Kızlarla avlarımızın beynine girerek beyinlerine korku dolduruyorduk başını döndürüp bayılmasına neden oluyorduk, gözlerimizle kendimizi beden" in içine giriyor gibi yapıyorduk ama aslında hiç birşey olmuyordu ama hayvanımız onun içinde olduğumuzu sanıyordu bu yetenekle biz herşeyi yapardık.
173. Sayfa
Kimse bize engel olamıyordu bütün sevdiğimiz hayvanların beynine girip onların kanını içmek çok güzeldi. Ama yaratıklar artık daha güçlüydü onları yeniyorduk ama bu gerçekte çok zor oluyordu. Zamanla fırtına yaratıkları yenilmez oluyordu artık sadece fırtına varken değil her an belli oluyorlardı bu herkes için büyük bir tehlike oluyordu, kimse dışarı çıkamıyordu biriyle karşılaşmak bile bizi yok edebilirdi
Taylor: Reyçıl şimdi ne yapıcaz?
Reyçıl: bilmiyorum
Taylor: ne demek bilmiyorum
İnna: böyle birşey olucağını bilmeliydik
174. Sayfa
Yaratıkların buraya gelebileceğini güçlü olucağını tahmin bile etmemiştik. Havanın sürekli güneşli olması onlarda hiçbir yan etki göstermemişti
Reyçıl: bu mümkün bile değil
Taylor: bu ne şimdi ya?
175. Sayfa
: bize ne oluyor?
Reyçıl: saldırı teknik olarak saldırı düzeyimiz çok fazla bazılarına bakarsan düzeyler çoğu zaman düşük çoğu zaman fazla olur
Taylor: bu gerçekten mümkünmü?
Reyçıl: elbette.