Een vote en een comment mag altijd ^^

Craig

Twee uur later sta ik weer bij de fiets. Het geld zit in mijn broekzak en in mijn jas. De portemonnees liggen ergens in de vuilnisbak. Het is me gelukt om er drie te jatten, meer durfde ik niet. Gelukkig heeft niemand iets gezien, tenminste dat hoop ik.

Nico is nog steeds niet terug, terwijl we afgesproken hebben dat hij om 1 uur weer bij de fiets stond. Waarschijnlijk is hij de tijd vergeten en rooft hij portemonnee naar portemonnee. Hij komt zo wel.

Om de tijd te verdoen probeer ik mijn pet om de fietsbel te slingeren. Ontzettend dom, dat weet ik, maar ik verveel me te pletter. Mensen op straat denken vast dat ik één of andere idioot ben, dus ik hou ermee op. Waar blijft hij?

Ik wil bijna weer beginnen met mijn debiele spel, als hij aan komt rennen. Hij is buiten adem en veegt het zweet van zijn voorhoofd af. Er sijpelt bloed langs zijn lippen en hij lijkt net een vampier.

'Jezus, wat heb jij gedaan.'

'Aaaah, dat was leuk', zucht hij tevreden. 'Ben je die straat toch in gegaan?' Ik kan hem wel wurgen. 'Maar één keer hoor, maar we moeten nu wel weg.' Hij kijkt even achterom. 'Straks komen ze achter ons aan.' Ik werp hem een dodelijke blik toe en slinger de bigshopper weer over het stuur. Binnen tien seconden zitten we allebei op de fiets en rijden we het centrum weer uit.

Tijdens de rit krijgt Nico een stortvloed aan scheldwoorden over zich heen. Het maakt niet echt indruk op hem en hij lacht er alleen maar om, wat ik nog vervelender vind. Ik tel tot tien in mijn hoofd en vraag hem dan maar wat nuttigs.

'Heeft iemand je gezien?'

'Ja...', geeft hij schoorvoetend toe. 'Godverdomme.'

'Hoe kom je aan dat bloed op je lippen?' Ik hoor hoe hij het bloed afveegt aan zijn mouw. 'Ja, sorry. Ik zag zo'n vet gevulde portemonnee en die moest ik hebben. Toen ben ik erachteraan gegaan en heb ik hem gejat, alleen het ging niet heel soepel', ratelt hij. 'Hoezo niet?' 'Ja, die gast van die portemonnee kan slaan, zeg. Hij sloeg me, maar ik had zijn portemonnee en toen was ik weg', lachte hij. Alsof het heel grappig was. Er is niks grappigs aan.

Dit zou kunnen betekenen dat de politie straks naar Nico uitkijkt. Dat ze straks naar óns uitkijken. In twee uur krijgt hij het voor elkaar om misschien de groep in gevaar te brengen. Nico is snel, dus de man heeft hem waarschijnlijk niet goed gezien. Maar de kans bestaat dat hij het doorgeeft aan de politie.

Ik vraag me af of het me lukt om Nico van de fiets te duwen en alleen weg te rijden, maar ik denk van niet.

Daarom rijd ik zonder verder nog iets te zeggen naar de kampeerwinkel toe.

Het industrieterrein komt in zicht en de kampeerwinkel doemt voor ons op. The best outdoor store, staat er op de gevel. Ik duw hem half van de fiets en stap dan zelf af. Kwaad parkeer ik de fiets tegen een muurtje en doe hem op slot.

'Doe je fokking jas uit.' Ik ben bang dat we die man van die portemonnee tegenkomen in de winkel. Zuchtend doet hij zijn jas uit en propt hem in de bigshopper. 'Het helpt geen kut als ik die jas aan heb of niet, hoor. Maar jij je zin.'

Met z'n tweeën lopen we de winkel binnen. Net als in het centrum is het hier ook druk.

Al snel komen we aan bij het gedeelte met slaapmatjes en luchtbedden. Er is een luchtbed opgeblazen ter demonstratie. Het lijkt me heerlijk om elke dag op zo'n ding te kunnen liggen.

'Yo, vangen.' Nico gooit een slaapmatje mijn kant op en ik kan hem nog net vangen. Dan drukt hij een portemonnee in mijn handen. 'Betaal jij?' ik knik kort en loop dan naar de kassa. 'Wacht even, dan. Ik zoek nog een slaapzak', zegt hij. Ik heb echt geen geduld meer met hem.

'Ja, doei. Ik wacht op je bij de fiets', antwoord ik chagrijnig. Met het slaapmatje onder mijn arm en de portemonnee in mijn hand, sluit ik achteraan in de rij. Hij haalt even zijn schouders op en sprint dan de winkel weer in. Die zie ik zo wel weer.

Met een klap zet Nico het bierflesje op het tafeltje. 'Ey, opschuiven.' Dit is het eerste wat hij tegen me zegt sinds ons domme gekibbel in de kampeerwinkel. Ik schuif een stukje op. We zijn weer terug in het pand. Na nog een snelle ronde boodschappen, zijn we weer naar huis gefietst. Ik vind hem nog steeds een klootzak, ook al heeft hij wel veel geld in het laatje gebracht. We kunnen zeker even leven op normaal eten, als het niet zou opgaan aan bier en sigaretten. En dan heb ik het nog niet eens over de kosten van de douche en de wc.

'Ugh, ik hoef dat nieuwe mens echt niet', zucht hij. Voor het eerst vandaag ben ik het met hem eens. 'Gaat alleen maar zorgen voor meer ruzie', zeg ik terug. 'Wij maken... Oh, wacht, jij maakt óók ruzie zonder dat mens.' 'Hou je bek.'

Ik blijf me er elke keer over verbazen over hoe goed dit boek loopt ^^ De reads schieten met de dag omhoog en dat had ik echt niet verwacht. Zo cool :D Nou moet ik SterreDeWildt wel een beetje bedanken hoor huehue xD 

De volgende keer schrijf ik in het perspectief van Elynne. I'm so excited to do it ^^