalabas naman. Muntik na mabuwal ang babae kaya at instinct ay hinawakan niya ito sa beywang. Mas dumikit pa ang katawan ng babaeng kanyang hinawakan dahil naitulak ito ng mga babaeng palabas na sa comfort room.

Nadikit sila sa dingding at nakaenvelope pa rin ang mga bisig ni Miguel sa beywang ng babae.

"Ouch! Sorry... Miguel!" nanlaki ang mata ni Willow sa pagkabigla na si Miguel pala ang sumalo sa kanya kanina.

"Willow..." mahinang sambit ni Miguel sa pangalan ng babae.

Kung nasa tamang huwisyo si Miguel sa pagkakataong iyon ay malamang ay parang napaso na siyang bibitawan agad si Willow. Pero dahil sa impluwensya ng alak ay mas hinigpitan pa ni Miguel ang pagkakayakap ng mga bisig nito sa beywang ng huli.

"Thank you sa pagsalo ha. You can let me go now. My date is waiting for me."

"Date? You have a date?" pero sa halip na bitawan si Willow ay mas lalo pang dinikit ni Miguel ang katawan kay Willow.

Kahit ito yung hinihintay ni Willow na pagkakataong mapalapit kay Miguel ay hindi pa rin niya maatim na sakyan ang ginagawa nito dahil alam niyang lasing lang ito.

"Miguel, you're drunk. Please let me go."

"Birthday ko di ba? If I remember it right, bitin yung halik mo kanina sa akin ah. You haven't given me a birthday kiss."

Bumuntunghininga si Willow at naisipang sakyan na lang ang gusto ni Miguel para makaalis na sa pagkakayakap dito.

She kissed him again on the cheeks.

"There. Can I go now?" and she struggled para makaalis sa pagkakayakap ni Miguel. Her body is slowly responding to the heat na nagmumula sa katawan ni Miguel.

"You called that a kiss Princess? This is a kiss!" at bago pa siya makahuma ay niransack na ni Miguel ang kanyang mga labi.

Nanlaki ang mga mata ni Willow. It's her first real kiss. Hindi siya makaresponse dahil sa pagkabigla.

Dahil sa hindi niya pagtugon ay iba ang pagkakainterpret ni Miguel sa ginawa niya. Akala nito ay di niya nagustuhan ang halik niya kaya he deepened his kiss.

Willow became the student. A fast learner at that kasi she started responding to his kisses. That ignited the fire more and Miguel's hand became busy sa pagdama sa katawan ni Willow. Masagwa man tingnan kung tutuusin pero she doesn't care. She finally got her wish. She finally got Miguel's attention.

Narinig na lang ni Willow ang pagclick ng pintuan at namalayan niyang nasa loob na pala sila ng utility room na katabi lang comfort room ng mga lalaki't babae. Pintuan pala yung nasandalan nila kanina and Miguel was busy kissing her at siya naman ay hilong-hilo sa mga halik nito ay napihit na pala ni Miguel ang seradura ng pintuang iyun.

Hindi magkanda-ugaga si Miguel sa padama ng kanyang katawan without leaving her lips. Dinadama ni Miguel ang kanyang harapan and his kisses are slowly trailing from her neck down to the canal of her twins. She's wearing a low cut blouse kaya di nahirap ang huli na tumbukin ang kanyang dibdib. He became more turned on when he found out that she was not wearing any bra at all. She was just relying on the padding that her blouse has. In an instant ay palipat-lipat na binigyan ng attention ni Miguel ang dalawang umbok na iyon.

His hands are getting busier as it moves down to her thighs. He can feel her readiness as much as his. He wanted to be inside her. He wanted her now!

"Miguel, Willow spells trouble. If you break her, she's considered sold!" sigaw ng matinong isip ni Miguel.

"Pare, she's freakin hot!" sigaw naman ng libido ni Miguel.

His mind and libido are battling with him pero sa pagkakataong iyon ay mas nanaig ang libido ni Miguel and he took Willow right there and then. Napasigaw si Willow sa nadaramang sakit dulot ng unang karanasan. Miguel covered her mouth with his hand.

"I can't stop right now Princess. I just can't!" he said in between pant and in between push... standing!

"Miguel no!" but it was too late dahil naisakatuparan na ni Miguel ang pag-iisa nilang dalawa.

Chapter 8:

"Shit! What have I done?" Sigaw ng isip ni Miguel. Nakayakap pa rin si Willow sa kanya. Unti-unti siyang kumalas sa dalaga and he started fixing himself.

"Fix yourself and I'm taking you home." Maawtoridad na sambit ni Miguel pero hindi pa rin tuminag si Willow. She is really shocked sa mga pangyayari. Hindi niya inaasahan na ganun ang mangyari sa kanila ni Miguel.

Dahil sa hindi kumilos si Willow ay si Miguel na mismo ang nag-ayos kay Willow. Hinila na niya ito palabas ng utility room na iyon at tuloy-tuloy ito hanggang makalabas sa bar na iyon patungo sa parking lot.

Parang manikang de motor lang si Willow na sumusunod sa tinatahak ni Miguel. Even when she's already seated on the front passenger seat at kinabitan siya nito ng seatbelt at tulala pa rin si Willow .

Matapos ikabit ang sariling seatbelt ay pinaharurut na ni Miguel ang bagong modelong SUV na dala.

Habang nasa daan sila ay pareho silang tahimik. Tutuk na tutuk lang si Miguel sa daan at di malaman kung ano yung nasa isip niya. Ni tapulan ng tingin ang dalagang tahimik na nakaupo sa tabi ay di nito magawa. Dala marahil sa kunsensyang bumagabag sa kanya.

How can he take advantage of her? He heard her say no pero it was too late for him to stop. Hindi niya kaya. Sakit sa puson yun pagnagkataon.

Nung dumating sila sa bahay ng mga Archer ay ipinarada niya ang kotse sa tapat mismo ng pinto nila Willow na hindi pa rin kumikilos sa pagkakataong iyon. Wala sanang plano si Miguel na bumaba pero sa nakikitang di pagtinag ni Willow ay bumuntunghininga siya at kinalas ang seatbelt at bumaba ng kotse para pagbuksan ng pintuan si Willow.

Parang nagulat pa si Willow nung maramdam ang pagkalas ng suot na seatbelt.

"We're here."

"Ha?"

"I said we're here na."

Tiningnan ni Willow si Miguel at kinuha ang kamay ni Miguel na umaalalay sa kanya pababa. She felt soar all over kaya pagkababa niya ng kotse ay ganun na naman ang feeling. Her knees turned jelly again at muntik na naman siyang mabuwal at buti na lang naagapan siya ni Miguel.

"Hey, are you alright?"

"Ha?"

Napailing si Miguel at bigla nitong pinangko si Willow at pinasok sa loob ng bahay. Nabuksan sila ng naka unipormeng katulong. Binaba ni Miguel si Willow sa isa sa mga couch na nandun at humingi ng tubig para sa kanilang dalawa sa katulong at muling sinipat ang binti ni Willow.

"Why do you have to wear these kind of shoes kasi?" pagpuna ni Miguel sa gamit na sapatos ni Willow na humigit kumulang three inches ang taas.

"Bakit?"

Napakunot ang noo ni Miguel sa tanong ni Willow.

"Bakit? Bakit ano?"

"Bakit nagawa mo yung kanina? I told you stop but you didn't listen." Mahinang sambit ni Willow.

Huminga na muna ng malalim si Miguel bago sumagot. He wanted to tell her na di niya napigilan ang sarili pero iba ang lumabas sa bibig niya dahil na rin siguro sa pride.

"Eh di nga ba kanina mo ka pa nagbibigay ng motibo. I just gave you what you've asked fo..." hindi natapos ni Miguel ang sasabihin dahil isang mabilis na sampal ang binigay ni Willow sa kanya.

"What was that for?" namumulang sambit nito.

"Get out! Get out of my house!" sigaw ni Willow. Nasasaktan siya sa sinabi nito.

Tumayo agad si Miguel at hindi na hinintay ang hinihinging tubig at dali-dali itong umalis sa bahay nina Willow.

Chapter 9:

"Oh my God! Miguel! Miguel!" sigaw ni Willow at pilit humabol sa umalis ng si Miguel. Anong ginawa niya? Bakit niya nasampal si Miguel? Bakit niya na gawa iyon.

Pero wala ng Miguel na nadatnan si Willow. Nakaalis na ito. She has to call him. She has to ask him to comeback and apologized. Nabigla lang siya kanina. Nabigla lang siya sa lahat ng pangyayari.

She can't find her cellphone at nanginginig pa ang kanyang mga kamay. Napamura si Willow dahil sa inis. At last ay nakita na rin niya ang kanyang cellphone at dali-dali niyan dinayal ang number ni Miguel.

"What?" asik ni Miguel dito. Alam ni Willow na nagalit ito dahil nasampal niya.

"Miguel I'm so sorry. Nabigla lang ako kanina. Please come back. Let's talk."

"No need. Wala pang nakakasampal sa akin but ok lang iyon. I think I deserved it. Thank you for the wonderful girl anyway." And he turned off the phone.

"No! No! Miguel!" and she dialed his number again but hindi na nito sinasagot ang telepono hanggang mag busy tone na ito.

Tuluyan ng napaiyak si Willow . She tried to stand-up pero bumigay na naman ulit ang kanyang mga binti.

"Yaya!"

"Mam, bakit po?"

"Pakikuha po yung gamot ko. Sumasakit na naman binti ko eh. Tsaka pahingi na rin ng saging."

Tumalima naman agad ang katulong sa inutos niya. May deficiency sa potassium si Willow at pagnagkulang siya nito ay namamanhid ang kanyang binti at minsan ay di siya makalakad.

Inis na lalong pinaharurut ni Miguel ang sasakyan. Ang plano niyang bumalik sa party ay di na nagawa dahil na badtrip na siya. He just called the bar and told them to charge him the tab.

******************************************

May nabuong desisyon si Willow . Itutuloy niya ang panunuyo kay Miguel. She has to make Miguel love her.

Tukso namang bumabalik kay Miguel ang mainit na tagpo nila kanina ni Willow. Muling nabuhay ang katawang lupa niya sa isiping iyon pero gayun pa man ay hindi pa rin siya handa sa gusto ni Willow. Not Willow .

Willow wasted no time sa panunuyo niya kay Miguel at kahit alam niyang iniiwasan siya nito ay sige pa rin siya. She even make it a point to use the connections and assets of her father just to get him pero di nagtagumpay si Willow dahil the next thing she knew ay nabalitaan niyang meron ng girlfriend si Miguel na si Mariel and that they're engaged to be married.

Ilang araw ding nagmukmuk si Willow dahil dun until one day ay kinausap siya ng masinsinan ni Tita Myla who now officially became her madrasta. Pinakasalan ng Daddy niya si Tita Myla to her delight. In fact Mommy Myla na tawag niya dito.

"Anak, tapos ka na ba sa drama mo?"

"Mommy..." sabay yakap dito.

"Enough na anak. Pag-ayaw niya sayo, hayaan mo na siya. Maybe you deserve someone else. I think you have invested a lot for him already and it's high time to stop."

"But I love him Mommy."

Niyakap ni Mommy Myla si Willow bago nagsalita. "I know you love him pero kung di naman niya kayang suklian ang pagmamahal mo then find a better man who can. And besides, you're so young pa. Enjoy your life. Have fun." Payo ng madrasta sa kanya.

She may not agree sa payo nito pero she took her advise still. And that's how she became society's darling. That's how she became known as Willow the Temptress. She became one of the fashion icons and her billboards are all over EDSA. From skincare to clothes at pati intimate lines ay di niya inuurungan.

Nagkaroon siya ng maraming manliligaw but she never had a serious relationship dahil tanging si Miguel lang ang nasa puso niya.

*****************************************

Masusing tinititigan ni Willow ang pulang gown na nakatakdang suotin sa kasal ng lalaking pinakamamahal. Her Mommy Myla told her not to attend pero nagpumilit siya. She wants to create a scene. She wants to get Miguel's attention kaya niya gagawin yun pero matapos ng nangyari sa kanila kagabi ay parang ayaw na niyang pumunta sa kasalang iyon. Somehow natanggap na niya sa sarili na they are sexually compatible and that's it. Or baka on Miguel's part lang.

Bumuntunghininga si Willow at sinimulang ligpitin ang gown. She decided not to wear it. She decided not to attend as well. What's the point!

Akto niyang ibabalik sa closet ang gown nung makarinig ng mahinang katok sa kanyang kwarto. She didn't bother to stop what she's doing at sumigaw na lang ng tuloy. Pumasok isa sa mga kasambahay at sinabi sa kanya na may bisita siya. Kunot noong nagtanong si Willow kung sino pero sabi naman ng helper ay di nito kilala ang bisita. Yamot na bumaba si Willow at mas lalong nagtaka kung bakit wala naman ang sinasabing bisita.

"Anne, sino ang bisita ko? Nasaan?"

"Ate, nasa labas po. Pinapapasok ko kanina pero ayaw po pumasok. Duon na daw kayo hintayin sa labas po."

Tinanguan niya ito at pinabalik na sa ginagawa at lumabas sa front door para tingnan kung sino ang bisita. May nakaparadang magarang kotse sa labas na fully tinted. Wala naman siyang inaasahang bisita at mas lalong hindi niya kilala kung kanino ang kotseng iyon. She stayed in the front door for a while at di siya lumapit sa kotse.

Nagbukas ang front passenger window at napamangha si Willow nung makitang si Miguel ang sakay niyon.

"Miguel..."

"Hop in. Samahan mo ako." Sabi nito ng hindi man lang tinggal ang suot na Rayban shades.

Chapter 10:

"What? Why are you here? Di ba ngayon ang kasal mo?" rapidong tanong niya dito.

"Are you coming with me or not?"

"Ha? Where?"

"Are you coming?"

"Wait. I'll just fix my stuff. Ilang days ba?"

"Pack for a week or two."

Mabilis na umakyat si Willow at nagsimulang mag-impake. Pero sa kalagitnaan ng kanyang pag-iimpake ay bigla siyang natigilan at napaupo sa gilid ng kanyang kama at tumingin sa kawalan.

May mga tanong na bumabagabag sa kanya. Dapat ba siyang sumama kay Miguel? Bakit nandito si Miguel?

"Aren't you done yet?" biglang sumulpot si Miguel sa may pintuan.

She startled when she heard his voice. Nakakalat ang kanyang mga damit sa kanyang kama pero ni isa ay wala pa siyang nailagay sa kanyang trolly.

"Hindi ka pa tapos mag-empake?"

"I don't know what to bring? Saan ba ang punta natin?"

"Batangas."

Pagkarinig nun ay saka pa lang nagsimulang mag-empake ni Willow . Makalipas ang trenta minutos ay paalis na silang dalawa papuntang Batangas.

Habang nasa daan sila ay kating-kati na si Willow na tanungin si Miguel kung ano ang nangyari.

"Miguel, anong nangyari?"

Pero hindi sumagot si Miguel.

Akma kukulitin sana ni Willow si Miguel but he cut her off. "Stop asking question kung ayaw mong ibalik kita sa inyo."

And she kept her mouth shut at natulog na lang.

Nagising si Willow na nasa Batangas na sila. Miguel asked their caretaker to guide her to her room.

Nasa veranda ng kanyang silid si Willow at tiningnan ang buong view ng lugar. Gabi na iyon kaya pawang ang magandang buwan at mga bituin ang sobrang aninag sa kanya pero may mga tanglaw din siyang nakikita sa karagatan na hula niya ang mga mangingisda.

Akma na sana siyang babalik sa loob ng kwarto nung mapansing nasa baba pala si Miguel sa tagong bahagi at nakikita niyang umiinum ito ng mag-isa habang tumitingin sa karagatan. She decided to join him.

"Hey..."

Tumingala si Miguel nung namalayan ang paglapit niya. Inabutan siya nito ng isang San Mig Light.

Kinuha niya ang binigay na bote ni Miguel and took a sip. Umupo siya sa di kalayuang katabi nito at tahimik na umiinum.

"Namimiss ko si Celine pagnandito ako sa Batangas." Panimula ni Willow . "Naalala ko nung minsang nag gate crash kami ni Celine sa isa sa mga party mo with your friends at ginamit namin yung jetski na hindi niyo alam and gagamitin niyo pala yun sa contest tapos nung sumakay kana bigla kang tinirik sa gitna dahil ubos na ang gasoline. You should have seen how angry you are kasi si Justin ang nanalo." Mahinang tawa ni Willow kasi naalala niyang galit na galit si Miguel nuon at kulang na lang talaga ay lalamunin silang dalawa nito ng buhay. Malaki kasi ang pustahan ng mga ito.

"Oo nga. Kayong dalawa talaga ang laging pasaway sa buhay ko." Natatawang sambit ni Miguel.

Tila nabuhayan ng loob si Willow sa pagtawang iyon ni Miguel kaya she became comfortable talking to him.

Marami silang napagkwentuhan nakakatawang experience nilang tatlo. They used to be good buddies dahil close siya kay Celine. Nag-iba lang ang lahat nung umalis si Celine to study abroad at naiwan siya at nung natuklasan niya ang feelings niya kay Miguel.

"Wanna take a dip?" maya ay tanong ni Miguel sa kanya.

She is afraid to swim in the dark. Mabilis siyang pulikatin kung malamig ang tubig and she had a traumatic experience before nung pumuslit silang dalawa ni Celine para magnight swimming at bigla siyang pinulikat at nagkataon na nasa malalim silang lugar. Hindi kasi pantay ang buhangin sa dagat nila Miguel. Pagkalusong mo ay bigla itong lalalim agad. Nagkataon na high tide nung panahong iyon at kahit alam ni Celine lumangoy ay nahirapan din ito dahil may mga alon. Buti na lang napansin sila ni Philip at ito ang tumulong sa kanila. Katakot takot na sermon ang inabot nilang dalawa kay Miguel pagkatapos nun.

"Magbibihis lang ako ng panligo." Ang sagot niya sa imbitasyon ni Miguel.

"Huwag na. Solo naman natin ang dagat sa ganitong oras kaya ok lang na undies ang gamitin mo."

Undies... paano yan eh she's no longer wearing bra dahil kasama na ng tanktop niya ang pads so she decided to just take off her sarong skirt and leave her top.

Nauna ng lumusong si Miguel at siya naman ay dahan dahang. The first feel of the cold water again brings shiver to her. Medyo nasa malayo si Miguel na lumalangoy kaya naiwanan siyang mag-isa.

Ayan na! Ayan na naman, sumasakit na ang kanyang binti. Naninigas ang muscles ng kanyang binti and she's starting to sink. She's struggling hanggang sa naramdaman na lang niya ang paghawak sa kanya ni Miguel at kinuha nito ang kanyang mga braso at pinulupot sa leeg nito.

"Are you ok?"

"Medyo parang nag-umpisa na namang pulikatin yung binti ko ata." Akma niyang aabutin ang binti para hawakan pero nauna na ang mga kamay ni Miguel duon. Pinalandas nito ang kamay sa binti niya at sinimulan nitong masahiin ang matigas niyang muscles. It felt nice. He did the same on the other side and pinapuluput nito ang mga binti ni Willow sa beywang niya.

Willow could felt Miguel's readiness on his boardshorts. She too is starting to get hot. Her arms and legs ay parehong nakapulupot sa katawan ni Miguel while Miguels hands are resting on her buttocks pushing her closer to him.

In a quick move ay inangkin na ni Miguel ang kanyang mga labi and she responded well.

"From now on, you better stop wearing those high heels para hindi ka na pulikatin." He said in between kisses.

"Yes Miguel."

"And stop wearing those provocative outfits. I like women who are simple and smart."

"Yes Miguel"

"And no heavy make-up."

Di na nakasagot si Willow sa sensasyong nadarama.

"And most of all, no more flirting with other guys!"

"Aaaaahhh! Aaaaaahhhh!!!!"

Ang una ay akala ni Miguel ay sumigaw si Willow dahil sa sensasyong nadarama pero napansin niya ang paninigas ng mga muscles ng binti nito kaya alam niyang pinupulikat na talaga si Willow kaya mabilis niya itong inahon sa tubig at dinala sa dalampasigan.

Tumutulo na ang mga luha ni Willow dahil sa sakit na nadarama. Her both legs stiffened. Minamasahe ni Miguel ang kanyang mga binti hanggang sa magrelax ang kanyang mga muscles.

"Feeling better?"

Tumango si Willow .

"Halika na, I'll take you to your room."

Tumango lang si Willow and she tried to get up pero only to sit down again dahil nanginginig ang kanyang binti.

Hindi na nagdalawang isip si Miguel and he carried her to her room.

Chapter 11:

"What's wrong with your legs?" tanong ni Miguel habang binabaybay nila papunta ng bahay.

"I'm having potassium problem I guess."

"Did you have it checked?"

Tumango lang si Willow . Inilapag siya ni Miguel sa bathtub para makaupo.

"Thank you Miguel."

Tumango lang si Miguel at umalis na rin ito to give Willow privacy.

Mabilis na naligo si Willow at laging gulat niya nung paglabas niya ng banyo na nakatapis lang ng tuwalya ay nandun na ulit si Miguel at hinihintay siya. Nakapaligo na rin ito at nakapangtulog na. He's wearing boxer shorts and plain white shirt.

Hindi alam ni Willow kung bakit bigla siyang naconscious sa harap ni Miguel. She's only wrapped in a white towel na hindi naman mahaba at hindi siya nakaayos.

"Miguel, what are you doing here?"

Maging si Miguel ay hindi makatingin ng diretso kay Willow. They've slept together pero sa dalawang beses o muntik ng tatlong beses nilang ginawa yun ay di man lang niya nasilayan ang katawan ni Willow ng di siya lasing o di kaya ay madilim. This is the closest encounter he has with her. And his body is reacting to what he saw.

Mabilis na kumuha ng bihisan si Willow at muling pumasok sa banyo para magbihis. Paglabas ni Willow ay naka maiksing pantulog na siya. Yun lang ang dala niya dahil sa pagmamadali. Nasilayan niya si Miguel na nasa veranda na ng kwarto.

Nilapitan niya si Miguel na nakatingin lang sa kawalan.

"Miguel..."

Lumingon si Miguel sa kanya.

"Dun tayo." Sabay turo nito sa couch.

Tumalima naman Willow at umupo siya dun. Nagtataka siya kasi lumuhod si Miguel sa harapan niya.

"What are you doing..."

Pero di siya sinagot ni Miguel bagkus ay kinuha nito ang kanyang binti at pinahiran ng lotion at sinimulang masahiin. Malaking ginhawa ang idinulot ng masaheng iyon. He also did the same sa kabilang binti. Nung matapos si Miguel ay nagpasalamat si Willow at akmang tatayo nung pigilan ito ni Miguel at pinangko papunta sa kama .

"Miguel, hindi naman ako imbalido. I am fine and I can walk."

"No, you have to let your legs rest." And he tucked her in bed.

He kissed her on the forehead bago ito umalis.

"Miguel...." Tawag ni Willow dito nung nasa may bukana na ito ng pintuan. Lumingon si Miguel at tiningnan siya.

"Thank you." And he gave her the nicest smile at umalis na sa kwarto.

Nakatulog si Willow ng gabing iyon ng matiwasay ay may ngiti sa labi.

Kalagitnaan ng gabi ay may kumatok sa kwarto ni Willow pero tulog na tulog ang dalaga kaya pumasok na si Miguel.

Masusi siya nitong tiningnan. Hindi na kuntento si Miguel so he filled up the empty space on her bed. Naghihilik slightly si Willow.

Matagal na tinitigan ni Miguel si Willow. He can't help himself of tracing his finger on the bridge of her nose. May mga buhok na tumatakip sa mukha nito kaya maingat na hinawi ito ni Miguel.

Nagising si Willow sa ginagawa ni Miguel.

"Miguel..."

"Sssshhhh, go back to sleep." At muling pumikit si Willow. Unconsciously ay bumaling sa kabilang side si Willow at tinalikuran si Miguel kaya kinabig siya ni Miguel palapit dito ang hugged her from behind. Tila nagustuhan naman din ng katawan ni Willow kaya mas sumiksik ito kay Miguel.

Ang orihinal na plano ni Miguel na matulog na kayakap lang si Willow ay di natupad kasi his body dictates his next moves.

He started caressing her legs pataas hanggang sa buttocks ni Willow. Paulit-ulit ang paghagod na iyon. He kissed her shoulder blades, her neck. Willow moaned sexily. Hindi na makatiis si Miguel and he started planting tiny kisses on her face on her lips. Nung maramdamang nagreresponde si Willow ay tinuloy na ni Miguel ang gustong gawin.

"Uhummm.... Miguel...."

They made love slowly this time around.

Chapter 12:

May nabuong plano si Willow. Kung dati ay kinukulit niya si Miguel and it seems that it didn't work, she revised her plan and she remained quite and patient with him. Naging masaya silang dalawa sa dalawang linggong pananatili sa beachhouse nila Miguel.

It was like old times. Nashock din si Miguel sa daming alam ni Willow on current events and government issues. He thought that Willow is a mere spoiled brat at walang alam sa buhay. Isa sa nagpapasaya kay Miguel sa bakasyong iyon ay ang mga culinary skills ni Willow.

Little did Miguel know that Willow took up short culinary courses at biglang ito na ang namamahala sa kusina pagdating nila duon. Nashock na lang si Miguel pagising isang umaga na punong puno ng mga gulay at karne ang kitchen table at abalang abala si Willow sa paggawa. He finds her sexy in her apron at may mga maliliit na butil ng pawis sa noo nito.

"Good morning!" nakangiting bati ni Miguel kay Willow.

Nag-angat ng ulo si Willow and gave him a smile. "Upo ka na sa table. We'll be done in a while."

"Anong niluluto mo?" Nacurious si Miguel sa ginagawa ni Willow kaya instead na umupo ito sa hapang kainan gaya ng sinabi ng dalaga ay lumapit ito kung nasaan si Willow.

"What's cooking?" sabi ni Miguel na nasa likod ni Willow at mayamaya lang ay nasa likod na ng leeg ng dalaga ang lalaki.

"Hmmmnnnn ang bango!!!" dagdag pa ni Miguel na inaamoy ang leeg ni Willow.

"Ano ba! Ang baho baho ko. Amoy pawis na ako." Sigaw ni Willow.

"Ganun ba? Teka maamoy nga kung amoy pawis ba."

"Miguel!!!! Ano ba!!!" At tumitili na si Willow dahil nakikiliti siya sa ginagawa ni Miguel at di niya matampal ang kamay nito o di siya makakilos man lang dahil madumi ang kanyang kamay at nasa harap pa siya ng kalan. Mahirap na at baka mapaso siya.

Napailing na lang ang mga kasambahay nina Miguel sa kakulitan nilang dalawa.

Pero gaano man kaligaya si Willow ay meron pa rin siya nararamdamang kulang sa relasyon nila ni Miguel. Ang kasiguraduhan at pag acknowledge.

Miguel never talked about them. Ayaw din niyang tanungin dahil natatakot siyang mawala na naman ito.

Kahit nung nakauwi na sila ay di nila napag-usapan ang estado ng relasyon nilang dalawa. Natutukso na si Willow na tanungin si Miguel pero pinigilan pa rin niya ang sarili.

"Bahala na si Batman Willow!" ang paulit-ulit na sambit ng isip ni Willow.

*********************************

Nag-angat ng tingin si Mommy Cha sa bagong dating na parokyano ng kanyang shop. Para siyang namilikmata sa nakikita.

"Oh my God Willow, is that really you?" tumayo ito sa kinauupuan at bineso si Willow.

Ngumiti lang si Willow matapos magbeso kay Mommy Cha.

"Is this for real? Look at you. Muntik na kitang di nakilala ah!" natatawang sambit nito nung makitang ibang-iba na bihis ni Willow than usual.

"New look lang."

"New look? Oh my God! Teka ano bang nakain mo't nagdress down ka bigla? Where are the loud colors and my goodness, ngayon pa lang ata kita nakitang nakaflats ah." Natatawang sambit ni Mommy Cha.

Willow did dress down. She's wearing longsleeve polo na nakatupi and simple blue straight cut jeans and matte gold ballet flats.

'Wala lang. Sinubukan ko lang and mas refreshing pala bumalik sa ganito."

"Whaaat???? Are you sure?" di pa rin makapaniwala si Mommy Cha.

"Igawa mo naman ako ng gown. May aatenan akong party kasi."

"Red ba ulit?"

"Nope. Make me two gowns. Yung isa is black and the other one is skintone."

"And the design?"

"Simple and elegant."

Tumaas ang isang kilay ni Mommy Cha hanggang fifth floor ata bago nagsalita. "Are you sure?" di pa rin ito kumbinsido.

Tumango si Willow.

"Girl, you're starting to get boring!" at sinabayan pa nito ng iko't mata.

Willow just flashed the W sign to Mommy Cha at pina-ikot din ang mata.

Chapter 13:

"Seriously Willow, what's got in to you? Why the sudden change?" Naging seryoso na si Mommy Cha sa pagtatanong sa kanya. Ayaw talaga nitong magpaawat sa pag-usisa sa kanya kaya binitbit siya nito sa labas para maglunch.

"Wala lang sabi. I'll stick to what I said kanina pa that I just thought of changing my image." Sagot ni Willow pero di niya matingnan ng diretso si Mommy Cha.

"Alam mo, kilala kita and you're hiding something from me. Com'mon spill it out!"

"Basta!"

"Di pwedeng basta. Kilala ko ba?" pero di pa rin nagsalita si Willow.

"Is it Miguel?"

Parang walang narinig si Willow at pinagpatuloy ang pagkain.

Bumuntunghininga si Mommy Cha. Kahit hindi sabihin ni Willow ay alam niyang si Miguel nga. Only Miguel can tell Willow to change her ways.

"Sigurado ka ba sa sinusuong mong sitwasyon girl? You're the rebound girl."

Kibit-balikat lang ang isinagot ni Willow.

"Kayo na?"

Kibit-balikat muli ang isinagot ni Willow.

"Anong ibig sabihin ng kibit-balikat na yan?"

"Ewan ko. Hindi ko alam."

Chapter 13:

"Seriously Willow , what's got in to you? Why the sudden change?" Naging seryoso na si Mommy Cha sa pagtatanong sa kanya. Ayaw talaga nitong magpaawat sa pag-usisa sa kanya kaya binitbit siya nito sa labas para maglunch.

"Wala lang sabi. I'll stick to what I said kanina pa that I just thought of changing my image." Sagot ni Willow pero di niya matingnan ng diretso si Mommy Cha.

"Alam mo, kilala kita and you're hiding something from me. Com'mon spill it out!"

"Basta!"

"Di pwedeng basta. Kilala ko ba?" pero di pa rin nagsalita si Willow .

"Is it Miguel?"

Parang walang narinig si Willow at pinagpatuloy ang pagkain.

Bumuntunghininga si Mommy Cha. Kahit hindi sabihin ni Willow ay alam niyang si Miguel nga. Only Miguel can tell Willow to change her ways.

"Sigurado ka ba sa sinusuong mong sitwasyon girl? You're the rebound girl."

Kibit-balikat lang ang isinagot ni Willow .

"Kayo na?"

Kibit-balikat muli ang isinagot ni Willow.

"Anong ibig sabihin ng kibit-balikat na yan?"

"Ewan ko. Hindi ko alam."

"What do you mean hindi mo alam?

"Oo hindi ko alam. Or mas tama bang sabihin na hindi namin pinag-uusapan."

"O eh ano kayo? Parang friendster or facebook na it's complicated lang ang status ganun? Parang ang labo nama nun." Naiiling na sambit ni Mommy Cha. "Have you tried asking him kung ano ang estado ng relasyon niyo?"

Umiling lang si Willow .

"Bakit?"

"Natatakot ako eh."

"Saan?"

"Na baka lumayo ulit siya."

"What!" manghang ang naging reaction ni Mommy Cha. "That's crazy! So ano ang arrangement niyo?"

Huminga muna ng malalim si Willow bago nagsalitang muli.

"We go out together. He visits me regularly. Minsan sleepover ako sa bahay niya and minsan siya naman but we never talk about us. For now kuntento na muna ako sa ganitong set-up kesa wala. I love him Mommy Cha. I think I have loved him when I was barely a teenager."

"Hay nako isa ka na namang biktima sa "gugmang-giatay!" ikot-matang sambit ng kausap.

Napangiti lang si Willow at naintindihan niya kasi ang sinasabing bisay word ni Mommy Cha. Gugmang-giatay simply mean buang sa pagmamahal.

"Mommy Cha, ano pala nangyari at di natuloy ang kasal?"

Nasamid si Mommy Cha sa biglang tanong ni Willow. Alam niyang mapag-uusapan nila ang mga bagay na iyon but she just didn't expect it to come so soon. Uminum muna ito ng tubig bago nagsalita.

"Parang ganun din... status: It's Complicated! Hehehe"

Pero di natatawa si Willow . Naghihintay talaga siya ng sagot kay Mommy Cha kaya sumeryosong muli ito.

"Oh alright pero promise me na hindi mo sasabihin na sa akin nanggaling ang kwento ha." Hinintay muna nitong tumango si Willow bago nagpatuloy.

"Pumunta pa rin si Mariel sa simbahan even she's not sure of her feelings for Miguel pero hindi sumipot si Miguel at nagpadala lang ng sulat na hindi siya dadalo and he's setting Mariel free."

"Nasaan na si Mariel now?"

"She's in the States now... married to Simon."

"What? What about Celine and how did it happened?"

Inilahad ni Mommy Cha ang totoong kwento ng buhay ni Mariel at Simon dito.

"And ganun nga, after 10 years ay nagkita ulit ang dalawa and then destiny came knocking in again." Pagtatapos ni Mommy Cha sa kwento.

"Oh my God. Kumusta kaya si Celine? She's so in love with Simon pa man din. That explains everything."

"That explains what?"

"Wala Mommy Cha."

"Hay nako Willow , you're hiding something from me again."

"Actually a day before Miguel and Mariel's wedding ay nakita ko si Miguel na umiinum mag-isa sa bar. Nilapitan ko and basta yun na yun then nung hapon during their wedding, pinuntahan niya ako sa bahay and he asked me to go with him to Batangas. We stayed there for 2 weeks."

Upon knowing what happened, parang biglang nagkabuhay ang mga mata ni Willow . Hinawakan ni Mommy Cha ang mga kamay nito para paalahanan.

"Wil, masarap at mapait ang pag-ibig. Ang umibig. Pero I just want to remind you to love yourself first bago ang lahat ok. I'm not saying na I am sold to your idea of the so called relationship with Miguel now pero nirerespeto ko pa din ang ano mang meron kayo now but again I just want to remind you to love yourself more ok?"

Chapter 14:

Napasinghap si Willow nung namataan si Miguel na nakatayo sa may bar area ng kanilang bahay. Ang gwapo nito at suot na tuxedo and he looks so mabango. Napangiti si Willow at binilisan ang pagbaba ng hagdanan para makapunta agad kay Miguel.

Namilik-mata si Miguel when he saw Willow walking down the stairways or mas tamang sabihin gliding down the stairways.

"Beautiful..." ang narining ni Miguel na namutawi sa kanyang bibig and then he blink para muling bumalik sa huwisyo ang kanyang utak.

Willow was wearing a skintone tube gown na may simpleng cut na humuhubog sa kanyang katawan. Ang buhok nito ay unat-unat. Silky smooth like her very first shampoo commercial. Her make-up is simple and light. She's wearing less accessories as well. Just a simple diamond dangling earring and her neck is void with any destruction because the gown's neckline says it all.

Nakangiti si Willow na bumababa sa hagdanan nung biglang natisod ito at nawala sa poise. Mabilis pa sa alas kwatro ay nahakbang agad ni Miguel ang sarili at sinaklolohan si Willow.

"I'm ok! I'm ok!" sabi ni Willow habang inaayos ang sarili.

Napakunot na naman ang noo ni Miguel nung makitang ang taas na naman ng takong ng sapatos ni Willow.

"Well that explains bakit muntik ka na naman madulas. Didn't we had an agreement that you won't be wearing those?" sabay turo nito sa kanyang sapatos.

"Nako naman Miguel, hindi naman babagay kasi pag naka flats ako di ba. Hayaan mo na. Basta pakapit na lang mamaya ha." binahiran na lang niya ng biro ang sinabi para huwag mag-alala si Miguel.

No reaction muli si Miguel.

" Tara na. We'll be late."

"Ok! Pero bago yan. Pakiss naman. Ang gwapo mo kasi ngayon!" tudyo ni Willow kay Miguel.

Ang kunot ng noo ni Miguel ay napalitan ng simpleng ngiti and he gave in to her request. Ang planong smack lang ay nauwi sa malalim na halik.

"Enough! Baka di na tayo matuloy sa pupuntahan natin." Biro ni Miguel kay Willow pero deep inside him, he's starting to get affected with her presence. Parang ngang ayaw na niyang pumunta sa alumni homecoming ball nila Miguel.

"Ay huwag mo akong hamunin at baka backward ang hakbang na gagawin natin instead of forward papuntang pinto." Sagot ni Willow at malanding kinindatan si Miguel.

" Tara na nga!" at mabilis na hinila ni Miguel ang humahagikhik na dalaga.

Habang nasa daan sila ay di mawari ang pagpipigil ni Miguel sa sarili para hindi kantiin ang kanina pa siya nilalanding si Willow. Pasimple ang mga ginagawang pagpoprovoke nito sa kanya.

"Behave Willow . There's a proper time for that." Matigas na sambit ni Miguel.

"What? Wala naman akong ginagawa ah." Tapos hinawi nito ang mahabang buhak to expose her long neck.

Nasa bingit na ng kanyang pagtitimpi si Miguel sa ginagawang pagseseduce ni Willow dito at sa pagkakataon ito ay iba na talaga ang epekto nito sa kanya kaya mabilis niyang inupo si Willow sa kanyang kandungan at hinalikan nito ang likod ng leeg nito pababa sa kanyang shoulder blades.

"Ano ba Miguel. You behave. We still have a party to attend." Kunyari suway ni Willow dito pero halatang mas lalo nitong sinasabik si Miguel.

"You asked for it you nymph!"

"Boss, nandito na po tayo." Pagbibigay alam ng driver sa kanila.

"Oh we're here na Honey. Save it later ok." Sabi ni Willow habang inaayos ang sarili. Napailing si Miguel at inayos din ang sarili then bumaba na ito ng sasakyan at umikot sa side ni Willow para pagbuksan ng pinto ang dalaga.

Nakangiti si Willow na inabot ang kamay ni Miguel para sa pag-alalay nito sa kanya. Nag-abresyete siya kay Miguel pagkatapos at sabay na silang pumasok sa bulwagan ng ballroom.

Miguel is part of a big batch from his school and almost all of their classmates were there to attend the festivity together. Most of them are married and iilan na lang silang mga bachelor. Matapos magpapicture ang dalawa sa photobooth ay pumasok na sila sa ballroom papunta sa designated table kung saan sila uupo.

Nagkataon na kasama nila sa table si Justin na walang date na kasama.

"Oi Pare you're here na finally. Akala namin di ka pa rin magpapakita. And who's this lovely lady with you?" nakangiting sambit ni Justin na hindi nakilala si Willow. "Oh my goodness! Willow ! Hindi kita nakilala ah." Mas lalong lumapad ang ngiti ni Justin.

Tango lang ang isinagot ni Miguel pero hindi ito ngumiti. Hinapit nito palapit sa kanya si Willow na isang tipid na ngiti lang din ang isinagot sa sinabi ni Justin.

"Wow! Is that really you? You have a totally new look Willow ! Kung dati fierce ka ngayon naman ay elegante pero may bahid pa rin na fierceness in you." Napahalakhak na sabi ni Justin.

"Pare, nasaan ang iba?" pag-iiba ni Miguel ng topic.

"Ewan ko sa mga iyon. Ayun nakikipila sa photobooth. Geez!" tapos muling bumaling ito kay Willow . "Hey Willow, you still owe me a dance. You left me nung birthday ni Miguel remember many years ago?" sabi ni Justin sabay kindat kay Willow.

Nag-iinit na ang ulo ni Miguel at gustong gusto na niyang upakan si Justin. Harap-harapan nitong nilalandi si Willow .

"Hay nako Justin, kalimutan mo na yun. Bayad na ako sa utang na iyon remember? Miguel, I'll just go to the ladies room." Pagpapaalam ni Willow para mawala ang tension.

"I'll take you there."

Naguguluhan man si Willow pero nagpatianod na lang siya kay Miguel.

Nung papunta na sila sa restroom ay matigas na hinawakan ni Miguel ang braso ni Willow . "Anong ibig mong sabihing nabayaraan mo na si Justin ha?"

"Aray, nasasaktan ako Miguel. Let go of my arm. Ano ba."

Niluwagan ni Miguel ang hawak sa braso niya pero hindi siya nito pinakawalan. Naghihintay pa rin ito ng sagot.

"Wala akong utang sa kanya. Bayad na!"

"Paano?"

"Talo din naman siya sa pustahan namin na mapapasagot niya ang kaibigan ko. Satisfied?"

Pero di pa rin kumbinsido si Miguel.

"Wala ka bang balak na pakawalan ako? Gusto mong dito na ako nagkalat ha Miguel? Para kang selosong asawa diyan ah." At dahil sa narinig ni Miguel ay parang biglang itong napaso at binitawan ang braso ni Willow .

At walang lingon na tumuloy ang isa sa restroom.

Chapter 15:

Napangiti si Willow habang nasa restroom siya. Kahit hindi aminin ni Miguel ay nararamdaman niyang he cared for her. At kinikilig siya sa pagseselos nito. She fixed herself and went back out.

Nandun pa rin si Miguel at matiyaga siyang hinintay.

"Akala ko di na lalabas sa tagal mo ah."

"Why honey, you missed me that much ba?" tudyo niya dito.

Ikot-mata ito at sinabihan siyang whatever at nagkatawanan na lang silang dalawa.

Nung makabalik sila sa mesa ay nandun na ang iba nilang mga kasama sa table. Isang mabilis na kumustahan at maya-maya lang ay nag-umpisa na ang programa. Napapansin ni Willow na ilang beses siyang pinagtutuunan ng pansin ng mga kaibigan ni Miguel.

Her attention was caught nung mapansin ang late comer na dumating.

"Oh my God. Celine and Philip are here." Mahinang sambit niya.

"What?" tanong ni Miguel nung hindi nito narinig masyado ang kanyang sinasabi.

"Celine and Philip are here."

Lumingon si Miguel at nakita nga niyang nandun ang dalawa at umupo sa dulong table. Walang sabing tumayo si Miguel at nilapitan ang kapatid.

Nagyakapan ang dalawa and Celine waved at her and she waved back. Gusto din sana niyang pumunta duon pero nahihiya siyang iwan ang mga kasama sa table.

Bumalik na rin si Miguel sa table nila.

"Kelan sila dumating?"

"Kanina lang they went straight here."

"It's nice that she's back. I'm glad she's back"

"Yeah me too. Pero sandali lang sila. They're just here to attend the event at babalik na rin sila agad."

"Ay ganun ba. Ang bilis naman. They seemed to be ok." Puna niya kina Philip at Celine. Masalimuot din ang pinagdaanan ng dalawa. Alam ni Willow iyon dahil she was a witness on their relationship.

"Yeah. They got married the other week."

"Ha? Really?" naalala na niya nung nawala si Miguel for one week. Nag-attend pala ito sa kasal ni Willow. She felt bad dahil hindi man lang siya sinama nito pero pilit niyang inintindi ito.

"I'm happy for them."

Pero di na kumibo si Miguel.

Sa wakas ay natapos na rin ang presentation and its time for everyone to circulate. Dali-daling niyang nilapitan si Celine at nagyakapan silang dalawa.

"It's nice to see you again girl."

"Yeah me too. Hey bakit di ka sumama kay Kuya sa wedding namin ni Philip? I told him to bring you para makilala ka na ng buong angkan." Nakangiting sambit ni Celine. "Sabi niya di ka raw pwede."

She would gladly give-up all commitment for Miguel if only he asked her. She felt hurt and betrayed pero di niya iyon pinapakita kay Celine. Baka ayaw pa ni Miguel na ipakilala siya kasi wala namang kasiguraduhan ang relasyon nilang dalawa.

"Oo nga. Busy ata ako that time."

"So kumusta na kayo ni Kuya? Do I hear wedding bells soon?"

Ngumiti lang si Willow . Ano nga ba ang kulang sa relasyon nila ni Miguel? Basbas lang ng simbahan. Oo, they have been living together simula nung bumalik sila galing Batangas matapos di matuloy ang kasal ni Miguel. Pikit mata siyang sumang-ayon sa gusto ni Miguel. Naalala niya ang usapan nilang iyon.

Pauwi sila galing Batangas nung tanungin siya ni Miguel.

"Gusto mong magsama na tayo?"

Napahinto siya sa paglalaro sa cellphone at tumingin kay Miguel.

"I don't believe in marriage anymore Willow . This is in as far as I can give."

She felt so disappointed pero kaya ba niyang hindian si Miguel.

"Seryoso ka ba sa sinasabi mo?"

Hindi sumagot si Miguel. Pero deep inside her, nagtatakot siyang muling mawala ito kaya pumayag na siya agad.

Maraming kundisyon si Miguel. Maraming bawal. Bawal ipaalam ang sitwasyon nila. Bawal na yung dati niyang pananamit. Bawat ito. Bawal ang ganito. Ang daming bawal pero lahat iyon ay sinang-ayunan niya para lang makasama si Miguel.

They are sexually compatible with each other. It has always blissful between them gabi-gabi. Pero sa tuwina'y naiinis siya kay Miguel dahil marami ito masyadong sikreto sa kanya. Marami itong hindi pinapaalam sa kanya but then again she played her part. To be very submissive to him.

Makailang beses na ba siyang kinausap ni Tita Myla tungkol sa sitwasyon nila. Alam kasi nito lahat lahat pero hindi nito ipinaalam sa Daddy niya na asawa na nito.

"Are you sure sa desisyon mo Iha? Isipin mo ha, nasa losing end ka niyan. Walang kasiguraduhan yung pinapasok mo. What if one day marealize niya na ayaw na niya sayo. Anong gagawin mo?"

" Willow . Hey..." pukaw ni Celine sa pagbabalik tanan ni Willow .

"Ha? Sorry, ano nga ulit yung question mo Celine?"

"Hay nako, you mind is else where again. Sabi ko, may balak na ba kayo ni Kuya na magpakasal anytime soon?" muling tanong nito.

"Ha, di pa namin napag-usapan. Ano ba yan, huwag nga kami ang pag-usapan natin. Kumusta kayong dalawa ni Philip? Hay nako girl, sa haba-haba man ng pursisyon, sa simbahan din pala ang tuloy niyo." Pag-iiba niya sa topic. Matindi kasi ang naramdaman niyang insecurities pagtinatanong siya tungkol sa kanila ni Miguel at lalo na pagtungkol sa kasal. Miguel never assured her of everything. Siguro nadala na ito sa nangyari.

Chapter 16:

"Pare, ano ba ang status niyo ni Willow ?" di na napigilan ni Philip tanungin ang bagong brother-in-law.

Kibit balikat lang ang isinagot ni Miguel sabay tunga ng beer na scotch na hawak.

"I see. Hanggang ngayon pa Pre di mo pa rin nakalimutan si Mariel?"

Hindi sumagot si Miguel.

"I see. Pero Dre, isipin mo din ito ha. Mariel is happy now with Simon as I am happy with your sister. Don't you think it's time to move on or should I say look further."

"I just don't want to rush things. Ok pa naman kami now. Ok pa naman ang ganitong set-up I suppose."

"Have you ever asked her if the set-up is ok with her? Ano pala sabi ni Papa at ng daddy ni Willow ?"

"They never asked. Bro, let's stop this nonsense. I know what I'm doing..." at naputol ang iba pang sasabihin ni Miguel nung makitang lumapit si Justin kina Willow . Nakita niyang hinampas ito ni Willow sa braso at parehong tumatawa sina Celine at Willow .

Muling humingi ng isa pang shot si Miguel nung makitang nag-eenjoy si Willow kasama si Justin. Ano nga ba ang plano niya sa kanila ni Willow. As of now di pa talaga sumagi sa isip niya ang kasal. Ayaw na niyang magpakasal dahil he doesn't want to go thru again with what happened with Mariel.

Hindi niya matagalan ang ginagawa ni Justin kay Willow. Alam niya ang likaw ng bituka nito at alam niyang may pagnanasa ito kay Willow na tahasang sinasabi nito dati na if he's wishing to spend a night with Willow nung birthday ni Miguel.

Walang paalam na iniwan niya si Philip na napailing na lang nung makita an susugod na si Miguel kung saan nakaupo si Willow .

"Pero teka lang talaga Willow , di mo pa rin sinasagot ang tanong ko. Where did you go nung birthday ni Miguel. Bigla ka na lang nawala. Iniwanan mo ako. Actually kayong dalawa ang nawala ni Celine. Saan ka rin ba pumunta Celine?" nakangiting sambit ni Justin na nakikipagkulitan sa dalawang babae.

Ngumiti ang dalawa at nagchorus na nagsabi ng secret. Sa ganung tagpo sila naabutan ni Miguel.

"Pare, saan mo ba dinala si Willow nung birthday mo? Nawalan tuloy ako ng date!" natatawa pa ring sambit ni Justin pero di sumagot si Miguel.

"Com'mon let's dance." Yaya nito kay Willow .

"Teka lang, nagkwentuhan pa kami ni Justin eh." Nakangiti pa ring sambit ni Willow . Pero si Celine nakita ang pagdilim ng mukha ng kapatid kaya mataktika nitong sinabihan si Willow na isayaw ang kapatid at may pag-uusapan sila di-umano ni Justin.

Habang nagsasayaw sila ay tahimik si Miguel at di nito tinitingnan si Willow . Nagtataka na si Willow kaya di rin ito nakatiis at tinanong siya.

"Are you ok?"

Hindi sumagot si Miguel kaya tumigil sa pag galaw si Willow.

"Move!" commanded Miguel.

"No! Until you'll tell me what's wrong!" inis na si Willow sa pagiging sala sa init ni Miguel at sala sa lamig. Napapagod na siya sa kakaadjust sa gusto nito.

Wala pa sanang balak magsalita si Miguel pero aalis na sana si Willow kaya hinawakan niya ang beywang nito at niyakap.

"Don't create a scene here Willow." Pagbabanta ni Miguel at may diin na ang pagkakahawak nito sa beywang niya.

"Then don't provoke me Miguel. Pwede ba sabihin mo sa akin kung anong ikinagagalit mo ha!" di na talaga mapigilan ni Willow ang mainis kay Miguel.

"I don't want you talking with Justin."

"Why?"

"Basta. I just don't like you talking to him."

"Pero he's your friend. Pati ba sa mga kaibigan mo Miguel bawal na akong makipag-usap? Kanino pa ako bawal makipag-usap? Kung ganung kinahihiya mo ako di tapusin na natin ito. I quit!" at binirahan ni Willow ng alis. Masamang masama ang loob niya kay Miguel lalo na nung nalaman niya galing kay Celine kamakailan lang.

Iniwan niya si Miguel sa dancefloor at diretso siyang pumunta sa table ni Celine at kinuha ang kanyang purse at nagkiss kay Celine at nagmamadaling umalis sa ballroom.

"Anong nangyari dun. Kuya what happened?" nag-aalalang tanong ni Celine sa kapatid.

Hindi sumagot si Miguel pero nagmamadali itong humabol kay Willow.

Kahit nananakit na naman ang binti ni Willow pero pinilit pa rin niya ang sariling lumayo sa lugar na iyon.

"God please not now. Huwag sana ngayon ako sumpungin." Dasal ni Willow habang mabilis na naglalakad pero di ata napakinggan ang kanyang dasal kasi biglang nanlambot na naman ang mga tuhod at natisud siya. At dahil hindi pantay ang nilalakaran dahil sa pagshortcut ay bumagsak ang mga tuhod ni Willow sa mabatong parte ng dinaanan kaya nasugatan siya.

Nanlalambot pa rin ang pakiramdam ng tuhod ni Willow kaya di pa rin niya maigalaw ang mga paa. Pinilit ni Willow na tumayo para muling makalayo sa lugar pero naramdaman na lang niya ang pag-angat ng katawan mula sa kinasalampakan. Bitbit na pala siya ni Miguel na mabilis naglakad para isakay siya sa kotseng nasa harap na nila.

"Put me down! Put me down ano ba Miguel!" histerya ni Willow pero tila bingi si Miguel at di pa rin siya nito binitiwan.

Naipasok na siya ni Miguel sa kotse at sinabihan na nito ang driver na ihatid na sila pauwi pero nagsabi si Willow na magpapahatid ito sa tinutuluyang condo.

"We're going home." Matigas na sambit ni Miguel.

"Yes I am going home!" pagmamatigas din sambit ni Willow .

"Don't make things complicated Willow . Let's go home and talk about this."

"No, I'm going home and there's nothing to talk about Miguel. I'm so tired of all this. I'm setting you free. I'll be out of your life for good. Ayoko na. Pagod na ako."

"Let's go home first para magamot ko yung sugat mo then let's talk."

"No! I can very well take care of myself." At muling sinabihan ni Willow ang driver na ihatid siya sa condo nito. Tumingin ang driver kay Miguel at tumango si Miguel hudyat ng pagpayag sa gusto ni Willow.

Nakaupo sila sa magkabilang dulo ng sasakyan at parehong sa labas ng bintana nakatingin. Pagdating nila sa condo ni Willow ay walang lingon na bumaba si Willow at kahit paika-ika ay nagawa pa rin niyang makarating sa elevator. Hindi na nito hinintay na alalayan siya ni Miguel.

Chapter 17:

Pagod na siyang umiyak kaya ni isang luha ay walang lumabas sa mga mata ni Willow. She nursed herself at nagpalit ng pantulog at nahiga. Pero nakailang baling na si Willow sa higaan ay di pa rin siya dalawin ng antok. Pinatay niya ang telepono na kanina pa nariring. Pati ringer ng kanyang telepono sa bahay ay nilagay niya sa silent mode.

Makalipas ang dalawang oras ay ginupo na siya ng antok. Kalagitnaan ng kanyang pagtulog ay siyang pagbukas ng pinto ng kanyang kwarto. Naramdaman ni Willow na may yumakap sa kanya kaya parang naalimpungatan siya.

Kunot noong hinarap ang katabi.

"What are you doing here?"

"Ssssshhhhhh sleep tight princess." Sabay hinalikan siya nito to silenced her protest.

At naging hudyat ang halik na iyon para pagsaluhan nila muli ang makamundong kaligayahan.

Pero kinaumagahan ay hindi pa matinag si Willow sa desisyon niya. Tulog pa si Miguel sa kanyang kwarto. Muli niya itong tiningnan bago dahan dahang umalis sa kwarto at tuluyang lumabas sa condo unit niya.

Nag-iwan siya ng isang note para kay Miguel na nasa tukador niya malapit sa relos ni Miguel. Suot ang malaking shades para maikubli ang namamagang mga mata.

"Goodbye Miguel!"

Pagising ni Miguel ay kinakapa niya ang pamilyar na katawan pero wala na pala ito. Napabalikwas ng bangon si Miguel at nagsuot ng damit at hinanap si Willow . Tinanong niya ang helper kung nakita ba nito si Willow at sinabihan siya nito na umalis at may dalang maleta. Natutup ni Miguel ang noo at muling bumalik sa kwarto para kunin ang cellphone para tawagan ang dalaga at dun niya natuklasan ang isang note na nasa ilalim ng kanyang relos.

"Miguel, don't come looking for me until you can find yourself and you know what you want to do with your life. Don't worry I'll be fine wherever my path lead me. Nothing can change my feelings for you but it is better this way. - W."

He crumpled the note dahil sa inis at naihilamus ang kamay sa mukha. He tried dialing her number but hindi it naka-on.

At sa mga oras na iyon ay lulan ni si Willow sa isang eroplano papuntang Cebu . Magbabakasyon na muna siya dun at titira sa hotel ng isa niyang kaibigan para magliwaliw at makalimut.

**********************************

Ilang araw ng aburido si Miguel sa trabaho. Naiiyak na ang kanyang loyal na sekretarya dahil sa makailang beses na niya itong nasigawan dahil sa mga simpleng pagkakamali nito.

Padabog na inilapag ng secretary ang notebook at pasalampak na umupo sa pwesto. Kumuha ito ng tissue at pinahiran ang mga luhang tumutulo. Nasa ganung estado nadatnan ni Mr. Enriquez ito.

"Sige na Ms. Silva, you can take the rest of the day off. Kakausapin ko lang ang boss mo."

"Sige lang po Sir. Kaya pa naman." Nahihiyang sambit nito.

"No I insist."

Tumango na lang ito at nagpasalamat sa butihing boss.

Kumatok si Mr. Enriquez sa opisina ni Miguel at gaya ng inaasahan ay bumulyaw ito na ayaw paistorbo nung inaakalang ang sekretarya ang kumatok.

"Kahit ba ako Miguel bawal kang istorbohin?" kaswal na tanong ng ama.

"Papa, please come in. What can I do for you?" pagkakalma ni Miguel sa sarili.

Masusing tinitingnan ni Mr. Enriquez ang anak bago nagsalita. Umupo ito sa couch ng opisina ni Miguel at nag-umpisa ng magsalita.

"What going on with you these past few days Miguel? I heard feedback that you are hard to work with na daw. What's wrong son?"

"Nothing Dad."

"Nothing... Are you sure? It's not my business to mend with your life especially with your relationship son but it seems that you're getting out of your league these days." Bumuntunghininga ang ama bago nagpatuloy sa pagsasalita. Sadyang kalmadong tao si Mr. Enriquez pagnagsalita.

"Kahit hindi mo sinasabi sa amin or sadya bang nilalayo kami sa kanya pero alam ko ang relasyon mo sa anak ng ninong mo. Di ka na nahiya sa ninong mo to be in this kind of set-up. But gayun pa man ay desisyon niyo ni Willow ang lahat. Pero tell me, what went wrong between the two of you?"

"Wala Dad. I can handle my personal life at kung mamarapatin sana ay ibalato niyo na sa akin ang buhay ko."

"Kahit kailan Miguel ay mapride ka talagang tao pero sana maisip mo kung ano yang sinusuong mong problema. Here.." sabay abot sa kanya ng isang envelope. "I heard that nasa Cebu si Willow . I booked you a flight to go there and settle your problem with her. I expect you to be back to your old self when you come back." At walang sabing umalis si Mr. Enriquez leaving Miguel dumbfounded by what his Dad could possibly do.

Tiningnan niya ang laman ng envelope at isa itong roundtrip ticket na open dated ang pabalik going to Cebu . Nakalagay din sa isang papel ang whereabouts ni Willow and also her room number and her new phone number.

Initsa ni Miguel muli ang envelope sa table niya at tumingin sa labas ng kanyang bintana at nag-iisip.

Chapter 18:

"Sis, what's up? WHAT???" dali-daling kinuha ni Miguel ang mga gamit at tinawagan ang driver at nagmamadaling umalis sa opisina.

Paalis na siya ng opisina pero in a few seconds ay bumalik ito at kinuha ang brown envelope na binigay ng ama kanina at nagmamadaling umalis.

"Saan tayo Boss?" tanong ng driver sa kanya.

"Dumaan na muna tayo sa bahay tapos diretso na sa airport."

Lahat ng aktibidades na iyon ay nagawa niya in barely two hours kasama travel. When he reached the airport ay isa siya sa mga huling pasaherong tinatawag.

Lulan na ngayon ng airoplano si Miguel papuntang Cebu .

One hour and 15 minutes and his plane landed in Cebu . Nakita niya ang pamilyar na mukha ng driver nila sa Cebu na sumundo sa kanya.

"Maligayang pagdating Boss. Saan po tayo? Sa hotel na ba?"

"Sa Chunghua hospital tayo Mang Pedring."

Nagmamadali si Miguel nung makarating na siya sa hospital and asked the whereabouts of the patient at tinuro siya sa ICU. Para siyang nanlamig sa nalalaman. Mabilis niyang tinuntun ang sinasabing lugar ng nurse at mas lalo siyang nalumo sa nakita. Si Willow nakahiga sa isang hospital bed at may mga swero na nakakabit at may bandage ang ulo. Meron din itong neck brace.

Tiyempong may lumabas na doctor kaya agad na agad na kinausap ni Miguel ito para tanungin ang kalagayan ni Willow.

"She's having head trauma Mr. Enriquez. Nabagok kasi ang ulo niya sa windshield at nagkataong pang di siya nagseatbelt when the accident happened."

"And what's her condition now Doc?"

"Hindi pa siya nagising since the time she's was brought here. Pero all her vital signs are stable. May sugat siya sa bandang noo which I guessed is yun ang tumama sa windshield and we need to put a neck brace for her kasi may tama din ang leeg niya dahil na rin sa impact nung accidente. Liban sa mga konting sugat on her face and on her lips, ok naman ang lahat."

Napahawak si Miguel sa noo niya. "Thank you Doctor. Can I go inside?"

Tumango ang doctor at sinamahan siyang pumasok after he was prep up.

Awang-awa si Miguel sa hitsura ni Willow. Magang-maga ang mukha nito at may mga galus pa.

"I'll go ahead Mr. Enriquez." Pag-papaalam ng doctor sa kanya. Tumango lang si Miguel.

Nagring ang kanyang telepono kaya lumabas muna siya para kunin ang call para hindi rin maistorbo si Willow .

The call was from Celine asking him how Willow is doing. Matapos niyang nirelay ang sabi ng doctor ay nagpaalam na rin ito. Aalis na ang mag-asawa sa gabing iyon kaya di na sila makakapunta sa Cebu .

Sunod na tumawag ay ang daddy niya.

"Miguel ask the doctors on how soon Willow can transfer back to Manila . She'll be well taken cared of here."

"Yes Dad."

Sunod na tumawag ay si Auntie Myla at kinumusta ang lagay ulit ni Willow. They're in Europe on a tour and it will still have to take two weeks for them to come back. Gusto ng daddy ni Willow na umuwi na lang but sinabihan siya ni Miguel na ito na ang bahala sa anak and will constantly give them updates of her.

May pulis na ring pumunta kanina to give Miguel the report on what happened to Willow . Nagdidrive daw ito ng kotse sa highway at according dun sa mga nakasaksi ay biglang nawala sa direksiyon ang kotse nito at sumalpok bigla sa isang poste ng kuryente. Mabilis daw na dinala ng mga bystanders si Willow sa ospital nung makapagpara ito ng sasakyan.

Nagpasalamat si Miguel sa pulis at tinanong ang address ng mga bystanders para personal niyang mapasalamatan. Ibilin na muna ni Miguel si Willow sa isang nurse para asikusahin ang mga kailangan ni Willow.

Kinagabihan nung bumalik na si Miguel ay binalita ng nurse sa kanya na nagising sandali si Willow at muling natulog. Sabi ng doctor ay it's a good sign daw. After a week ay pwede na nilang e release si Willow at ipatransfer na sa Manila .

Nailipat na rin si Willow sa isang private room at si Miguel mismo ang nagbabantay sa kanya. May mga instances na gumigising si Willow pero tahimik lang ito at muling natutulog.

Kalagitnaan ng gabi nung may narinig si Miguel na may humihingi ng tubig at umuungol.

"Water..."

Bigla ang pagdilat ni Miguel at nakunpirma nga niya na si Willow ang nagsalita at humihingi ng tubig. Dali-dali nitong pindot ang buzzer para sa nurse station.

May dumating agad na nurse at doctor to check on Willow . Binigyan na rin ito ng tubig pero sinabihang huwag muna magagalaw.

Willow looked so puzzled with what's going on sa kanyang paligid.

"Where am I?"

"Hon, you're in a hospital in Cebu . You met an accident."

"Who are you?" muling tanong ni Willow .

Natigilan si Miguel sa tinanong ni Willow. Nagkatinginan sila ng doctor.

"Sino kayo? Anong nangyari sa akin? Nasaan ako?" nagsimula ng maghisterya si Willow .

"Hon, calm down. Please huminahon ka." Sambit ni Miguel habang pinipigilan nito ang paghihisterya ni Willow.

Pero hindi pa rin mapigilan si Willow . Sa takot ng doctor na mabinat ito ay tinurukan ito ng pampakalma. Makalipas ng ilang sandali lang ay muli itong nakatulog.

"This is what I was afraid of Mr. Enriquez. Due to her head trauma ay nagkakaroon siya ng amnesia. Karaniwang nangyayari yan for patients with the same case as her."

Bumuntunghininga si Miguel at tila nanlumo sa nangyayari. Hindi pa sila nagkakaayos ni Willow and now nasa ganitong estado na ang babae.

"May gamot ba for this doc?"

"I'm afraid none Mr. Enriquez but what you can do is to aide her to remember back her life." at nagpatuloy ang doctor sa pagsalaysay sa kanya sa mga dapat at hindi dapat gawin.

Kalmado na si Willow nung magising kinaumagahan. Pero she still repeated the same questions she asked the night before.

Unti-unting sinalyasay ni Miguel kay Willow ang nangyari sa kanya at kung anong buhay meron siya.

"At ikaw sino ka? Anong koneksyon mo sa buhay ko?"

"I am Miguel and I am your fiancée."

Chapter 19:

He had to do it. He had to tell her that otherwise mahihirapan siyang e explain dito ang totoo nilang set-up. And he decided to say that matapos na ring sabihin ng doctor sa kanya na nagdadalantao pala si Willow at buti na lang at matindi ang kapit ng bata. She's two months on the family way na.

"Fiancee?"

"Yes Honey, I am your fiancée." Sabi ni Miguel at hinawakan nito ang kamay ni Willow. Parang napaso naman si Willow at binawi ang kamay.

"If you are fit to travel back to Manila ay babalik na tayo dun. Kaya for now magpagaling ka muna ok?" masuyong sambit ni Miguel at tinititigan siya nito ng matagal.

Tumango lang si Willow pero naguguluhan pa rin sa nangyayari. May mahinang katok silang narinig galing sa pintuan at sumungaw duon si Mommy Cha na nung pagkakita pa lang kay Willow sa ganung kalagayan ay nagsimula ng tumulo ang mga luha nito.

"Girl, what happened to you?" she said in between sobs.

Again, Willow looked puzzled at hindi maalala kung sino itong umiiyak na kausap.

"Sorry, sino ka?"

Mas lalong napaiyak si Mommy Cha na tumingin kay Miguel.

"She's having amnesia." Simpleng sagot ni Miguel.

"Oh my God!" napasinghap si Mommy Cha sa natuklasan. "Paano na yan Miguel? Hanggang kelan? Magagamot pa ba?" sunod-sunod na tanong nito.

Inulit ni Miguel kay Mommy Cha ang sinabi ng doctor.

"Don't worry Miguel, I'll help you on this." Assured Mommy Cha to Miguel.

"Thanks."

Nagstay si Mommy Cha ng three days sa ospital and she's helping Miguel in taking care of Willow . Inuunti unting ipinapaalala nito ang connection nila and how Willow before the accident. Miguel also explained to Mommy Cha what he told her na fiancée nga siya nito.

"Why do you have to do that Miguel?"

"Because it was necessary."

"Necessary? Hindi kaya mas pinakumplikado mo ang lahat? From what she told me, tapos na kayong dalawa ah."

"How do you want me to her then? Na wala na kami? And take note that she's pregnant. Tingin mo ba kaya niyang ihandle ang lahat ng ito ha?"

"You should have told her the truth Miguel para she won't hope in a "make believe" relationship." Galit na sambit ni Mommy Cha at binirahan pa nito ng talikod si Miguel.

First time in his life na natameme si Miguel.

*********************************************

"Welcome home Honey." Sambit ni Miguel nung pumasok na sila ni Willow sa bahay ni Miguel.

Parang hesitant pa si Willow na pumasok sa loob nga bahay. Everything is unfamiliar to her.

"Come inside Honey." Yaya ni Miguel kay Willow .

Ilang araw din siyang nasa ospital at ngayon ay nakakalakad na siya at hindi na namamaga ang kanyang mukha pero di pa rin tuluyang gumaling ang kanyang mga sugat. Visible pa ang tahi sa kanyang noo pero wala na ang sinulid. She is still required to wear her neckbrace at a certain hours of the day. No strenuous activity for the meantime.

All throughout her confinement, si Miguel talaga ang hands-on sa pag-aalaga sa kanya. He took a month of leave in the office. Well figuratively speaking only but technically, he works from the hospital. He goes to the office one in awhile to attend important meetings. Dumating din ang daddy ni Willow at si Tita Myla niya. Mr. Archer wanted to take Willow home pero dahil sa kailangan na naman nitong umalis ay nag-insist si Miguel na sa kanya na lang si Willow .

Miguel had a long talk with his ninong pertaining to him and Willow . He promised him that he'll marry her once everything will be ok. As expected ay di rin nakilala ni Willow ang dalawa. Naiiyak ang dalaga nung bumisita ang ama at sinabi nito na siya ang ama nito at patay na ang kanyang ina.

"Why I can't remember anything!" Ito ang ilang beses na histerya ni Willow.

"Dahan dahan honey." Pag-aalalay ni Miguel kay Willow .

Parang napaso si Willow nung hinawakan siya ni Miguel. Hanggang ngayon ay ilag pa rin siya kay Miguel. And she can see the hurt in his eye when she did that.

"I'm sorry." Paghingi niya ng paumanhin.

"It's ok I understand. Tara let's go to our room."

Tumango lang si Willow and she followed Miguel going to their room.

Pagpasok niya ay gayun pa rin ang naramdaman. She still felt like a stranger in this place.

"Magpahinga ka muna and tatawagin na lang kita pagkakain na. I'll just need to do something for the office."

Tumango lang ulit si Willow at inikot ang paningin na tila ba binubusisi ang bawat sulok ng kwarto.

Bumuntunghininga si Miguel at binigyan siya ng halik sa noo bago bumaba.

Chapter 20:

"Wake up sleepyhead."

Dahan-dahang nagmulat ng mata si Willow at napasinghap siya nung matantong nakatunghay pala si Miguel sa kanya na nakangiti. Dahil sa kabiglaan ay muntik ng bumangon si Willow pero pinigilan siya ni Miguel. Masusi siya nitong tiningnan and he lattered his fingers on her face.

"Kawawa naman ang honey ko. Pero don't worry, we'll have those scars fixed. Masakit pa rin ba ang mga sugat mo?" masuyong tanong ni Miguel.

"Ok lang ako Miguel."

"Gutom ka na ba? Malapit na matapos ang paghahanda ng dinner natin."

"I'm ok." Tipid pa ring sagot ni Willow.

He touched her hair without leaving his gaze on her. Pero gayun pa rin ang reaction ni Willow with his touch.

"Sana bumalik na ang memorya mo pero kung hindi man, gagawa na lang tayo ng bago."

Tumingin lang si Willow kay Miguel at pareho silang nagkatitig. Dahan-dahang bumaba ang mukha ni Miguel papunta kay Willow at gahibla na lang ang pagitan ng mga labi nila pero muling iniwas ni Willow ang mukha.

Miguel sighed and he smiled pat her arms. "Halika na. Baba na tayo. Dun na natin hintayin sa baba ang dinner." And he helped her stand up at inalalayan din ito ni Miguel pababa ng hagdanan.

Kahit ilag si Willow kay Miguel ay inabot pa rin niya ang kamay nito nung maglahad ito para maalalayan siyang bumaba hagdanan.

"Mam, kain na po." Nakangiting sambit ng mayordoma ni Miguel. Isang tipid na ngiti at tango lang isinagot ni Willow s a matanda.

"Paborito niyo po lahat ang niluto ko Mam." Nakangiti pa ring sambit ng kasambahay at pinagsisilbihan siya nito. Malapit sa mga katulong si Willow at malimit ito ang kanyang ka kwentuhan pagnagluluto sila.

"Salamat po Aling..." biglang natigilan si Willow dahil hindi niya maalala ang pangalan nito.

"Nana Patring. Tinatawag mo ako dati ng Nana Patring."

"Salamat po Nana Patring."

"O siya sige kumain na muna kayo at ako'y babalik na muna sa kusina."

"Sige po."

"Kain na Hon." At nilagyan ni Miguel ng pagkain ang plato ni Willow.

Noon ay si Willow ang gumagawa sa mga ginagawa ni Miguel ngayon at hindi man lang ito naappreciate ni Miguel dati. For him it was just but natural of her to be like that. And now he realized how important it is pala dahil namimiss na niya ang mga pagsisilbi at pagpapahalaga ni Willow sa kanya and he decided that it's payback time.

"Thank you." Tipid na sambit ni Willow kay Miguel.

Tumangong nakangiti lang si Miguel dito.

"Ang dami naman nito. Sayang naman kasi di naman natin to kayang ubusin." Di mapigilang punahin ni Willow ang pagkain nila.

"Ok lang yan Hon. You need to eat a lot kasi dalawa na kayong kumakain na."

"Dalawa?" she asked puzzedly.

"Oh I think I forgot to tell you or maybe you have forgotten that you are pregnant."

Napatingin si Willow sa kanyang sinapupunan.

"I'm pregnant?" at nagsimulang tumulo ang mga luha nito.

Nabahala si Miguel dahil sa biglang pag-iyak ni Willow.

"What's wrong Hon?" hinawakan nito ang isang kamay ng babae.

"I'm pregnant. I must have been pregnant when the accident happened. I could have lost my baby." Sige pa rin sa pagtulo ng mga luha nito

Tumayo si Miguel at nilapitan si Willow and he held her.

"Sssshhhh it's ok. Stop crying. Our baby is strong. Our baby survived that accident. Tahan na Hon."

For the first time after her accident ay ngayon pa lang yumakap si Willow kay Miguel. Miguel was shocked at first at napangiti na rin ito at mas hinigpitan ang yakap sa katipan. How he missed this. Hindi niya akalain na ang dating kinaiinisan niya't nakukulitan ay hahanaphanapin din pala niya ang attention na binigay nito nung una.

"Sige kain ka na. Kailangang magpalakas ka para magiging healthy ang baby natin." Pinahiran ni Miguel ang mga luha ni Willow.

Ngumiti na rin ang babae at nagsimula ng kumain.

"Miguel, please help me. Please help me remember things about myself and about us."

"I will Hon. I will." And once again Miguel kissed her forehead and he went back to his seat.

Chapter 21:

"Bakit ang lamig ng kamay mo?"

"Kinakabahan ako eh. Your friends might not like me. At baka may itatanong sila na hindi ko masagot or mali ang maisasagot ko at mapapahiya ka. Tsaka ang pangit pangit ko dahil sa mga peklat ko sa mukha." Pag-aalala na sambit ni Willow .

Hinarap ni Miguel si Willow bago sila pumasok ng tuluyan sa restaurant at hinawakan nito ang mukha.

"Hon, don't worry. They will love you. At hindi ka magkakamali sa iyong mga sagot. Ok? If there are questions that you don't know the answer, just tell them to ask me instead. Ok?"

Tumango si Willow pero halatang kinakabahan pa rin ito base sa higpit ng hawak niya sa kamay ni Miguel. Natatawa't naiiling si Miguel sa inakto nito. To make her at ease ay hinigpitan din ni Miguel ang hawak sa kamay ni Willow and he planted a kiss on her lips before they finally went inside the restaurant.

Ilang oras lang ang nakalipas nung nagpakasal sa huwes sina Miguel at Willow . It was just the two of them at yung dalawang witness nila ay yung mga clerk sa court na iyon. It was a spur of the moment decision of Miguel.

Binabaybay nila ang kahabaan ng EDSA at sobra nilang tahimik na dalawa. Nitong mga huling araw ay medyo hindi na naiilang si Willow kay Miguel. Unlike nung dati na halos mahulog na ito sa kama dahil sa ayaw madikit ang sarili kay Miguel pero unti-unti na napalagay ang loob niya sa paunti-unting pagsusuyo ni Miguel dito.

Isang gabi ay nagising na lang si Willow na nakapulupot na ang mga kamay ni Miguel sa katawan niya. She struggled to let loose of his tight embrace pero mas lalo pa nitong hinigpitan ang pagyakap nito sa kanya.

Nakakita si Willow ng pagkakataon na makawala sa yakap nito pero yun ay akala lang pala niya. He loosen his hug para lang pala makumbabawan siya nito.

"Hon, please stop resisting. I can't take this anymore. I need you." At unti-unti ng bumaba ang mga labi ni Miguel papunta sa kanya. Banayad ang naging umpisa ng halik. Hindi nagawang tumugun ni Willow sa halik ni Miguel kaya he did all his might to let her response at nagtagumpay siya dahil nagsimula ng tumugon si Willow.

Kakaiba rin ang naramdaman ni Willow sa mga sandaling iyon. Tila pamilyar sa kanya ang nadarama. Tila pamilyar sa kanya ang mga labi ni Miguel. She resisted at first pero nung makakuha ng opportunidad si Miguel ay nagpatianod na rin siya at tumugun and she liked it.

Hindi lang sila sa halik humantong nung gabing iyon at ng mga sumunod pang gabi. Unti-unti ay naging palagay na ang loob ni Willow kay Miguel. Kahit marami siyang tinatanong dito na patiently ay sinasagot nito except lang dun sa tanong niya kung bakit di sila nagpakasal bago siya nabuntis.

"Miguel, gaano na pala tayo katagal? How was it like before the accident? Why aren't we married before I got pregnant and am I that liberated to be living with you out of wedlock?" sunod sunod na tanong ni Willow.

That leaves Miguel speechless.

Sa tuwina'y ganun ang laging reaction ni Miguel sa kanya. Kung sumagot man ito ay mas lalo siyang naguguluhan kaya Willow decided to put a rest on the issue.

Bumalik na rin ang dating sigla ni Willow . One day ay namalayan na lang niya ang sarili na nasa kusina at naghahanda ng pagkain para kay Miguel. She timidly called him in the office na ikinataranta ni Miguel who was in a middle of an important meeting.

"Hon, bakit? Are you ok?"

"Ah Miguel, kasi I'm cooking right now and I was wondering kung makaka-uwi ka ba for dinner."

"Ah yun ba. Yeah I'll be home before dinner time."

"Ok. Sige bye." At bago pa makasagot si Miguel ay naibaba na ni Willow ang phone.

Hindi namalayan ni Miguel na nakangiti pala siya while talking to her at napansin iyon ng mga kameeting.

"You seemed to smiling a lot these days Miguel." Amused na sambit ng isa sa mga kameeting niya.

"Oo nga. It suits you well." Dugtong naman ng isa.

Napangiti lang si Miguel at inudyok ang mga kasamahan na muling ipagpatuloy ang natigil na meeting.

"Honey, I'm home!!!!" sigaw ni Miguel habang nasa bungad na ito ng pintuan.

"Miguel, ano ba ang nangyari sayo't nagsisigaw ka?" nakangiting sambit ni Nana Patring sa kanya.

Naalala ni Miguel ang seryosong usapan nila dati ni Nana Patring. Siya ang yaya ni Miguel nung bata pa at mapasahanggang ngayon ay kasama pa rin nila ito. Hindi na nga ito nakapag-asawa at ginugugul na lang ang sarili sa pagsilbi ng pamily Enriquez.

Nasabihan siya ni Nana Patring na dapat pakasalan na niya si Willow at kalimutan na ang nangyari sa kanya dati. Maganda nga dawn a nawala ang memorya ni Willow dahil ito daw ang signus na dapat na kalimutan ang nakaraan.

"Nasaan ang misis ko Nana Patring?"

"Misis ka diyan. Pakasalan mo muna. Nandun sa kusina at ayaw magpa-awat sa pagluluto."

At dahan-dahang pumunta si Miguel sa kusina bitbit ang isang bouquet ng bulaklak na nakalagay sa likod niya.

Napailing si Nana Patring sa alaga. She's glad na bumalik na ang kakulitan ng alaga. Matagal din masyadong naging seryoso sa trabaho.

Hinayaan na muna ni Nana Patring ang dalawa at inaayos na muna nito ang dinner table.

Nakatalikod si Willow at sobrang abala sa pagluluto sa stove. Pawis na pawis ito at naka-apron. Halata na rin ang munting umbuk ng tiyan.

Dahan-dahang lumapit si Miguel at hinilikan ang naka-expose na batok ni Willow na ikinagugulat naman ng isa.

"Ano ba!" sigaw ni Willow dahil sa gulat. Napaharap ito at bago pa muling makapagsalita ay nayakap na ito ni Miguel at siniil ng halik.

"Miguel ano ba? Amoy pawis ako." Sabay iwas nito kay Miguel pero di ito pinapakawalan ng huli at muling siniil ng halik.

"Ang sarap." At sige pa rin ito sa paghalik sa kanya. And finally she gave in. Nakikiayon na rin siya sa ginagawa ni Miguel.

"For you my queen." Sabay abot ng bulalaklak kay Willow .

Parang kumislap ang mga mata ni Willow pagkatanggap nito ng bouquet. Inamoy pa nito ang bulalaklak bago nagpasalamat.

"You like it?" nakangiting sambit ni Miguel.

Tumatango-tango si Willow at muli itong yumakap kay Miguel.

"Magbihis ka na. Malapit na akong matapos dito." Nakangiting sambit ni Willow.

"I love you." Hindi mapigilang bigkasin ni Miguel na pareho nilang ikinagugulat.

Muling ngumiti si Willow at nagsalita. "Tingnan nga natin if you will still love me after mo matikman ang niluluto ko."

At nagkatawanan silang dalawa.

Chapter 22:

Isang araw na umuwi si Miguel ng maaga because he was not feeling well at nagkataon na umalis si Willow kasama si Nana Patring para pumunta sa grocery.

Laging gulat nila nung dumating at matantong nasa garahe na ang kotse ni Miguel.

"Dado, bakit ang aga niyo ata ni Sir Miguel?" nagtatakang tanong ni Nana Patring.

"Eh Nana Patring, may sakit po. May lagnat po ata kaya umuwi kami. Dadalhin ko na sana sa doctor eh pero ayaw. Iuwi ko na lang daw siya."

Pagkarinig ni Willow sa kalagayan ni Miguel ay dali-dali itong tumakbo papunta sa kwarto nila.

"Willow anak, dahan-dahan ka naman." Sigaw ni Nana Patring.

Pagpasok ni Willow ay nakita niyang nakatalukbong sa kumot si Miguel. Nilapitan niya ito at dinama ang noo at leeg at tama nga ang hinala niya, nilalagnat ito. Nag-intercom siya kay Nana Patring para ikuha ng maligamgam na tubig si Miguel at e sponge bath niya ito.

"Miguel, punasan lang kita ha para bumaba yang lagnat mo." Sabi ni Willow .

Umungol lang si Miguel pero di pa rin dumidilat. Si Willow mismo ang nag-alaga kay Miguel pati sa pagkain nito ay sinusubuan pa niya ito. Kinakabihan ay minasahe ni Willow si Miguel para mapawi ang sakit ng katawan na nadarama.

Nakatulog si Miguel na yakap yakap ang braso ni Willow kaya ang huli ay umupo na lang sa tabi ni Miguel.

Nagising si Willow nung maramdaman ang panginginig ng katabi at kahit anong kumot ang ilagay niya ay sige pa rin ito sa pagnginig.

Willow had to do what she thought would help Miguel's condition. Body heat and it seems to work. Nakatulugan nila ang ganung posisyon.

***********************************

Loud music and blinking lights...

Hiyawan, tawanan, inuman....

May papalapit sa kanya na lalaking naka itim and he grabbed her...

At biglang nagising si Willow na humihingal. Napabalikwas siya ng bangon na ikinabigla din na nakayakap sa kanya na si Miguel.

"Hon, are you alright?" half awake pa si Miguel pero halata pa rin dito ang pag-aalala.

"I'm having vague thoughts kasi." Humihingal pa rin si Willow na tila haponghapo sa napanaginipan.

Tuluyan ng nagising si Miguel and he sat down close to her.

"Ano ang nakikita mo?"

"There were blinking lights. Loud music. Maraming tao na parang nasa isang party or something. Then may humila sa akin and I can't seem to recall what happened next. Ewan ko but parang may nangyaring mabilis na mabilis." Nahilot ni Willow ang sentido kasi kumikirot ito.

Inakbayan siya ni Miguel at niyakap. "It's ok Hon. That could happen in your past life. Don't worry, little by little yung memory will be back to normal. So for now, tara matulog na muna tayo." And he kissed her temple at muling inihiga sa kama and hugged her tightly.

Willow reciprocated Miguel's hug. She's afraid of the memories. She afraid that she might remember something terrible. She cannot afford to lose Miguel. She's starting to really love him once again.

Miguel's mind is wondering. Payapang natutulog si Willow na nakayakap sa kanya pero siya ay hindi na dinalaw ng antok. He is worried like hell. He's afraid that when she gain back her memories, things might be as pleasant as now. Nagsisisi siya on how he treated Willow before and he's trying his best to correct everything. He's just hopeful that sa sandaling bumalik na ang memorya ni Willow ay matatabunan na ng mga bago niyang ginagawa dito ang pambabalewa niya dito dati.

Hindi lang din minsan na nag-usisa si Willow sa dati niyang buhay. Gusto ni Willow na ikwento niya dito kung paano sila nagkakilala. He only told her the good things and never those unpleasant ones. And that includes the phase where Mariel was still in his life. He thought that baka hindi pa kakayanin ni Willow ang ganung klaseng kaalaman. And he only wants her to have happy thoughts.

Tiningnan ni Miguel ang babaeng dating parang baliw na humahabol sa kanya na kulang na lang na dumikit sa kanya. He can remember the hurt in her eyes when he kissed Mariel before. He can still remember how she cries when she professed her love to him and that was the day he was getting married. He can still remember how she smiled with glee nung sabihin niyang di natuloy ang kasal. Pero hindi niya maiwasang balikan ang araw na tuluyan silang naghiwalay. Nung araw na umalis ito sa party dahil nauntog na ito sa katotohanang wala palang patutunguhan ang relasyon nilang dalawa.

When she left that night, Celine talked to him.

"Kuya, why are doing this to Willow ? Clearly she doesn't know that Philip and I got married and you lied to me na may trabaho siya that time."

Hindi nakakibo si Miguel sa sinabi ng kapatid.

"What's wrong with you Kuya? Don't you even love her at all?"

Di pa rin kumikibo si Miguel. Nanatili siyang tahimik.

"My God Kuya. How could you be so heartless! Kung hindi mo siya kayang panindigan then you better let her go. You are being unfair to her Kuya. Willow is such a nice girl for you to treat her that way."

Nagpatuloy sa pagsalita si Celine. "Yung gabi ng party mo, hinahanap ni Justin sa akin si Willow . And then the next thing he saw daw was hinihila mo si Willow palabas ng venue. What happened that night Kuya?

"I have to go Sis." Iwas ni Miguel sa kapatid at akma siyang tatayo pero hinawakan siya Celine at pina-upong muli.

"Answer me Kuya!" medyo tumaas na ang boses ni Celine.

"Yes! Something happened to us that night ok? Satisfied? And I don't like her chasing me! And yes I lied to you. I purposely didn't bring her to your wedding kasi ayoko ng maraming tanong. We are ok until tonight!" bulyaw din ni Miguel.

"You better fix this Kuya before everything will be too late." At tumayo si Celine at iniwan ang kapatid na naghihimutok pa rin.

And surely he did try to win her back that night but nung kinaumagahan ay nagulantang na lang siyang iniwanan na pala siya nito ng tuluyan. At tuluyan na siyang pinalaya nito.

Dapat masaya siya kasi ito yung matagal na niyang hinihintay na sana tantanan siya ni Willow pero those days that she was not with him was hell. Hinahanap hanap niya ang pagising nito sa kanya sa umaga with breakfast in bed at ang mga pag-asikaso nito ng kanyang mga susuotin. Yung mga gabing pagmamasahe nito pagnatantong pagod siya sa office. Kahit yung mga pangungilit nitong pagtawag sa kanya ay namimiss na rin niya. Minsan namamalayan na lang niya ang sarili na tumitingin sa cellphone kung may message ba or missed call galing kay Willow . At higit sa lahat ay hinahanaphanap niya ang init ng katawan ni Willow.

Muling niyang yinakap si Willow and whispered to her ears. "I love you Willow . I'm so sorry if I didn't realized it sooner." And he kissed her cheeks and he closed his eyes.

Lingid sa kaalaman ni Miguel ay narinig pala ni Willow ang kanyang huling kataga. Those statements made her more confused. What was that sorry for?

Chapter 23:

"Congratulations!" sigaw ng mga tao sa loob ng function room na iyon. And there were party poppers pa!

Nakangiti pareho sina Miguel at Willow although halata pa rin kay Willow ang alinlangan.

"Ano ba yan. Akala ko we'll be the one to surprise you pero kami pala ang sorpresa!" ngiting sambit ni Miguel.

Lumapit si Justin sa kanilang dalawa. "Pare, walang usok na pwedeng itago. Bago mo pa maannouce sa amin ay may nagbalita na agad! Congratulations and best wishes sa inyong dalawa!" at kinamayan na nito si Miguel at binalingan si Willow . "Ikaw ha, kaya pala di mo pala ako binasted dati kasi si Miguel pala ang gusto mo. Di hamak naman na mas magandang lalaki ako sa kanya ah!" pagbibiro ni Justin kay Willow at nagbeso ito sa babae.

Medyo nailing si Willow pero hinayaan na rin niya kasi ayaw niyang mapahiya si Miguel. Itong kausap niya ay may connection ba sa buhay niya?

"Pare, hinayhinay naman sa paghalik sa Misis ko. Baka sa halip na party ang mangyayari eh ramble ang mangyayari." Pagbibirong tudyo ni Miguel sa kaibigan.

"Ito naman, masyado kang seloso Pare. Close naman kami dati ni Willow ah. Kahit papaano ay may pinagsamahan din kami nito." Nakangiting sambit ni Justin.

"Nuon yun pare. Ngayon dumistansya ka na!" kahit nakangiti si Miguel pero may bahid pa ring katotohanan ang sinasabi niya sa kaibigan.

Justin raised his hand na tila ba para siyang napaso. "Alright! Alright! Ang seloso ng mister mo Willow . Sira na party life mo niyan. Pero seriously guys, congrats."

Parehong ngumiti sina Miguel at Willow and they proceeded to their table. Ang get together na iyon ay isang simple salosalo ng magbatchmate para sa kanilang upcoming reunion.

Pero how did they end up getting married in the first place.

Binabagtas nila ang kahabaan ng EDSA. Nagkataon na di pumasok si Miguel nung araw na yun dahil schedule iyon ng check-up ni Willow sa doctor. Kahit nag insist si Willow na huwag na samahan ni Miguel but he insisted.

Matapos nilang magpacheck up at nalaman ang kalagayan ng bata ay binabagtas na nila ang kahabaan ng EDSA at natraffic sila. Ewan nila kung bakit sa pagkakataon iyon ay pareho silang tahimik nung biglang tumugtug ang kanta ng Train na Marry Me.

Mataman lang na nakikinig si Miguel at si Willow ay inaabala ang sarili sa pagtingin ng mga billboard na dinadaanan. Siguro it comes naturally with her na hinahanaphanap ng katawan niya ang dating ginagawa.

Hindi namalayan ni Miguel na sinasabayan na pala niya ang tugtug.

Marry Me

Today and every day

Marry Me

If I ever get the nerve to say hello in this café

Say you will

Say you will

Together can never be close enough for me

To feel like I am close enough to you

You wear white and I'll wear out the words I love you

And you're beautiful

Now that the wait is over

And love and has finally showed her my way

Marry Me

Today and every day

Marry Me

If I ever get the nerve to say hello in this café

Say you will

Say you will

Hinawakan ni Miguel ang kamay ni Willow at ipinagpatuloy ang pagkanta

Promise me you'll always be

Happy by my side

I promise to sing to you

When all the music dies

And marry me

Today and every day

Marry me

If I ever get the nerve rto say hello in this café

Say you will

Say you will

Marry me

"Marry me Hon. Let's get married today." Dugtong ni Miguel nung matapos ang kanta.

"Ha? Nadadala ka lang sa kanta tsaka gutom lang yan." Napangiting si Willow nung sabihin ang mga katagang iyon. Somehow she is not sure if gusto nga ba niyang magpakasal dahil hindi pa bumabalik ang kanyang memorya.

"And ano ka ba, we are not prepared. Kahit nakaputi pa ako ngayon but documents and other things are not prepared. Gutom lang yan Hon. Tara kumain na muna tayo."

Ngumiti si Miguel sa sinabi ni Willow at somehow nag agree ito na gutom nga lang. Pagdating nila sa Shangri-la Mall ay naghanap na sila agad ng restaurant. Dahil sa buntis ay punta agad si Willow sa CR.

While she was away, Miguel some phone calls.

"Yes Zen, ipapadala ko sayo yung picture with the details. Make sure na mapadala ito dun sa lugar na sinasabi ko now ha. Please make sure that all the instructions in the email will be followed accordingly. Thanks."

"Akala ko ba wala kang work today." Nakabalik na pala si Willow at narinig nitong nagbibigay ng instruction si Miguel sa secretary nito.

"Yeah, di maiwasan. What do you like to eat?"

Pauwi na sila nung nagtaka si Willow kung bakit ibang daan ang kanilang tinahak.

"Hon, where are we going?"

"May dadaanan lang akong document. I need it in the office tomorrow."

"Ay ganun ba? Bakit di mo na lang inutos?"

"It's very confidential."

"Ah ok. Sige idlip lang ako ha. I'm so sleepy kanina pa."

Ngumit lang si Miguel at hinayaan siyang matulog.

*******************************

"Hon, samahan mo muna ako sa loob. Baka it will take a while bago ko makuha ang documents. Tara ." Yaya nito sa kanya.

Naalimpungatan si Willow at tila nawala sa huwisyo. Pero bumaba na rin ito at sumama kay Miguel.

When they reached the room where Miguel is getting his documents, nagtataka si Willow dahil pawang nakangiti ang mga tao. Miguel approached the old guy who seemed to be a good friend of him base on how the two shake their hands.

"Iho, it's about time. This time dapat tuloy na talaga ito ha."

"Opo Ninong. This is Willow pala."

"Good afternoon po." Bati naman niya.

"O bueno, umpisahan na natin."

Nagtataka si Willow sa sinasabi ng judge.

"What's happening?" di na rin siya nakatiis na tanungin si Miguel.

"Didn't I tell you kanina that we are getting married today?"

"Seryoso ba yun? Akala ko dala lang ng gutom yun ah." Di makapaniwalang sambit ni Willow.

"Well apparently ay hindi kasi busog na tayo today. We're getting married!" excited na sambit ni Miguel.

At mga sumusunod na pangyayari ay lubhang napakabilis. In less than 30 minutes ay na pronounced na ng judge that they're married. And not only that, meron pa silang singsing. It was from Tiffany's and Co.

"Congratulations iho and iha. Welcome to the married life."

"Thank you po Ninong." Sagot ni Miguel na muling nakipagshake hands sa judge.

Nagbeso naman si Willow dito at muling nagpasalamat.

"Ninong na rin Iha. Pero mukhang kinidnap ka lang nitong inaanak ko base sa reaction mo."

"Oo nga po Ninong. Akala ko po nung nagyaya yan kanina ay dala lang gutom at tinawanan nga lang naming dalawa. The last thing I remembered is natutulog ako sa sasakyan and now I'm a married woman." Hindi maiwasang mapangiti ni Willow.

"Don't worry Iha, I can vouch you that you will be in good hands with your husband. Otherwise, magsumbong ka sa akin ok at ako mismo ang papalo diyan." Sagot naman ng Ninong nila.

"Ninong naman, ako po yung inaanak niyo at kelan niyo lang nakilala ang asawa ko pero siya na kinakampihan niyo." Kunyari naghihimutok na sambit ni Miguel.

Nagkatawanan silang lahat at tamang taman naman at dumating ang pagkaing inorder ni Miguel para sa lahat ng nandun.

Chapter 24:

Matuling lumipas ang mga araw at lumalaki na rin ang tiyan ni Willow. Maligaya silang nagsasama ni Miguel at nalaman nilang they're gonna have a baby boy. Naging abala na si Willow sa pagdedecorate ng kanilang nursery.

They both agree to have their church wedding pagnakapanganak na si Willow . Kahit gusto ni Miguel na magpakasal na sila sa simbahan pero ayaw ni Willow. Pangit daw tingnan na malaki tiyan niya at di daw siya maganda kasi pangit daw siyang buntis.

The grandparents are getting excited every single day and anxiously waiting kung kelan manganak si Willow pero kahit sa paghihintay ay napupuno na ng mga laruan ang kwarto ng bata dahil maya't maya lang ay nagpapadala ang mga ito ng mga gamit.

"Para ng toy kingdom ang nursery ni Baby Troy ah. Wala na akong madadaanan" kunyari nagkocomplain si Willow sa mga elders.

"Hayaan mo iha, magpagawa tayo ng isa pang extension room para we can put all the toys of my apo." Nakangiting sambit ni Lolo Enrique.

"Oo nga kumpadre. Marami pa akong inorder online for our apo. It will arrive anytime soon." Sambit naman ng daddy niya.

Napailing at ikot mata na lang si Willow sa sinabi ng dalawang lolo.

"Hayaan mo na ang dalawang lolo Hon. Grandparents are really spoilers remember. It is now a big challenge to both us to discipline Troy . Right Grandpas?"

Kahit hindi pa bumabalik ang memorya ni Willow ay balewala na sa kanya dahil sa ligayang nadarama niya sa piling ni Miguel.

"Hon, kahit huwag na siguro bumalik ang alaala ko ay ok na. As long as you're here with me now." Minsang sinabi niya iyon kay Miguel bago sila matulog.

"Promise me Hon that if ever you'll gain back your memory that you will always still be with me no matter what. Promise me."

"Oo naman."

"No, promise me. " Giit ni Miguel.

"Ano ba yan. Bakit parang you sound so worried. Ano ba ang pwedeng kong gawin ha?" natatawa si Willow sa sinasabi ng asawa.

"Promise me. " May diin ng pagsambit ni Miguel this time.

"Oo na! I promise! Ang kulit ha!"

At niyakap ni Miguel si Willow ng mahigpit upon hearing what she promised.

***********************************

Isang text ang natanggap ni Miguel na ikinagulat niya. It was an unregistered number pero alam na alam niya kung kanino at sino ang sender. Di nagtagal ay nagring ang kanyang telepono at yung sender ng text na iyon ang tumawag.

"Hi! It's nice of you to call. What's up?" matamang nakikinig naman si Miguel sa sinasabi ng nasa kabilang linya at pumunta siya sa computer at tingnan ang schedule.

"I'm free by twelve till three in the afternoon. Same place?" muling tanong ni Miguel.

"Ok. See you in a while. Bye." Pagpapaalam ni Miguel sa kausap.

"Zen, I'm having a lunch out later and be back by three pm ok?" pagpapapaalam niya ng schedule sa secretary.

"Yes Boss."

11:30 ay umalis na si Miguel at nagpahatid sa driver sa restaurant kung saan niya kikitain ang kausap sa telepono kamakailan lang.

***************************************

"Mang Pedring, hatid niyo po ako sa address na ito. Kukunin natin yung inorder kong cake para kay Miguel." Sabay abot nito sa kapirasong papel kung saan nakasulat ang address sa driver.

Kanina pa tinatawagan ni Willow si Miguel sa cellphone pero di ito sumasagot. Baka nasa meeting. Tinawagan na lang niya ang sekretarya nito.

"Hello Zen, ang boss mo?"

"Ay Mam Willow, umalis po. Nag lunch out."

"Ay ganun ba. Would you know saan siya pumunta? Kanina ko pa tinatawagan sa cellphone pero di sumasagot eh. May itatanong sana ako."

"Ganun ba Mam. Hayaan niyo po kung makabalik or pagtumawag po babangitin ko po na tumawag kayo."

"Ok thanks. Ay sino pala kalunch niya?"

"Nako Mam, di ko rin po alam. Wala naman po sa appointment niya itong lakad niyang ito."

"Ok thanks ulit Zen. Bukas may ipapadala akong dessert sayo."

"Nako si Mam talaga sobrang thoughtful. Thank in advance Mam. Bye po."

"Mang Pedring, magpark na lang po muna kayo tapos puntahan niyo ako sa restaurant ha kasi di ko ata kayang bitbitin ang dalawang cake na kukunin ko." She decided to buy the two cakes that are Miguel's favorite kasi di niya ito macontact. May good news siya kay Miguel. Di pa man lumabas ang baby nila pero meron na siyang endorsement pala kay Baby Troy.

Nagpababa lang si Willow sa eskenita at nagsimulang maglakad papunta sa restaurant. Pagpasok niya sa restaurant ay nakangiting sinalubong ang mga personnel na nandun. Suki sila ni Miguel sa resting iyon kaya kilala siya ng mga ito.

"Mam, ihahanda lang po namin ang inorder niyo. Gusto niyo po ng juice?" tanong ng cashier sa kanya.

"Water na lang. Thanks." At tumingin tingin siya sa iba pang binibenta na nakadisplay sa estante. She gazed her eyes on the surrounding at medyo may nakita siyang pamilyar na bulto na nasa dakong tagong lugar. Na curious siya at gustong kumpiramahin kung si Miguel nga ba ang nandun at may kausap itong babae.

Di niya makitang masyado ang mukhan ng kausap nito dahil natakpan ni Miguel kaya umiba siya ng pwesto to get a better view at di siya nagkamali. The lady Miguel is talking to looks so familiar. And suddenly flashes came running in her mind. At bumalik sa kanya ang alaala nung hinalikan ni Miguel si Mariel sa party hanggang sa araw ng kasal ng mga ito.

Mas lalong nanlumo si Willow nung nakitang hinahawakan ni Mariel ang kamay ni Miguel at ang huli ay nakangiting tumititig dito.

"She's back and he still loves her." Biglang kinain si Mariel ng insikyuridad. Nanginginig na ang kanyang tuhod at nakakaramdam na siya ng panlalamig ng pawis.

"Mam, ok lang po kayo?" pagpupuna ng isang waitress sa kanya.

"Ha? Ang order ko ready na?"

"Yes Mam. Ito po." Sabay abot nito sa kanya ng dalawang cake.

Mabilis na kinuha ni willow ang cake at nagmamadaling umalis sa restaurant. Nanginginig ang tuhod pero pinipilit pa rin niyang maglakad.

"Not now please." Naiiyak na si Willow pero gaya ng dati, umeksena na naman ang kanyang binti at nasubsub si Willow kaya napaluhod siya.

"Mam, nako po. Ok lang kayo?" pag-alala ni Mang Pedring.

Nakaramdam si Willow ng pagsakit ng tiyan at nung inalalalayan siya ni Mang Pedring sa pagtayo at may naramdaman siyang mainit na likidong dumaloy sa kanyang binti.

"Mang Pedring, dalhin niyo po ako sa ospital." Paki-usap niya dito.

Dali-daling binuhat ni Mang Pedring si Willow at inupo tapos kinuha nito ang kotse na nakaparada lang sa tapat at mabilis na pinaharurut ang sasakyan.

"Miguel, kahit kailan ang bait mo pa rin. Maraming salamat sa pagtanggap mo sa imbitasyon namin ni Simon sayo." Nakangiting sabi ni Mariel at hinawakan ang kamay ni Miguel.

"No problem Mariel. Everything is part of the past now and I am sincerely happy for you and Simon at I'm looking forward to see your little princess."

Nasa ganung akto sila nung bumalik si Simon galing sa restroom.

"Pare, thank you so much for being so understanding. Hayaan mo, makakabawi din kami sayo in the near future."

"No problem Pare. Huwag na nating pag-usapan yun. Lahat naman tayo ngayon ay masaya na."

"So Pare, kayo rin pala ni Willow ang nagkatuluyan. Who would have thought!" natatawang sambit ni Simon.

Napailing lang si Miguel at nagsimulang magkwento tungkol sa kanila ni Willow. He's so proud and so in love with his wife na sa pagkakataong iyon ay bumabalik na ang memorya ng nakaraan at patungo na ng ospital dahil namimiligro ang pagbubuntis.

May waiter na lumapit kay Miguel.

"Sir, nandito po kanina si Mam Willow pala pero nagmamadali pong umalis."

"Ha? Bakit di ako nilapitan. Nakita ba niya ako dito?"

"Oo yata Sir. Nagmamadali pong umalis yun Sir."

Magsasalita pa sana si Miguel nung matantong nag riring pala ang cellphone niya. Mabilis niya itong sinagot at namangha sa ibinalita ni Mang Pedring.

"Guys, I'm really sorry but I have to go. Willow was rushed to the hospital. Dinudugo daw. I have to go. Ponso, but the bill on my tab please." At nagmamadaling umalis si Miguel papuntang ospital.

Chapter 25:

Willow is having pre-term labor. Her baby is already 7 months old at ayaw na talaga papipigil nitong lumabas kaya she was brought to the delivery room.

Kasabay ng pagluwal niya sa bata ay ang pagbalik ng kanyang memorya completely. At ngayon ay bumalik ang matinding galit niya kay Miguel lalo na sa nakita niya kanina. It was all nothing but lies. What he's showing her are all lies.

Ginupo ng matinding pagod at antok si Willow pero iisa ang naglalaro sa isip niya, makikipaghiwalay siya kay Miguel sa lalong madaling panahon.

Mga pamilyar na boses ang naririnig ni Willow. Palakas ng palakas ang mga ito. Gusto niyang gumalaw, gusto niyang dumilat pero tila hapong hapo ang kanyang pakiramdam. May makirot sa bahaging ibaba ng kanyang katawan at pati tuhod niya ay masakit din.

Dahan dahang dumilat si Willow at mukha agad ni Miguel ang kanyang nasilayan. He's smiling at her and planted a kiss in her forehead. Kunot noo si Willow na tiningnan ang asawa.

"Hi Hon. Baby Troy is placed in the incubator but he is fine. He's very healthy. See! He looks like me when I was a baby." At pinakita ni Miguel sa kanya ang larawan ni Baby Troy na kuha from his cellphone.

Walang kibong tinanggap ni Willow ang iniabot na cellphone ni Miguel at tumulo ang kanyang luha nung masilayan ang larawan ng anak. Napa-iyak siya dahil naawa siya sa bata na nasa loob ng incubator.

"Hon, please stop crying. Baka mabinat ka." At akmang yayakapin ni Miguel si Willow but she stopped him.

"I want to see my son." May diing pagkakasabi ni Willow .

"I'll ask the nurse to get you a wheelchair." Pasensyosong sagot ni Miguel.

She did not say thank you. She didn't say anything. She closed her eyes instead.

Bumuntunghininga si Miguel at umalis sa kwarto para pumunta sa nurse station.

"Sabi ng doctor ay bukas mo pa daw makikita si baby. You have to rest first. Do you want anything to eat?"

"No! I want to see my son now!" galit na sambit ni Willow. At dahil sa may pwersang pagkakasabi ni Willow ay bigla bumuswak ang dugo galing sa kanyang sinapupunan at kahit nakadiaper ay tumagos pa rin ito.

Napailing si Miguel sa nangyari sa asawa. Pero sa halip na tumawag ito ng attendant or hintayin si Nana Patring ay ito na mismo ang naglinis kay Willow . Kumuha ito ng maligamgam na tubig sa banyo at sinimulang linisin ang private part na yun ni Willow. Nagprotesta si Willow nung una pero wala din itong nagawa dahil pagod na pagod din ito para makipag-away.

"Please take some rest and stop moving. Baka mabinat ka lang at ikasasama pa ng katawan mo yan. Sige ka, baka di mo agad masilayan ang baby natin." Pagpapaalala ni Miguel sa kanya.

Parang natauhan si Willow sa sinabi ni Miguel at muli siyang nagpahinga hanggang makatulog muli.

Si Miguel ang nagkusang magbantay kay Willow at muli nitong pinauwi si Nana Patring.

Dalawang araw lang nanatili si Willow sa ospital at kibuin-hindi nito si Miguel. Tinaasan lang ni Miguel ang pasensya nito sa asawa. Wala pa rin itong kaalam-alam na bumalik na ang memorya nito.

Kahit nasa sasakyan ay hindi pa rin kumikibo si Willow . Miguel asked help already from Willow's doctor and the doctor told him that maybe Willow is in her post partum stage and often times, mahirap daw espellengin ang mga babae pagnasa ganung estado and he was advised na dapat habaan pa nito ang pasensya.

Pagdating nila sa bahay ay dumiretso agad si Willow sa kwarto at nagkulong. Ilang beses kumatok si Miguel pero hindi ito pinakinggan ni Willow kaya he patiently waited for her to subside. Pero laking gulat ni Miguel nung bumaba si Willow at bitbit ang isang maleta.

"Where do you think you are going?" nagpipigil ng galit na tanong ni Miguel.

"I'm going home!"

"Home? You are home. Pwede ba Willow , let's stop all these nonesnese!" halata na ang galit ni Miguel.

"This is not home Miguel! Bago ako maaksidente ay hiwalay na tayo and I don't know what got into you at bigla mong sinabi at bigla mo akong pinaniwalang engage tayo. Walang ng tayo Miguel. Tapos na tayo! You took advantage of my illness! Bakit? Dahil nakukunsensya ka? I don't need your pity Miguel. I have moved on with my life without you!" At muli itong nagsimulang lumakad pero hinawakan ni Miguel ang braso nito at sa tindi ng galit ni Miguel ay nahablot nito ang asawa at sumubsub ito sa kanya.

"Why are you doing this Willow ? Why are you making things complicated? Nagsisi na ako sa pambabale wala ko sayo nuon and I thought ok na tayo?"

"Apparently we are not! Let go of me!" at tuluyan ng lumisan si Willow sa bahay ni Miguel at ni magpahatid sa driver ay di nito ginawa. She got herself a cab waiting outside na kanina pala niya tinawagan nung dumating siya.

Chapter 26:

Dahil premature si Baby Troy ay nanatili pa ito sa hospital. Araw-araw ay nandun si Willow to nurse her little one. Ilang beses din silang nagpang-abot ni Miguel who she's still ignores. Sa kanyang condo siya tumuloy. Laking gulat ng kanyang helper nung dumating siyang bitbit ang mga gamit. Kinagabihan nun ay inapoy siya ng lagnat dahil sa pagkabinat. Muntik na siyang dalhin ng helper sa ospital at muntik na itong tumawag kay Miguel pero pinagbabawalan niya ito.

Willow is determined to work things out on her own. Galit na galit pa rin siya kay Miguel and she finds it unfair to be living with him in a life na hindi pala totoo. She believes that napipilitan lang siyang pakasalan ni Miguel dahil nabuntis siya nito. Iniwanan niya ang singsing sa bahay ni Miguel at wala siyang dinala ni isang gamit na bigay nito.

Di miminsang tinatawagan siya ni Celine but she rejected her call. Ayaw niyang magkaroon ng kaugnayan ka Miguel kahit pa ito ang tatay ng kanyang anak at kasal siya dito. She's finding it hard to believe him and ang nasa isip ni Willow ay mahal pa rin ni Miguel si Mariel base dun sa nakita niya.

"Pwede na ba tayong mag-usap?" mahinahong tanong ni Miguel sa kanya nung matyempuhan siya ni Miguel na bumisita kay Baby Troy.

"There's nothing to talk about Miguel. Just draft the annulment paper and I'll sign it so that we can both move on with our lives."

"What happened to you Willow ?"

"What happened to me Miguel? Baka mas tamang itanong na ano ang ginawa mo sa akin nung may sakit ako Miguel? Why did you let me believed all those lies?" galit sa sambit ni Willow .

"I was not lying to you Willow . What I felt for you was real. I even thought na magandang opportunity yun sa akin para makabawi sa lahat ng pagkukulang ko sayo dati. I thought we we're cool. I thought we were alright. We were happy then. What's wrong with you now?" frustrated na talaga si Miguel sa nangyayari sa kanila.

"Nauntog akong muli Miguel. Nagising na ako and tama ka bumabawi ka pero para ano? Para saan? Let's not make things complicated Miguel. Palayain na natin ang isa't isa and para maging masaya na tayong muli."

"Is this what you really want Willow ? Magiging masaya ka nga ba pag maghiwalay tayo? Paano ang bata? I cannot allow you to deprive me of my right to raise my child." Nagpipigil na sumigaw ni Miguel.

"Don't worry Miguel, I'll give you visitation rights to my son. Wala akong magagawa dahil ikaw ang ama. Pero yun lang ang kaugnayan natin. Apart from that ay wala na."

Dahil sa nadaramang galit at sa takot na baka ano pa ang magawa at masabi niya sa asawa ay minabuti ni Miguel na walk-outan si Willow.

" Sana hindi ka nagkamali sa iniisip mo Willow ." Ang huling katagang sinabi ni Miguel.

Duon pa lang tumulo ang mga luha ni Willow na kanina pa niya pinigilan. At siguro baka naramdaman din ng bata ang pagluha niya ay umiyak din ito.

Dali-daling pinasok ni Willow ang kamay sa loob ng incubator at hanaplos ang sanggol.

"Sorry anak. Tahan na. Mommy will never leave you. Tahan na."

Nung araw na inuwi ni Willow si Baby Troy ay pumunta din si Miguel. After he has paid the bills, he asked Willow again for the nth time na sa bahay na nila ito tumuloy pero tumangi pa rin si Willow .

Isang araw ay nakatanggap si Willow ang sulat galing sa abogado ni Miguel inviting her to talk about their annulment.

Kahit si Willow ang nagsuggest ng ganun pero di pa rin niya naiwasang manlamig nung matangap ang sulat na iyon. Huli na nung matanto niyang napaiyak na rin pala siya.

They were scheduled to see each other two days from the moment she read the letter.

Kinuha niya si Baby Troy sa kuna at niyakap ng mahigpit.

"Sorry anak ha. You will not have a normal life pero one thing I'll promise you is that you will still have a happy life. I cannot let your father be tied up with me for the wrong reason. He ought to be happy as well."

"I still love you Miguel and I'm so sorry if I had to do this. I guess this will be better for all of us." Sigaw ng isip ni Willow habang pinaghehele ang inosenteng sanggol.

**************************************

She's running late sa meeting nila ni Miguel at nag-iba pa ang venue nito. Hinihingal si Willow sa pagtakbo at palinga-linga siya at hinahanap ang abogado ni Miguel na supposedly ay siyang makakausap niya. Pero si Miguel ang nakita niyang nakaupo sa isang sulok at alam niyang hinihintay siya nito. Ang ipinagtataka niya ay wala itong kasamang abogado.

Mas kampante siya sana kung nandyan ang abogado nito at gayun din ang abogado niya para lahat ng legalities ay mapag-uusapan.

Masusi lang siyang tiningnan ni Miguel nung dumating siya at inimwestro nito na umupo siya sa bakanteng upuan na nasa kabisera nito. Bumalik ang dating seryosong Miguel at ni ngumiti ay di nito ginawa.

Matinding katahimikan ang pumapagitna sa kanilang dalawa. Di nakatiis si Willow kaya siya na ang nag-umpisang magsalita.

"Nasaan si Atty. Cruz?"

"He's not coming."

"Ha? Paano yung pag-uusapan natin? Ah it's ok, darating naman yung lawyer ko." Pilit pinapakalma ni Willow ang sarili

"He's not coming either." Walang emosyon pa ring sambit ni Miguel.

"What?"

Chapter 27:

"You heard me right. They're not coming. Its just gonna be you and me tonight."

Natampal ni Willow ang noo out of frustration. Alam niyang Miguel is into something and she hates surprises like this.

"Plinano mo ang lahat ng ito ano? I better get going!" at akmang tatayo si Willow nung paupuin siya ni Miguel.

"Sit down." He said sternly that startled Willow at napabalik ito sa pag-upo na parang maamong tuta.

"Let's talk like two consenting adults Willow . You've been acting so childish these days at pinapasensyahan kita. Pero this time around, I want you to listen to my conditions before I'll agree to what you're suggesting."

Natameme si Willow sa sinabi ni Miguel sandali. Pero biglang uminit din ang ulo niya kaya makikipagbalitaktakan sana siya dito pero dumating naman ang waiter kaya nanatili siyang tahimik.

She gave her order right away at maging si Miguel para maipagpatuloy ang naudlot na usapan. Pero dahil sa paglapit ng waiter na iyon ay huminahon ang pakiramdam niya.

"Ano ang mga kondisyones mo?"

"Patience Princess.... Have some patience... you wait till we're done eating."

"What? Let's talk and get things over done with. May anak pa akong naghihintay sa akin sa bahay." Galit na sambit ni Willow .

"Anak ko na dapat sana ay inaalagaan ko rin ngayon. Anak ko na pinagkakait mo sa akin dahil sa katigasan ng ulo mo. Anak na may karapatang magkaroon ng kumpletong pamilya." May diing pagkakasabi ni Miguel na ikinatahimik ni Willow.

"O ano, bakit natameme ka? Lost your tongue honey?" may pag-uuyam na sabi ni Miguel sabay inom ng wine.

"Bullshit Miguel. Saan patutungo ang usapang ito?"

"And the lady knows how to curse now. Impressive but not that much Mrs. Enriquez. You are still married to me and I will never give in to your request of an annulment unless ikaw ang magfile nito at ikaw ang aamin na psychologically incapacitated ka. Maganda yun so that you will be unfit to become the mother of my son and I can have full custody of him. Once I'll have that, you will never see him for the rest of your life!" and he flashed her devilish smile.

Napasinghap si Willow sa sinabi ni Miguel. Tama si Miguel. Mahihirapan nga siyang makuha ang annulment lalo na paghindi si Miguel ang may gusto nito. At kaya ba niyang akuin na siya ang may problema kaya siya magkikipaghiwalay? Paano kung magkatotoo ang sinabi ni Miguel at sa huli ibigay ang full custody kay Baby Troy. Makakaya kaya niyang mawala sa piling ng anak? At what if totohanin ni Miguel na ilalayo nga ang bata sa kanya. Hindi niya kakayin yun.

Huli na nung namalayan ni Willow ang pagtulo ng luha at napansin na lang niya ito nung tumulo ang mga ito sa kanyang kamay. Pinahiran niya ang mga luha at suminghot bago nagsalita.

Bumuntunghininga si Willow at pinipilit huminahon bago nagsalita.

"Ano ang ngayon ang gusto mong mangyari?"

"Ayan, madali ka naman palang kausap eh, pinapahirapan mo pa ang sarili mo sa pagmamatigas. Simple lang ang gusto ko. Bumalik kayo sa bahay bukas na bukas din right where my son truly belongs. Ipapasundo ko kayo sa driver tomorrow morning. Magsasama tayo sa iisang bubong gaya dati."

Tahimik lang nakikinig si Willow but something is already running on her head. Balak niyang itakas mamayang gabi si Baby Troy at magpakalayo-layo kay Miguel.

"At huwag kang magkakamaling itakas ang anak ko Willow at mas lalo kang malilintikan sa akin." Tila nahulaan ni Miguel ang nais niyang gawin.

Nanatili siyang tahimik at nakikinig kay Miguel. At nung matapos itong magsalita ay muli siya nitong tinanong.

"Nagkakaintindihan ba tayo Willow ?"

"Opo kamahalan!" may pang-uuyam na sabi niya.

Ngumiti ng tipid si Miguel. "Good! Marunong ka naman pala umintindi. Sige kumain ka na at marami ka pang liligpitin na gamit pag-uwi mo mamaya." At muling pinagpatuloy ni Miguel ang pagkain at hindi inalintala na nagpupuyos na sa galit ang babaeng kaharap.

Chapter 28:

Alas otso pa lang ng umaga ay nasa baba na ng condo ang driver ni Miguel at sinusundo silang mag-ina. Tinutoo na talaga ni Miguel ang sinabi nito sa kanya dahil napag-alaman niya sa guard kinaumagahan na nandun ang isa sa mga bodyguards ni Miguel at pinababantayan sila. Napapailing na lang sa galit si Willow . Mukha nga talagang wala na siyang kawala sa sitwasyon nila ni Miguel.

Tinawagan niya si Mommy Cha pagkatapos nilang magdinner ni Miguel kagabi at inilahad niya dito ang kundisyones ni Miguel.

"Alam mo girl, baka ito na rin ang daan na magkakaayos kayong dalawa. Bigyan mo siya ng chance. Lately naman kasi napapansin ko na nagbago na siya and he cared for you genuinely. Inaway ko kaya yan nung nadisgrasya ka. Mega sisi ako sa kanya dahil sa kapabayaan niya." Explains Mommy Cha.

"Ewan ko Mommy Cha, naguguluhan talaga ako. Siguro di rin naman ako manhid para hindi maramdaman yun pero what if ginawa lang niya yun for the baby and ayokong matali siya sa kasal na ito ng di niya ako mahal."

"Hindi naman siguro Girl. I know Miguel at pag may ginawa yan, sigurado siya lagi sa kanyang ginagawa otherwise siya ang unang aalis sa sitwasyong susuungin. Sa ngayon subukan mo na lang ang gusto niyang mangyari. Malay mo baka magwork-out naman. I'm sure magwork-out din ang lahat ng ito. Try to learn to trust him again girl."

"Hindi ko pala na kwento sayo na nakita ko sila ni Mariel na hawak kamay sa isang restaurant." And she tried to blink her tears.

"Kelan ito nangyari?"

"Nung araw na nanganak ako." At inilahad niya dito ang nasaksihan.

"Ano ka ba. Mariel is married to Simon na. May baby girl na nga sila and they were here for a vacation. Simon was with Mariel that time at isa sa sinadya nila is si Miguel dahil humingi ng tawad ang dalawa dito. I was there nung lunch na yun but nauna lang akong umalis dahil may appointment pa ako. Hay nako Willow , sana nilapitan mo sila at di ka sana nagdadrama. Aminin mo kasi na nagseselos ka pa rin kay Mariel."

Napanganga si Willow sa nalalaman galing kay Mommy Cha.

"At saka walang bukambibig ang asawa mo nung oras na nag-uusap kami kundi ikaw. Ikaw na lang lahat. Ikaw na isang magaling na asawa. Nagsisi nga daw siya on how he treated you before and he was glad that he was given this opportunity to make up for everything."

Tuluyang napahagulgul si Willow sa sinabi ni Mommy Cha. Niyakap ng kaibigan ang umiiyak na si Willow at natatawa ito.

"Hay nako sayo Willow . Yan, yan ang napapala sa maling akala. Masyado kang reactive kasi eh. Masyado kang drama queen tsaka nakakaloka ka ha, ang tagal mo bago sinabi sa akin ito. Nagmamatigas ka eh. Ilang beses ba kitang tinawagan kahit nasa abroad ako pero ayaw mo akong sagutin. Nakakainis ka." Kunyari nagtatampo ito.

"Sorry na friend. Magulo lang talaga ang isip ko nung mga panahong iyon tsaka busy kasi ako sa pag-aasikaso ng inaanak mo."

"Oks lang yun. Basta promise me next time magsabi ka ha. Baka sakaling makatulong lang naman."

Ngumiti si Willow at nagthank you sa kausap sa telepono.

Tiningnan ang anak na payapang natutulog sa kuna at kinuha at niyakap ng mahigpit.

"Baby Troy , uwi na tayo sa daddy mo bukas. I'll give you a complete family na anak. Sorry ha kung naging mapride si Mommy. Biktima lang ubod ng pagmamahal kasi." At hinalikan ang anak bago inilapag muli.

"Yaya, ihanda ma na lahat ng gamit. Babalik na tayo sa bahay bukas ng umaga."

*********************************

Nakatayo si Miguel sa may paanan ng pintuan nung dumating sina Willow . Bagama't hindi naman ito galit pero di rin ito ngumingiti.

Nakabuo ng desisyon si Willow nung gabi. Lulunukin na niya ang pride at susubukang e work-out ang relasyon nila ni Miguel. Hindi naman matatawaran ang kanyang nadarama kay Miguel. Mahal na mahal pa rin niya ito.

Nakangiti si Willow habang binabagtas nila ang kahabaan ng EDSA. Tila alam din ni Baby Troy na pauwi na sila kasi tulog na tulog lang ito sa sasakyan habang silay nagbibyahe. Hindi mawari ni Willow ang naramdaman sa mga sandaling iyon. Naeexcite siya at kinakabahan all at the same time.

Nung makita niya si Miguel who's sporting a white shorts and black polo shirt na nakapamulsa sa may paanan ng pintuan ay napasinghap siya at lumakas ang pagtahip ng kanyang puso. Kung wala ng lang siyang balat at buto ay baka kumawala na ng tuluyan ang kanyang puso sa lakas ng pagtibok nito.

Pagbaba niya ay sinalubong siya ni Nana Patring.

"Nako! Nako! Nakauwi na rin sa wakas ang prinsipe ng palasyong ito!" excited na sambit ni Nana Patring matapos siya nitong yakapin at masilayan ang natutulog na anak. Nagpakitang gilas din ata si Baby Troy dahil nginitian nito si Nana Patring kahit nakapikit ang mga mata.

"Nako! Ke gwapo ng batang ire! Kamukhang kamukha ng tatay! Hoy Miguelito, bakit nakatayo ka pa diyan." Tawag nit okay Miguel.

Lumapit si Miguel sa kanila at hinalikan nito ang anak at tinanguan lang siya.

Dismayado si Willow sa ginawa ni Miguel. Pero ano ang iniiexpect niya eh di nga ba nagbabangayan pa sila nung nagdaang gabi. Hindi naman alam ni Miguel ang nabuo niyang desisyon.

Chapter 29:

"Anong nangyari sayo?" nababahalang tanong ni Willow nung makitang paika-ikang naglalakad si Miguel at nakacast na ang isang binti nito. Nagsabi lang ito sa kanya kanina na magbabasketball at ngayon umuwi na ito na nakacast na ang binti.

"I slipped." Seryosong sagot ni Miguel.

Bagama't nakatira na sila sa iisang bahay ay hindi pa rin sila nagsasama sa iisang kwarto. Willow sleeps in Baby Troy's nursery. Tinanong siya ni Miguel nung pagdating nila kung saan niya gusto matulog. Nahiya si Willow na sabihin na sa kwarto nila kaya nagkasubuan na at sa kwarto siya ng anak natutulog. Miguel had her things moved to the baby's room.

"Paanong nangyari?"

"I had a bad fall. Pag lay-up ko, I landed on the wrong foot. I just had a dislocated knee and sana no need for surgery kung maayos sa cast."

"Can you manage?" di napigilang itanong ni Willow sa asawa. Gustong gusto na niya itong alalalayan but her pride and shame is stopping her.

"I'll be fine. Sige, akyat na muna ako."

Sinundan ng tingin ni Willow ang paika-ikang naglakad na si Miguel. Alam niyang nahihirapan ito. Paano kaya ito maliligo eh hindi dapat basain ang naka cast na binti. She's worried dahil alam niyang hindi nakakatulog si Miguel paghindi ito nakaligo at mas lalo na pagaling ito sa basketball.

Umakyat na rin siya at tumuloy na sa kwarto nila ni Baby Troy. Pinapakiramdaman lang niya ang asawa na nasa kabilang kwarto lang. Parang siyang isang detective na pilit pinapakinggan kung ano ang nangyayari sa kabilang kwarto. Nung makarinig siya ng mura at pagbagsak ng kung ano sa kabilang kwarto ay sinabihan niya agad ang yaya ni Baby Troy na natutulog na bantayan na muna ang bata.

Kinakabahan man si Willow ay hindi rin siya mapapanatag kung di niya matingnan kung ano ang nangyayari sa asawa sa kabila.

Mahina siyang kumatok sa kabilang kwarto pero walang sumagot sa kanyang katok kay nangahas na siyang pumasok sa kwarto. Tama nga ang hinala niya dahil wala sa kwarto si Miguel. Nasa banyo ito base sa ingay na narinig mula doon. Mas lalo siyang kinabahan dahil sa lugar kung saan naroon si Miguel.

"Miguel..." mahina niyang sambit pero wala pa ring sumagot kaya kumatok siya sa nakaawang na pintuan sa banyo.

Nakita niyang nahihirapan si Miguel na ipusisyon ang sarili kung paanong di mabasa ang binti nito habang naliligo. Naabutan niyang nakatalikod si Miguel sa kanya.

"Miguel..."

Lumingon si Miguel sa kanya at halata ang pagtataka kung bakit nandun siya. And that's when she realized that Miguel is naked.

"Ah Miguel, I heard noises. Do you need help?" hindi siya makatingin ditto habang nagtatanong. Apektado siya sa kahubaran ni Miguel.

"No thank you I can manage."

Pero alam niyang nahihirapan ito kaya kahit kinakabahaan ay lumapit pa rin siya sa asawa at kinuha mula dito shower head at pinaupo ito dulo ng bathtub. Pumasok na rin siya sa shower room at tinimpla ang tubig ng shower according to his preference. Binalot na rin niya ng towel ang apektadong binti ni Miguel.

Sinimulan niyang basain ang kanang parte ng katawan ni Miguel dahil ang kaliwang binti naman nito ang natamaan. Unang dapo ng tubig sa katawan ng lalaki ay napaigtad ito kasabay ng pagkabuhay ng kalamnan nito. Iniiwasang tingnan ni Willow ang parte ng katawan ni Miguel na iyon habang si Miguel naman ay titig na titig sa kanya.

"Please raise your right arm."

And so he did. Hindi naman din pupwedeng hindi mapadako sa kanyang iniiwasan ang pagbuhos ng tubig dito kaya kahit na nakokonsyus siya ay ginawa pa rin niya. Kumuha siya ng sabon at inumpisahang sabunin ang asawa. Siya mismo ay nahihirapan na rin sa ginagawa. Ilang buwan na ba si Baby Troy? Six months? Ganun na rin sila katagal walang contact ni Miguel.

Dahil sa lumilipad ang isip ay nasagi niya buhay na buhay na pagkalalaki ni Miguel na ikinasinghap ng lalaki.

"Sorry"

Pero di nagsalita si Miguel bagkus ay hinapit nito ang beywang ni Willow palapit sa sariling katawan.

"Miguel..."

"It has been a while wife..."

Chapter 30:

"Miguel..."

Miguel stood up leaving his other leg still outside of the bathtub. Nakahapit pa rin ang braso nito sa beywang ni Willow. Dahil sa ginawa ng lalaki ay natapat na ang dutsa sa katawan ni Willow kaya nabasa ito at bumakat ang puting pantulog sa katawan nito. Mas lalong nabuhay ang katawang lupa ni Miguel nung maaninag ang katawan ni Willow.

Dahan-dahang bumaba ang mga labi ni Miguel sa labi ng asawa ang without battling an eyelash, he finally claim her lips.

Naging banayad ang halik ni Miguel kay Willow pero pagkaraan ng ilang saglit ay naging mapusok na ito at mapaghanap. Maging si Willow ay di na naiwasang tumugun sa mga halik ni Miguel. Nadadala na rin siya sa kapusukan at nagsimulang tumugun sa mga halik nito.

"I miss you Honey." Miguel said in between kisses.

Mas lumalalim ang halik ni Miguel at muli itong umupo pero tangay tangay na siya nito. Nabitawan na rin niya ang showerhead at ang kanyang mga braso ay nakapulupot na sa leeg ni Miguel habang ang kay Miguel ay sa beywang niya. She sat astride him at walang ng espasyo ang nakapagitan sa kanila.

"Miguel..."

"Don't you miss me Honey?"

"Miguel..."

"Say it!"

"I miss you too!" she said in between moans.

Pinapalandas ni Miguel ang mga kamay papunta sa bahaging pang-upo ni Willow. He didn't get contented to touch her with her clothes on kaya ipinasok ni Miguel ang kamay sa ilalim ng damit ni Willow without letting go of her lips.

He managed to let go of her clothes ng di man lang namalayan ni Willow. Pareho na silang hubo't-hubad habang sumasayaw sila sa tugtug ng kamundunduhan.

Biglang napasigaw si Miguel kaya natigilan si Willow.

"Bakit?" natarantang tanong ni Willow. She automatically let go of him and stood up. Kahit nakahubad ay dali-dali niyang tiningnan ang binti ni Miguel.

"Alin ang masakit?"

Hindi maipinta ang mukha ni Miguel dahil sa nadaramang sakit.

Kumuha ng towel si Willow at itinapis sa kahubaran at masusing tiningnan ang binti ni Miguel.

"Saan dito ang masakit?"

Itinuro ni Miguel ang bahaging kumikirot. Masusi itong tiningnan ni Willow at nakita niyang maga nga ito. Mali yata ang pagkakatangay nila sa kapusukan kanina dahil napupwersa ang binti ni Miguel.

"Tapusin ko na ang pagpapaligo sayo. Huwag mo muna masyado igalaw ang binti mo para hindi kikirot."

Pagtalikod ni Willow para muling abutin ang shower head ay muli siyang niyakap ni Miguel and he buried his face on her back.

Natigilan si Willow sa ginawa ng asawa.

"I miss you so much Honey."

Hindi makakilos si Willow.

"Please come back to me Honey. Let's make our marriage work." Sambit ni Miguel and she swears na nahihimigan niya na parang umiiyak ang asawa.

Umikot si Willow para makita niya mukha ni Miguel at hindi nga siya nagkakamali dahil may mga luha ang mata ng asawa.

Willow wasted no time and she hugged Miguel. Matagal na niyang hinintay ang pagkakataong ito.

"I miss you too Honey and yes I want our marriage to work. Please forgive me..." hindi na pinatapos ni Miguel si Willow sa sasabihin.

"Nothing to ask forgiveness for Honey. Let's forget what happened and start anew. I love you very much and like I said before, sorry if it took me a while to realized it."

Tuluyan ng napaiyak si Willow sa sinabi ng asawa at mahigpit itong niyakap. Matagal sila sa ganung posisyun hanggang maramdaman ni Willow ang lamig na nanunuot sa kanyang balat.

"Halika na, tapusin ko muna ang pagpapaligo sayo. Ikaw kasi kung ano-ano ang ginagawa mo eh." May himig na biro ang sabi niya sa asawa.

"Eh ma dyeta ka ba naman ng ilang buwan. Ikaw kasi tinitiis mo ako. At naudlot pa rin hanggang ngayon. Pero this time around ay hindi na." at mabilis siya nitong binitbit palabas ng shower room.

"Miguel ano ba! Put me down. Baka mapaano ang binti mo!"

Pero di alintala kay Miguel ang bigat niya at kahit paika-ika ito ay nabitbit pa rin siya nito papunta sa kanilang kama at di na nagpapigil si Miguel sa pagkakataong ito na isakatuparan ang kanina'y naudlot na pagpupulo't gata.

Natulog silang magkayakap at kuntento. Hindi matatawaran ang kaligayahan ni Willow dahil sa wakas ay nabuo na rin ang kanyang pamilya.

Pagkalipas ng tatlong buwan ay nagpakasal na rin sila sa simbahan at ang tumayong ring bearer na nasa stroller ay walang iba kundi ang kanilang baby na si Troy. Maid-of-Honor naman si Mommy Cha sa ikalawang pagkakataon at gaya ng nakaraan ay siya pa rin ang gumawa ng gown ni Willow and the rest of the entourage.

Nag-attend din sa kasal sina Celine at Philip gayun din sina Simon at Mariel. Let bygones be bygones ika nga. Pareho naman silang maligaya lahat kaya kinalimutan na nila ang nakaraan.

Ang pinakamaligaya sa lahat ay ang parehong ama nina Willow at Miguel. Natuloy na ang pagiging magkumpare ng dalawa at parehong hindi magkanda-ugaga sa pag-alaga ng apo.

"Ladies and Gentleman. We would like to thank our family who have been very supportive and understanding. To our relatives and friends especially those who came all the way home just to attend our wedding...." At nagpatuloy si Miguel sa pagpasalamat.

"And to my wife. Hon, thank you for holding on. Salamat sa pagiging makulit dahil iyan ang naging susi kung bakit tayo nandito ngayon. I may have not realized sooner that I love you but I'm glad I did now. I love you so much Honey and I want to spend the rest of my life loving you and our children." And Miguel kissed his wife Willow.

"Napasalamatan na ng asawa ko kayong lahat at sa pangalawang pagkakataon ay maraming maraming salamat for coming. Oo Hon, makulit nga ako pero sayo lang ako makulit. Ang ilap mo kasi eh." Pabirong sabi ni Willow.

"Pero seriously, akala ko talaga wala na tayong pag-asa... wala akong pag-asa sayo. Masyado ka kasing manhid dati kaya ako na ang lumigaw sayo. Pero masyado kang pakipot eh!" nagkatawanan ang lahat ng tao sa sinabi ni Willow.

"Until that accident happened." Gumagaragal ang boses ni Willow nung maalala ang nangyari kaya Miguel put his arms around her.

"Pero dahil sa accidenteng iyon ay dun tayo nagkalapit ng tuluyan at along the way ay lumalaki na rin si Baby Troy sa aking sinapupunan at gusto ko ring sabihin sayo na magkakaroon na ng kapatid si Baby Troy soon."

Napatingin si Miguel sa asawa at di na nito napigilan ang sarili at niyakap ng mahigpit ang asawa dahil sa nadamang kaligayahan. Palakpakan ang lahat ng tao dahil sa sinabi ni Willow na magandang balita.

"Mantikin niyo, magkakaroon na ng kapatid si Baby Troy! Yahoo!!!!!" at nagtatalon pa si Miguel dahil sa masayang balita at muling niyakap at hinalikan ang asawa.

"I love you Wife!" sambit ni Troy bago hinalikan ni Miguel ang asawa.

"And I love you more my husband."

Abangan ang pinakahuling kwento nina Celine and Philip in

I WISH I COULD BE YOUR SOMEONE!