Chapter Twenty-Nine
"Hindi mo pwedeng gawin 'yan Lukas...!" Biglang dumating ang isang matandang babae.
"Ako ang mayordoma dito, oo anak ka ni Romulo pero hindi ikaw ang pwedeng magpatalsik sa mga katulong dito." ani niya sa ma-awtoridad na boses,
"Wala akong pake nanay Nelly, paalisin mo silang dalawa dahil binabastos nila ang bisita ko. Pinagchichismisan nila si Cairo na nasa harap lang nila at sinasabi ang kung ano-anong masasama tungkol sa kaniya kahit hindi iyon totoo!" Galit ni turan ni Lukas, natatakot tuloy ako.
"Gusto ko bukas na bukas ay wala na silang dalawa dito! Sapat naman na sigurong dahilan 'yon para paalisin mo sila dito. Hindi nila kayang patahimikin ang bibig nila." Matigas na turan ni Lux,
Tumango ang babaeng nagngangalang nanay Nelly, "Kung gayon, naiintindihan ko Lukas. Sige na, mag-impake na kayong dalawa." ani ni nanay Nelly sa dalawang katulong. Talaga b'ang papalayasin sila?
"Sir Lukas, parang-awa niyo na po..." Lumuhod ang dalawa sa harap ni Lukas at parang piniga ang puso ko.
"Ayaw ko na ulit makita ang pagmumukha niyong dalawa." Seryosong turan ni Lukas bago ako hinarap, bakas pa rin sa mukha ko ang pagkabigla pero agad akong niyakap ni Lux hanggang tuluyang lumabas si nanay Nelly at ang dalawang babae.
Kumalas sa pagkakayapos si Lukas, "Sige na Cai, kumain kana." Malumanay nitong turan, ibang-iba sa kanina.
Bahagya akong napalingon sa aking pinggan, "Tapos na ako." sagot ko rito, bahagya siyang napangiti bago utay-utay tumango.
"If that's the case, let's go." he calmly said, he help me to stand up from the chair. With our hands intertwined, we took the stairs up to his room.
"Anong gagawin natin ngayon?" tanong ko habang nagto-toothbrush siya, pina-una na niya kasi akong mag toothbrush kaya it's his turn now.
Nakita kong ngumisi ito, "Wala naman, pagod ako. Bakit may balak ka ba?" Malandi niyang tanong, napa-irap naman agad ako.
I scoffed, "Of course none! I'm going to bed." I said with a slight pout on my lips. I went to his bed and as my body hit the soft and comfortable mattress, an unexpected whimper escaped my lips.
My eyes grew wide and my eyes travelled at Lux, he have this teasing grin on his lips.
"Wow, what a good night." he said before shaking his head and spitting the bubbles on the sink.
I examined his movements as he wipe the side of his lips with his fingers to remove the excess bubbles.
I gulped, "It wasn't intentional! Aksidente lang!" I defended before covering my body with his thick blanket. I heard him chuckle but I couldn't see what he's doing cause I'm covering my whole body with the blanket.
"This is mine." He uncovered my head as he thug the blanket.
"I'll turn off the lights now, I like it better that way." he said in a honeyed voice that actually send chills down my spine.
He lay down on the bed facing me, it didn't make things better. It resulted on my body's heat increasing that it's starting to feel uncontrollable.
I closed my eyes, brushing off the heat, but I felt his hand on my cheek.
"Bastos." I yanked his hand away,
He chuckled in a deep tone, is this is sleepy voice? "How come? I haven't done anything yet." he said, teasing. I scoffed and faced my back at him.
"Ay grabe..." he mumbled, he didn't move nor say anything in few seconds, until I felt his strong arms around my waist.
"Lux...!" I whimpered, not wanting what his doing but at the same time not wanting him to stop.
"Shh~ just let me have this, this will serve as your payment. Sleep with me, literal sleep." he said, his voice sounding more hoarse.
I felt my body heating up even more, his hot breath heating my nape is not helping at all. But I need to control and stop myself. I let out a deep sigh before closing my eyes to sleep.
Nagising ako sa lakas ng sikat ng araw. May sliding door nga pala sa kwarto ni Lux at doon nagmumula ang liwanag. Kinapa ko ang pwesto ni Lux at bigla akong napabangon nang hindi ko siya madama roon.
Bumangon na ako ag nag hilamos. Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Hindi pa rin ako makapaniwala na nagpakulay ako ng buhok. Kagaya ng sabi ni Lux ay bagay nga sa akin ito, nakakapanibago lang sa paningin ko.
Kinuha ko ang cellphone ko at nag bumati kay mama. Saka ako lumabas ng kwarto, pagbaba ko ay andoon na ang mga katulong nila na naglilinis. Nagulat pa ako nang mag bow ang mga ito sa akin. Grabe naman!
"Cairo, gising kana pala, hinihintay kana ni Lukas sa hapag." ani ni nanay Nelly, ngumiti ako at dumiretso na sa dining.
"You're finally awake..." ani ni Lux at itinabi na ang cellphone na hawak niya.
"Dapat ginising mo manlang ako." Ani ko nang maka-upo, inabot ko ang kanin at siya naman ang ulam.
"I decided not to, ang sarap kaya ng tulog mo." sagot niya, inabot ko naman sa kaniya ang kanin at ako naman ang ulam.
"After breakfast, go take a shower and I'll send you home." he calmly said while we're having breakfast.
"Uuwi kana sa Tiaong?" tanong ko habang kumakain, napanisn kong natigilan ito habang nakatingin sa akin.
"Bakit? Ayaw mo ba? Gusto mo ba dito nalang ako? Pwede naman." sagoot nito na may nakakalokong ngiti sa labi, napatawa tuloy ako.
"Hindi 'no, I'm sure kailangan mo'ng umuwi." sagot ko at utay-utay itong tumango.
"Pag-uwi mo i-kamusta mo nga pala ako kay Elora." ani ko at nakita ko itong nakangisi.
"Sira ka!" Inis kong turan at napatawa siya.
"By the way, Cai, this is a high quality medication for your hyperventilation, pinabili ko 'yan sa ospital sa amin. Tatagal 'yan na supply mo so you wouldn't have to buy, please lang Cai, avoid too much emotion okay? At kapag nabalitaan ko na nag-iiyak ka nanaman dahil sa akin makakaluwas nanaman ako dito." Nag-aalala nitong turan, kinuha ko ang isang kahon ng gamot. Branded ito pero katulad pa rin ng gamot ko. 'Yon nga lamang ay generic ang akin.
Natapos kaming kumain at naligo na ako, pinahiram niya ulit ako ng damit, this time a pedal and a black shirt.
"Ready?" tanong niya habang naghihintay sa labas, tumango ako at sumakay na kami sa sasakyan nila pauwi sa 'min. Sa gitna ng biyahe ay tinapik niya ako sa braso.
"You know what, this is hard for me, leaving you knowing that you need extra care. It's hard for me, parang gusto ko nalang manatili sa tabi mo." he softly said, kahit kinikilig na at pakiramdam ko ay sasabog na ako, napatawa ako ng pagak.
"Hindi pwede, kailangan mo'ng umuwi. Saka hindi malala ang kalagayan ko." sagot ko at bahagya itong napahagikhik.
"Basta Cai, promise me, promise me you'll always take care of yourself. And kapag namimiss mo ako, call me, and I'll talk to you 24/7." Turan niya at napatawa ako.
"OA mo," I mumbled, kahit kinikilig na.
Dumating kami sa bahay ag laking gulat nila mama.
"Oh, andito na pala kayo. Ang aga niyo naman." ani ni mama at nagmano kami ni Lux
"Uuwi pa po kasi siya kaya hinatid na agad ako." sagot ko at tumango si mama.
"Sige po tita, alis na po ako, ingat po kayo." ani ni Lux at kumaway pa, si mama naman ay ganon din ang ginawa.
I have this urge in me na pigilan siyang umalis pero hindi pwede, kailangan niyang umuwi. 'Wag kang selfish Cairo.
"Lux, wait!" Agad siyang nap baling sa akin at tumakbo pabalik.
Mabilis ko siyang niyakap na ikinagulat niya.
"Mag-iingat kayo, ha?" ani ko at kumalas na, napangiti siya at tuluyan nang umalis.
Bigla kong na alala ang kasunduan ko sa sarili ko noong nakaraang araw.
Sige Cai, kung andito nga siya bukas, tigilan mo na ang kakaisip ng negatibo. Maniniwala ka na sa kaniya.
Maniniwala na ba ako?
Grey's POV
"Ayos ka lang ba anak?"tanong sa akin ni mom habang inihahain ang pagkain sa lamesa.
I slowly nod, "Opo, ayos lang po." ani ko at nagpilit pa ng ngiti, naupo na rin siya sa harap ko at kumain.
"Mom, kailan po ang dating ni dad?" tanong ko habang kumakain kami ni mom, nag-angat siya ng tingin at napa-isip.
"I don't know, Grey. Baka next week?" ani niya at tumango ako. Next week nanaman? 'Yan din ang sagot niya sa akin noong mga nakaraang araw. Puro next week hindi naman talaga dumadating si dad.
"Bakit anak? May gusto ka b'ang puntahan? Pwede naman na ako nalang ang kasama mo." Masayang turan ni Mom, ngumiti nalang din ako at umiling.
"Wag na mom, may trabaho pa kayo." sagot ko at nawala ang ngiti sa labi ni mom at tumango.
"O gusto mo b'ang sumama sa office? Pwede ka naman doon, hindi kana bata kaya nakakasigurado ako na hindi ka mag kukulit eh." Parehas kaming napatawa sa tinuran ni mom .
"Wag na mom, ayos lang ako dito." sagot ko at sumubo ng pagkain.
"Eh, kasi naman anak, maghapon ka nalang nakakulong dito. Mag papasukan nalang ulit tapos hindi mo manlang nae-enjoy ang bakasyon." Malungkot na turan ni mom.
"It's fine mom, hindi naman talaga ako mahilig lumabas." sagot ko at tumango nalang siya.
Natapos kaming kumain at nagboluntaryo na akong maghugas ng pinagkainan. Alam ko kasing maliligo at mag-aayos pa si mom kaya nagkusa-kusa na ako.
Nang matapos akong maghugas ay napabuga ako ng hangin. Basang-basa na ang laylayan ng damit ko gawa ng talsik ng tubig.
Nagpunas ako ng pawis gamit ang likod ng kamay ko at ibinagsak ang sarili ko sa sofa. Hindi lang naman kasi talaga mga pinggan at baso ang hinugasan ko, maski mga pinaglutuan ay isinama ko na rin.
Nakita ko ang phone ko na nakapatong sa center table at kinuha ito. May mga messages ako at ibang notification sa social media.
Napagdesisyunan ko na maglaro nalang ng mobile games at doon nanaman lang ubusan ang oras ko sa buong mag hapon.
Ilang minuto ang nakalipas ay narinig ko ang lagatak ng sapatos ni mom pababa ng hagdan.
"Tapos kana mag hugas, Grey?" tanong ni mom, hindi ko makita kung anong ginagawa niya dahil nakatuon ang attensyon ko sa laro.
"Aalis na ako Grey, 'yong lunch mo initin mo nalang, bye!" she kissed the top of my head and leave the house.
Ilang minuto pagkatapos niyang umalis ay natapos ang laro ko. Papatayo sana ako para kumuha ng tubig nang biglang tumunog ang phone ko.
Nathalie Genesis Mexillano Invited you to SV University Free Wall.
Kumunot ang noo ko, 'yon siguro ang pinag-uusapan ng mga kaklase ko noong isang araw na may mga naaasar daw sa page na 'yon. Pero Free Wall nga diba? Wala dapat maaasar.
Pumunta na ako sa kitchen at kumuha ng tubig, bago ako umalis ay tiningnan ko kung anong lunch ang iniwan sakin ni mama. Adobo! Favorite ko 'yon!
Bumalik na ako ng sala at kinuha ang phone ko bago pumunta ng kwarto ko at maligo.
Nagpapatugtog pa ako habang naliligo. Nang matapos ako ay lumabas na rin ako ng banyo at nag suklay sa kwarto. Natapos na ako sa lahat-lahat ay muli kong kinuha ang cellphone ko para mag laro.
Pero may kung anong nakakuha ng attensyon ko sa notifications. May nag mention sa akin sa group chat namin na mag kaklase. Bakit kaya?
May kung ano silang pinag-uusapan sa group chat na hindi ko maintindihan. Sinubukan kong mag back read pero parang masyado na silang maraming napag-usapan at hindi ko mahanap ang puno't dulo.
Kaya binalewala ko nalang iyon at nag laro nalang muli.
10:30am ay napag-isip-isipan kong bumaba at uminom ng tubig. Pag baba ko ay hindi nalang tubig ang nainom ko at nakita ko pa ang kalahating bote ng 1.5 liter ng soft drinks.
May mga potato chips din kami sa shelf at kumuha na rin ako. In total, 'yong imbis na kuha ko lang ng tubig ay naging miryenda na.
I was scrolling through my social media at puro memes lang ang nakikita ko. Then a notification pop up on my screen, a message actually.
From: Code
Uy! Nakita mo na 'yong post ni Genesis sa SV University Free Wall?
Kumunot ang noo ko sa message niya? Ano b'ang meron sa Free Wall na 'yon at iyon din ang pinag-uusapan nila sa group chat?
To: Code
Anong meron doon?
From: Code
Tf?! Hindi mo pa nakikita?!? Kasali kaba sa University Wall?
To: Code
Hindi, ano ba 'yon?
From: Code
Ah basta! Check mo feed mo.
I closed my Messenger app at binuksan na ang social media gaya ng sabi ni Code. Muli kong nakita ang invitation sa akin ni Genesis sa Free Wall. This time I accepted it.
My brows furrowed when I saw some post at the top of it. Some are form higher years at iyong iba naman ay mula sa mga alumni ng USV.
"Anong batch nga 'yong maraming mahaharot na lalaki?" I read one of the post from a 3rd year. Then I checked the comments.
"Batch 21 yata." I read it out loud, muling kumunot ang noo ko and scroll more from the comment.
Samuel Ray
Maraming naghaharutan sa second floor ng main building. Alam na kung sino?
John Eric Uy
Ah sila ba?! Hahahhaha, kala kung sino.
Marc Eadan Baxin
Sino ba 'yong nasa pic na post ng first year?
Umalis na ako sa comment section at muling nag scroll. Natigilan ako nang makita ko ang post ni Genesis. It's a picture of two men in the library, and somehow... it looks like me and Code.
Na-agaw ang atensyon ko ng message ni Code na agad kong pinindot.
From: Code
Siguro naman nakita mo na?
To: Code
Yep, bakit parang batch natin ang tinutukoy nila? Most likely pinaparinggan tayo?
From: Code
Baka lang, pero hindi sure kaya hayaan mo na.
I sigh looking at Code's reply. Siguro nga ay hindi dapat ako mag-alala. Muli akong bumalik sa feed ko at zinoom-in ang picture. Tama nga, hindi nga halata na kami iyon.
Natapos akong mag miryenda, ang tanga ko dahil hindi na dapat ako kumain dahil oras na ng lunch.
"Mamaya nalang." Bulong ko nang mapag desisyunan ko na alas doze nalang kumain.
Bumalik na ako pataas at humiga sa kama ko, buti nalang ay may aircon sa kwarto ko kaya kahit summer ay ayos lang, hindi gaanong mainit.
Ipinikit ko ang mata ko at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.
Nagising ako dahil sa init ng paligid, bakit ganon? Bakit ang dilim?! Wala akong makita!
Tapos, hindi ako makagalaw, bakit parang nakatali ako sa kama? Ulo lang ang naigagalaw ko, tumingin ako sa paligid. Pero wala talaga akong makita dahil sa sobrang dilim ng silid.
What the fuck is happening? Did I got kidnapped?!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen2U.Com